ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣ

الخميس، 21 يوليو 2011

Ο Δικαιόπολις γράφει για την ΕΜΣτΕ

(Σημ blog: Δημοσιεύουμε κείμενο του φίλου του blog που υπογράφει ως Δικαιόπολις. Πρόκειται για ένα εμπεριστατωμένο κείμενο το οποίο ,κατά την γνώμη μας ,τοποθετεί το πρόβλημα της ΕΜΣτΕ στην πραγματική του μορφή και διάσταση.)


Αγαπητέ μου αδελφέ, η βάση των προβλημάτων που ταλαιπωρούν την ΕΜΣΤΕ κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν είναι το οικονομικό θέμα. Το πρόβλημά της είναι πρόβλημα ιδεολογικής ταυτότητας και πνευματικού υποβάθρου.

Και εξηγούμε:

Πρόγονος της ΕΜΣΤΕ είναι η Επταχάλκου όπου οι παλαιοί αδελφοί είχαν συστήσει το Τάγμα της Υόρκης. Πλήρης και ενιαίος Τύπος παραπληρωματικός του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού που υπήρχε στην Ελλάδα από το 1811.

Οι αρχές που γνώριζαν ήταν απλές: Το επαναστατικό και προοδευτικό παρελθόν των ευρωπαίων τεκτόνων με μότο το τρίπτυχο Ελευθερία- Ισότης – Αδελφότης και η υπέρ πάντων ανάγκη προστασίας των εν αδυναμία τελούντων αδελφών και κατ επέκταση ο θεσμός της φιλανθρωπίας. Το μεν πρώτο τους ένωνε με τις μεγάλες μορφές των ελληνικών και ευρωπαϊκών επαναστάσεων και του διαφωτισμού το δε δεύτερο συνέβαλε στα σπουδαία έργα των τεκτόνων όπως τα νυχτερινά σχολεία, νοσοκομεία κλπ.

Μετά την δίωξη από τον Μανέα και για να συνεχίσουν να υπάρχουν ως σύστημα εκείνοι οι αδελφοί έπρεπε να έχουν συμβολικές στοές.

Έτσι ίδρυσαν την ΕΜΣΤΕ.

Η επιτυχία ήταν μοναδική από την πρώτη μέρα συγκεντρώνοντας πολύ και εκλεκτό κόσμο. Και κάθε επιτυχία που γεννιέται από ονειροπόλους είναι τροφή για επαγγελματίες απατεώνες. Περιουσίες εξανεμίστηκαν, χρήματα κάηκαν (κυριολεκτικά) και οι περισσότεροι αποχώρησαν διακριτικά.

Τότε δέχθηκε η ΕΜΣΤΕ την πρώτη και σημαντικότερη πνευματική ήττα!

Τα χρόνια πέρασαν και οι παλαιοί που είχαν παραμείνει αποστασιοποιήθηκαν με τη σειρά τους ή παρέδωσαν την διοίκηση σε νέους και δραστήριους πιστεύοντας ότι θα συντηρήσουν τις ιδρυτικές τους αρχές της ηθικής και της ελευθερίας .

Όταν η Αγγλία τους αναγνώρισε οι νεανίες σε ένα κρεσέντο υποταγής και ασχετοσύνης, αποποιήθηκαν τον Τύπο της Υόρκης που ήταν η αιτία της ύπαρξης τους και με τον οποίο λειτουργούσαν επί τόσα χρόνια με όλες τις διεθνείς αναγνωρίσεις και αμέσως υιοθέτησαν τα αγγλικά επιγενόμενα.

Ήταν η δεύτερη πνευματική ήττα που συνέβη όταν όλοι πανηγύριζαν!

