Αμέσως μετά την εκθρόνιση του Βασιλιά Κωνσταντίνου του Α’ ο Ύπατος Αρμοστής των προστάτιδων δυνάμεων έστειλε στον τότε Πρωθυπουργό Αλέξανδρο Ζαΐμη έναν κατάλογο με τους ανεπιθύμητους βασιλικούς και προέτρεπε να εξοριστούν άμεσα.
Ανάμεσα στα ονόματα των ανεπιθύμητων ήταν και το όνομα του Ιωάννη Μεταξά ο οποίος στις 20 Ιουνίου 1917 επιβιβάζεται με την οικογένειά του στο ατμόπλοιο <<Β. Κωνσταντίνος>> και σαλπάρει για την Κορσική. Να σημειωθεί ότι στο ίδιο πλοίο επέβαιναν ο Δ.Γούναρης, Γ.Πεζματζόγλου κ.α. Ο Μεταξάς μετά από 9 ημέρες φθάνει στον προορισμό του και μαζί με τους άλλους εξόριστους διαμένουν στο ξενοδοχείο Grand Hotel.
Εν τω μεταξύ λίγο αργότερα φθάνει η είδηση ότι οι Φιλελεύθεροι έχουν ζητήσει πίσω τους Βασιλικούς για να τους δικάσουν.
Στις 6 Δεκεμβρίου οι τρεις εξόριστοι φεύγουν κρυφά για την Σαρδηνία φοβούμενοι αρνητικές εξελίξεις. Όμως λίγο αργότερα συνελήφθηκαν από τις αστυνομικές αρχές. Η Ιταλική Κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να τους παραδώσει στην Ελλάδα και στις 21 Δεκεμβρίου μεταφέρονται στο Κάλιαρι.
Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι ότι ο Μεταξάς ως Τέκτονας είχε ζητήσει βοήθεια από την Μεγάλη Ανατολή της Ιταλίας η οποία δεσμεύθηκε για την ασφάλεια του και την κατάλληλη στιγμή για την επιστροφή του στην πατρίδα. Ύστερα λοιπόν από πιέσεις της Μεγάλης ς Ανατολής της Ιταλίας προς τον Υπουργό Εξωτερικών Tittoni η κυβέρνηση επιτρέπει στους <<φυγάδες>> να εγκατασταθούν στην Περούτζια, Σιένα και Λούκα. Τελικά ο Μεταξάς εγκαταστάθηκε στη Σιένα.
Με την επιστροφή του Βασιλιά στην εξουσία ο Μεταξάς επιστρέφει στην Ελλάδα.
