΄΄Ζούμε σε μια κοινωνία όπου ο ταπεινός και σωστός Τέκτονας αποτελεί
τον δακτυλοδεικτούμενο μαλάκα της αδελφότητας ΄΄
Είναι πλέον σαφές ότι το
μεγάλο πρόβλημα του Ελληνικού και όχι μόνο Τεκτονισμού είναι η ποιότητα των
ανθρώπων που εισέρχονται στην αδελφότητα. Δεν γνωρίζω εάν τα πράγματα
παλαιότερα ήταν έτσι αλλά σήμερα τα κρούσματα περίεργων <<αδελφών>>
είναι όλο και περισσότερα.
Η αλήθεια είναι ότι ζούμε μία περίοδο όπου εξελίσσεται
η πλήρη ηθική κατάπτωση, η βίαιη διάλυση των θεσμών , η καταπάτηση των αρχών και των αξιών. Ζήσαμε και ζούμε τα τελευταία
χρόνια ως κοινωνία την αποθέωση της μετριότητας , τη θεοποίηση της κενότητας
και της ηλιθιότητας, την εξύψωση των κρετίνων , των αλητών, των εγκληματιών.
Άκρατος ψευτοπλουτισμός,
περίοδος των δήθεν και των επιχειρηματιών του κοινού ποινικού δικαίου.
Και όπως ήταν φυσικό , και η
Τεκτονική οικογένεια , ως κομμάτι αυτής της κοινωνίας μολύνθηκε από όλα τα
παραπάνω.
Οι Ελληνικές Τεκτονικές Δυνάμεις φέρουν ευθύνη
διότι δέχθηκαν πολλές από αυτές τις παραβατικές ομάδες μέσα στους κόλπους τους πολλές
φορές δίχως περίσκεψη και αιδώ. Η οικονομική στενότητα έκανε βέβαια απαραίτητες
τις συνδρομές τους και τους έδινε άλλοθι . Και όλους τους σωστούς αδελφούς , η
κατάσταση αυτή, τους γέμιζε και τους γεμίζει θλίψη και ντροπή.
Την ύστατη αυτή στιγμή
πρέπει οι Τεκτονικές Δυνάμεις να ανατρέψουν αυτή την κατάσταση. Οφείλουν να
εκδιώξουν από το σώμα τους όλα αυτά τα καρκινώματα που η θέση τους δεν είναι
στην αδελφότητα αλλά στο κοινωνικό περιθώριο αν όχι σε σωφρονιστικά ιδρύματα.
Η αδελφότητα δεν είναι ούτε
χρώματα, ούτε τίτλοι, ούτε διάσημα . Η αδελφότητα δεν είναι τίποτα το υλικό. Η
αδελφότητα είναι καλές ανθρώπινες ψυχές
και τις ψυχές αυτές οφείλουν να τις προστατέψουν.
Η πορεία προς τον εκφυλισμό
και την απαξίωση του θεσμού φαντάζει κάτι παραπάνω από σίγουρη αν δεν παρθούν
άμεσα μέτρα.
Δημόδοκος