Πριν από λίγες ημέρες
κυκλοφόρησε το βιβλίο του φίλου μου Ιορδάνη Πουλκούρα με τίτλο ¨Ένα Μπλουζ για
τη Φώτιση¨. Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή παραξενεύτηκα με τον τίτλο . Μου
δημιουργήθηκε ευθύς αμέσως η απορία για το τι θα πραγματεύονταν καθώς δεν είχε
τύχει να μιλήσουμε για αυτό.
Μετά από δύο ημέρες
όπου είχα ολοκληρώσει τη «μελέτη» του βιβλίου (προτρέπω να το μελετήσετε και
όχι να το διαβάσετε) μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι είμαι πολύ περισσότερο «μπερδεμένος»
απ ‘ ότι υπήρξα αρχικά με τον τίτλο. Όχι γιατί δεν κατάλαβα το περιεχόμενο αλλά
για τα ερωτηματικά και τους προβληματισμούς που μου δημιούργησαν οι σελίδες
του.
Αν κάποιος ψάχνει να
βρει ένα Manual
για έτοιμες απαντήσεις στο πεδίο της φιλοσοφικής
και πνευματικής αναζήτησης τότε μάλλον το Μπλουζ του Ιορδάνη δεν θα τον καλύψει
καθώς ο συγγραφέας ούτε υπόσχεται αλλά ούτε προσφέρει «μασημένη πνευματική
τροφή» . Δεν υπόσχεται ότι οι σελίδες του βιβλίου του θα λειτουργήσουν
θεραπευτικά κι επουλωτικά προς τα καθημερινά μας προβλήματα όπως τόσα και τόσα πνευματικά
εγχειρίδια, που έχουν γεμίσει τα ράφια
των βιβλιοπωλείων με τα φανταχτερά τους εξώφυλλα
και τους «θορυβώδεις» τίτλους προσπαθώντας να κερδίσουν τον αναγνώστη από τα
πρώτα λεπτά της «πνευματικής αναμέτρησης» συγγραφέα – αναγνώστη, και που στο
τέλος τον αφήνουν απογοητευμένο με μια άνοστη ισοπαλία .
Πιστεύω ότι η ύλη του
Μπλουζ είναι ο ίδιος ο Ιορδάνης. Τον
φαντάζομαι να περνά τον συγγραφικό του χρόνο για την ολοκλήρωση αυτής της πνευματικής
του κατάθεσης μοναχικά , μελετώντας και γράφοντας για την ευχαρίστηση του , για
την τέρψη των δικών του προσωπικών αναζητήσεων, για να κατευνάσει τα δικά του
θορυβώδη εσωτερικά ερωτήματα και σίγουρα όχι για κάποια μορφή υλικού κέρδους.
Πλέκοντας εύστοχα τις
προσωπικές του εμπειρίες και βιώματα με τους μύθους που ανά τους αιώνες έχει
πλάσει ο άνθρωπος αλλά και τα επιτεύγματα της επιστήμης , κάνει βουτιά με τόλμη
και θάρρος αλλά πάνω απ ‘όλα με σεβασμό στις μνήμες και τα κείμενα , σε
θάλασσες γνώσης που έκριναν και χάραξαν τις ζωές ανθρώπων στην διαχρονία της ανθρώπινης
ύπαρξης.
Αλήθεια θα αναρωτηθεί κανείς….Τί σχέση μπορεί να έχει το ξύλινο τραπεζάκι του Μάγου παππού του (αν και δεν ενδιαφέρει κανένα θέλω να πω ότι είναι από τα αγαπημένα μου σημεία του βιβλίου) η Μητέρα Θεά, ο Ερμής ο Τρισμέγιστος, ο μικρός Διόνυσος, ο Λόγος, ο γάιδαρος που τρώει τριαντάφυλλα, ο Ηρακλής, ο Προμηθέας, ο φραπές, η Αγία Γραφή, ένα ποτήρι ούζο; Φαινομενικά και για τον «πνευματικό τεμπέλη» τίποτα. Κι όμως, πιστεύω ότι για τον συγγραφέα – μαέστρο αποτελούν τις νότες για την ολοκλήρωση του Πνευματικού του Μπλουζ της γνώσης και της αναζήτησης . Όχι για να δώσει απαντήσεις. Εξάλλου ένα μουσικό κομμάτι ποτέ δεν δίνει απαντήσεις. Αυτό που κάνει είναι να δημιουργεί στον ακροατή (αναγνώστη στην συγκεκριμένη περίπτωση) συναισθήματα. Να ενεργοποιεί την ψυχή και το πνεύμα του και να του ανοίγει διάπλατα ορίζοντες και δρόμους άγνωστο για πού. Και το Μπλουζ για τη Φώτιση αυτό ακριβώς κάνει. Ανοίγει ορίζοντες στην γνώση και την αναζήτηση . Με ποιον προορισμό; ΆΓΝΩΣΤΟ.
Διαβάστε το και ο καθένας ας πάρει το μονοπάτι που θα
του υποδείξει η καρδιά του…
Γ.Μ
