Δημοπρασία Σπανίων Βιβλίων

Σας ενημερώνουμε ότι στην 100η Δημοπρασία Σπανίων Βιβλίων Ελλήνων Βιβλιοφίλων

που θα διεξαχθεί από τον Οίκο Σπανός Βιβλιοφιλία, στις 30/9 & 1/10/2010,

περιλαμβάνονται ορισμένα αξιόλογα παλιά ή/και δυσεύρετα βιβλία

και μελέτες τεκτονικού και αποκρυφιστικού ενδιαφέροντος.

Τα βιβλία μπορείτε να τα δείτε και online στην σελίδα www.spanosrarebooks.gr

Παρακαλούμε σε περίπτωση ενδιαφέροντος δηλώστε συμμετοχή ή αποστείλατε

την προσφορά σας με φαξ (Τηλ. 2103614332-2103623917, φαξ 210 8953076)

 ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΣ - ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣ [117-141]

117 ΚΑΡΔΕΚ ΑΛΛΑΝ, ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΝ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ περιέχον τας αρχάς της Πνευματιστικής διδασκαλίας…, μτφρ. εκ των γαλλικών Αγγέλου Νικολαΐδου, εν Κωνσταντινουπόλει 1876. (Λείπει η τελευταία σελίδα του Παραρτήματος). Βιβλιοδ. εποχής, σσ. 374. 70-100

118 MARION M. A., ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΣΜΟΥ ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΨΙΝ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΕΙΟΥ, ΤΗΣ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, μτφρ. Κλεάνθους Σκαλιέρη, εκδ. 1880. Σσ. 104. 40-50

119 [ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ΕΝΤΑΞΕΩΣ] GRAND ORIENT DE FRANCE, CAHIERS DES GRADES SYMBOLIQUES, 1887. Με σφραγίδες και αφιέρωση. Σχ. 4ο, βιβλιοδ. εποχής, δερμάτινη ράχη και γωνίες, σσ. 180. 200-300

120 D’ANGERS, CEREMONIE FUNEBRE, CELEBREE DANS LE TEMPLE MACONNIQUE, 17 JUIN 1888, Paris 1888. Ταλαιπωρημένη σελ. τίτλου. [δεμ. μαζί] L’ANENIR, LES FUNERAILLES CIVILES, 1892. [δεμ. μαζί] RITUEL D’ADOPTION AUX TROIS VOILES, 1885. [δεμ. μαζί 2 ακόμη τεκτονικά κείμενα]. Σσ. Πολλαπλές αριθμήσεις. 100-150

121 “ΑΘΗΝΑ” ΜΗΝΙΑΙΟΝ ΤΕΚΤΟΝΙΚΟΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ, 1893, έτος Α’, Σεπτέμβριος. Διεύθυνσις Περιοδικού Αθ. Βρυζάκης, εκδόται και συντάκται Αθ. Ε. Βρυζάκης - Αντ. Ι. Χαλικιόπουλος. Σσ. 129-144. 30-40

122 “ΑΘΗΝΑ”, Τέσσερα τεύχη του περιοδικού: ΜΗΝΙΑΙΟΝ ΤΕΚΤΟΝΙΚΟΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ, 1893, έτος Α’, Μάρτιος. Διεύθυνσις Περιοδικού Αθ. Βρυζάκης, εκδόται και συντάκται Αθ. Ε. Βρυζάκης - Αντ. Ι. Χαλικιόπουλος. Λείπει το εμπροσθόφυλλο. Σσ. 48 [μαζί] ΜΗΝΙΑΙΟΝ ΤΕΚΤΟΝΙΚΟΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ, 1893, έτος Α’, Οκτώβριος. Διεύθυνσις Περιοδικού Αθ. Βρυζάκης, εκδόται και συντάκται Αθ. Ε. Βρυζάκης - Αντ. Ι. Χαλικιόπουλος. Σσ. 145-160. [μαζί] ΜΗΝΙΑΙΟΝ ΤΕΚΤΟΝΙΚΟΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ, 1896, έτος Γ’, Ιανουάριος. Διεύθυνσις Περιοδικού Αθ. Βρυζάκης. Ξεκολλημένο εμπροσθόφυλλο, με μικρό σκίσιμο. Σσ. 32. [μαζί] ΜΗΝΙΑΙΟΝ ΤΕΚΤΟΝΙΚΟΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ, 1896, έτος Γ’, Ιανουάριος. Διεύθυνσις Περιοδικού Αθ. Βρυζάκης, εκδόται και συντάκται Αθ. Ε. Βρυζάκης - Αντ. Ι. Χαλικιόπουλος. Σσ. 1-32. (4) 90-120

123 ΚΑΛΑΪΣΑΚΗΣ ΧΑΡΙΛΑΟΣ, ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΜΥΣΤΙΚΑΙ ΕΤΑΙΡΙΑΙ ήτοι ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΠΑΣΑΙ ΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑΙ ΜΥΣΤΙΚΑΙ ΕΤΑΙΡΙΑΙ ΑΠΟ ΤΗΣ ΑΠΩΤΑΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΟΣ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΟΝ, Εν Κωνσταντινουπόλει, τυπ. Α. Κορομηλά, 1910. Δεμ., σσ. 269. 50-80

124 [ΘΕΟΣΟΦΙΑ]. LEADBEATER C. W. / BESANT AN., L’homme d’ou il vient ou il va. Theosophiques, 1917, σσ. ix + vi + 567, 3 εικ. εκτός κειμ., αποκολλημένο μέτριο εξώφυλλο. [μαζί] LEADBEATER C. W., Le monde celeste ou plan mental. La Famille Theosophique, 1923, 3η έκδ., σσ. 171 [μαζί] PRECIS DE THEOSOPHIE. Paris, Adyar, 1926, 3η έκδ., σσ. 215 (3). 40-60

125 MORALS AND DOGMA, OF THE ANCIENT AND ACCEPTED SCOTTISH RITE OF FREEMASONRY prepared for the SUPREME COUNCIL OF THE THIRTY-THIRD DEGREE, Charleston 1920. Δεμ., σσ. 861 90-120

127 [ΤΑΝΑΓΡΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ] ΨΥΧΙΚΑΙ ΕΡΕΥΝΑΙ, συνεργάτες Παύλος Νιρβάνας, Αλ. Φιλαδελφεύς, Θ. Βορέας, Αλεξ. Χωρέμης κ.ά. Τα έτη 1930-1937, δεμ. σε δύο τόμους. Πολλές εικόνες εντός κειμένου. (2) 150-200

128 STEINER RUDOLF, LE MYSTERE CHRETIEN ET LES MYSTERES ANTIQUES, Paris 1930. Με φωτ. του σ. έναντι της σελ. τίτλου. Σσ. 258. 20-30

129 ΠΙΣΣΑΝΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ, Η ΣΟΛΟΜΩΝΙΚΗ, επιστημονική έρευνα επί των Αποκρύφων Δοξασιών Παραδόσεων και Συνταγών των Μάγων Αλχημιστών Αστρολόγων και Καββαλιστών, [χ.χ. 1930 περ.]. Σσ. 79. 30-40

129β ΓΚΡΑΒΙΓΓΕΡ Π., ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ, μετά 23 εικόνων εντός και 6 εκτός κειμένου, εκδ. 1936. Το πρώτο έργο του σ.. Με φθορές στις σελ. 193-194 καθώς επίσης μελάνι στην σελ. τίτλου στο όνομα του σ. Σσ. 216. 120-150

130 HAVEN MARC, RITUEL DE LA MACONNERIE EGYPTIENNE, edit. Des Cahiers Astrologiques, Nice [1948]. Δεμ., σσ. 145. 50-100

131 ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΑΤΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ, “ΝΟΜΙΣΜΑ” & ΕΡΓΑΣΙΑ, Οικονομικαί και Κοινωνικαί Μελέται Πραγματικού και ουχί Τυπολατρικού Ελληνοχριστιανικού Πολιτισμού, 1959. Με χειρόγραφη αφιέρωση του σ. προς την θεοσοφική Εταιρία. Με χάρτινο περικάλυμμα. Σσ. 78. 25-35

132 ΧΑΛΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ, ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Ο ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΗΣ, Ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΚΑΘ’ ΗΜΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, εκδ. [1960 περ.]. Σσ. 16. 1-….

133 “Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ”, Μηνιαία Επιθεώρησις Ερευνών των Μεταψυχικών Φαινομένων, διευθυντής Π. Γιωτόπουλος - Γ. Σακελλαρόπουλος, τα έτη 1964-1967 (δεμ. μαζί σε έναν τόμο). (1) 80-120

135 ΓΚΡΑΒΙΓΓΕΡ Π., ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΥΦΟΥ ΓΝΩΣΕΩΣ, εκδ. Βιβλιοθήκη της “Σφιγγός”, 1974, τόμοι 1- 7. Εικόνες εντός κειμένου. (7). 300-400

136 “ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ” ΤΕΚΤΟΝΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ, εκδοση της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, τεύχη 1-21, 1976-1981, πλήρης σειρά (τα τεύχη 7-8, 10-11, 13-14 δεμ. μαζί). Γενική διεύθυνση Γεώργιος Σεργόπουλος. (18) 150-180

137 ΝΑΓΟΣ ΣΠΥΡΟΣ, ΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ (1904-1933), επιμέλεια - έκδοση Διόδωρου Καρυδάκη, ττ. 2, εκδ. 1978. (2) 40-50

138 ΝΑΓΟΣ ΣΠΥΡΟΣ, ΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ (1904-1933), ΑΛΗΘΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ - ΓΝΩΣΙΣ, ττ. 3, εκδ. 1980. (3) 30-40

139 ΞΕΝΑΚΗΣ ΑΧΙΛΛΕΑΣ, ΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ από Φιλοσόφους, τόμος Α’, Β’, Γ’, εκδ. 1988. (3) 100-120

141 ΞΕΝΑΚΗΣ ΑΧΙΛΛΕΑΣ, …ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕ ΤΟ ΘΕΟ ΤΟΥ, ψήγματα από τη φιλοσοφία των αιώνων, τόμος Α’ & Β’, εκδ. Όμβρος, 1991, αριθμημένη έκδοση, αριθμ. Αντιτύπων (Α’ & Β’ τόμου) 222/1000 & 271/1000. (2) 80-120

Βλέπε και: 509.

509 “Η ΧΑΡΑΥΓΗ” Δεκαπενθήμερο Πνευματιστικό Περιοδικό, διευθυντής Χρήστος Ι. Δημαράτος, τεύχη 143-156 (λείπει το 155) Απρίλιος 1927 - Δεκέμβριος 1927. (13) 300-400

Read More

Μεγάλη Στοά - ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 5 /2010

13 Σεπτεμβρίου 2010

Φίλτατοί μου αδελφοί

Επί τη ενάρξει των εργασιών της νέας Τεκτονικής περιόδου, αισθάνομαι βαθιά τη χαρά και την ανάγκη, να εκφράσω τα πλέον θερμά και ειλικρινή αισθήματα αγάπης και ευγνωμοσύνης μου για την αμέριστο και αδιάλειπτο προσφορά σας προς κάθε τι το καλό για την επί της γης επικράτηση μιας ανθρώπινης κοινωνίας.

Οι ταγοί του Τεκτονισμού, άνθρωποι ανωτάτης παιδείας και πνεύματα γιγάντια, συνεκέντρωσαν όλη την ανθρώπινη σοφία για να δημιουργήσουν τον τεκτονικό θεσμό, έτσι ώστε ούτος, πάντα επίκαιρος και διαχρονικός, να καθιερωθεί εις την συνείδηση των ανθρώπων για τις αιώνιες ηθικές αξίες και τα ιδανικά που πρεσβεύει και που παραμένουν άτρωτα από τον χρόνο και τις κοινωνικές ανακατατάξεις.

Οι Τέκτονες πιστοί εις την ρήτρα ότι «ουδέν τίθεται όριο εν τη αναζητήσει της αληθείας» εδημιούργησαν ένα θεσμό, απηλλαγμένο από δογματικές αγκυλώσεις και πάγιες φιλοσοφικές θέσεις, αμετακίνητες και δύσκαμπτες, και μελετώντες τα φαινόμενα επιδιώκουν να συναντήσουν το Θείον, και διερευνούν τον άνθρωπο ως φύση με την κάθοδο εις τα βάθη της συνείδησής τους. Τούτο επιτυγχάνεται με την μελέτη – γνώση της φύσης, την παρατήρηση των φαινομένων – ενόραση, την κάθοδο στα βάθη της συνείδησης και την εναρμόνιση προς τον παγκόσμιο ρυθμόν, το Μέγα Γίγνεσθαι. Το αιώνιο Φως, το Παν, τον αδήρητο Δημιουργό του Σύμπαντος Κόσμου.

Ο Ελευθεροτεκτονισμός, στην αντιδογματική ελεύθερη θεώρησή του, από τους πρώτους καιρούς της συγκρότησής του, εντάχθηκε στον χώρο της μεταφιλοσοφικής σκέψης, και μέσα εις την παγκοσμιότητά του, είναι διηνεκώς «στρατευμένος» εις την Ειρήνη και την Αγάπη μεταξύ των ανθρώπων ως και εις την Ηθική και Υλική πρόοδο της ανθρωπότητος.

O Eλευθεροτεκτονισμός παρακολουθεί τις τροπές και τις εκτροπές της Ιστορίας, τα δεινά και την οδύνη των συγχρόνων συνανθρώπων μας, τη βία, την κατάχρηση εξουσίας, την πείνα, την ανάγκη, την απαιδευσία και τον πόλεμο. Και συμπάσχει, προσπαθώντας να συμβάλει, έστω και αφανώς εις την βελτίωση της ανθρωπότητος και εις μία μελλοντική συνομάδωσή της, προσβλέπουσα στην τεκτονική ηθική ως το μέλλον του ανθρώπου.

