Από μικρό παιδί με απασχολούσε για πιο λόγο ο Μ. Ναπολέοντας εμφανίζονταν στα πορτρέτα του με το χέρι στο σημείο της καρδιάς. Είχα και έχω ακούσει από τότε ένα σωρό εξηγήσεις . Άλλες πιστευτές και άλλες απίθανες έως αστείες. Ότι κρατούσε πάντα ένα μπουκαλάκι άρωμα, ότι είχε έλκος και κρατούσε το στομάχι του, ότι ήταν αγένεια να είχε κάποιος τα χέρια στις τσέπες ή να κρέμονται στο σώμα και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς.
Μπαίνοντας στον Τεκτονισμό διαπίστωσα ότι η συγκεκριμένη στάση , όπως συμβαίνει και σε πολλές θρησκείες αλλά και αδελφότητες, δεν ήταν τίποτε άλλο από ένα σημείο δια του οποίου κάποιος εξωτερίκευε την αγάπη του , την πίστη του.
Έτσι αυτοί που το χρησιμοποίησαν και αυτοί που το χρησιμοποιούν είτε θέλουν να δείξουν την Τεκτονική τους ιδιότητα, είτε θέλουν να προσδώσουν στην εικόνα τους ένα στοιχείο αγάπης και ευαισθησίας (πχ προς τον λαό όταν χρησιμοποιείται από ηγέτες) είτε για να καλύψουν το όνομά τους με ένα πέπλο μυστηρίου .
Κάνοντας μια μικρή έρευνα διαπίστωσα ότι πλήθος επωνύμων πολιτικών, στρατιωτικών , καλλιτεχνών έχουν υιοθετήσει στις δημόσιες εμφανίσεις τους την συγκεκριμένη στάση. Προσωπικότητες μεγάλες αλλά και ετερόκλητες μεταξύ τους όπως Λαφαγιέτ, Μαρξ, Μότσαρτ, Σιμών Μπολιβάρ, Τζ Ουάσιγκτον , Χίντεμπουργκ, Λένιν, Ναπολέων, Νίτσε, Β Ουγκώ , Πιζάρο, Σ Ρότσλιντ, Τρότσκι κ.α.
Σ. Μπολιβάρ
Τζ Ουάσιγκτον
Χίντεμπουργκ
Λαφαγιέτ
Λένιν
Μότσαρτ
Νίτσε
Πιζάρο
Τρότσκι
Βάγκνερ
Σ. Ρότσλιντ
Β.Ουγκώ
Π. Φράνκλιν
Γκαρφιλντ
