Η Ιερά Σινδόνη βρισκόταν στα χέρια του Τάγματος και λατρευόταν για πάνω από 100 χρόνια
Σχεδόν επτά αιώνες μετά την καταδίκη των Ναϊτών ιπποτών από το Βατικανό και την εξόντωσή τους, η ιστορική έρευνα αποδεικνύει ότι οι κατηγορίες που άσκησε στη δίκη τους ο Πάπας για ειδωλολατρία είχαν βάση, καθώς οι Ναΐτες πράγματι λάτρευαν τη μορφή «γενειοφόρου άνδρα».
Ο γενειοφόρος αυτός άνδρας ήταν, όμως, ο Ιησούς και η μορφή του ήταν αποτυπωμένη στην Ιερά Σινδόνη, γνωστή και ως Σάβανο του Τορίνο, την οποία οι Ναΐτες έκρυψαν και φύλαγαν για περισσότερο από έναν αιώνα. Σύμφωνα με την παράδοση, η Ιερά Σινδόνη εκλάπη από τους Σταυροφόρους της Τέταρτης Σταυροφορίας, μετά την Αλωση της Κωνσταντινούπολης το 1204.
Σε άρθρο της, που δημοσιεύθηκε στην κυριακάτικη έκδοση της εφημερίδας του Βατικανού «L’Osservatore Romano», η ιστορικός Μπάρμπαρα Φρέιλ, αναφέρει ότι ανακάλυψε τα χαμένα στοιχεία για την τύχη των Ναϊτών ιπποτών και της Σινδόνης, ερευνώντας σε αδημοσίευτα χειρόγραφα των μυστικών αρχείων της Αγίας Εδρας. Μεταξύ των χειρογράφων, η δρ Φρέιλ ανακάλυψε μαρτυρία του νεαρού Γάλλου ιππότη Αρνό Σαμπατιέ, που περιγράφει με λεπτομέρειες τη μύησή του στο μυστικιστικό τάγμα των Ναϊτών το 1287. Ο Σαμπατιέ διηγείται πώς οι Ναΐτες τον έβαλαν να ορκισθεί σε «μακρύ κομμάτι λινού υφάσματος, πάνω στο οποίο είχε αποτυπωθεί η μορφή ενός άνδρα». Από το νεαρό ιππότη ζητήθηκε να λατρέψει το σάβανο και να φιλήσει τα πόδια του ομοιώματος τρεις φορές.
Η ανακάλυψη της δρος Φρέιλ ενισχύει τη θεωρία του Βρετανού συγγραφέα και Ιστορικού Ιαν Ουίλσον, που το 1979 εξέφρασε πρώτος τη θεωρία που θέλει το σάβανο να περισυνελέγη από τους Ναΐτες, που ήθελαν με τον τρόπο αυτό να το προστατεύσουν από την αίρεση των Καθαρών.
Οι μονοφυσίτες Καθαροί υποστήριζαν ότι ο Ιησούς ήταν μόνο Θεός και δεν είχε ανθρώπινη υπόσταση και μορφή, ενώ για το λόγο αυτό αρνούνταν την Ανάσταση και θα ήθελαν να καταστρέψουν κάθε στοιχείο που θα συνηγορούσε στην ανθρώπινη υπόσταση του Ιησού.
Ιδρυση και διάλυση
Το μοναστικό τάγμα των Ναϊτών ιδρύθηκε την εποχή της Πρώτης Σταυροφορίας το 1119, από ιππότες που ορκίσθηκαν να προστατεύσουν τους Χριστιανούς προσκυνητές στους Αγίους Τόπους. Το τάγμα συνέλεξε μεγάλη περιουσία και βοήθησε στη χρηματοδότηση των πολέμων Ευρωπαίων ηγετών.
Οι Ναΐτες ίδρυσαν και κυριάρχησαν στην οχυρή πόλη του Σεν-Ζαν-Ντ’Ακρ, δίπλα στη σύγχρονη Χάιφα του Ισραήλ. Η ισχύς τους, όμως, καθώς και η άλωση του Σεν-Ζαν-Ντ’Ακρ από τους Μαμελούκους το 1291, είναι αυτή που τους καταδίκασε, όταν ο βασιλιάς της Γαλλίας Φίλιππος Δ΄ και ο Πάπας Κλήμης Ε΄ κατηγόρησαν το τάγμα για ειδωλολατρία, αλλά και ανήθικες ομοφυλοφιλικές πρακτικές το 1307. Η δίκη των Ναϊτών οδήγησε στην καταδίκη και διάλυση του τάγματος, αλλά και στο βασανισμό και εκτέλεση στην πυρά εκατοντάδων Ναϊτών ιπποτών.
Η Σινδόνη εξαφανίσθηκε για αιώνες, έως ότου βρέθηκε στην κατοχή του βασιλικού οίκου της Σαβοΐας στην Ιταλία, που τη δώρισε στο Βατικανό το 1983. Ο Πάπας Βενέδικτος έχει ανακοινώσει ότι η Σινδόνη θα εκτεθεί στο κοινό το 2010.