Οι γνωρίζοντες τους εξήγησαν ότι τα αγγλικά επιγενόμενα είναι κάτι που μοιάζουν με την Υόρκη αλλά στην ουσία, την εσωτερικότητα και τη φιλοσοφία τους είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Οι νεανίες –που δεκάρα δεν έδιναν περί εσωτερικότητας και φιλοσοφίας- ενθουσιάστηκαν με το μοίρασμα του ενιαίου τύπου της Υόρκης σε πολλές Μεγάλες Στοές και διοικήσεις γιατί περισσότερο από τα μισά μέλη θα μπορούσαν να φέρουν (και φέρουν περήφανα) τον τίτλο του «Μεγάλου» προς ικανοποίηση της ματαιοδοξίας τους αλλά και ταμείων τινών.

Πάρα πέρα επέβαλαν αποκλειστικά στις συμβολικές στοές την χρήση κάποιου Τυπικού της «Αμίλης» θεωρώντας αυθαίρετα όλα τα άλλα «αντικανονικά»!!! Και λέω «κάποιου» που βρέθηκε εκείνη την ώρα στο τραπέζι τους, γιατί απέκρυβαν ή αγνοούσαν ότι υπάρχουν πάνω από δέκα εκδοχές του συγκεκριμένου τυπικού ή δε Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας ορθώς και σταθερά αποδέχεται κάθε τυπικό αρκεί να τηρεί τα αρχαία οριοθέσια. Έτσι πολλοί νεανίες προσομοιώθηκαν στη φαντασία τους με Εγγλέζους και άρχισαν να συμπεριφέρονται βασιλικότερα της Ελισάβετ.

Οι παλαιότεροι συνέχισαν με όλες τους τις δυνάμεις να στηρίζουν το πνευματικό υπόβαθρο του θεσμού μιλώντας για τον τεκτονισμό στον οποίο «μυείσαι» και δεν «εισέρχεσαι», που πιστεύει στην Αθανασία της Ψυχής , που διαμορφώνει συνειδήσεις διακηρύσσοντας με τους επαναστάτες του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού «Ελευθερία, Ισότητα και Αδελφότητα», τον τεκτονισμό του Γκαίτε , του Μότσαρτ και των μεγάλων Επαναστατών της Αμερικής, τους Γαριβαλδινούς και της Ελληνικής Ανεξαρτησίας. Και έτσι διατήρησαν ένα μικτό σύστημα που συντήρησε εως ενός σημείου τις παλιές αρχές μαζί με τους νέους κανόνες.

Φτάνουμε λοιπόν στη σύγχρονη εποχή όπου το παραμύθι αποκαλύπτει τον δράκο του. Η διοίκησις αποφασίζει να προχωρήσει σε μια «καθαρότητα» του συστήματος.

Τι είναι το εγκεκριμένο Τυπικόν;

Το τυπικό του Εmulation που το απέδωσαν ως άμιλα σημαίνει και προσομοίωση και μίμηση. Είναι ένα τυπικό που φτιάχτηκε κυρίως για τις μεταφερόμενες λεγεώνες της αυτοκρατορίας του 19ου αιώνα και με αυτές αναπτύχθηκε και διαδόθηκε. Μια προσομοίωση τεκτονισμού ειδικά για να γίνεται κατανοητό και να διατηρεί το βρετανικό πνεύμα και την στρατιωτική αδελφοσύνη μεταξύ των στρατιωτικών όλων των βαθμίδων στις μακρινές χώρες που τους έστελνε το στέμμα.

Προσομοίωση ή μίμηση χωρίς φιλοσοφικούς πλεονασμούς -άχρηστους για στρατιωτικούς- και κυρίως απαλλαγμένο από κάθε επαναστατικό μικρόβιο. Το emulation ήταν φτιαγμένο για πιστά μέλη του βασιλείου και ως εκ τούτου πιστούς χριστιανούς, κυρίως προτεστάντες και κανέναν άλλο!

Όλα τα φιλοσοφικά, προοδευτικά και επαναστατικά που συνέχιζαν να διδάσκουν οι γέροντες της ΕΜΣΤΕ ήταν έργα του «άλλου», του ευρωπαϊκού τεκτονισμού με τον οποίο πάντα η πιστή στο στέμμα και την εκκλησία Αγγλία διαχώριζε τη θέση της.

