Δευτέρα 12
Μαρτίου.
Είχαμε κοινές εργασίες με Στοά της Μεγάλης Μικτής Στοάς της Ελλάδος. Πλήθος
αδελφών κατέκλισαν την Στοά μέσα σε ένα εξαιρετικό κλίμα,με τάξη , ευπρέπεια
και θετική ενέργεια όπως συμβαίνει στο σύνολο των Στοών της Μ.Μ.Στ.Ε.
Οι Σεβάσμιος, που
ουσιαστικά μας φιλοξενούσε, είχε φροντίσει και την παραμικρή λεπτομέρεια.
Εμένα όμως από
την πρώτη στιγμή της συνεδρίας το μυαλό μου ήταν αλλού.
Μόλις λίγα
εκατοστά από την έδρα του Α’ Επόπτη που καθόμουν βρίσκονταν μια αδελφή που αντιμετώπιζε
κινητικό πρόβλημα και κάθονταν σε ειδικό
καροτσάκι. Ήταν η πρώτη φορά που βρισκόμουν σε Στοά με αδελφό / αδελφή που αντιμετώπιζε
παρόμοιο πρόβλημα. Προερχόμενος από Μεγάλη Στοά που είχε Αγγλικές παραδόσεις
υπήρχε απαγόρευση σε άτομα με ειδικές ανάγκες να γίνονται Τέκτονες. Για να μην αδικώ
όμως κανέναν ίσως δεν έτυχε κάποιο άτομο να της χτυπήσει την πόρτα διότι εκτιμώ
, γνωρίζοντας την ευαισθησία των αδελφών , ότι δεν θα το αρνούνταν.
Όπως και να είχε
για εμένα ήταν κάτι το πρωτόγνωρο.
Η αδελφή καθ’ όλη
την διάρκεια της συνεδρίας παρακολουθούσε τις εργασίες με μια πραότητα που με
εντυπωσίασε. Εξέπεμπε μια καλοσύνη ,μια θετική ενέργεια μοναδική.
Όταν κλήθηκα να
παραδώσω την έδρα στην Α’ Επόπτη της άλλης Στοάς ,χωρίς δεύτερη σκέψη, πήρα την θέση που
βρίσκονταν ακριβώς πίσω της . Εκεί ήταν η πραγματική θέση που μου άξιζε. Πίσω της.
Και ας μην το προέβλεπε το τυπικό. Γιατί τέτοιοι άνθρωποι πρέπει να είναι
μπροστάρηδες στη ζωή και να δείχνουν σε εμάς τους μεμψήμοιρους βολεψάκιδες ότι η ζωή είναι ένας αγώνας.
Αγώνας που οφείλει να δίνει κανείς με αξιοπρέπεια , δύναμη ψυχής και αγάπη.
Το βράδυ εκείνο
είχα την τιμή να είμαι δίπλα της στο σχηματισμό της Τεκτονικής Αλύσου. Ήταν η μεγαλύτερη τιμή που θα μπορούσε να μου
γίνει.
Αδελφή μου σε
ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Και ας μην γνωρίζω το όνομά σου. Και ας μην
έχουμε ανταλλάξει μια κουβέντα. Μου χάρισες μια από τις πιο έντονες Τεκτονικές
μου στιγμές.
(Ένα μεγάλο
ΜΠΡΑΒΟ στον Ύπατο Μεγάλο Ταξιάρχη του
Διεθνoύς Τεκτονικού Τάγματος ΔΕΛΦΟΙ αδ. Β.Πάτκα και στο Μεγάλο Διδάσκαλο της Μ.Μ.Στ.
Ε αδ. Π. Μουτζουράκη για τον Τεκτονισμό
που υπηρετούν και προωθούν. Έναν Τεκτονισμό ανθρώπινο , ουσιαστικό που βάζει
πάνω από όλα και όλους τον ΑΝΘΡΩΠΟ).