Κατά την παρελθούσα τεκτονική περίοδο, η Μεγάλη Στοά της Ελλάδος, χάρις εις την ομοψυχία των μελών της, συνέχισε το πολυσχιδές και επιτυχές έργο της. Αναφέρομαι μόνο στα κάτωθι , που θεωρώ πως έχουν ιδιαίτερη σημασία:
(1) Στις 4.6.2010 αντιπροσωπεία της Στοάς «ΙΣΟΤΗΣ» με τον Μεγάλο Διδάσκαλο, επεσκέφθησαν στο Βέλγιο, την ελληνόφωνη Στοά «ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ» υπ’ αριθμ. 33 στην Αμβέρσα, όπου είχαν την χαρά να επισκεφθούν το γραφείο του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Jose Manuel Barroso, στον οποίο παρέδωσαν αναμνηστική πλακέτα με αντίγραφο παράστασης από τη νότια πλευρά του Παρθενώνα. Στην τριακοντάλεπτο παραμονή στο γραφείο του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αντιλάγησαν απόψεις με τον Σύμβουλο του κ. Barroso κ. Σεζάρ Ντας Νέβες, εις τον οποίον ανεπτύχθη η μη δογματική φύση του Ελευθεροτεκτονισμού. Ετονίσθη ιδιαίτερα, το φιλοσοφικό – ανθρωπιστικό του περιεχόμενο, η μη εμπλοκή των μελών του σε θρησκευτικές ή πολιτικές συζητήσεις ως και η προσήλωση αυτών στις αρχές της Ελευθερίας, της Ισότητας και της Αδελφότητας, αρχές που έχει άλλωστε υιοθετήσει και η Ευρωπαϊκή Ενωση. Εις την ευχαριστήριο επιστολή του ο κ. Barroso, μεταξύ άλλων γράφει : «O Παρθενώνας είναι ένα ισχυρό σύμβολο του κοινού μας ευγενικού σκοπού, το Ευρωπαϊκού σχεδίου. Μας υπενθυμίζει πόσα πολλά οφείλουν οι Ευρωπαίοι στην Ελλάδα, με σημαντικότερο τη Δημοκρατία. Είμεθα ευγνώμονες γι’ αυτή την κληρονομία».

(2) Στις εκδηλώσεις του ΔΕΛΦΙΚΟΥ ΙΔΕΩΔΟΥΣ του Πανεπιστημίου Αθηνών, που εγένοντο εις τους Δελφούς στις 29 – 31 Ιουλίου 2010, η συμμετοχή του ΤΕΚΤΟΝΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ υπήρξε εξόχως εντυπωσιακή. Η παρουσία οκτώ ομιλητών, επιφανών μελών της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, στο Διεθνές αυτό Συμπόσιο, η αναφορά ενίων εξ αυτών εις το έργο του ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΥ και η προσφώνηση, στον εντυπωσιακό αυτό χώρο του Συνεδρίου, του Μεγάλου Διδασκάλου και του Υπάτου Μεγάλου Ταξιάρχου, με τους τεκτονικούς τους τίτλους, εσηματοδότησε την προσπάθεια της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος εις το άνοιγμά της προς την Ελληνική Κοινωνία.

(3) Τέλος αναφέρομαι εις την αναμόρφωση των γραφείων της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, εις τον 5ο όροφο του μεγάρου Αχαρνών, όπου σε ελάχιστο χρόνο, χάρις εις τον σχεδιασμό του Μεγάλου Γραμματέα αδελφού Αετού Τζιφάκι και στην πραγματική συνεχή συμμετοχή του αρχιτέκτονος αδ Ν. Κ., εγένετο και παρεδόθη ένα έργο κόσμημα, αντάξιο των Ελλήνων Τεκτόνων

Εύχομαι και πιστεύω, εάν όλοι θελήσουμε να συνεχισθεί η ομόνοια και η αγάπη μεταξύ μας, ότι θα υπάρξει συνέχεια του πολυσχιδούς αυτού έργου της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος.

Εύχομαι ολοψύχως σε όλους εσάς και τις οικογένειές σας, υγεία, ευημερία και πρόοδο.

Μετά του τριπλού αδελφικού ασπασμού και αδελφικής αγάπης

Ο ΜΕΓΑΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ
Νίκος Βουργίδης

πηγή: Μεγάλη Στοά της Ελλάδος

Read More

Αδελφοποιΐα (αδελφοποιτοί )

(Ένα ενδιαφέρον άρθρο από την εφημερίδα «Αντίλαλοι Συρράκου» )

Αδελφοποιΐα είναι η δημιουργία αδελφικού δεσμού μεταξύ δύο ή και περισσοτέρων ατόμων με κάποια μαγική πράξη ή θρησκευτική λειτουργία. Μετά την αδελφοποίησή τους τα άτομα αυτά έχουν ιερή υποχρέωση να αλληλοβοηθούνται σ’ όλη τους τη ζωή. Ο δεσμός τους δεν είχε όρια. Σε περίπτωση που ο ένας από τους δύο έπεφτε θύμα εγκληματικής πράξης ο άλλος είχε την υποχρέωση να ανταποδώσει το κακό, να πάρει πίσω το αίμα του αδελφοποιού του.
Η αδελφοποιΐα είναι έθιμο από τα πολύ παλιά χρόνια και γνωστό σε πάρα πολλούς λαούς. Από σχετικές πληροφορίες γνωρίζουμε πως ήταν έθιμα των Λυδών, των Σκυθών, των Θρακών, των Γερμανών και των Κελτών. Σήμερα είναι γνωστό το έθιμο σ’ όλες τις Ηπείρους. Για τους αρχαίους Έλληνες και τους Ρωμαίους δεν υπάρχουν πειστικές πληροφορίες για την ύπαρξη του εθίμου. Οι φιλίες των Αχιλλέα-Πατρόκλου και Δάμωνα-Φειδία δε θεωρούνται αποδεικτικά στοιχεία για την ύπαρξη του εθίμου.
     Το έθιμο γίνεται γνωστό μετά τις κατακτήσεις του Μ. Αλεξάνδρου και την επικράτηση των Ρωμαίων. Τότε έγιναν πολλές μετακινήσεις των λαών «Ανατολή και Δύση» με αποτέλεσμα να μεταδοθούν όχι μόνο οι πνευματικές γνώσεις αλλά και διάφορα ήθη και έθιμα μεταξύ των λαών της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Σχετικές πληροφορίες για το έθιμο έχουμε από τη ρωμαϊκή νομοθεσία, τη βυζαντινή ιστορία και τη συλλογή εκκλησιαστικών νόμων και κανόνων «νομοκάνονας». Απ’ αυτές τις πληροφορίες μαθαίνουμε πως ακόμα και υψηλά πολιτικά πρόσωπα γίνονταν αδελφοποιοί. Όπως οι Ιουστινιανός με το μάγιστρο Στρατήγιο, ο Βασίλειος ο Μακεδόνας με το Μιχαήλ τον Γ΄ κλπ. Από δημοτικά τραγούδια της Καππαδοκίας μαθαίνουμε πως αδελφοποίηση έχουμε μεταξύ Ελλήνων και Σαρακηνών όπως ο ακρίτας Ανδρόνικος με το Σαρακηνό Συριόπουλο. Στη μεσαιωνική Ευρώπη η αδελφοποιΐα ήταν έθιμο, κυρίως, μεταξύ των ιπποτών. Στην εποχή μας το έθιμο διατηρείται στους Νοτιοσλάβους, τους Αλβανούς, τους Τούρκους, τους Άραβες και τους Έλληνες. Στους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς, σχεδόν, το έθιμο το βρίσκουμε ως αντικείμενο της λαογραφίας τους.

     Τρόπος τέλεσης της αδελφοποιΐας: Τις αρχαιότερες πληροφορίες για τον τρόπο τέλεσης του εθίμου μας τις δίνει ο Ηρόδοτος και συγκεκριμένα για τους Λυδούς και τους Σκύθες. Οι μεν Λυδοί χάραζαν και οι δυο οι ενδιαφερόμενοι τα μπράτσα τους με κοφτερό αντικείμενο και μετά ο καθένας έγλυφε το αίμα του άλλου. Οι Σκύθες χάραζαν κι αυτοί τα μπράτσα τους και το αίμα που έτρεχε το μάζευαν στο ίδιο δοχείο στο οποίο πρόσθεταν και κρασί. Το μείγμα αυτό το έπιναν οι ενδιαφερόμενοι. Με τον τρόπο αυτό πίστευαν πως ο δεσμός τους γινόταν πιο στέρεος. Πολλοί, για να αποδείξουν το μέγεθος της αδελφοσύνης τους, την ώρα που έπιναν το μείγμα έδιναν σχετικό όρκο, ακόμα και κατάρες και διάφορες άλλες μαγικές πράξεις τελούνταν με σκοπό η αδελφοσύνη τους να είναι ακόμα πιο στέρεα. Στις γερμανικές φυλές θεωρούνταν αρκετό να τρέξει το αίμα από τις τομές στο ίδιο σημείο της γης και να ανακατευθεί.
     Μ’ αυτόν τον τρόπο και με τις σχετικές μικροπαραλλαγές το έθιμο διατηρείται στους Τούρκους και στους Άραβες. Στους χριστιανικούς λαούς η κοινωνία του αίματος σχεδόν έχει εκλείψει κι έχει αντικατασταθεί με πολλές συμβολικές πράξεις όπως η ανταλλαγή σακακιών, ζωνών, καπέλων, όπλων κλπ ή δίνοντας σχετικό όρκο πάνω στο Ευαγγέλιο και με την ευλογία του παπά. Ο παπάς σκεπάζει με το πετραχήλι τα κεφάλια των υποψηφίων αδελφοποιών και διαβάζει τις σχετικές ευχές. Στους Σλάβους η αδελφοποιΐα γίνεται μπροστά σε συγκεντρωμένο πλήθος ή με τις ευχές του παπά στην εκκλησία. Σπάνια συναντάται και η παραλλαγή του εθίμου. Χαράζουν το μπράτσο τους οι ενδιαφερόμενοι και σ’ ένα ποτήρι μαζεύουν το αίμα στο οποίο βουτούν τα δυο κομμάτια ενός αχλαδιού τα οποία τρώνε οι αδελφοποιοί. Στην Αλβανία «βλαμ» μετά την αδελφοποίηση ακολουθεί φαγοπότι με σκοπό να επισημοποιηθούν περισσότερο οι σχέσεις των βλάμηδων. Στο Μαυροβούνιο το έθιμο απαντά με τρεις διαφορετικούς τρόπους. Ο πρώτος που λέγεται και μικρή αδελφοποίηση γίνεται με απλή μεταλαβιά των αχράντων μυστηρίων. Ο δεύτερος τρόπος, γίνεται σε δύσκολες καταστάσεις, λέγεται αδελφοποιΐα της ανάγκης και γίνεται με τριπλό ασπασμό στο όνομα του Θεού και του Aγίου Ιωάννη και ο τρίτος τρόπος γίνεται στην εκκλησία, ακολουθεί μεταλαβιά και ασπασμός. Σε μερικά μέρη της Γαλλίας την ημέρα της πρώτης του μετάληψης «μεταλαβιά» κάθε παιδί διαλέγει έναν αδελφό και στο εξής διατηρεί μαζί του στενή και πιστή φιλία, τη δε επόμενη ημέρα διαλέγει μια φίλη η οποία συνήθως γίνεται και γυναίκα του. Στη Σικελία τα κορίτσια που θέλουν να συνδεθούν φιλικά, για όλη τους τη ζωή, παίρνει το καθένα από μια τρίχα από το κεφάλι τις δένουν μαζί ψιθυρίζοντας κάποιους στίχους και μετά τις αφήνουν να τις παρασύρει ο αέρας. Στη χώρα μας το έθιμο μεταδόθηκε αρχικά από την Ανατολή και μετά από τους Σλάβους που εγκατασταθήκανε στη Βαλκανική χερσόνησο.
     Για το πώς γινόταν η αδελφοποίηση στα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας δεν έχουμε σαφείς πληροφορίες. Από χρονογραφικές πληροφορίες συμπεραίνουμε πως το έθιμο γινόταν με τις ευλογίες της εκκλησίας. Αυτό επιβεβαιώνεται από σχετική ακολουθία που υπάρχει στο Ευχολόγιο. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας το έθιμο διαδόθηκε σ’ όλα τα μέρη όπου έδρασε η κλεφτουριά, όπως στην Ήπειρο, στη Μακεδονία, στη Θεσσαλία, στη Στερεά Ελλάδα, στην Πελοπόννησο και στην Κρήτη. Από τις λίγες πληροφορίες «γραπτές και προφορικές», που υπάρχουν για τον τρόπο που γινόταν το έθιμο, συμπεραίνουμε πως η ανταλλαγή του αίματος αντικαταστάθηκε με συμβολικές πράξεις και την ευλογία της Εκκλησίας όπως ήδη έχουμε προαναφέρει. Συμπληρωματικά σημειώνουμε πως οι ενδιαφερόμενοι αντάμωναν τα χέρια τους πάνω στο Ευαγγέλιο κι αν ήταν περισσότεροι οι ενδιαφερόμενοι κρατιόντουσαν από τα χέρια και ορκίζονταν αμοιβαία πίστη, στη συνέχεια διάβαζε ο παπάς τις ευχές και στο τέλος αλληλοασπάζονταν λέγοντας «η ζωή σου είναι ζωή μου και η ψυχή σου είναι ψυχή μου».
     Στην Αρκαδία την ώρα της αδελφοποίησης παραβρισκόταν και δεκαεπτάχρονο κορίτσι το οποίο το θεωρούσαν οι αδελφοποιτοί αδελφή τους και αναλάμβαναν από τότε την προστασία της και φρόντιζαν ακόμα και για την αποκατάστασή της. Στην Κρήτη οι πληροφορίες λένε πως η αδελφοποίηση γίνεται με ανταλλαγή αίματος. Χαράζουν οι ενδιαφερόμενοι το μπράτσο τους μέχρι να τρέξει αίμα. Μετά τρίβουν τη μια πληγή πάνω στην άλλη ώστε το αίμα του ενός να μπει στην πληγή του άλλου. Ο τρόπος αυτός εκτός του ότι είναι φρικιαστικός, πρωτόγονος, είναι και πολύ επικίνδυνος για τη μετάδοση πολλών παθογόνων ιών και μικροβίων και πρέπει να εκλείψει μια για πάντα. Οι με αυτόν τον τρόπο αδελφοποιηθέντες λέγονται αδελφοποιοί ή σταυραδέρφια.
      Στην Ήπειρο, κι όχι μόνο, λέγονται βλάμηδες «από την αλβανική λέξη βλαμ» και μετά την αδελφοποίηση «οι βλάμηδες» το γιορτάζουν με φαγοπότι και χορό. Στη Μακεδονία και στη Θεσσαλία λέγονται μπράτιμοι «από βουλγαρική λέξη» και στην Πελοπόννησο μπουραζέρηδες ή μπραζέρηδες. Εκτός από τα παραπάνω ο Χρηστοβασίλης, σε σχετικό διήγημά του, μας περιγράφει κι άλλο έναν τρόπο αδελφοποίησης, τελείως διαφορετικό από τα προαναφερόμενα που γινόταν παλιά στην Ήπειρο. Σύμφωνα με αυτές τις πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι κάθονταν γύρω από το σουφρά-τάβλα (χαμηλό στρόγγυλο τραπέζι) και πάνω βάζανε ένα ταψί γεμάτο αναμμένα κάρβουνα και πάνω σ’ αυτά ένα γεμάτο στουρναροπίστολο κι άρχιζαν να περιστρέφουν γρήγορα το ταψί μέχρι να εκπυρσοκροτήσει το πιστόλι. Εν τω μεταξύ μοιρολογούν όσοι κάθονται γύρω από την τάβλα του μελλοθάνατου ή του τραυματία από την εκπυρσοκρότηση του πιστολιού. Ο τρόπος αυτός αδελφοποίησης ασφαλώς είναι πολύ σκληρός και τον συνήθιζαν οι αρματολοί και οι κλέφτες γιατί πίστευαν πως η αδελφοποίηση μ’ αυτόν τον τρόπο είναι πολύ πιο ισχυρή και επί πλέον ήταν δείγμα ανδρείας. Άλλες ήταν, τότε, οι εποχές. Το έθιμο είναι κυρίως ανδρικό. Όχι σπάνια είναι και μεταξύ γυναικών. Ακόμη και μεταξύ ετεροφύλων ατόμων.
     Ούτε το θρήσκευμα είναι εμπόδιο στην αδελφοποίηση η οποία συνήθως γίνεται για όλη τη ζωή. Σπάνια γίνεται για ορισμένο χρονικό διάστημα κάτω, φυσικά, από ειδικές συνθήκες. Κοινωνικά και νομικά επακόλουθα. Η αδελφοποίηση που γινόταν με ανταλλαγή αίματος και τις ευλογίες της εκκλησίας δημιουργούσε στενούς δεσμούς μεταξύ των αδελφοποιτών και πολλές φορές πιο ισχυρούς κι από τους συγγενικούς ακόμα.