Η Αγγλία γνωρίζει πολύ καλά τι κάνει και το πράττει άψογα. Υπάρχουν δυο μεγάλες τεκτονικές γραμμές, η δική της δηλαδή ο τεκτονισμός του προτεσταντικού στέμματος, και ο άλλος της Ηπειρωτικής Ευρώπης , ο τεκτονισμός του Διαφωτισμού. Ο καθένας επιλέγει ελεύθερα όποια παράδοση επιθυμεί. Και ποτέ η Αγγλία δεν υποδύθηκε ότι είναι ευρωπαϊκός τεκτονισμός, γιατί δεν είχε ανάγκη να το κάνει.

Είναι εκτός κάθε λογικής!

Αυτό το κάνουν μόνο οι νεαρούληδες των Βαλκανίων που προσπαθούν να τσιμπήσουν πελατεία από τους «ευρωπαίους», παριστάνοντας ταυτόχρονα τους Άγγλους και αποκρύβοντας ότι οι Λονδρέζοι τους απευθύνουν καλημέρα μόνο για λόγους (βρετανικής) ευγενείας αν τύχη και τρακάρουν. Για αναγνώριση βέβαια ούτε λόγος .

Tι άλλο συνέβη το τελευταίο διάστημα;

Η ΕΜΣΤΕ έριξε τις προφάσεις και έβαλε και το τελευταίο σώμα, το Συγκάθεδρο, υπό την εξουσία της.

Ο συχωρεμένος Γυφτάκης ήταν ο τελευταίος που αντιστεκόταν. Πλέον οι «αυτοκράτορες» και «ηγεμόνες» του Συγκαθέδρου θα είναι υπό την εξουσία του τελευταίου περιφερειακού Μεγαλοχωροφύλακα ο οποίος έχει την εξουσία να τους τιμωρήσει δια προσβλέψεως και να εκπέσουν άμεσα της θέσεώς τους.

Ακριβώς το ίδιο σύστημα με το οποίο εκβίαζε και καθοδηγούσε ο Μανέας πριν από 30 χρόνια την ηγεσία του Υπάτου Συμβουλίου. Και κατά συνέπεια μια από τις αιτίες που οδήγησαν τότε στο σχίσμα υιοθετείται και η διακηρυγμένη ανεξαρτησία των διαφορετικών σωμάτων είναι ένα πλέον ανέκδοτο και μια «μίμηση- emulation» της λέξεως.

Αποφασίστηκε επίσης να εκδιωχθούν από τις ιπποτικές τάξεις όλοι οι μη χριστιανοί. Εβραίοι και μουσουλμάνοι μεταξύ άλλων έστησαν την Υόρκη και όταν τα μετέτρεψαν σε αγγλικό Τύπο τους είπαν ότι θα το «προσομοιώσουνε»!

Ήρθε όμως η ώρα για την καθαρότητα και την αποκάλυψη ότι η προσομοίωση της αμίλης έχει θέσει μόνον για καθαρόαιμους χριστιανούς. Οι άλλοι ας αποχωρήσουν με ελαφρά πηδηματάκια.

Η δικαιολογία ότι ο Συμβολικός τεκτονισμός είναι ανεξίθρησκος αλλά μετά προχωρούν μόνο οι χριστιανοί είναι τουλάχιστον παιδική. Ο τεκτονισμός η είναι σύστημα με αρχή, πορεία και τέλος για ΟΛΑ τα μέλη του ή είναι συνονθύλευμα. Και προφανώς το τελευταίο δεν ισχύει τα τελευταία 300 χρόνια.

Σε όλα τα παραπάνω πρέπει δυστυχώς να υπενθυμίσουμε ότι ο Τεκτονισμός στηρίζεται κατά πρώτον στα οροθέσια και την προφορική παράδοση και κατά δεύτερο στους κανόνες του. Όμως στην ΕΜΣΤΕ οι κανόνες που βγαίνουν σωρηδόν από επιτροπές θυμίζουν τη λειτουργία του ελληνικού κράτους.

