Παραδοσιοκρατικό,
Κινηματικό, Παρεμβατικό Ελευθεροτεκτονισμό.
Στο πλαίσιο του
παραδοσιοκρατικού, κινηματικού και παρεμβατικού χαρακτήρα του
Κυριάρχου Μεγάλου
Αδύτου της Ελλάδος του Αρχαίου και Αρχεγόνου Τύπου
Μέμφις-Μισραΐμ:
Ασχολούμαστε στη
μελέτη της συγκριτικής μυθολογίας και της συμβολολογίας της
ανθρωπότητας καθώς
και στη γενικότερη μελέτη ταυτοτικών πολιτιστικών
ζητημάτων.
Με τον όρο Παράδοση,
αναφερόμαστε στην υπερχρονική και διαχρονική Αλήθεια η
οποία μεταφέρεται από
το παρελθόν στο μέλλον μέσω του παρόντος, εφοδιάζοντας
έτσι το παρόν με
νόημα και αναφέροντας τον χρόνο στην αιωνιότητα. Λόγω του
Παραδοσιοκρατικού
χαρακτήρα του, το Κυρίαρχον Μέγα Άδυτον της Ελλάδος του
Αρχαίου και Αρχεγόνου
Τύπου Μέμφις-Μισραΐμ διδάσκει την Ενότητα εν τη
Αληθεία, δηλαδή την
πνευματική ενότητα στην παραδεδομένη αρχή του όντως
Αγαθού και, υπ’ αυτήν
την έννοια, απορρίπτει τη Χεγκελιανή αρχή «θέση-αντίθεση
σύνθεση». Η
Χεγκελιανή αρχή «θέση-αντίθεση-σύνθεση», διατυπωμένη από τον
Γερμανό φιλόσοφο
Georg W. H. Hegel, είναι μια διαδικασία η οποία επιδιώκει να
εγκαθιδρύσει έναν
παγκόσμιο μονόλογο μέσω της Χεγκελιανής διαλεκτικής, η οποία
θεοποιεί την ιστορία
και τελικώς οδηγεί στη θεοποίηση ενός ιστορικού υποκειμένου
το οποίο ενσαρκώνει ιστορικώς
την τελική σύνθεση (και διαχειρίζεται κατά το
δοκούν και τη «θέση»
και την «αντίθεση»). Εξ ου και η Χεγκελιανή αρχή «θέση-
αντίθεση-σύνθεση»
είναι μια ιεροσυλία σε βάρος του ακτίστου Μέγα Αρχιτέκτονα
του Σύμπαντος, Τον
οποίο υποβιβάζει σε μια ιστορική παγκόσμια τάξη πραγμάτων.
Όμως, όπως ερωτά ο
Απόστολος Παύλος, «ποια συνάφεια και ανάμειξη μπορεί να
υπάρχει μεταξύ της
δικαιοσύνης και της παρανομίας; Ποια επικοινωνία [«σύνθεση»]
μεταξύ φωτός και
σκότους;» (Β’ Προς Κορινθίους 6:14).
Φρονούμε ότι η
αλήθεια της Παράδοσης ταυτίζεται με το Ιερό και γι’ αυτό η
Παραδοσιοκρατία
συνίσταται σε ένα ιεροκρατικό σύστημα (σύστημα εγκεντρισμένο
και θεμελιωμένο στη
μύηση του ανθρώπου στο όντως Αγαθό, δηλαδή στον Θεό) και,
στο πλαίσιο της
Παραδοσιοκρατίας, κάθε ιστορική μορφή εξουσίας και ιεραρχίας
πηγάζει από την
Παράδοση και αναφέρεται στην Παράδοση, δηλαδή στην πίστη και
στην αντίληψη της
κοινότητας περί του όντως Αγαθού, όπως επισημαίνεται στα Αρχαία
Μυστήρια, στη φιλοσοφία
του Πλάτωνα και στις μεγάλες Θρησκευτικές Παραδόσεις
της ανθρωπότητας, σε
αντιπαράθεση προς τους πολιτισμούς όπου κυριαρχούν οι
τάξεις των εμπόρων
και των τραπεζιτών, σε αντιπαράθεση προς τον Μαρξισμό
(αδιακρίτως επιμέρους
Μαρξιστικών ρευμάτων) και σε αντιπαράθεση προς τον
Φασισμό (υπό όλες τις
εκδοχές και εκφάνσεις του).