     Ένα τέτοιο φαινόμενο δεν ήταν δυνατόν να μην έχει κοινωνικά και νομικά επακόλουθα. Και ούτε ήταν δυνατόν το έθιμο αυτό να μην επεκταθεί και στις οικογένειες των αδελφοποιτών, όπως στους Σλάβους της Βαλκανικής, στους Αλβανούς και στους Έλληνες. Η επέκταση αυτή των δεσμών, δυστυχώς, πολλές φορές είχε δυσάρεστα αποτελέσματα κυρίως στους Αλβανούς. Κι αυτό γιατί σ’ αυτούς επικρατεί το έθιμο της βεντέτας, της εκδίκησης. Σε περίπτωση κάποιου εγκλήματος η εκδίκηση παίρνει τεράστιες διαστάσεις. Η εκδίκηση για κάποιο φόνο ξεκινά από το άμεσο οικογενειακό περιβάλλον και μπορεί να φτάσει και στον τελευταίο συγγενή των αδελφοποιτών. Αποτέλεσμα μιας τέτοιας βεντέτας είναι, όχι σπάνια, να ξεκληρισθούν όχι μόνο ολόκληρες οικογένειες αλλά και φυλές, φάρες ακόμα. Οι σχέσεις των βλάμηδων και των οικογενειών τους έφθαναν στο σημείο πρώτα οι ίδιοι ποτέ δεν χρησιμοποιούσαν τα βαπτιστικά τους ονόματα, γιατί πίστευαν πως αυτό θα γινόταν αιτία να διαλυθεί η σχέση τους, αλλά μόνο με το όνομα βλάμης. Υποχρέωσή τους ήταν επίσης να αποκαλεί ο μεν τους γονείς του άλλου με τα ονόματα σταυροπατέρας και σταυρομάνα, τους δε αδελφούς σταυροδερφούς και σταυροδερφές. Ακόμα η αγάπη και ο σεβασμός ήταν απαράβατος όρος.
     Στο γάμο ο βλάμης ήταν μεταξύ των πρώτων των παρευρισκομένων. Σε χωριά της Ηπείρου ο βλάμης πήγαινε στο σπίτι του γαμπρού με τη συνοδεία των οργάνων που έστελνε ο γαμπρός. Αυτός φορούσε στη νύφη τα παπούτσια τα νυφιάτικα που ήταν όμως δώρο του γαμπρού. Σε όλη τη διάρκεια του γάμου ο βλάμης μαζί με το νουνό ήταν κοντά στο γαμπρό. Για το βαθμό της εκτίμησης της αδελφοποιΐας μια Κρητική παροιμία λέει: «Καλύτεροι οι αδερφοί της Εκκλησιάς παρά οι αδερφοί της κοιλιάς». Στην περίοδο της ρωμαιοκρατίας στην Ανατολή οι αδελφοποιτοί δεν άλλαζαν μόνο τα ονόματά τους αλλά αποκτούσαν κοινοκτημοσύνη περιουσίας, γυναικών και δικαιώματα κληρονομικά. Τα φαινόμενα αυτά υποχρέωσαν τους αυτοκράτορες Διοκλητιανό και Μαξιμιανό να απαγορέψουν με νόμο τέτοια φαινόμενα. Το φαινόμενο αυτό θα συνέχιζε και στη βυζαντινή περίοδο και η απαγόρευσή του θα ίσχυε γιατί στον Κώδικα του Ιουστινιανού κι άλλων αυτοκρατόρων υπάρχουν σχετικοί απαγορευτικοί νόμοι. Απομεινάρια αυτού του φαινόμενου διατηρούνται σε μερικές φυλές της Πολυνησίας. Η λέξη βλάμης αν και έχει αλβανική προέλευση «ρίζα» εξελληνισμένη απαντά σ’ όλη την Ελλάδα και εκτός από την αρχική σημασία «αδελφοποιτός» σημαίνει και τον έχοντα υψηλό φρόνημα, τον ανδρείο, τον φιλότιμο αλλά και τον ευέξαπτο και καβγατζή. Βλάμηδες λέγονταν και τα αγράμματα μέλη της Φιλικής Εταιρείας τους οποίους όρκιζε ο παπάς κα δε γνώριζαν καν τον κύριο σκοπό της. Σήμερα οι λέξεις αδελφοποιτός, βλάμης κλπ., έχουν σβήσει από το καθημερινό μας λεξιλόγιο και μόνο στα λεξικά τις βρίσκουμε. Ο χρόνος κυλάει ασταμάτητα και τα πάντα αλλάζουνε, σβήνουνε ήθη κι έθιμα, ξεχνιούνται παραδόσεις με τις οποίες η φυλή μας έζησε αιώνες τηρώντας τα πιστά με σχολαστική ευλάβεια.

Πηγή:

Ευαγγελία. Ι. Ντόντη
Εφημερίδα «Αντίλαλοι Συρράκου» - Δικτυακός Τόπος vlahoi.net

Read More

Άτυπη Σύνοδος Μεγάλων Διδασκάλων της Ευρώπης

Παρίσι 4 έως 5 Σεπτεμβρίου 2009.

Στην έδρα της Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Γαλλίας έλαβε χώρα η 2η άτυπη σύνοδος των Μεγάλων Διδασκάλων των κανονικών Μεγάλων Στοών της Ευρώπης.

Σκοπός της άτυπης αυτής συνόδου ήταν η έκφραση απόψεων σχετικά με:
Την εθνική κυριαρχία και αυτοδιάθεση κάθε Μεγάλης Στοάς χωρίς την ανάμειξη άλλων
Τις σχέσεις με την εκάστοτε Εκκλησία
Τις σχέσεις με την κοινωνία και το μέλλον αυτών
Τις σχέσεις του Συμβολικού Τεκτονισμού με άλλες Τεκτονικές Οργανώσεις.
Τις επιδράσεις άλλων Τεκτονικών Σωμάτων στις σχέσεις μεταξύ Μεγάλων Στοών.
Κανονικότητα και Αναγνώριση
Τα ανθρώπινα δικαιώματα

Στην σύνοδο παρέστησαν περισσότερες των 50 αντιπροσωπειών στην πλειονότητά τους με επικεφαλής Μεγάλους Διδασκάλους ή εξουσιοδοτημένους αντιπροσώπους αυτών, καθώς και ο Πρόσθετος Μεγάλος Διδάσκαλος (Pro-Grand Master) της Ηνωμένης Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας

Πηγή:Μεγάλη Στοά της Ελλάδος

Read More

ΙΣΗΜΕΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ ΣΤΟΝ ΚΡΗΤΙΚΟΜΥΚΗΝΑΪΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ

Του Μηνά Τσικριτσή*

Το φαινόμενο της ανατολής, της δύσης του Ηλίου και της μεταβολής της ποσότητας του φωτός ανάλογα την εποχή πρέπει να είχε εντυπωσιάσει πολύ τους Μινωίτες, οι οποίοι απεικόνισαν σε πολλά ευρήματα τον ήλιο και την σελήνη. Η λατρεία του Ηλίου θεωρείται σχεδόν βέβαιη στη Μινωική εποχή αφού οι απεικονίσεις του σε αντικείμενα της μινωικής μικροτεχνίας δείχνουν λατρευτικό χαρακτήρα. Η αναφορά του Απολλόδωρου 1,140 «ότι Τάλω τον ταύρο αποκαλούσαν» σε σχέση με τη φράση από το Λεξικό του Ησύχιου, ότι «Ταλώς, ο Ήλιος» επαγωγικά οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η απεικόνιση του ταύρου σε μινωικά ευρήματα αφορά τον Ήλιο. Στον Όμηρο, ο Ήλιος εμφανίζεται ως Θεός με το μάτι «που τα πάντα εφορά και τα πάντα επακούει»(Ιλ. Γ 277, Οδ. Λ109 μ 323). Στην αρχαία γραμματεία, η απεικόνιση του Ηλίου με μάτι εμφανίζεται στο Σοφοκλή, «τόδε λαμπάδος ιερόν όμμα» και «χρυσέας αμέρας βλέφαρον», στον δε Αριστοφάνη Νεφ.285 «όμμα γαρ αιθέρος ακάματον» και στον Αισχύλο Προμ. 91 υπάρχει μια επίκληση στην «Παμμήτορ τε γή, και τον πανόπτην κύκλον ηλίου»



Η φαινομενική κίνηση του Ήλιου από βορρά στο νότο και τανάπαλιν, κατά την διάρκεια των εποχών, οφείλεται στο ότι ο άξονας περιστροφής της Γης είναι κεκλιμένος ως προς το επίπεδο της εκλειπτική της γης, το οποίο είναι το επίπεδο που κινείται η Γη.



Ο Ήλιος, προβαλλόμενος στην ουράνια σφαίρα, στο χρονικό διάστημα ενός έτους, φαίνεται ότι ακολουθεί τον κύκλο της εκλειπτικής. Ο κύκλος αυτός είναι λοξός και σχηματίζει με τον Ουράνιο Ισημερινό γωνία 23ο μοιρών και 21ʼ λεπτών, τέμνει δε αυτόν σε δύο εκ διαμέτρου αντίθετα σημεία. Τα σημεία αυτά είναι η 21η Μαρτίου και η 21η Σεπτεμβρίου και αντιστοιχούν στις Ισημερίες τους έτους. Κατά τις ισημερίες η ημέρα (ηλιοφάνεια) είναι ίση με την νύκτα . Αν θεωρήσουμε ως αρχή του κύκλου την 21η Μαρτίου, δηλαδή το ένα από τα δύο σημεία τομής, η πορεία του ηλίου από ανατολή προς δύση δεν είναι σταθερή, αλλά κάθε μέρα μετατοπίζεται προς τα βόρεια. Ο ήλιος φαίνεται ότι καθημερινά απομακρύνεται από τον ισημερινό μέχρι την 22α Ιουνίου, όπου τότε φθάνει στο υψηλότερο σημείο της κυκλικής πορείας, το επίπεδο της οποίας σχηματίζει την μέγιστη γωνία των 23ο 21ʼ λεπτών με την εκλειπτική (βλέπε σχήμα 1). Από 20 έως 23 Ιουνίου σταματά η μετατόπιση της τροχιάς του ηλίου από ανατολή προς δύση προς τα βόρεια και η 22α Ιουνίου ονομάζεται Θερινό Ηλιοστάσιο. Η ημέρα αυτή έχει την μεγαλύτερη ηλιοφάνεια. Στην συνέχεια, η φαινομενική τροχιά του ηλίου μετατοπίζεται καθημερινά νοτιότερα μέχρι την 21η Σεπτεμβρίου που έχουμε την φθινοπωρινή Ισημερία. Στην συνέχεια η πορεία του από ανατολή προς δύση καθημερινά μετατοπίζεται νοτιότερα έως την 22α Δεκεμβρίου που φθάνει στο νοτιότερο σημείο της εκλειπτικής που απέχει 23ο 21ʼ λεπτά από τον ουράνιο ισημερινό. Από την 20η έως 23η Δεκεμβρίου σταματά πάλι η μετατόπιση και την 22η Δεκεμβρίου την ονομάζουμε Χειμερινό Ηλιοστάσιο. Η ημέρα αυτή έχει την μικρότερη ηλιοφάνεια. Από την 23η Δεκεμβρίου αρχίζει και πάλι η μετατόπιση της φαινομενικής τροχιάς του ηλίου προς το ουράνιο Ισημερινό, όπου θα τον φθάσει την 21η Μαρτίου, ημέρα ισημερίας, συμπληρώνοντας ένα χρόνο φαινομενικής πορείας.