Θέματα που διεθνώς είναι γνωστά και σεβαστά- εδώ επιεικώς από άγνοια- τα παραπετάνε με την δημοσίευση ενός κανόνα που είναι συνήθως η πρόφαση του άσχετου και του δικτατορίσκου. Αν οι αίθουσες δεν έχουν στήλες, αστερισμούς, ακόμα και κόρυμβο δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν σε όλο τον κόσμο. Απλά για λόγους οικονομίας δεν τοποθετήθηκαν πριν από 20 χρόνια και τώρα κάποιοι θεωρούν ότι «δεν προβλέπονται εκ του κανονισμού». Και επιγραμματικά από τα πιο θεμελιώδη , αν ένας (πολύ) Μεγάλος Αξιωματικός δεν έχει δει ΠΟΤΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ τεκτονική άλυσο, δεν σημαίνει ότι η άλυσος είναι αντικανονική αλλά ο ίδιος δεν ξέρει τι του γίνεται.

Χαμένοι επίσης μέσα στις τροποποιήσεις κανόνων παρέλειψαν στα νέα «Συντάγματα» μια μόνο λέξη από τα αρχαία οριοθέσια.

Έτσι η «πίστη προς την νόμιμη κυβέρνηση», έγινε «πίστη προς την κυβέρνηση».

Που περιλαμβάνει δικτατορίες, τους κηπουρούς της αυλής και το κάθε κατακάθι μπροστά στο οποίο οι τέκτονες όρθωναν πάντα το ανάστημά τους και το πλήρωσαν με τη ζωή τους. Δηλαδή ο Κολοκοτρώνης, ο Ρώμας, ο Γαριβάλδης, ο Μπολιβάρ, ο Λαφαγιέτ, ο Ουάσιγκτον κλπ, κλπ θα διαγραφόντουσαν αμέσως από το ΣΓΥ της εποχής τους γιατί επαναστάτησαν κατά της «Κυβέρνησης» τους;

Επανάληψη για να εμπεδωθεί: Το αγγλικό κομμάτι του τεκτονισμού που αντιγράφουν κατά πως τους βολεύει οι ιθύνοντες είναι αποκλειστικά φιλοβασιλικό με την έννοια ότι στο Ηνωμένο Βασίλειο ο άναξ τοποθετεί τον πρωθυπουργό και κανείς δεν αμφισβητεί τη γνώμη του. Αυτό δεν έχει σχέση με τον ευρωπαϊκό τεκτονισμό του προοδευτικού πνεύματος και των επαναστάσεων. Αν αποφασίσουν ότι αυτό ακολουθούν τότε όλα καλά. Να το δηλώσουν και να αφαιρεθούν σιωπηλά ονόματα όπως «Εληνόγλωσσο Ξενοδοχείο» και «Φιλική Εταιρία» γιατί οι επαναστάτες πρόγονοι μας δεν είχαν καμία σχέση με αυτόν τον τεκτονισμό.

Αναφέρονται όλα σε έναν «άλλο» τεκτονισμό που αν μπορούσαν θα τον έπνιγαν με τα ροδαλά χεράκια τους.

Και καταλήγουμε στο θεμελιώδες ζητούμενο που είναι η περίφημη τεκτονική συμπαράσταση. Από την αρχή το σύστημα κολλούσε και μπλέχτηκε περισσότερο όταν η απλή αλληλεγγύη έπρεπε να περάσει μέσα από μια ΜΚΟ. Δεν αφορούν εδώ οι κάθε είδους κουβεντούλες περί οικονομικών προβληματων. Σήμερα βιώνουμε την μεγαλύτερη κρίση της πατρίδας μας και ήταν η ευκαιρία και η υποχρέωση της ΕΜΣΤΕ να σταθεί στο ύψος του θεσμού που θέλει να εκπροσωπεί.