Συμφωνούμε με τον
Γάλλο ελευθεροτέκτονα διανοούμενο της παραδοσιοκρατίας
René Guénon ότι,
σταδιακά, στο πλαίσιο της εκκοσμίκευσης, οι κυρίαρχες Δυτικές
Χριστιανικές
κοινότητες, δηλαδή το Βατικανό, οι Πουριτανοί και οι Ευαγγελικοί,
έχασαν τον βαθύ
μυητικό χαρακτήρα και την εσωτερική θεμελίωση του
Χριστιανισμού,
εκπίπτοντας σε εξωτερικά θρησκευτικά συστήματα, αλλά
επισημαίνουμε (κάτι
που αγνοούσε ο René Guénon) ότι ο μυστικός Χριστιανισμός της
Ορθόδοξης Ανατολής,
όπως διαμορφώθηκε τον μεσαίωνα από Έλληνες και Σλάβους
Εκκλησιαστικούς
Πατέρες, διατήρησε τον μυητικό και εσωτερικό του χαρακτήρα,
ανήκει, ως εκ τούτου,
στην παραδοσιοκρατία και μάλιστα, σύμφωνα με τη
φιλοσοφική θεολογία
του Κυριάρχου Μεγάλου Αδύτου της Ελλάδος του Αρχαίου και
Αρχεγόνου Τύπου
Μέμφις-Μισραΐμ, ο μυστικός Χριστιανισμός της Ορθόδοξης
Ανατολής,
εγκεντρισμένος ων στον σκοπό της θέωσης του ανθρώπου, αποτελεί την
τελειότερη
παραδοσιοκρατική οδό. Δυστυχώς, βεβαίως, συν τω χρόνω, οι θεσμικές
διοικητικές Αρχές
πολλών Ανατολικών Ορθοδόξων Εκκλησιών δεν ακολούθησαν τη
μυστικιστική
ησυχαστική παράδοση, αλλά συμβιβάστηκαν με το πνεύμα της
εκκοσμίκευσης και
διαμόρφωσαν διάφορες γραφειοκρατικές, τυπολατρικές και
δεισιδαιμονικές
δομές.
Ακολουθώντας την
παραδοσιοκρατική σκέψη του René Guénon και του Ρώσου
κοινωνικού φιλοσόφου
Αλεξάντερ Ντούγκιν (Alexander Dugin), απορρίπτουμε κάθε
μορφή πνευματισμού
(όπως η θεουργία, η νεκρομαντεία, ο μεντιουμισμός, το κίνημα
της Νέας Εποχής
κ.ο.κ.), διότι, από τη σκοπιά της παραδοσιοκρατίας, ο πνευματισμός
αποτελεί φαινόμενο
«αντι-μύησης» (counter-initiation), ειδικότερα, πρόκειται για μια
αναδόμηση
ψευδο-παραδόσεων η οποία γεννήθηκε από τη νεωτερικότητα
(modernity) και είναι
καταδικαστέα επειδή επιδιώκει να υποκλέψει την πραγματική
Παράδοση και προδήλως
χαρακτηρίζεται από λαϊκισμό και έλλειψη πνευματικής
συνοχής.