Παρόλο που η Γη κινείται και όχι ο Ήλιος, ο επίγειος παρατηρητής βλέπει τον Ήλιο να κινείται σε μια φαινομενική τροχιά, σαν να συμμετέχει σε έναν ουράνιο χορό. Οι Μινωίτες παρατηρώντας την τροχιά αυτή του Ήλιου να κινείται μπρος πίσω, να φτάνει σε κάποιο οριακό σημείο, να διστάζει, να σταματά να αλλάζει γνώμη, να πηγαίνει μέχρι το αντίθετο άκρο, να ξαναρχίζει στο άλλο άκρο και μετά να ξαναγυρίζει, την απεικόνισαν με τον κύκλο της ζωής του σιταριού όπως παρατηρούμε στο δακτυλίδι από την Τίρυνθα.



Αυτές οι μεταβολές σχετιζόταν με την διάρκεια της ηλιοφάνειας στην κάθε ημέρα, στην κάθε εποχή. Το φαινόμενο αυτό είναι λογικό να απεικονίζεται στα θεολογικά δρώμενα της φυσιοκρατικής λατρείας του Κρητομυκηναϊκού πολιτισμού.



Πολλές ενδείξεις μηνολογίου εμφανίζονται στην εικονογραφία της εποχής. Στην συνέχεια στους Μυκηναίους, έχουμε πολύτιμες πληροφορίες για τη ρυθμιστική σημασία ήλιου και σελήνης στο τελετουργικό ημερολόγιο. Σε μερικές μάλιστα λατρευτικές σκηνές, βλαστικού-γονιμικού χαρακτήρα, όπως σε ένα χάλκινο αναθηματικό πλακίδιο από το λατρευτικό σπήλαιο του Ψυχρού, παρατηρούμε την τριπλή παρουσία των κεράτων καθοσίωσης με την ύπαρξη βλάστησης, ανθρώπου, ψαριού και πουλιού ενώ στο πάνω μέρος υπάρχει ο ήλιος και η σελήνη πιθανά υπενθυμίζοντας την συμβολή τους στη ρύθμιση του σεληνο-ηλιακού ημερολογίου. Υπέρ του οποίου συνηγορεί έμμεσα η μαρτυρία του Ομήρου: "Κνωσός, μεγάλη πόλις, ενθα τε Μίνως εννέωρος βασίλεθε Διός μεγάλου οαριστής". Το περίφημο αυτό όσο και πολυσυζητημένο χωρίο της Οδύσσειας (τ 178-179) θεωρείται αναμφισβήτητα ότι υπονοεί τη θέσπιση ενός οκταετούς ημερολογιακού κύκλου (οκταετηρίς), μετά την παρέλευση του οποίου γινόταν η ανανέωση της ιερής βασιλείας .



Ένα τέτοιο σεληνο-ηλιακό ημερολόγιο οκταετούς κύκλου απαιτούσε βέβαια μακροχρόνιες και συνεχείς παρατηρήσεις των φάσεων της σελήνης, για τον καθορισμό της έναρξης του μήνα, όσο και του ηλίου, για τον χρονικό προσδιορισμό των ηλιοστασίων, όπως παρατηρούμε στα χρυσά δαχτυλίδια CMS Ι αριθ. 17 από τις Μυκήνες και της Τίρυνθας CMS Ι αριθ. 179. Ο συνδυασμός των δύο αυτών ουράνιων σωμάτων υποδηλώνει πιθανόν την Ισημερία, προσδιορισμό που επιτυγχανόταν με την παρακολούθηση από τον ίδιο πάντα τόπο των σημείων ανατολής ή δύσης του δίσκου του ηλίου σε σχέση με μια συγκεκριμένη κορυφογραμμή. Το εξαρτημένο από τα ανάκτορα ιερατείο είχε όλο τον καιρό να αφοσιώνεται απερίσπαστα σε τούτο το έργο, το οποίο θα πρέπει να γινόταν από σταθερά αστρονομικά παρατηρητήρια, κατά τεκμήριο πιο αποτελεσματικά, όταν βρίσκονται σε υψηλές τοποθεσίες. Από την άποψη αυτή, το πλούσιο ανάγλυφο της κρητικής γης πρόσφερε ως ιδεώδη παρατηρητήρια τα επιβλητικά βουνά της, όπου ήδη από την έναρξη της Παλαιοανακτορικής περιόδου (2000/1900 π.Χ.) είχαν ιδρυθεί πολυάριθμα Ιερά Κορυφής, τα οποία μαζί με τα δεκάδες λατρευτικά σπηλαία αναδείκνυαν το νησί σε ένα απέραντο Ιερό.



Αρχαίο - αστρονομικές παρατηρήσεις που διεξήγαγε το Πανεπιστήμιο της Ουψάλας από τα Ιερά Κορυφής του Πετσοφά και του Τραόσταλου ενίσχυσαν την άποψη ότι οι Μινωίτες θα πρέπει να επιδίδονταν σε συστηματική παρακολούθηση του ηλίου, της σελήνης και των αστερισμών, ιδιαίτερα δε του Αρκτoύρου, από αυτά τα δύο Ιερά τουλάχιστον, με σκοπό τη ρύθμιση σεληνο-ηλιακού ημερολογίου.

Η Εορτή της Φθινοπωρινής Ισημερίας

Στο χρυσό δακτυλίδι από το θησαυρό της Τίρυνθας, παρατηρείται μια θρησκευτική τελετουργία προσφοράς. Η θεά καθισμένη σε ένα πτυσσόμενο κάθισμα, κρατάει στο υψωμένο χέρι ένα καλυκόσχημο ποτήρι, πίσω της διακρίνεται ένα πουλί και μπροστά της ένα δοχείο. Τέσσερις γυναικείες μορφές ντυμένες με λεοντή, βαστάζουν σπονδικές πρόχους και βαδίζουν προς τη θεά, προσφέροντας το περιεχόμενο των αγγείων που κρατούν. Στον ουράνιο θόλο παρατηρούμε να συνυπάρχουν τα ουράνια σώματα, ήλιος και φεγγάρι, που υποδηλώνουν ίση διάρκεια φωτός και σκότους. Η συνύπαρξη αυτών των σωμάτων είναι ένας συμβολικός τρόπος για να δηλώνει την ισημερία στις 21 Σεπτεμβρίου. Το εμφανιζόμενο σκηνικό λατρείας επιβεβαιώνει την προσφορά του πρώιμου οίνου. Το γεγονός της Χειμερινής ισημερίας επαληθεύεται στην κατωτέρα ζώνη όπου εμφανίζεται 10 φορές το σύμβολο της σελήνης. Είναι γνωστό ότι η σελήνη περιστρέφεται γύρω από τη Γη σε 27,4 ημέρες, άρα οι δέκα σεληνιακοί μήνες αντιστοιχούν σε 274 μέρες. Θεωρώντας αρχή του έτους την μικρότερη ημέρα στις 22 Δεκεμβρίου και προσθέτοντας 274 ευρίσκουμε στο δικό μας ημερολογιακό σύστημα την φθινοπωρινή Ισημερία στις 21 Σεπτεμβρίου.



Ένα άλλο στοιχείο που συνδέει το δακτυλίδι αυτό με τη χειμερινή Ισημερία προκύπτει από την παρατήρηση της άνω ζώνης που περιέχει τον ουράνιο θόλο με την εμφάνιση τεσσάρων σταχιών σιταριού. Τα στάχια αυτά θεωρούμε ότι συνδέονται με τις γεωργικές εργασίες και τον κύκλο της ζωής του σιταριού, που αποτελούσε τη βασική τροφή των Μινωιτών από τα νεολιθικά χρόνια. Θερινό ηλιοστάσιο-τέλος θερισμού, Χειμερινό ηλιοστάσιο - τέλος σποράς, όπως παρατηρούμε στην παρατιθέμενη εικόνα. Η θέση του Ηλίου και της Σελήνης γύρω από το τρίτο στάχυ σιταριού επιβεβαιώνει την άποψη ότι με αυτή την παράσταση δηλώνεται η χειμερινή ισημερία στις 21 Σεπτεμβρίου κατά την οποία τελείωνε ο βρασμός του κρασιού και ξεκινούσε η προετοιμασία της σποράς του σιταριού, η οποία διαρκούσε μέχρι την 22α Δεκεμβρίου που ήταν η αρχή του έτους των Μινωιτών.



Η Εορτή της Εαρινής Ισημερίας


Το σφραγιστικό δακτυλίδι από τον τάφο των Μυκηνών εμφανίζει πλούσια λατρευτική εικόνα. Μια θεά κάθεται κάτω από το δένδρο, δεξιά και αριστερά παρατηρούμε μικρές γυναικείες μορφές –(πρόπολοι). Στο άνω μέρος του δακτυλιδιού εμφανίζεται ο ουράνιος θόλος με τη συνύπαρξη του Ηλίου και της Σελήνης(φως και σκοτάδι μαζί) στοιχεία που δηλώνουν την ισημερία. Η ισημερία αυτή πρέπει να συνδεθεί με την Εαρινή στις 21 Μαρτίου αφού τα προσφερόμενα προϊόντα είναι λουλούδια. Η εμφάνιση του διπλού πελέκεως, ίσως να υποδηλώνει τη χρήση του σε τελετουργικά δρώμενα ιερογαμίας, στα οποία έπαιζε σημαντικό ρόλο, στη θυσία του ταύρου. Η παρουσία των κωδίων (καρπών) της μυκώνου της υπνοφόρου (παπαρούνας) στα χέρια της καθισμένης θεότητας είναι πιθανό να υποδήλωνει την εαρινή περίοδο.


Η Εορτή του Θερινού Ηλιοστασίου


Όπως προαναφέρθηκε, η διάρκεια της ηλιοφάνειας της κάθε ημέρας στην κάθε εποχή απεικονίζεται στα θεολογικά δρώμενα της φυσιοκρατικής λατρείας του Μινωικού πολιτισμού στο δακτυλίδι που βρέθηκε στις Αρχάνες, το οποίο ταυτίζεται με τη μέγιστη ηλιοφάνεια στις 21 Ιουνίου. Παρατηρώντας τα θεολογικά δρώμενα στην άνω δεξιά πλευρά εμφανίζεται ένας Οφθαλμός που σχετίζεται με τον ήλιο ως το μάτι που τα πάντα παρατηρεί. Το σκηνικό του οργιαστικού χορού της φύσης με τις πεταλούδες, τις χρυσαλίδες και τα άλλα δρώμενα όπως την μουσική από το θρόισμα-τίναγμα των φύλλων του δένδρου πιθανώς παραπέμπει στην εορτή της μεγαλύτερης ημέρας (ηλιοφάνειας).



Οι προαναφερόμενες συνδέσεις μεταξύ αστρονομίας - θρησκείας - ημερολογίου μαζί με τον εμφανή θρησκειοκρατικό χαρακτήρα του μινωικού κόσμου, μας αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο να υποθέσουμε ότι οι μήνες του μινωικού ημερολογίου, θα έφεραν κι αυτοί ονόματα ιερά – σύμφωνα με την πρακτική που είχαν υιοθετήσει και οι Μυκηναίοι, και την οποία στην συνέχεια την κληροδότησαν στους Έλληνες της ιστορικής εποχής.

1. Evans, the Palace Minos I 632, εικ. 470. Σήμερα το πλακίδιο βρίσκεται στο Ashmolean Museum.

2. Ιερή βασιλεία είναι η παράδοση των νόμων από τον Δία στο Μίνωα. Το γεγονός αυτό γινόταν κάθε 9 χρόνια και με αυτό τον τρόπο επιβεβαιωνόταν η νέα περίοδος βασιλείας του Μίνωα.

* Ο Μηνάς Τσικριτσής είναι διδάκτωρ Α.Π.Θ., ερευνητής Αιγαιακών Γραφών

Πηγή: Εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ της Κρήτης

Read More

Ο ΑΡΧΑΙΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΔΕΓΜΕΝΟΣ ΣΚΩΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ

Εισαγωγικά

Επισήμως ο Αρχαίος και Αποδεδεγμένος Σκωτικός Τύπος (ΑΑΣΤ) και το πρώτο Ύπατο Συμβούλιο (Charleston) ιδρύθηκε το 1801 στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Στην Ευρώπη εγκαθιδρύεται το 1804 με την ίδρυση του Υπάτου Συμβουλίου της Γαλλίας. Ακολούθησε η συγκρότηση Υπάτων Συμβουλίων σε πολλές χώρες. Εξ αρχής και προκειμένου να αποφευχθεί οιασδήποτε μορφής σύγκρουσης με σώματα που διοικούν τους τρεις συμβολικούς βαθμούς, τα Ύπατα αυτά Συμβούλια περιορίστηκαν αποκλειστικά στους λεγόμενους «ανώτερους», «φιλοσοφικούς» ή ορθότερα «επιγενόμενους» βαθμούς. Με άλλα λόγια δεν απαιτούσαν καν από τις Μεγάλες Στοές από τις οποίες έλκυαν τα μέλη τους την πρακτική του σκωτικού τύπου, αλλά απλώς την τεκτονική κανονικότητα. Μέχρι σήμερα ο Σκωτικός Τύπος και τα ανά τον κόσμο Ύπατα Συμβούλια διατηρούν σχέση αλληλεγγύης με όλα τα επιγενόμενα σώματα της τεκτονικής αδελφότητας.