Όταν ζητήθηκε από την ηγεσία ένας τρόπος για οικονομική ανοχή απέναντι σε αδελφούς που αδυνατούν να εξοφλήσουν τις υποχρεώσεις τους τα αυτιά ήταν σφραγισμένα. Σε όλα τα συστήματα υπάρχει η πρόβλεψη αν δεν μπορεί να καλυφθεί σιωπηλά η αδυναμία συνδρομής, μιας «αδείας», ή «θέσεως εν ύπνω» του συγκεκριμένου έτσι ώστε να μην έχει μεν οικονομικές υποχρεώσεις αλλά να μπορεί να παρευρίσκεται μεταξύ των αδελφών. Και στην κρίσιμη στιγμή της οικογένειας του να νοιώθει ότι οι αδελφοί του συμπαρίστανται.

Σε όλα τα υπόλοιπα συστήματα στην Ελλάδα έχουν ανοίξει τα ελαιονομία για συμπαράσταση αδελφών, έχουν οργανωθεί άτυπες ομάδες υποστήριξης και αναστέλλουν κάθε υποχρέωση αδελφού που βρίσκεται σε ανάγκη.

Η επίσημη θέση της ΕΜΣΤΕ είναι ότι είναι ελιτίστικο σύστημα και όχι γραφείο ευρέσεως εργασίας και όποιος δεν πληρώνει πρέπει να διαγράφεται και να απομακρύνεται. Δικαιολογία: Δεν έχουμε σχετικό κανόνα που να προβλέπει διαφορετική συμπεριφορά!!!!

Τι λέτε ωρέ παλικαριά; Εκδίδεται κανόνες για το πώς πρέπει να βηματίζεις ορθά εντός στοάς και δεν μπορείς να τσακιστείς να δώσεις άμεσες εντολές για τη βοήθεια πάσχοντος αδελφού;

Αυτή ήταν κατά την ταπεινή μου γνώμη η τελική ήττα της ΕΜΣΤΕ. Πνευματική, ηθική και σε ότι σημαίνει Τεκτονισμός.

Και για να ολοκληρωθεί το παραμύθι. Ο πρώην ΜΔ των Αθηνών αντιδρώντας σε αυτή τη γαϊδουριά προσπάθησε με τις δικές του στοές να δημιουργήσει ένα ταμείο αρωγής για τις οικογένειες όσων έχουν άμεση ανάγκη. Προς το σκοπό αυτό οργάνωσαν και τρεις εκδηλώσεις. Την ημέρα της τρίτης και μεγαλύτερης ο ΜΔ των Αθηνών παραιτήθηκε χωρίς αιτιολογία από όλα τα αξιώματα και από την ΕΜΣΤΕ ! Στην εκδήλωση εμφανίστηκε ωσάν ηγέτης ο ΜΔ, «τσίμπησε» το χρήμα και το έστειλε στο ΜΑΣ με το φαρισαϊκό ερώτημα αν οι «κανόνες» επιτρέπουν να βοηθήσει άνθρωπο που βρίσκεται σε ανάγκη!!!

Η δικαιολογία είναι ότι οι ελεύθεροι Έλληνες πολίτες μέλη κάποιον στοών δεν μπορούν να μαζεύουν λεφτά για φιλανθρωπίες. Μπορεί να το κάνει μόνο το ΜΑΣ !!!

Απάντηση: Η παρέα των αδελφών μπορεί να κάνει ότι θέλει για τον ιερό σκοπό της συμπαράστασης των αδυνάτων. Το ΜΑΣ (όποιο από τα δυο γιατί εδώ παίζουμε με πολυπροσωπίες) δεν έχει καμιά δουλειά.

Και έτσι αγγίζουμε ακροθιγώς και το οικονομικό θέμα. Η γυναίκα του Καίσαρα οφείλει και πρέπει να είναι τίμια. Δεν είναι το πρόβλημα τόσο οι ταμειακές διαφορές που με έναν έλεγχο βρίσκονται και αποδίδονται ευθύνες.

Και για όνομα του θεού όχι άλλες «εκ του καταστατικού προβλεπόμενες ποινές». Δεν έχουν αιτία ύπαρξης σε μια αδελφότητα.

Το θέμα είναι του ΚΛΕΙΔΟΛΙΘΟΥ.