Προσδίδουμε στα
Εργαστήριά μας έναν κινηματικό χαρακτήρα, υπό την έννοια ότι
κινούμαστε
(εξεγειρόμαστε) εναντίον καθετί που θεωρούμε ότι στερείται ηθικής
νομιμοποίησης, είναι
απατηλό, ή ιερόσυλο. Κάθε φορά που μαχόμαστε εναντίον μιας
δυνάμεως, το κάνουμε
επειδή απορρίπτουμε τη νομιμοποίησή της και επειδή
προσφεύγουμε σε μια
άλλη πηγή νομιμοποίησης, συγκεκριμένα σε εκείνη που
ονομάζεται ψυχή ή
πνεύμα. Σε αυτό το πλαίσιο, το κινηματικό μας ήθος εμπνέεται
από την Αντιγόνη, την
ηρωίδα της ομώνυμης τραγωδίας του Σοφοκλή, και από τον
Άγιο Ιωάννη τον
Πρόδρομο. Η Αντιγόνη καταφρονεί τα διατάγματα του Βασιλέα
Κρέοντα εξαιτίας του
σεβασμού της προς την Παράδοση και το Θείο Δίκαιο, τα
οποία ο Κρέων
παραβιάζει. Ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος ασκεί αυστηρή και
δημόσια κριτική στη
ζωή τού Βασιλέα Ηρώδη και της γυναίκας του Ηρωδιάδας.
Στο πολιτικό πεδίο, είμαστε
εγκεντρισμένοι στην πολιτική φιλοσοφία του Πλάτωνα
και του αρχεγόνου
Χριστιανισμού, ενώ παράλληλα αξιοποιούμε δημιουργικά
κείμενα πολιτικής
σκέψης που έχουν συντάξει Βρετανοί High Tories (όπως ο ποιητής
T. S. Eliot, ο
βουλευτής, κλασσικός φιλόλογος και ποιητής John Enoch Powell, ο
βουλευτής και
ιστορικός Alan K. M. Clark, ο φιλόσοφος Roger Scruton κ.ά.), ο
Ρώσος κοινωνικός
φιλόσοφος Αλεξάντερ Ντούγκιν, ιδρυτής της πρωτοβουλίας «4η
Πολιτική Θεωρία», ο
πρώτος πρόεδρος των ΗΠΑ και ελευθεροτέκτων George
Washington, ο οποίος
είπε ότι «είναι αδύνατο να κυβερνήσεις σωστά τον κόσμο
χωρίς τον Θεό και τη
Βίβλιο», και ο Benjamin Franklin, ένας από τους υπογράψαντες
τη Διακήρυξη της
Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ και επίσης ελευθεροτέκτων, ο οποίος είπε
ότι «οποιοσδήποτε θα
εισαγάγει στις δημόσιες υποθέσεις τις αρχές του αρχεγόνου
Χριστιανισμού θα
αλλάξει το πρόσωπο του κόσμου». Ο Μέγας Βασίλειος
(Επίσκοπος της
Καισαρείας στην Καππαδοκία, 4ος αιώνας μ.Χ.) ορίζει την εξουσία
ως εξής: «έννομος
επιστασία των ανθρώπων» (Λ. 446, 402). Ο Γρηγόριος ο
Ναζιανζηνός
(Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, 4ος αιώνας μ.Χ.) γράφει σχετικά
με την πολιτική
καθοδήγηση των ανθρώπων: «τέχνη τις είναι τεχνών και επιστήμη
επιστημών, άνθρωπον
άγειν, το πολυτροπώτατον ζώον και ποικιλώτατον» (Λ. 765).
Ο Ιωάννης ο
Χρυσόστομος (Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, 4ος αιώνας μ.Χ.)
προσθέτει ότι οι
άρχοντες πρέπει να είναι υποτελείς στον Νόμο του Αγαθού, καθώς,
όπως γράφει,
«άρχοντες αρχόντων εισίν οι νόμοι» (Λ. 1343), πρέπει να έχουν το
προσόν της αυτοπειθαρχίας,
καθώς, όπως γράφει, «εισί δε άρχοντες εαυτών
άρχοντες» (Λ. 1616),
και ακόμη πρέπει να έχουν «σφόδρα νεανική ψυχή», δηλαδή να
είναι γενναίοι (Λ.