Διάρθρωση

Σήμερα, παγκοσμίως, ο Σκωτικός Τύπος διαιρείται σε 33 βαθμούς. Αναφέρονται παρακάτω με βάση τις Στοές ή τα Εργαστήρια όπου απονέμονται μετά από την αποδοχή αίτησης του υποψηφίου, αφού ο Σκωτικός Τύπος απαγορεύει αυστηρά την πρόσκληση. Ας σημειωθεί επίσης ότι δεν αποτελούν όλοι οι βαθμοί αντικείμενο πραγματικής μύησης, αλλά αυτό ποικίλει ανάλογα με την πρακτική που ακολουθεί κάθε Ύπατο Συμβούλιο.

Οι βαθμοί, μετά τους τρείς Συμβολικούς που αποδίδονται μόνο από Κανονική Μεγάλη Στοά της Επικράτειας, έχουν ως εξής:

Στοά Τελειοποιήσεως: 4. Μυστικός Διδάσκαλος 5. Τέλειος Διδάσκαλος 6. Γραμματεύς Εξ απορρήτων7. Έφορος και Δικαστής 8. Επόπτης των Οικοδομών 9. Εκλεκτός Διδάσκαλος των Εννέα 10. Εκλεκτός Διδάσκαλος των Δεκαπέντε 11. Υπέρτατος Εκλεκτός των Δώδεκα 12. Μέγας Διδάσκαλος Αρχιτέκτων 13. Ιππότης της Βασιλικής Αψίδος 14. Μέγας Εκλεκτός και Υπέρτατος Τέκτων

Υπέρτατο Περιστύλιο: 15. Ιππότης της Ανατολής ή του Ξίφους 16. Πρίγκηψ της Ιερουσαλήμ 17. Ιππότης Ανατολής και Δύσεως 18 Πρίγκηψ Ροδόσταυρος, Ιππότης του Αετού και του Πελεκάνου

Άρειος Πάγος: 19. Μέγας Ποντίφηξ 20. Μέγας Διδάσκαλος των Συμβολικών Στοών 21. Νωαχίτης ή Πρώσσος Ιππότης 22. Ιππότης του Βασιλικού Πελέκεως ή Πρίγκηψ του Λιβάνου 23. Αρχηγός της Σκηνής 24. Πρίγκηψ της Σκηνής 25. Ιππότης του Χαλκού Όφεως 26. Πρίγκηψ της Χάριτος 27. Ιππότης Ταξιάρχης του Ναού 28. Ιππότης του Ηλίου 29. Σκώτος Ιππότης του Αγίου Ανδρέου 30. Ιππότης Καδώς, Ιππότης του Λευκού και του Μέλανος Αετού

Δικαστήριο: 31. Μέγας Επιθεωρητής Ταξιάρχης Δικαστής

Σύνοδος: 32. Υπέρτατος Πρίγκηψ του Βασιλικού Μυστικού

Ύπατο Συμβούλιο: 33. Ύπατος Μέγας Γενικός Επιθεωρητής

Επικεφαλής του Σκωτικού Τύπου σε κάθε δικαιοδοσία είναι ο Ύπατος Μέγας Ταξιάρχης.

Σύμφωνα με τα τυπικά του ΑΑΣΤ οι τρεις πρώτοι βαθμοί παρέχουν την παραδοσιακή μύηση. Οι βαθμοί από 4ο έως 14ο οδηγούν στην πρώιμη φιλοσοφική γνώση, ενώ οι βαθμοί από 15ο μέχρι 18ο στην ταύτιση με το Παγκόσμιο μέσω της Αγάπης. Οι βαθμοί που προετοιμάζουν για τον 30ο καθώς και ο ίδιος ο 30ο αποτελούν σύνθεση όλων των βαθμών και δεικνύουν την οδό της πραγμάτωσης της ανθρώπινης τάξης σε αρμονία με το παγκόσμιο, ταυτόχρονα δε επιζητείται η πνευματική κληρονομία του Τάγματος του Ναού. Τέλος, οι τρεις τελευταίοι βαθμοί 31ο, 32ο και 33ο είναι διοικητικοί βαθμοί.

Ιστορική προέλευση

‘Όταν το 1733 δημοσιεύτηκε στην Αγγλία ο πρώτος κατάλογος των Στοών των λεγομένων «Διδασκάλων Τεκτόνων», μεταξύ αυτών αναγραφόταν και μία Στοά «Σκώτων Τεκτόνων». Αυτή θα μπορούσε να θεωρηθεί η πρώτη επίσημη εμφάνιση του Σκωτικού Συστήματος. Παρά ταύτα, το σύστημα αναπτύχθηκε εκτός των Μεγάλων Στοών και δη αυτής της Αγγλίας. Από τα τέλη του 1730 το νέο σύστημα το οποίο εδράζεται σε βαθμούς -οι οποίοι έχουν φιλοσοφική παρά συμβολική χροιά- κατακτά την ηπειρωτική Ευρώπη και ολοένα και περισσότεροι βαθμοί αναφύονται σε Γαλλία και Γερμανία. Πολλοί από τους βαθμούς αυτούς εντάχθηκαν σε ήδη υπάρχοντα τεκτονικά συστήματα όπως ο Τύπος της Τελειοποιήσεως (1754), ο Τύπος της Αυστηράς Τηρήσεως (1756), ο Τύπος του Bordeaux (1762) και o Αρχαίος Σκωτικός (1770).

‘Όταν ο Φρειδερίκος ο Μέγας της Πρωσσίας ετέθη επικεφαλής του Τύπου της Τελειοποιήσεως αυτός περιελάμβανε 25 βαθμούς διαιρεμένους σε επτά κατηγορίες, ανώτατος δε ήταν αυτός του Υπερτάτου Πρίγκηπος του Βασιλικού Μυστικού. Διά των Μεγάλων Συνταγμάτων του 1786 ο αριθμός των βαθμών αναβιβάστηκε σε 33, ο δε 25ος και τελευταίος του Τύπου της Τελειοποιήσεως έγινε ο 32ος του ΑΑΣΤ, του οποίου πλέον η ανώτατη διοίκηση ανατέθηκε σε Συμβούλιο που αποτελούσαν αδελφοί κατέχοντες τον 33ο και λεγόμενο πλέον «τελευταίο» βαθμό.

Τα Συντάγματα αυτά δεν ετέθησαν εξ αρχής σε ισχύ, το δε πρώτο Ύπατο Συμβούλιο ιδρύθηκε και εγκαταστάθηκε μόλις το 1801 στο Charleston της Ν. Καρολίνας, εξ αυτού δε κατάγονται όλα τα Ύπατα Συμβούλια των δύο ημισφαιρίων. Στην Ελλάδα το Ύπατο Συμβούλιο ιδρύθηκε στις 10/22 Ιουλίου 1872 από τον Πρίγκιπα Ροδοκανάκη, επί τη βάση των εξουσιών που του είχε απονείμει το Ύπατο Συμβούλιο του 33ο της Σκωτίας.

Πηγή:
http://supremecouncil33.blogspot.com/

Read More

Μεγάλη Στοά της Ελλάδος - Μουσείο οδού Αχαρνων

Το έτος 1995 με πρωτοβουλία του τότε Μεγάλου Διδασκάλου της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος Χ. Μανέα δημιουργήθηκε, στον Α΄ όροφο του Τεκτονικού μεγάρου των Αθηνών, μουσείο με εκθέματα που είναι συνδεδεμένα με την ιστορία του Ελληνικού Ελευθεροτεκτονισμού. Στον εμπλουτισμό του συνέβαλε τόσο ο ιδρυτής όσο και άλλα μέλη της Αδελφότητος. Μέσα σε καλαίσθητες προθήκες εκτίθενται -μεταξύ άλλων- αντικείμενα όπως:


Τα μετάλλια, τα διάσημα και τα περιζώματα πρώην Μεγάλων Διδασκάλων και άλλων επιφανών Ελλήνων Τεκτόνων

Τα διακριτικά μετάλλια όλων των Ελληνικών Στοών υπό την αιγίδα της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος

Αναμνηστικά και δώρα ξένων τεκτονικών δυνάμεων που έχουν κατά καιρούς προσφερθεί στην Μεγάλη Στοά της Ελλάδος

Παλαιά τεκτονικά έγγραφα και αντικείμενα κάθε είδους

Οι ώρες λειτουργίας του Μουσείου είναι 17.00-20.00 καθημερινώς.

Οι επισκέπτες μη μέλη της Αδελφότητος μπορούν να επισκεφθούν ελεύθερα το Μουσείο είτε τις ημέρες και ώρες κατά τις οποίες διοργανώνονται Ανοικτές Εκδηλώσεις για το κοινό στο Τεκτονικό Μέγαρο Αθηνών, είτε συνοδευόμενοι από κάποιο μέλος της Αδελφότητος.

Read More

Μεγάλη Προσφορά για τους φίλους του Blog από τις εκδόσεις ΔΙΜΕΛΗ

Οι εκδόσεις ΔΙΜΕΛΗ όπου δραστηριοποιούνται στο χώρο των εκδόσεων βιβλίων αναζήτησης , προσφέρουν στους φίλους του Blog έκπτωση 50% επί της τιμής καταλόγου με την επίδειξη του ειδικού εκπτωτικού δελτίου.

Στείλτε μας το ονοματεπώνυμό σας και μια δ/νση στο e-mail gabmihgr@yahoo.gr) προκειμένου να σας αποστείλουμε την ειδική κάρτα.

Κατεβάστε τον κατάλογο των εκδόσεων από εδώ: http://www.mediafire.com/?t31722yxxjxz42a

Read More

Μήπως να το λέμε έτσι;

Mason, Macon=Μασόνος. Μια προσέγγιση της ετυμολογίας της λέξης Μασόνος η οποία είναι ευρέως διαδεδομένη στους χώρους του Ελληνικού Τεκτονισμού.
Ψάχνοντας στο λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής του καθηγητού Hoffman διαπίστωσα ότι:

Μάσσω (αττική διάλεκτο μάττω) σημαίνει αυτός που κατεργάζεται κάτι.

Ώνος (και όχι όνος που σημαίνει γάιδαρος) σημαίνει η αμοιβή.

Άρα Μασσώνος = Αυτός που κατεργάζεται (τεχνίτης) έναντι αμοιβής

Αντίθετα Μασόνος ,εάν αναλυθεί με βάση την αρχαία ελληνική γλώσσα, ορίζει κάποιον που ασχολείται με γαϊδουράκια (Π.χ εκτροφέας)

Μήπως λοιπόν πρέπει να λέμε Μασσώνος και όχι Μασόνος. Έτσι για να αποφευχθούν και οι ………………συνειρμοί.

Read More

Η ΜΑΓΚΙΑ του Τεκτονισμού

Μια μέρα του Σεπτέμβρη έλαβα στο Η/Υ ένα μήνυμα ΄΄ Αδελφέ βρίσκομαι στην Ελλάδα και θα ήθελα να βρεθούμε. Ήταν ένας αδελφός από τις Η.Π.Α με τον οποίο είχαμε αναπτύξει τον τελευταίο χρόνο μια <<ηλεκτρονική φιλία>> αφού δεν είχαμε γνωριστεί από κοντά. Το ραντεβού δεν άργησε να κανονιστεί με τόπο συνάντησης……….. που αλλού; • τη Στοά.

Μετά από πέντε λεπτά, αφού έγιναν οι απαραίτητες συστάσεις, η βραδιά κύλησε σαν να επρόκειτο για φίλους που γνωρίζονταν από χρόνια. Αστειευτήκαμε, γελάσαμε, Μιλήσαμε για την προσωπική μας ζωή, για τις οικογένειές μας, τις δουλειές μας, τα όνειρά μας.

Πιστεύω ότι αυτή είναι η <<μαγκιά>> του Τεκτονισμού. Μια <<μαγκιά>> που στηρίζεται στις αγνές και ανιδιοτελής σχέσεις, με ΓΝΩΜΟΝΑ την αγάπη για τον αδελφό και τον άνθρωπο.

Να είσαι καλά αδελφέ

Read More

Η ιστορία γράφεται σε μια πέτρα

Σχεδόν 1000 άτομα βρέθηκαν σε μια ιστορική εκδήλωση στην πόλη Lancaster της Virginia των Η.Π.Α. Για πρώτη φορά το φυλετικό τοίχος που χώριζε τους Τέκτονες , λευκούς και μαύρους, έπεσε σε μια μεγάλη εκδήλωση όπου από κοινού έθεσαν τον ακρογωνιαίο λίθο στο Δικαστικό μέγαρο της πόλης.

Για πάνω από 150 χρόνια υπήρχαν στην Virginia δύο Μεγάλες Στοές. Η Grand Lodge of Virginia και η Grand Lodge of Virginia AF & AM(African & American). Το 2005 έγινε η πρώτη προσέγγιση μεταξύ των δύο δυνάμεων όπου ακολούθησαν συζητήσεις και συναντήσεις αλλά δεν είχαν συμμετάσχει ποτέ σε μια κοινή εκδήλωση.

Στις 11 Σεπτεμβρίου του 2010 όμως ένωσαν τα χέρια και πια δεν χωρίζει τίποτα τους αδελφούς.

Read More

Οι σκευωρίες φτιάχνουν ιστορία - Πιερ-Αντρέ Ταγκιέφ

 Ο γάλλος κοινωνιολόγος και πολιτικός επιστήμονας αποκαλύπτει τι συνδέει τα θεολογικά θρίλερ και τα ακροδεξιά κείμενα περί συνωμοσιών με τα βιντεοπαιχνίδια, τη βιομηχανία του εσωτερισμού και τους «εναλλακτικούς ιστορικούς» που καταγγέλλουν την παγκόσμια συνωμοσία

 Στο τέλος του 18ου αιώνα ένας από τους μεγάλους πρωταγωνιστές της Γαλλικής Επανάστασης, ο Σεν Ζυστ, είχε πει ότι «η ευτυχία είναι καινούργια ιδέα στην Ευρώπη». Αλλά τον ίδιο αυτόν αιώνα, του Διαφωτισμού, αναπτύχθηκαν και οι εντελώς αντίθετες ιδέες από την πλευρά της Ακροδεξιάς. Οπως υπήρξαν οι επαναστάτες στοχαστές, έτσι είχαμε και τους αντεπαναστάτες αντίστοιχους, οι οποίοι μπορεί μεν να έμειναν στο ιστορικό περιθώριο, η επίδρασή τους όμως παραμένει δραστική ως τις ημέρες μας.

