(Σημ. Βlog :Το παρακάτω κείμενο του αδ. Ζ.Β αναρτήθηκε
στην ιστοσελίδα της Στοάς ΠΛΑΤΩΝ Αρ.63 της ΜΣτΕ. Το αφιερώνουμε σε όλους εκείνους τους αδελφούς
που έχουν μπλέξει τον Τεκτονισμό με την Ποινική Δικονομία.)
Κάποτε
σε μια μεγάλη πόλη της Δύσης σε μια πασίγνωστη Στοά στο πιο περίβλεπτο σημείο
της κύριας αίθουσας, πάνω σε βάθρο τριών βαθμίδων εκθέτονταν ένα σιδηρόφρακτο κιβώτιο από κέδρο, με
κινητό κάλυμμα πάνω σε μονοκόμματο στροφέα κι ενισχυμένο με τεράστια καρφιά και
ελάσματα, που ασφάλιζε με τρία τεράστια λουκέτα από χρυσό το κεντρικό, άργυρο
το δεξιό και χάλκινο το αριστερό. Τα τρία από το ίδιο μέταλλο κλειδιά τα
φύλαγαν ο Σεβάσμιος και οι Επόπτες.
Κάθε χρόνο τη μέρα του χειμερινού
Ηλιοστασίου σε πανηγυρική σύναξη μετά τις κανονικές εργασίες στο Ναό, οι
Αδελφοί τυπικά και ΄΄εν τάξει ΄΄ συγκεντρώνονταν γύρω από το κιβώτιο με
σκυμμένα κεφάλια και ο Σεβάσμιος με τους Επόπτες έβαζαν τα κλειδιά τους στις
υποδοχές των κλειδαριών και τα έστριβαν ξεκλειδώνοντας, τότε ακριβώς ο
Στεγαστής έσβηνε όλα τα φώτα και ο Θεράπων ψηλαφώντας λάδωνε με προσοχή το
στροφέα και οι παριστάμενοι τον άκουαν που δοκίμαζε ανοιγοκλείνοντας το κάλυμμα
τρεις φορές.
Μετά άναβαν τα φώτα, λάδωνε τις
κλειδαριές και κλείδωναν. Κατόπι ο Σεβάσμιος βεβαίωνε το πλήρωμα ότι τα μυστικά είναι κλεισμένα ασφαλώς και
αναχωρούσαν με ειρήνη...
Κάποια άτυχη εποχή μια ομάδα αδελφών που
αποσχίστηκε από τον κορμό της κανονικής Στοάς, απαίτησε πραξικοπηματικά τα
κλειδιά για να φτιάξει αντίγραφα των Οροθεσίων των Landmarks που πιστευόταν ότι φύλαγαν στο
εντυπωσιακό κιβώτιο.
Με βαριά καρδία οι αδελφοί αποφεύγοντας
να αντιδράσουν με βία, παράτυπα και με κατάφωτη την αίθουσα, αναγκάστηκαν και
το άνοιξαν.
Έσκυψαν όλοι με μάτια διασταλμένα από την
περιέργεια
- για
την αποκάλυψη του περιεχομένου – και έψαξαν μέχρι κάτω.
Κατάπληκτοι οι πάντες διαπίστωσαν ότι το
κιβώτιο ήταν παντελώς κενό και μόνο το δυνατό άρωμα του κέδρου προσπάθησε να
γαληνέψει την ταραχή της ψυχής τους.
Συντριμμένοι οι πραξικοπηματίες
συναισθάνθηκαν το ατόπημα αναθεώρησαν την πρόθεσή τους και ζήτησαν και έλαβαν
συγνώμη.
Περίλυποι οι αδελφοί σκέφτηκαν και
συζήτησαν το γεγονός, όπως αργότερα και οι επίγονοι που έλαβαν γνώση.
Αμφίθυμοι στην αρχή, τελικά όλοι θαύμασαν την πρόνοια των προγόνων μας
αλλά και τη Σοφία του Τεκτονισμού, ο οποίος δε έχει χρεία εγγράφων, αλλά μόνο
πίστης.
πηγή: http://www.platonlodge.gr/