1446). Έργο και υψίστη ευθύνη της υπερτάτης ελίτ, η οποία πρέπει
να είναι η πνευματική
αριστοκρατία της κοινωνίας, είναι η διαφύλαξη της
υπερβατικής ηθικής
αρχής και η καλλιέργεια της σχέσης των ανθρώπων με την
υπερβατική ηθική αρχή
ως βάση της κοινωνικοποίησης αλλά και της εξατομίκευσης
του ανθρώπου. Από την
προσωπική σχέση του με την υπερβατική ηθική αρχή το
άτομο αποκτά και
αντλεί μια ιδιαίτερη ατομική αξία, ως ατομικός μέτοχος της
υπερβατικής ηθικής
αρχής, ενώ, συγχρόνως, όλα τα άτομα που μετέχουν στην ίδια
υπερβατική ηθική αρχή
συνθέτουν μια αυθεντική κοινωνία, θεμελιωμένη ακριβώς
επάνω στο γεγονός της
μετοχής όλων στην ίδια υπερβατική ηθική αρχή.
Το Κυρίαρχον Μέγα
Άδυτον της Ελλάδος του Αρχαίου και Αρχεγόνου Τύπου
Μέμφις-Μισραΐμ
ιδρύθηκε το 2015 επί τη βάσει σχετικής Χάρτας εκδοθείσας από τα
αντίστοιχα Κυρίαρχα
Μεγάλα Άδυτα της Σερβίας και της Πολιτείας της Γεωργίας
των ΗΠΑ και βάσει
μιας Τεκτονικής Συνθήκης αλληλοαναγνωρίσεως και φιλικής
συνεργασίας μεταξύ
του Κυριάρχου Μεγάλου Αδύτου της Ελλάδος του Αρχαίου και
Αρχεγόνου Τύπου
Μέμφις-Μισραΐμ και της Unione Massonica di Stretta Osservanza
Iniziatica
(U.M.S.O.I.) της Ιταλίας, η οποία, το 1998, αναγνωρίστηκε επισήμως από
τη Νότια Δικαιοδοσία
του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου των ΗΠΑ
(η οποία είναι το
Μητρικό Ύπατο Συμβούλιο του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου
Σκωτικού Τύπου για
ολόκληρο τον κόσμο). Επίσης, το Κυρίαρχον Μέγα Άδυτον της
Ελλάδος του Αρχαίου
και Αρχεγόνου Τύπου Μέμφις-Μισραΐμ έχει συνάψει συνθήκες
αλληλοαναγνωρίσεως
και φιλικής συνεργασίας με διάφορα άλλα Τεκτονικά Σώματα
του Αρχαίου και
Αρχεγόνου Τύπου Μέμφις-Μισραΐμ και άλλων Τεκτονικών Τύπων
στην Αμερική και την
Ευρώπη.
To Κυρίαρχον Μέγα
Άδυτον της Ελλάδος του Αρχαίου και Αρχεγόνου Τύπου
Μέμφις-Μισραΐμ
δέχεται ως μέλη του τόσο άνδρες όσο και γυναίκες ισοτίμως και
ασχολείται σε
ολόκληρο φάσμα της φιλοσοφίας (οντολογία, επιστημολογία, ηθική,
φιλοσοφική ψυχολογία,
πολιτική φιλοσοφία, φιλοσοφία της ιστορίας, φιλοσοφία της
θρησκείας) και σε
ολόκληρο το φάσμα της πολιτικής και των παγκοσμίων
προβλημάτων. Επίσης,
μέλη άλλων Τεκτονικών Ταγμάτων είναι ευπρόσδεκτα να
υποβάλλουν αιτήσεις
συμμετοχής στις εργασίες μας, είτε ως μέλη είτε ως επισκέπτες,
υπό προϋποθέσεις που
ορίζουμε εγγράφως ανά περίπτωση.