Oι Βαυαροί Ιlluminati

Ο Τομ Χανκς και η Οντρέ Τοτού στην ταινία «Κώδικας Ντα Βίντσι».Η επιτυχία του μυθιστορήματος του Νταν Μπράουν αποδίδεται στο συνωμοσιολογικό υπόβαθρό του Οι ακροδεξιοί στοχαστές δημιούργησαν τον μύθο της συνωμοσίας εναντίον του χριστιανικού πολιτισμού και αυτόν ερευνά σε πλείστες εκδοχές του ο Πιερ-Αντρέ Ταγκιέφ στο ογκώδες βιβλίο του Θεωρίες συνωμοσίας. Θα λέγαμε ότι, εφόσον πρόκειται για ανιστόρητες και εξωφρενικές θεωρίες, κανένας δεν θα είχε λόγο να ασχολείται μαζί τους, αν δεν επιδρούσαν δραστικά στη μαζική κουλτούρα της εποχής μας. Ας αναφέρουμε μόνο τρία από τα παραδείγματα που εξετάζει ο συγγραφέας: το μυθιστόρημα Ο αλχημιστής του Πάουλο Κοέλιο, τα θρίλερ του Νταν Μπράουν, όπου κυριαρχούν τα θεοσοφικά και συνωμοσιολογικά στοιχεία και αφθονούν σύμβολα της αντίστοιχης υποκουλτούρας, και την τηλεοπτική σειρά Χ-Files.

Ο Ταγκιέφ θεωρεί ότι οι αμέτρητες παραλλαγές των συνωμοσιολογικών μύθων ξεκινούν από τον θεωρητικό πόλεμο εναντίον του Τάγματος Ιlluminati (Πεφωτισμένοι) που ίδρυσε στη Γερμανία την Πρωτομαγιά του 1776 ο Ανταμ Βαϊσχάουπτ. Μολονότι η ζωή του τάγματος αυτού δεν ξεπερνά τα δέκα χρόνια (από το 1776 ως το 1785), οι θεωρητικοί της ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς το αντιμετώπισαν ως εγκληματική οργάνωση που απεργαζόταν την καταστροφή του χριστιανικού κόσμου- ότι δηλαδή υπήρξε δημιούργημα του ίδιου του Σατανά. Καμία σημασία δεν είχε που το τάγμα συνιστούσε μια βραχύβια παρατεκτονική οργάνωση με πολύ μικρό αριθμό μελών. Ηταν οι στρατιώτες του Εωσφόρου και θα κατέστρεφαν τα πάντα. Αυτοί βρίσκονταν πίσω από την Αμερικανική και τη Γαλλική Επανάσταση και οι ίδιοι αργότερα πίσω από τους μπολσεβίκους. Είχαν αόρατους και πανίσχυρους αρχηγούς που στόχευαν στην επιβολή μιας παγκόσμιας δικτατορίας. Το γεγονός ότι οι Ιlluminati ήταν τέκτονες υπήρξε κατά κύριο λόγο η αφορμή για την ανάπτυξη ποικίλων μύθων σχετικά με τη μασονία (φανεροί και κρυφοί μασόνοι, ορατές και αόρατες μασονικές στοές κτλ.).

Τέκτονες και εβραίοι

Οι παραθρησκευτικές οργανώσεις στην Ευρώπη είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο, που μόλις μεταπολεμικά άρχισε να γράφεται. Η καλλιέργεια όμως των συνωμοσιολογικών μύθων οδήγησε και στην προσαρμογή τους στα εκάστοτε κοινωνικοπολιτικά δεδομένα. Γι΄ αυτό και σύντομα στην ηγεσία των Ιlluminati τη θέση των τεκτόνων πήραν οι εβραίοι, ενώ σήμερα έχουν αντικατασταθεί από τους τραπεζίτες και τους λοιπούς «καρχαρίες» της παγκόσμιας Νέας Τάξης.

Η δυσκολία μας να κατανοήσουμε πολλά ιστορικά γεγονότα, ιδίως αν είναι σχετικά πρόσφατα, ευνοεί, κατά τον Ταγκιέφ, την ανάπτυξη συνωμοσιολογικών θεωριών. Τι και αν, λ.χ., τα περιβόητα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών, τα οποία τάχα αποκαλύπτουν την «εβραϊκή συνωμοσία» για την κατάκτηση της παγκόσμιας ηγεμονίας, έχουν αποδειχθεί πλαστά αφού τα «εφηύρε» η μυστική αστυνομία του τσάρου Αλέξανδρου Α΄, η διαβόητη Οχράνα; Τα Πρωτόκολλα εξακολουθούν να επανεκδίδονται σε όλον τον κόσμο (και στη χώρα μας) και δεν είναι λίγοι όσοι πιστεύουν ότι είναι γνήσια.

Αποκρυφισμός και Χίτλερ

Αν ψάξει κανείς στο Διαδίκτυο, θα βρει άπειρες ιστοσελίδες που μας βεβαιώνουν ότι τα σχέδια στο χαρτονόμισμα του ενός δολαρίου είναι σύμβολα των Ιlluminati, ότι αυτοί οι ασήμαντοι ελευθεροτέκτονες της Βαυαρίας ζουν και βασιλεύουν, και πως αν δεν τους αποκαλύψουμε ο κόσμος θα περιέλθει στην εξουσία του Αντίχριστου και των λακέδων του.

Ο Ταγκιέφ αφιερώνει αρκετές σελίδες για τις σχέσεις του ναζισμού με τις εσωτερικές λεγόμενες φιλοσοφίες και τον αποκρυφισμό, τους αριοσοφιστές της Βιέννης και την εταιρεία της Θούλης. Οι τσαρλατάνοι της ακροδεξιάς υποκουλτούρας ήταν οι πρώτοι που συνέδεσαν τον εθνικισμό με τους μεσαιωνικούς θρύλους και τις ρατσιστικές θεωρίες και σημαίνοντα στελέχη του Χίτλερ (με πρώτο και καλύτερο τον Χίμλερ) είχαν στενούς δεσμούς μαζί τους.

Πρόκειται για ένα ζήτημα που μόνο την τελευταία εικοσαετία έχει αρχίσει να ερευνάται και είναι πραγματικά ανατριχιαστικό όταν διαπιστώνει κανείς ότι την ιδέα, π.χ., για τα κρεματόρια ο Χίτλερ την πήρε από τον αριοσοφιστή Γκέοργκ Λαντς φον Λίμπενφελντς, όταν ο ηγέτης των ναζιστών ζούσε νεαρός στη Βιέννη απένταρος και σε άθλια κατάσταση. Ο Λαντς ήταν εκείνος που στο θεοσοφικό του περιοδικό «Οstara» (φανατικός αναγνώστης του οποίου υπήρξε ο Χίτλερ) είχε προτείνει ως «λύση» του προβλήματος των... κατώτερων φυλών «να αποτεφρωθούνως θυσία στον Θεό».

Οι θεωρίες της συνωμοσίας είναι θεωρίες του φόβου. Αναλύοντάς τες εξαντλητικά ο Ταγκιέφ μας βοηθά να δούμε το παρόν και το μέλλον αν όχι με αισιοδοξία, τουλάχιστον με καθαρότερη ματιά.

Ο επιστημονικός ρατσισμός

O  Πιερ-Αντρέ Ταγκιέφ Ο Πιερ-Αντρέ Ταγκιέφ (1946) ανήκει στους πλέον ενδιαφέροντες σύγχρονους γάλλους στοχαστές.Είναι διευθυντής ερευνών στο CΝRS (Γαλλικό Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Ερευνας) και καθηγητής στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού.Τα βιβλία του συνδυάζουν τη φιλοσοφική σκέψη, την ιστορική έρευνα και τα πορίσματα της πολιτικής οικονομίας. Το ερευνητικό του ενδιαφέρον επικεντρώνεται στα φαινόμενα του ρατσισμού, του αντισημιτισμού, του λαϊκισμού και του εθνικισμού,τα οποία άλλωστε ο ίδιος θεωρεί αλληλένδετα.Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι μελέτες του περί ρατσισμού, του οποίου διακρίνει τρεις μορφές: η πρώτη είναι εκείνη που παράγεται από τονεθνοκεντρισμό , η δεύτερη αυτή που δημιουργείται όταν κανείς οδηγεί σε ακραία πεδία το όραμα τουΔιαφωτισμούγια μια παγκόσμια κοινωνία και η τρίτη ο λεγόμενοςεπιστημονικός ρατσισμός που βασίζεται τάχα σε επιστημονικά κριτήρια.Από τα πολλά και ενδιαφέροντα βιβλία του τέσσερα κυκλοφορούν και στα ελληνικά:Ο μύθος των «Σοφών της Σιών»καιΗ νέα «εβραιοφοβία»από τις εκδόσεις Πόλις, Παγκοσμιοποίηση και Δημοκρατίααπό τις εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου καιΟ ρατσισμόςαπό τις εκδόσεις Τραυλός.


ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΒΙΣΤΩΝΙΤΗΣ

Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ
Kυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

Read More

Γιατί οι Μασόνοι σκότωσαν τον Μαϊκλ Τζάκσον

(Σημ .Blog: Τελικά η βλακεία (για να μην χρησιμοποιήσω κάποια άλλη απρεπή έκφραση) ορισμένων δεν έχει όριο. Μέσα στη δύνη της συνομοσιολογίας γεγονότα δένονται με απίστευτες ιστορίες οι οποίες έχουν ως κύριο στόχο να εξάψουν τη φαντασία του αναγνώστη . Μέσα σε αυτό το πλαίσιο δεν άργησαν να βρεθούν και οι φωστήρες οι οποίοι συνέδεσαν το θάνατο του σταρ της Pop μουσικής Μάϊκλ Τζάκσον με τους Τέκτονες. Δείτε τα παρακάτω Video και θα καταλάβετε.)

Τρία κομμάτια από το "The Music Industry Exposed" - αποδεικνύουν ότι ο Μαϊκλ Τζάκσον είχε μυστικά συνθήματα εναντίον των Μασόνων (Illuminati) μέσα σε κάποια βιντεοκλιπ του.

Στο πρώτο βίντεο γίνεται πλήρης ανάλυση ενός χορού του Μαϊκλ Τζάκσον στα 4 τελευταία λεπτά του βίντεο κλιπ "Black or White".

Σε αυτά τα 4 λεπτά ο Μαϊκλ ενώ παρακολουθείται από τον Διάβολο, κάνει κάποιες κινήσεις και αποκρυφιστικές χειρονομίες που μόνο μασόνοι και αποκρυφιστές μπορούν να καταλάβουν. Στη συνέχεια χτυπάει μασονικά σύμβολα και στο τέλος απελευθερώνεται και προσκυνάει τον Θεό!

Παρακάτω αναφέρεται από την ίδια του την αδερφή ότι περίμενε να τον δολοφονήσουν εδώ και τουλάχιστον 5 χρόνια!

http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2010/07/blog-post_6878.html

Read More

THE MUSIC INDUSTRY EXPOSED - The Michael Jackson Sacrifice (Part 7) Gr s...

Read More

THE MUSIC INDUSTRY EXPOSED - Michael Jackson's Vitiligo (Part 8) Greek subs

Read More

THE MUSIC INDUSTRY EXPOSED - Why the Illuminati killed Michael Jackson (...

Read More

Η Καταραμένη Αδελφότητα - Roberto Gervaso

Συναγωγή του Σατανά ή ναός της αδελφότητας; Λέσχη μαφιόζων ή σχολή ηθικής; Αίρεση διαβολική ή ανθρωπιστική οργάνωση; Τι είναι επιτέλους η Μασονία; Και ποιοι είναι επιτέλους οι Μασόνοι; Καταραμένοι Αδελφοί ή Παιδιά του Φωτός; Κωμικοί απατεώνες και εγκληματίες τύπου Καμόρας ή ιππότες της δημοκρατίας; Για τη Βασιλική Τέχνη που γεννήθηκε το 1717 στο Λονδίνο, έχουν γραφεί τα πάντα. Πάνω από δύο αιώνες οι οπαδοί της υπήρξαν αντικείμενα διαπόμπευσης και διασυρμού. Ο Ρομπέρτο Τζερβάζο ξεδιπλώνει την ιστορία της Μασονίας με τις πυθαγορικές, γνωστικές, ναϊτικές, ροδοσταυρικές ρίζες. Ερευνά τη σχέση της με την Εκκλησία και τις απολυταρχικές μοναρχίες του 17ου, 18ου και 19ου αιώνα, τη σχέση της με τα απολυταρχικά καθεστώτα και τις δημοκρατίες του εικοστού αιώνα, με τον Διαφωτισμό, τον Ρομαντισμό, τον φασισμό. Από τον Βολταίρο στον Γκαίτε, από τον Μότσαρτ στον Σιμπέλιους, από τον Τζορτζ Ουάσινγκτον στον Γκαριμπάλντι, από τον Βενιαμίν Φρανκλίνο στον Ρούζβελτ, από τον Καλιόστρο στον Καζανόβα, από τον Φέρμι στον Φλέμινγκ, από τον Όσκαρ Ουάιλντ στον Καρντούτσι, από τον λόρδο Μπρούμελ στον Μπάφαλο Μπιλ, από τον Ουόλντ Ντίσνεϊ στον Τοτό, από τον Κάλβι στον Τζέλι, η μασονική αδελφότητα διέγραψε μια μεγάλη πορεία μέχρι σήμερα...