Γιατί αυτό; Η ΕΜΣΤΕ έχει ένα βαρύ παρελθόν με περιουσιακά στοιχεία που αποκτήθηκαν από το αίμα των αδελφών και στη συνέχεια έγιναν καπνός. Όταν διασώθηκε το κτίριο της Ερεσού, δημιουργήθηκε ο Κλειδόλιθος σαν σωματείο των αδελφών της ΕΜΣΤΕ που κατείχε και την περιουσία τους. Η λογική ήταν ότι όλα τα μέλη θα ήταν και μέλη του Κλειδόλιθου και η παραίτηση από την ΕΜΣΤΕ θα σήμαινε ταυτόχρονα και παραίτηση από το σωματείο. Στη συνέχεια για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο αυτό ξεχάστηκε, αλλά όλοι μας πληρώναμε τα έξοδα του Κλειδόλιθου και του κτηρίου ως συνυπεύθυνοι άρα και συνιδιοκτήτες.

Σήμερα γνωρίζουμε τα εξής. Επί σειρά ετών πρόεδρος του Κλειδόλιθου ήταν ένας δικηγόρος που απείχε των τεκτονικών του καθηκόντων. Επανήλθε και τοποθετήθηκε αμέσως τρίτος τη τάξει.

Ερωτήσεις: Μέλη του Κλειδόλιθου ποιοι είναι; Ποιοι αποτελούν τη διοίκησή του;

Ποιοι δηλώνονται κάθε χρόνο ως ενεργά μέλη ταμειακώς εντάξει; Με όνομα και επώνυμο!

Γιατί τόση επιφυλακτικότητα; Μα, όπως είπαμε το παρελθόν είναι βεβαρημένο. Οφείλουν να είναι διάφανοι, όχι να το ζητάμε. Άλλωστε κάποιοι από την παρέα των «Μεγάλων» που είναι σύνδεσμοι με την παλιά «αμαρτωλή» φρουρά ισχυρίζονται ότι με το κτήριο και τη σφραγίδα κάνεις ότι θέλεις. Και όλα τα μέλη αν αποχωρήσουν , με κτήριο και σφραγίδα-ταμπέλα θα μαζέψεις άλλα από το δρόμο.

Λοιπόν οφείλουν άμεσα να δηλώσουν γραπτώς και υπευθύνως ότι όλα τα μέλη της ΕΜΣΤΕ είναι και μέλη του Κλειδόλιθου ταμειακώς εντάξει για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις. Ειδάλλως θα πρέπει να δεχθούν τις συνέπειες.

Οι «κανόνες» και οι απειλές καταστατικών τιμωριών εκατέρωθεν δεν πρόκειται να επιλύσουν απολύτως τίποτα!

Καταλήγοντας απλά επαναλαμβάνω ότι το πρόβλημα της ΕΜΣΤΕ είναι κυρίως πρόβλημα ιδεολογικής ταυτότητας. Αν θέλει να έχει συνέχεια με την τεκτονική παράδοση της χώρας μας θα πρέπει να αναβαπτιστεί στις πηγές της.

Τώρα!!! Όχι αύριο που θαναι αργά.

Αν θέλει να εφαρμόσει πλήρως το προτεσταντικό σύστημα τότε ας είναι γενναία και να το δηλώσει. Ας αφαιρεθούν από την αίτηση των υποψηφίων τα περί αθανασίας της Ψυχής γιατί δεν πρεσβεύει κάτι τέτοιο. Μην κοροϊδεύει τους αδελφούς ότι είναι κάτι άλλο από αυτό που πάει να γίνει.

Ένα σκληρό γραφειοκρατικό σύστημα με «μίμηση θρησκευτικότητας», πλήρη απέχθεια προς την εσωτερική παράδοση και άκρως συντηρητικό.

Το θέλουν; Χάρισμά τους!

Το θέλουμε; Και βέβαια ΟΧΙ!

Δικαιόπολις ο των Καρβουνιαρέων και ουχί των Αχαρνιτών