Πηγή ‘The Guardian’
Σχεδόν επτά αιώνες μετά την καταδίκη των Ναϊτών ιπποτών από το Βατικανό και την εξόντωσή τους, η ιστορική έρευνα αποδεικνύει ότι οι κατηγορίες που άσκησε στη δίκη τους ο Πάπας για ειδωλολατρία είχαν βάση, καθώς οι Ναΐτες πράγματι λάτρευαν τη μορφή «γενειοφόρου άνδρα».
Ο γενειοφόρος αυτός άνδρας ήταν, όμως, ο Ιησούς και η μορφή του ήταν αποτυπωμένη στην Ιερά Σινδόνη, γνωστή και ως Σάβανο του Τορίνο, την οποία οι Ναΐτες έκρυψαν και φύλαγαν για περισσότερο από έναν αιώνα. Σύμφωνα με την παράδοση, η Ιερά Σινδόνη εκλάπη από τους Σταυροφόρους της Τέταρτης Σταυροφορίας, μετά την Αλωση της Κωνσταντινούπολης το 1204.
Σε άρθρο της, που δημοσιεύθηκε στην κυριακάτικη έκδοση της εφημερίδας του Βατικανού «L’Osservatore Romano», η ιστορικός Μπάρμπαρα Φρέιλ, αναφέρει ότι ανακάλυψε τα χαμένα στοιχεία για την τύχη των Ναϊτών ιπποτών και της Σινδόνης, ερευνώντας σε αδημοσίευτα χειρόγραφα των μυστικών αρχείων της Αγίας Εδρας. Μεταξύ των χειρογράφων, η δρ Φρέιλ ανακάλυψε μαρτυρία του νεαρού Γάλλου ιππότη Αρνό Σαμπατιέ, που περιγράφει με λεπτομέρειες τη μύησή του στο μυστικιστικό τάγμα των Ναϊτών το 1287. Ο Σαμπατιέ διηγείται πώς οι Ναΐτες τον έβαλαν να ορκισθεί σε «μακρύ κομμάτι λινού υφάσματος, πάνω στο οποίο είχε αποτυπωθεί η μορφή ενός άνδρα». Από το νεαρό ιππότη ζητήθηκε να λατρέψει το σάβανο και να φιλήσει τα πόδια του ομοιώματος τρεις φορές.
Η ανακάλυψη της δρος Φρέιλ ενισχύει τη θεωρία του Βρετανού συγγραφέα και Ιστορικού Ιαν Ουίλσον, που το 1979 εξέφρασε πρώτος τη θεωρία που θέλει το σάβανο να περισυνελέγη από τους Ναΐτες, που ήθελαν με τον τρόπο αυτό να το προστατεύσουν από την αίρεση των Καθαρών.
Οι μονοφυσίτες Καθαροί υποστήριζαν ότι ο Ιησούς ήταν μόνο Θεός και δεν είχε ανθρώπινη υπόσταση και μορφή, ενώ για το λόγο αυτό αρνούνταν την Ανάσταση και θα ήθελαν να καταστρέψουν κάθε στοιχείο που θα συνηγορούσε στην ανθρώπινη υπόσταση του Ιησού.
Ιδρυση και διάλυση
Το μοναστικό τάγμα των Ναϊτών ιδρύθηκε την εποχή της Πρώτης Σταυροφορίας το 1119, από ιππότες που ορκίσθηκαν να προστατεύσουν τους Χριστιανούς προσκυνητές στους Αγίους Τόπους. Το τάγμα συνέλεξε μεγάλη περιουσία και βοήθησε στη χρηματοδότηση των πολέμων Ευρωπαίων ηγετών.
Οι Ναΐτες ίδρυσαν και κυριάρχησαν στην οχυρή πόλη του Σεν-Ζαν-Ντ’Ακρ, δίπλα στη σύγχρονη Χάιφα του Ισραήλ. Η ισχύς τους, όμως, καθώς και η άλωση του Σεν-Ζαν-Ντ’Ακρ από τους Μαμελούκους το 1291, είναι αυτή που τους καταδίκασε, όταν ο βασιλιάς της Γαλλίας Φίλιππος Δ΄ και ο Πάπας Κλήμης Ε΄ κατηγόρησαν το τάγμα για ειδωλολατρία, αλλά και ανήθικες ομοφυλοφιλικές πρακτικές το 1307. Η δίκη των Ναϊτών οδήγησε στην καταδίκη και διάλυση του τάγματος, αλλά και στο βασανισμό και εκτέλεση στην πυρά εκατοντάδων Ναϊτών ιπποτών.
Η Σινδόνη εξαφανίσθηκε για αιώνες, έως ότου βρέθηκε στην κατοχή του βασιλικού οίκου της Σαβοΐας στην Ιταλία, που τη δώρισε στο Βατικανό το 1983. Ο Πάπας Βενέδικτος έχει ανακοινώσει ότι η Σινδόνη θα εκτεθεί στο κοινό το 2010.
Πηγή ‘The Guardian’
