Εάν επισκεφτεί κάποιος το Συμβούλιο της Επικρατείας στην είσοδο ορθώνεται το άγαλμα του ιδρυτού του Ελευθερίου Βενιζέλου. Μια προσεκτική ματιά στο πλάι και δεξιά της προτομής μας αποκαλύπτει την παρακάτω εικόνα.
«... Ὁ Σταῦρος Ἀντωνίου Βαλασάκης ἐγεννήθη εἰς τὸ Ἡράκλειον Κρήτης τὸ 1937, ὅπου μετὰ τὰς βασικὰς σπουδὰς ἦλθεν εἰς Ἀθήνας. Κατόπιν εἰσιτηρίων ἐξετάσεων ἐνεγράφη εἰς τὴν ἀνωτάτην Σχολὴν Καλῶν Τεχνῶν, ἀπὸ τὴν ὁποίαν καὶ ἀπεφοίτησεν τὸ 1965. Κατὰ τὴν διάρκειαν τῶν σπουδῶν του ἠναγκάσθη νὰ ἐργάζεται, διότι οἱ γονεῖς του εἶχον 6 παιδιὰ καὶ ἦτο ἀδύνατον νὰ τὸν βοηθήσουν εἰς τὰς σπουδὰς του. Παρ’ὅλας τὰς δυσχερείας ποὺ ἀντιμετώπισεν, εἰς τὴν Σχολήν, εἶχεν ἀρίστη ἐπίδοσιν καὶ ἐπροτάθη δι’ ὑποτροφίαν, τὴν ὁποίαν καὶ ἔλαβον ἀπὸ τὸ Ἵδρυμα Κρατικῶν Ὑποτροφιῶν. Καθ’ὅλην τὴν διάρκειαν τῆς φοιτήσεώς του (1960-1965) καὶ μετά, εἰργάζετο ὡς βοηθὸς εἰς τὸ ἐργαστήριον τοῦ καθηγητοῦ κυρίου Ἰωάννου Παππᾶ, ἀπὸ τὸν ὁποῖον εἶχεν τὴν εὐκαιρίαν νὰ μάθη πάρα πολλὰ πράγματα ἐπάνω εἰς τὴν Γλυπτικήν. Ἀφοῦ ἔλαβεν τὸ πτυχίον του εἰργάσθη ἐπὶ 3 ἔτη περίπου ὡς Γλύπτης εἰς τὸ Ἐθνικὸν Μουσεῖον. Συγχρόνως μὲ τὰ περιωρισμένα μέσα ποὺ διέθετε ἐδημιούργησεν ἕνα ἰδικὸν του ἐργαστήριον, ὅπου μποροῦσε πλέον νὰ μετουσιώνη σὲ πραγματικότητα τὶς ἐσωτερικὲς καλλιτεχνικὲς του ἀνησυχίες καὶ ἐμπνεύσεις. Ἔχει λάβει μέρος εἰς 3 Πανελληνίους Ἐκθέσεις μὲ ἔργα του καθὼς ἐπίσης καὶ εἰς ἀρκετὲς ὁμαδικές. Πολλὰ ἔργα του ἔχουν ἀγορασθῆ ἀπὸ ἰδιώτας εἰς τὴν Ἑλλάδα καὶ τὸ ἐξωτερικόν. ...»
Πηγή βιογραφικού: Ροταριανός Όμιλος Αθηνών