Το Κυρίαρχον Μέγα
Άδυτον της Ελλάδος του Αρχαίου και Αρχεγόνου Τύπου
Μέμφις-Μισραΐμ δεν
απευθύνεται στους ‘χλιαρούς’, ούτε σ’ εκείνους που αναζητούν
να βολευτούν
παθητικώς και ιδιοτελώς σε μια ακλόνητη, τυποποιημένη βεβαιότητα,
και αντιτίθεται στην
τάση που ο φιλόσοφος Martin Heidegger απεκάλεσε «πλανητική
ιδιώτευση». Το
Κυρίαρχον Μέγα Άδυτον της Ελλάδος του Αρχαίου και Αρχεγόνου
Τύπου Μέμφις-Μισραΐμ
δηλώνει ότι, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, θα καούμε
όλοι! Άλλοι μέσα στη
φωτιά της κολάσεως των εγωιστικώς εκπαιδευμένων ‘εγώ’
τους κι άλλοι μέσα
στην λευκαντική αλχημική κατάσταση ‘albedo’. Στο Κυρίαρχον
Μέγα Άδυτον της
Ελλάδος του Αρχαίου και Αρχεγόνου Τύπου Μέμφις-Μισραΐμ,
επιλέγουμε να είμαστε
διάφανοι στο Υπερβατικό για να ολοκληρώσουμε επιτυχώς το
Μέγα Έργο.
Εκλτ∴
Αδ∴ Δρ Νικόλαος Λάος, 33ο,
97ο
Μέγας Ιεροφάντης του
AΑΤ Μ-Μ
Most Illustrious Bro∴ Dr Nicolas Laos, 33ο, 97ο
Grand Hierophant of the APR M-M
Email: nicolaslaos@nicolaslaos.com
Επάνω: Το Τεκτονικό Δίπλωμα του Εκλτ. Αδ. δρος Νικολάου Λάου, το οποίο
πιστοποιεί την προαγωγή του στον 97ο υπέρτατο και τελευταίο βαθμό του Αρχαίου
και Αρχεγόνου Τύπου Μέμφις-Μισραΐμ και την εγκατάστασή του στο αξίωμα του
Μέγα Ιεροφάντη του Κυριάρχου Μεγάλου Αδύτου της Ελλάδος του Αρχαίου και
Αρχεγόνου Τύπου Μέμφις-Μισραΐμ, συμφώνως προς τις σχετικές αποφάσεις των
αντιστοίχων ανωτάτων διοικητικών Αρχών αυτού του Τάγματος στις ΗΠΑ (εν
Ανατολή Atlanta, Georgia) και στη Σερβία (εν Ανατολή Vrsac), που αποτελούν τις
μητρικές Δυνάμεις καθιερώσεως του Κυριάρχου Μεγάλου Αδύτου της Ελλάδος του
Αρχαίου και Αρχεγόνου Τύπου Μέμφις-Μισραΐμ, την 14η Ιουνίου 2015, υπό το
σκήπτρο του Εκλτ. Αδ. δρος Νικολάου Λάου, 33ο, 97ο
* κάντε κλικ στο link, όπου μπορείτε να
διαβάσετε (σε PDF) το
επίσημο βιβλίο του Τάγματός σχετικά με τη Δομή, τις Αρχές και τις Αξίες καθώς
και σχετικά με την ιστορία του Ελευθεροτεκτονισμού (και συναφών προς αυτόν
εσωτερικών και ιπποτικών συστημάτων)
Το site του Κυρίαρχου Μέγα Άδυτου της Ελλάδος του Αρχαίου και Αρχεγόνου Τύπου Μέμφις-Μισραΐμ είναι το http://sgsg-aprmm.com/