Κύριος Συγγραφέας: Gervaso, Roberto


Εκδοτικός Οίκος: ΕΝΑΛΙΟΣ

Έτος έκδοσης: 0/2003

Σελίδες: 444

ISBN: 9789605361020

Read More

Φιλαδέλφεια ΗΠΑ- Απονομή του 33ου βαθμού σε 163 αδελφούς

Την Τρίτη 31 Αυγούστου 2010 στη Φιλαδέλφεια των Η.Π.Α πραγματοποιήθηκε η απονομή του 33ου βαθμού του Σκωτικού Τύπου σε 163 αδελφούς. Η εκδήλωση έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της ετήσιας συνεδρίασης του Ανωτάτου Συμβουλίου του Σκωτικού Τύπου.

Read More

Ο Μανδύας του Αιρετικού

Λόγω του ότι πολλοί φίλοι ζήτησαν το έργο του Μπερτολτ Μπρέχτ Ο Μανδύας του Αιρετικού το διήγημα ψηφιοποιήθηκε και μπορείτε να το κατεβάσετε από την δ/νση


http://www.mediafire.com/?zh5mr70ccyx9m82

(θα προέτρεπα όλους τους αδελφούς να το διαβάσουν)

Read More

Το κτίριο της Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος

Περιοχή: οδός Ερεσσού 38Α


Έτος: 1920-1930

Περιγραφή:

Το κτίριο που βρίσκεται επί της οδού Ερεσσού 38α, στα Εξάρχεια, οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1920 και 1930. Πρόκειται για ένα κτίριο εκλεκτικιστικού ρυθμού, με μια αξιοσημείωτη κλασική εναρμονισμένη συμμετρία στην πρόσοψη. Τα δύο ακριανά παράθυρα του ορόφου φέρουν νεοκλασικά αετώματα, ενώ οι τρεις μεσαίες μπαλκονόπορτες στεγάζονται από τοξωτούς θόλους, που θεωρούνται στοιχείο Art Nouveau. Η γύψινη διακόσμηση, εξάλλου, παρουσιάζει επιρροές "νεομπαρόκ". Περιλαμβάνει δύο αυτόνομα διαμερίσματα, στο ισόγειο και τον όροφο, το καθένα από τα οποία διαθέτει χωριστή είσοδο, ενώ το υπόγειο χρησιμοποιείται κυρίως ως αποθηκευτικός χώρος. Η δεύτερη είσοδος οδηγεί στον όροφο μέσω μιας εσωτερικής κυκλικής σκάλας. Πρόσφατα ανακαινίστηκε.


πηγή:http://www.eie.gr

Read More

Πίνακας του Lovis Corinth με τίτλο ΄΄ Mason Brothers΄΄

 Το πραγματικό όνομα του ζωγράφου είναι Franz Heinrich Louis Corinth και υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους εκφραστές του Ιμπρεσιονισμού. Τα πρώτα μαθήματα τα πήρε στην Ακαδημία τέχνης Konisberg με καθηγητή τον Otto Gunter. Το 1880 πήγε στο Μόναχο όπου συνέχισε τις σπουδές υπό τον Franz Von Defregger και αργότερα υπό τον Ludwig Lofftz. Λίγο αργότερα θα μετακομίσει στο Παρίσι όπου παρακολούθησε μαθήματα στη γνωστή ακαδημία Julian όπου δίδαξε ο Bougueraou. Το 1891 επέστρεψε στο Μόναχο όπου υπήρξε ιδρυτικό μέλος του <>.

Πέθανε στην Ολλανδία το 1925 με πάνω από 100 έργα ζωγραφικής και διάφορα βιβλία και δοκίμια.

Read More

Ένας ιστορικός του τεκτονισμού αποκαλύπτει λεπτομέρειες για τις Στοές της Κύπρου

Του 'Αγγελου Κυριακούδη*

Αναφορικά με δημοσίευμα της εφημερίδας σας στις 29 Αυγούστου 2010, με τίτλο «Εμείς οι Τέκτονες» σύμφωνα με το οποίο μεταφέρονται πληροφορίες από κάποιον τέκτονα σε συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό σταθμό 107.6, θα πρέπει να σημειωθούν απαραιτήτως μερικές διορθωτικές παρατηρήσεις για ζητήματα τα οποία δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και πιθανόν να δημιουργήσουν παρεξηγήσεις και να συμβάλουν στην αδικαιολόγητη δυσφήμηση του τεκτονισμού.

Αρχικά το άρθρο δημοσιεύει την ύπαρξη «Μεγάλης Ελληνικής Στοάς». Δεν υπάρχει τέτοια τεκτονική δύναμη. Στην Κύπρο υπάρχει μία περιφέρεια υπό την Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας, η Μεγάλη Στοά Κύπρου, η Στοά «Ζήνων» Αρ. 18 η οποία υπάγεται στη Μεγάλη Στοά της Ελλάδος και μια άλλη περιφέρεια υπό την Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδος.

Ακολούθως αναφέρεται στο άρθρο ότι λειτουργεί βρετανική Στοά στην Κύπρο. Δεν υπήρξε ποτέ βρετανική Στοά στην ιστορία αλλά στη Βρετανία (και Ιρλανδία) υπάρχουν τρεις Μεγάλες Στοές. Στην Κύπρο λειτουργεί περιφέρεια με δεκαπέντε Στοές υπό την Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας η οποία είναι η αρχαιότερη παγκοσμίως.

Σχετικά με την αναφορά του δημοσιεύματος στον Τζέιμς 'Αντερσον ότι ήταν ο «δημιουργός τεκτονικών συγγραμμάτων» αναφέρουμε ότι ήταν ο άνθρωπος στον οποίο ανατέθηκε το έργο της συγγραφής των Κανονισμών ή Συνταγμάτων βάσει παλαιότερων χειρογράφων που προϋπήρχαν στις Στοές του Μεσαίωνα.

Η πρώτη Στοά

Για την πρώτη Στοά στην Κύπρο αναφέρεται ως χρονολογία ιδρύσεώς της το 1880. Η πρώτη Στοά του Αγ. Παύλου Αρ. 2277 συστήθηκε το 1888 από μέλη του Βρετανικού Στρατεύματος που υπηρετούσαν στα Πολεμίδια. Συγκεκριμένα, ο John Percy White μέλος του Μηχανικού Σώματος μαζί με άλλους αξιωματικούς ζήτησαν τον Μάιο του 1888 από την Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας να τους δοθεί η άδεια λειτουργίας Στοάς. Σώζονται όλα τα αρχεία της εποχής με τον ιδρυτικό χάρτη και τα ονόματα των ιδρυτών. Η αναφορά για «μέλη πληρώματος που στάθμευσαν στην Κύπρο και ίδρυσαν Στοά» είναι εντελώς αναληθής. Μάλιστα ο Γουάιτ και τα υπόλοιπα μέλη της Στοάς του Αγ. Παύλου Αρ. 2277 θεωρούνται οι θεμελιωτές του Κυπριακού Συγκροτημένου Ελευθεροτεκτονισμού.

Στο άρθρο αναφέρεται η ύπαρξη «Εθνικής Μεγάλης Στοάς Κύπρου». Δεν υπήρξε ποτέ Μεγάλη Στοά με την πιο πάνω ονομασία. Υπάρχει Περιφέρεια της Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος με τέσσερις Στοές στην Κύπρο και όπως αναφέραμε πιο πάνω, έχει ιδρυθεί το 2006 η Μεγάλη Στοά της Κύπρου.

Σε άλλο σημείο του δημοσιεύματος αναφέρεται ότι οι αγγλόφωνες Στοές λειτουργούν με τα ίδια τυπικά που λειτουργούν οι ελληνικές. Ούτε και αυτή η πληροφορία ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα αφού οι αγγλικές ή αγγλόφωνες Στοές λειτουργούν με το τυπικό της Αμίλλης (Emulation) ενώ οι ελληνικές με το τυπικό της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος.

Μέλη και Τουρκοκύπριοι

Ένα πολύ σοβαρό ζήτημα ανακρίβειας παρατηρείται στο σημείο που αναφέρει το δημοσίευμα ότι «Στην ελληνική Στοά δεν υπάρχουν Τ/Κ γιατί συζητούμε και θέματα που αφορούν το έθνος, όπως εκδηλώσεις πανηγυρικές για την ελληνική επανάσταση. Ίσως στις αγγλικές στοές να υπάρχουν». Δεν αναφέρεται σε ποια ελληνική Στοά συμβαίνει ο αποκλεισμός Τ/Κ. Αρχικά να αναφέρουμε ότι σε όλες τις κανονικές Στοές παγκοσμίως, κανένας καταστατικός χάρτης δεν επιτρέπει τον αποκλεισμό μελών για εθνικούς ή φυλετικούς λόγους αφού μία από τις πρώτιστες αρχές του Ελευθεροτεκτονισμού είναι ο αποκλεισμός κάθε φυλετικής ή εθνοτικής διακρίσεως. Επί πλέον, στις ελληνικές Στοές της Κύπρου υπήρχαν μέλη από την τουρκοκυπριακή κοινότητα όπως ο Mustafa Midad και o Ahmet Attil, οι οποίοι ήταν τακτικά μέλη της Στοάς «Ζήνων»Αρ.18 και πολλοί άλλοι. Μάλιστα, Τουρκοκύπριοι Τέκτονες, το 1937, μεσολάβησαν ώστε να παραχωρηθεί από το ΕVKAF χρηματική χορηγία για τη Νυκτερινή Σχολή που ιδρύθηκε από τη Στοά Ζήνων για τους άπορους μαθητές της Λεμεσού. Η πιο πάνω αναφορά για μη ύπαρξη Τ/Κ στις Στοές είναι αναληθής αφού προϋπόθεση για ένταξη μέλους σε μια Στοά, σύμφωνα με τους κανονισμούς, δεν είναι ποτέ η εθνικότητα ούτε το θρήσκευμα. Συγκεκριμένα, στον Τεκτονισμό η απαγόρευση φυλετικής ή γλωσσικής ή οποιασδήποτε άλλης διακρίσεως είναι αυστηρή (Καταστατικός Χάρτης 'Αρθρο 1vii , 'Αρθρο 2 i,iii,iv,).

Σε καμιά περίπτωση δεν επιτρέπεται η συζήτηση για πολιτικά θέματα μέσα στις Στοές ('Αρθρο 2 vii). Επιτρέπεται η αναφορά στις εθνικές επετείους μέσα στο πνεύμα των εθνικών απελευθερωτικών κινημάτων για ελευθερία. Η ελευθερία είναι από τις πλέον βασικές αρχές του Τεκτονισμού. Στα πρακτικά της Στοάς «Ζήνων» Αρ.18 υπό τη Μεγάλη Στοά της Ελλάδος αναφέρεται η παρουσία Τουρκοκυπρίων στις συνεδρίες της χωρίς κανένα αποκλεισμό.

Στο άρθρο αναφέρεται ότι ισχύουν τα ίδια τυπικά σε όλες τις Στοές στην Κύπρο. Ούτε αυτή η πληροφορία ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα αφού όπως αναφέραμε πιο πάνω υπάρχουν διάφορες τεκτονικές δυνάμεις οι οποίες χρησιμοποιούν διαφορετικά τυπικά (κυρίως δύο).

Ακολούθως, η αναφορά για «μυστικά που δεν υπάρχουν στον Τεκτονισμό» όπως δημοσιεύτηκε στο άρθρο, δεν είναι απόλυτα ορθή, αφού στους Τέκτονες δίδονται μερικά λεκτικά στοιχεία ή σημεία αναγνώρισης και εμπιστευτικές πληροφορίες και δεσμεύονται να μην αποκαλύψουν, και όπως βέβαια μπορεί να συμβεί και σε άλλους οργανισμούς ή οργανώσεις.


Τα προσόντα

Σύμφωνα με τους κανονισμούς της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, της Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος και της Ηνωμένης Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας, δεν υπάρχει συγκεκριμένη προϋπόθεση παρουσίασης πιστοποιητικών λυκείου ή γυμνασίου ως προσόν για μύηση αλλά ο απλός όρος για τον υποψήφιο είναι «να έχει ικανοποιητική μόρφωση ώστε να κατανοεί τα μυστήρια του Ελευθεροτεκτονισμού».

Η αναφορά στον Τάσσο Παπαδόπουλο ότι δεν ήταν τέκτων είναι αναληθής αφού είχε μυηθεί στη Στοά Σόλων. Ο Γλ. Κληρίδης επίσης μυήθηκε στον Τεκτονισμό.

Τέλος, για την επισήμανση στο άρθρο ότι «οι πρώτοι πρόεδροι των ΗΠΑ ήσαν τέκτονες» θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι δεν ήταν μόνο οι πρώτοι πρόεδροι αλλά και αρκετοί πρόεδροι των ΗΠΑ μεταγενέστερα ήσαν τέκτονες, όπως ο Ρούσβελτ, ο Τρούμαν, ο Κένεντι κ.ά.

*ιστορικός τεκτονισμού


Κωδικός άρθρου: 967513
ΠΟΛΙΤΗΣ - 05/09/2010, Σελίδα: 18

Read More

Αγ. Νικόλαος Ζακύνθου - Κοιλιωμένο

Στη Ζάκυνθο στο χωριό Κοιλιωμένο (16 χλμ από την πόλη) υπάρχει η εκκλησία που βλέπετε στις εικόνες.

Πρόκειται για το ναό του Αγ. Νικολάου ο οποίος χτίστηκε το 1893 από τους τοπικούς τεχνίτες πέτρας από τους οποίους το χωριό έγινε διάσημο.

Όπως παρατηρείτε ο Ναός είναι διάσπαρτος από Τεκτονικά σύμβολα τα οποία έχουν λαξευτεί με εξαιρετική δεξιότητα από τους τεχνίτες.

Read More

Δημοσίευμα της Εφημερίδας Χριστιανική – (σημ: Αφιερωμένο στους Χλιαρούς Χριστιανούς)

(Σημ. Βlog: Ακολουθεί ένα αντιτεκτονικό κείμενο της Εφημερίδας Χριστιανική. Το παραθέτουμε ολόκληρο διότι είναι ένα κλασικό δείγμα προπαγάνδας η οποία δεν στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα αλλά περιορίζεται σε γενικότητές χωρίς να εισέρχεται στην ουσία του θέματος. Θα ήταν πραγματικά ωφέλιμο , ο συντάκτης του κειμένου να μας απαντούσε στα παρακάτω σημεία:



1)Ο Τεκτονισμός είχε χαρακτήρα απελευθερωτικό μόνον όσο αντιπαραθέτονταν με την δυναστική εξουσία του Παπισμού;


2) Που στηρίζει ο συντάκτης την θέση ότι ο Τεκτονισμός αποκλείει τους φτωχούς τους εργάτες και τους Μαύρους; Γνωρίζει ότι υπάρχουν Μεικτές Στοές όπου δέχονται και γυναίκες;


3)Από πού απορρέει ότι είναι ψευδής η δήλωση ότι κάποιος μπορεί να είναι Χριστιανός και Τέκτονας; Στη Στοά που ανήκω σχεδόν η πλειοψηφία των αδελφών είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι.


4)Από πού προκύπτει ότι οι Τέκτονες θηρεύουν οπαδούς αφού για να γίνει κάποιος Τέκτονας πρέπει να το επιδιώξει και σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να περιμένει αρκετό καιρό;


5) Ποια πολιτική επιβάλει η ηγεσία ης Μασονίας αφού κάθε Στοά είναι αυτόνομη και αυτοδιοίκητη.


6)Ας μας γνωστοποιήσει ποιοι είναι οι κλάδοι Μασόνων που φανερά εμφανίζουν κάποια Πολιτική; Ώστε να δούμε αν όντως είναι Μασόνοι;


7)Το αντίθετο του Χλιαρού(;) Χριστιανού ποιο είναι; )

᾿Από τόν ἀπελευθερωτικό ἀστισμό στόν ἀντιδημοκρατικό διεθνή ἰμπεριαλισμό



῾Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ στό σημερινό της ἀφιέρωμα προσεγγίζει ἕνα κρίσιμο κοινωνικοπολιτικό πρόβλημα, πού ἀναφέρεται στή λειτουργία τῆς Δημοκρατίας καί τῆς ἰσονομίας ἀλλά καί στά θέματα ἐθνικῆς ἀνεξαρτησίας καί τῆς ἐλεύθερης ἔκφρασης τῆς προσωπικῆς πίστης. ῞Ολα αὐτά προσβάλλονται ἀπό τήν ἰδεολογία, τη συνωμοτική πειθαρχία καί ἀλληλοϋποστήριξη, καθώς καί τίς διεθνεῖς ἐξαρτήσεις τῆς Μασονίας, ὅπως προκύπτει ἀπό τά δημοσιευόμενα ἄρθρα καί κείμενα καί ἰδιαίτερα ἀπό τά «μεσαιωνικά» Τυπικά καί τήν ἱστορία τῶν πράξεων ἤ σκανδάλων τῶν μασόνων ἀνά τήν ὑφήλιο.

Εἶναι γεγονός ὅτι σέ κάποιες περιπτώσεις κατά τήν ἀφετηρία του ὁ Τεκτονισμός (Μασονία) εἶχε καί ἕνα χαρακτήρα ἀπελευθερωτικό ἔναντι τῶν ἀπολυταρχικῶν καθεστώτων καί τῆς Φεουδαρχίας πρό 3-4 αἰώνων καθώς καί κάτω ἀπό τή δυναστική ἐξουσία τοῦ Παπισμοῦ (1). ῾Η ἀνερχόμενη τότε ἀστική τάξη ἀλλά καί φιλελεύθερα πνεύματα ἀναζήτησαν καταφύγιο σέ μυστικές συντεχνιακές ὀργανώσεις τῶν οἰκοδόμων-τεκτόνων, πού ἐξασφάλιζαν στά μέλη τους, μέ τή συμπαγῆ δομή τους, μία προστασία ἀπό τήν ἐξουσία.

Παρά ταῦτα, παράλληλα, τό συντεχνιακό ταξικό συμφέρον καί, στή συνέχεια, ἡ ἀποικιοκρατική μασονική ἐπιβολή μέσω τῆς Βρετανικής Αὐτοκρατορίας συνδέθηκαν μέ μυστηριακές θρησκεῖες, μέ ἀντοχριστιανικές τάσεις τοῦ ῾Εβραϊσμού-Σιωνισμοῦ, πού μεταλλάχθηκαν σταδιακά, λόγω τῆς λατρείας τοῦ κέρδους, σέ παγανιστικές καί εἰδωλολατρικές δοξασίες, μέ ἀποκρυφιστικές και σατανολατρικές ἱεροτελεστίες.

῾Ο ἐγγενής ἰδιοτελής ἔστω καί συντεχνιακός, χαρακτήρας τῶν μασόνων, ἡ συνωμοτική συσπείρωση (τυφλή ἀλληλοϋποστήριξη συμμάχων-ἀδελφῶν με φρικτούς ὅρκους) ἔναντι τρίτων καί ἡ ἐμπλοκή τους στά παιχνίδια τῆς ἐξουσίας, συνήθως ἀφανῶς καί με κάθε τρόπο, συνετέλεσαν ὥστε τό διαφημιζόμενο δῆθεν φιλελεύθερο ἦθος νά στρέφεται μόνο κατά τῶν ἀντιπάλων, ἐνῶ εἶναι δουλοπρεπές στήν τυφλή ἱεραρχία τῶν ὑψηλόβαθμων μασόνων, τῶν μόνων ἱεροφαντῶν τοῦ «Μεγάλου Μυστικοῦ». ῎Ετσι ὁ Τεκτονισμός καθίσταται ὁ κατάλληλος μηχανισμός, πού ὑπηρετεῖ σκοτεινές καί ἀντιδημοκρατικές ἐπιδιώξεις τῶν ἰσχυρῶν τῆς ᾿Αποικιοκρατίας καί τῆς Νέας Τάξης. Παρά ταῦτα, δέν πρέπει νά ἀμφισβητήσουμε ὅτι ἐπί φασιστικῶν ἥ ναζιστικῶν καθεστώτων διώχθηκαν πολλοί μασόνοι, εἴτε διότι θεωρήθηκαν λόγω τοῦ μυστικοῦ χαρακτήρα τους ἀντικαθεστωτικοί ἀστοί εἴτε διότι τούς ταύτισαν μέ τούς ὁραματιστές τοῦ Διεθνοῦς Σιωνισμοῦ.

᾿Επί Δημοκρατίας

᾿Επί Δημοκρατίας ὅμως ἡ συνωμοτική διάρθρωση τῆς Μασονίας, ἡ ταξική συσπείρωση, ὁ κοινωνικός ἀποκλεισμός (φτωχῶν, οἰκονομικά ἀδυνάτων, ἀγροτῶν, ἐργα-τῶν, μαύρων καί γυναικῶν (2), ἡ ἀντίληψη κάστας ἔναντι τῶν «ἄλλων», τῶν θεωρουμένων «βεβήλων» (μιασμάτων), προκαλοῦν τή δημοκρατική συνείδηση περί ἰσότητος· κι ἀκόμα ἡ τυφλή ὑπακοή σέ διατάξεις, δόγματα καί σέ μία ἱεραρχία ἀνεξάρτητη ἀπό τούς συνταγματικούς ἤ ἔστω ἀνοικτούς στήν κοινωνία ἐκκλησιαστικούς θεσμούς, καθιστοῦν τή Μασονία ἀσυμβίβαστη μέ τούς δημοκρατικούς τρόπους τῆς ἐλεύθερης βιοτῆς καί τῆς ἰσονομίας. ῾Η Μασονία καλλιεργεῖ συνείδηση μιᾶς ὀλιγαρχικῆς ἐλίτ, πού διασπᾶ τήν κοινωνική συνοχή, ὑπηρετεῖ τίς κοινωνικές διακρίσεις μέ ὕπουλο, μυστικό, ρατσιστικό τρόπο καί ἀντιστρατεύεται πλήρως στή δημοκρατική διαφάνεια, κατάκτηση τῆς ἐλευθερίας καί ἰσοπολιτείας.

Σεβόμαστε τήν πρόθεση τῶν μασόνων νά ἀσπάζονται ὁποιαδήποτε ἰδεολογία καί νά ἔχουν τή θρησκεία τῆς ἀρεσκείας τους. ᾿Ελέγχουμε ὅμως τίς ψευδεῖς δηλώσεις σκοπιμότητας, ὅτι εἶναι συγχρόνως συνεπεῖς χριστιανοί (3)καί ὁρκισμένοι μασόνοι, ἐνῶ ὅλα τά «Δογματικά» κείμενά τους, οἱ θρησκευτικές παραδόσεις τους καί οἱ λατρευτικές τους συνάξεις μετά προσευχῶν καί συμβόλων ἀποδεικνύουν τήν πίστη τους σἐ ἕνα ψεύτικο θεό, τόν Μ.Α.Τ.Σ. (᾿Αρχιτέκτονα, ὄχι Δημιουργό τού σύμπαντος), πού εἶναι πλάσμα τῆς φαντασίας τῶν μασόνων καί ὄχι ὁ Χριστός. Μάλιστα γιά τούς ὑψηλόβαθμους μασόνους τό «Μεγάλο Μυστικό» καλύπτει τόν ῎Αγγελο τοῦ Φωτός, τόν Φωσφόρο ἤ ῾Εωσφόρο, δηλαδή τόν Σατανά, σύμφωνα μέ κείμενα μασόνων.

Εἶναι ἐλεύθεροι νά πιστεύουν στούς θεούς τους καί τόν Μ.Α.Τ.Σ., ὄχι ὅμως νά ἐξαπατοῦν τούς χριστιανούς καί νά ἐκμεταλλεύονται τίς ἀδυναμίες καί τήν εὐπιστία τῶν ἀνθρώπων γιά νά ὑπονομεύσουν τήν ᾿Ορθόδοξη ᾿Εκλησία καί νά θηρεύουν(4) ὀπαδούς καί προπαγανδιστές τους ἀκόμη καί μεταξύ χριστιανῶν.

Η δεύτερη μεγάλη ἀπάτη τῶν μασόνων εἶναι ὅτι δῆθεν ἀδιαφοροῦν γιά τήν πολιτική. ᾿Αντίθετα, ἡ ἀπαγόρευση μέσα στίς Στοές τῶν θρησκευτικῶν ἤ πολιτικῶν συζητήσεων, ἀποβλέπει στή μή διάσπασή τους καί στήν ἐπιβολή τῆς δικῆς τους πολιτικῆς μέσω τῶν σχεδίων τῆς ἡγεσίας τῆς Μασονίας(5). Σήμερα ὅμως ἀρκετοί κλάδοι μασόνων (6) ἀνεπιφύλακτα κηρύσσουν τήν πολιτική τους στρατηγική, χωρίς ὅμως νά ἐφαρμόζουν δημοκρατικές μεθόδους, ἀκολουθώντας διεθνῆ μυστικά

Εὐθύνη καί τῶν Χριστιανῶν

῞Ομως ὅλη αὐτή ἡ σκοτεινή ὑπόθεση τῆς Μασονίας δέν ἀπαλλάσσει τούς Χριστιανούς ἀπό σημαντικές εὐθύνες. ᾿Ιδιαίτερα τήν Ποιμαίνουσα ᾿Εκκλησία.

Κατά καιρούς μέλη τῆς Ποιμαίνουσας ᾿Εκκλησίας συνεργάστηκαν μέ μασόνους καί δεν καταδίκασαν μέ τήν ἀπαιτούμενη συνέπεια τόν ὕποπτο καί ἀντιχριστιανικό χαρακτήρα τῆς Μασονίας. Κάποιοι, μάλιστα, κατά τούς ἰσχυρισμούς τῶν μασόνων, ὑπῆρξαν ἐπίλεκτα μέλη τῆς Στοᾶς, προδίδοντας τήν ᾿Οθροδοξία καί τόν Τριαδικό Θεό τῆς ᾿Αγάπης, ἀπό λόγους φιλοδοξίας καί κοσμικών συμφερόντων. ῾Η εὐθύνη ἐπιβαρύνει καί τούς χλιαρούς(7) χριστιανούς πού νόμισαν ὅτι μποροῦν νά προσκυνοῦν συγχρόνως τόν Χριστό καί τόν Μ.Α.Τ.Σ., τόν Θεό καί τόν ῾Εωσφόρο. Χρέος, ἑπομένως, ὅλων εἶναι ἡ μετάνοια, ἡ ἀποκήρυξη τῆς Μασονίας καί ἡ ἀποκάλυψη τῆς πλεκτάνης τῶν μασόνων.

Πηγή: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ

Read More

Βράβευση νέων από το Δούκα του Κεντ

Ο Δούκας του Κεντ , επικεφαλής του Τεκτονισμού στην Αγγλία βράβευσε στο Τεκτονικό Μέγαρο του Windsor 28 ομάδες νέων που ασχολούνται με κοινωνικό έργο και συγκεκριμένα με την βοήθεια ευπαθών ομάδων.


Ο Δούκας κατά την διάρκεια ιδιωτικής επίσκεψης στο Stoke Place και Stoke Poges ενημερώθηκε για τις πρωτοβουλίες που λαμβάνονται προκειμένου να υπάρξει μεγαλύτερη προβολή της δράσης.

Στις δηλώσεις του αναφέρθηκε στο πόσο σημαντικό είναι να διοχετεύεται η ενέργεια των νέων στη βοήθεια των άλλων. Να αναφερθεί ότι προβλέπεται επιχορήγηση 14000 λιρών για τους νέους που διαθέτουν το χρόνο τους σ’ αυτό το σκοπό.

Read More