ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣ

الثلاثاء، 21 فبراير 2012

Κανονική Μεγάλη Στοά της Ελλάδος


Προς το τέλος του δεκάτου έκτου αιώνα, ο Τεκτονισμός στην Ιταλία διήνυε δύσκολες ημέρες Μετά τον αφορισμό του από τον Πάπα Κλήμεντη ΧΙΙ το 1738, οι κυβερνήσεις της Ιταλικής χερσονήσου από την κυβέρνηση της Νάπολης μέχρι εκείνες της Ρώμης, της Φλωρεντίας, της Γένοβας του Μιλάνου, ή της Βενετίας, έθεσαν υπό το πρίσμα των ερευνών τους, την «αιρετική σέχτα», όπως θεωρούσαν τον Τεκτονισμό, η οποία «συνωμοτούσε» ενάντια στην απολυτότητα της κυρίαρχης δύναμης. Η πτώση του Κόμη Alessandro di Cagliostro, και η επακόλουθη δίκη, έδωσαν την ευκαιρία να τιμωρηθεί, όχι τόσο ο Ερμητιστής ή ο Μάγος, αλλά ο Ελεύθερος Τέκτων. Η καταδίκη του από τον Πάπα, σημάδεψε τη εξαφάνιση και της τελευταίας Στοάς στην Ιταλία. Σημάδεψε, επίσης και το τέλος του Ελεύθερου Τεκτονισμού του 18ου αιώνα ο οποίος προσέφερε την ανύψωση και την τελειοποίηση του ανθρώπου διαμέσου των συμβόλων και των μυστικών που μεταδόθηκαν από τα αρχαία Μυστήρια.
Αυτά τα γεγονότα έδωσαν τη ευκαιρία να έρθει στο προσκήνιο ένας Τεκτονισμός απελευθερωτικός και κατ’εξοχήν πατριωτικός. Και αυτός ο Τεκτονισμός, όμως, μετά την Γαλλική επανάσταση, προσάρμοσε τις αρχές του στην καινούργια αστική ιδεολογία, που διαμορφώθηκε ως ο αληθινός πρωταγωνιστής της επανάστασης. Το 1805, πράγματι, ο Κόμης Alessando Augusto de Grasse-Tilly, φτάνει στο Μιλάνο για να εγκαταστήσει το πρώτο Ύπατο Συμβούλιο του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου. Οι αιτίες αυτού του γεγονότος, όπως χαρακτηριστικά αναφέρονται στο Πρωτότυπο έγγραφο της «Συντακτικής Πράξης» που υπάρχει στα αρχεία του Υπάτου Συμβουλίου του 33ο της Ιταλίας, είναι: ·
Η έλλειψη ενότητας των Στοών, οι οποίες βρισκόντουσαν σε λήθαργο. ·
Η μη κανονικότητα των εργασιών τους. ·
Η ανάγκη να γίνουν γνωστές οι «Υψηλές Μυστικές Επιστήμες» στις οποίες οι Τέκτονες εντρυφούν με πάθος.
Ο Σκωτικός Τύπος, λοιπόν, εγκατεστημένος στην Γαλλία στα μισά του 16ου αιώνα, από τον Σκώτο Ramsay, βρήκε στον Alessando Augusto de Grasse-Tilly τον πλέον κατάλληλο εμψυχωτή. Ο Κόμης Alessando Augusto de Grasse, Μαρκήσιος της Tilly γεννήθηκε στις Βερσαλλίες το 1765. Ήταν γιος συνταγματάρχη, διοικητή στόλου στον πόλεμο της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας, από τον οποίο κληρονόμησε αρκετές γνώσεις στις Γαλλικές Νήσους της Αμερικής (Αντίλλες). Αξιωματικός και ο ίδιος μυήθηκε νεότατος στον Τεκτονισμό στην Μητέρα Σκωτική Στοά του «Κοινωνικού Συμβολαίου». Στα 23 του εγκατέλειψε την Γαλλία για τον Αγιο Δομήνικο, και από εκεί βρέθηκε στο Charleston και το Cincinnati. Γνωρίζουμε ότι στα 1797 κατείχε τον 33ο βαθμό. Μεταξύ 1797 και 1801, ο Κόμης Alessando Augusto de Grasse, Μαρκήσιος της Tilly συμμετείχε ενεργά στην Τεκτονική ζωή των υψηλών Σκωτικών βαθμών, και ήταν μέλος των «Gentlemen of Charleston», οι οποίοι στις 31 Μαίου 1801 εγκατέστησαν το Πρώτο Ύπατο Συμβούλιο του Κόσμου, ορίζοντας τον John Mitchell, ως Κυρίαρχο Μεγάλο Ταξιάρχη Ιδρυτή.
Το 1804 (όπως γράφει ο P. Naudon), οι κακουχίες του πολέμου ανάγκασαν τα μέλη του Υπάτου Συμβουλίου στο νησί του Αγ. Δομήνικου να χωριστούν. Πολλοί εξ αυτών πήγαν στο Παρίσι έχοντας ως αρχηγό τον Alessando Augusto de Grasse-Tilly, ως Κυρίαρχο Μεγάλο Ταξιάρχη Ιδρυτή εκείνου του Υπάτου Συμβουλίου, περιβεβλημένο, κάτω από τους κανόνες του Συντάγματος του 1786, με την εξουσιοδότηση να οργανώσει Ύπατα Συμβούλια σε όσα κράτη δεν υπήρχαν. Στις 16 Μαρτίου του 1805, οι Alessando Augusto de Grasse-Tilly, Pyron, Vidal και Renier, έγραψαν και υπέγραψαν στο Μιλάνο την Συντακτική Πράξη. Το πρωτότυπό της βρίσκεται στα αρχεία του Τάγματος. Χάρις σε αυτό το αδιαφιλονίκητο και υψηλής αξίας έγγραφο, ο Αρχαίος και Αποδεδεγμένος Σκωτικός Τύπος της Ιταλίας, κατέστη από πλευράς αρχαιότητας ο τρίτος στον κόσμο, μετά τον Μητρικό του 1801 και τον Γαλλικό του 1804.
Το 1808 ο ακούραστος Alessando Augusto de Grasse-Tilly εγκαθιστά Ύπατο Συμβούλιο στην Ισπανία, και στα 1817 στις Βρυξέλλες. Πέθανε στο Παρίσι το 1845. Σήμερα, οι συμβολικές Στοές που προήλθαν από τα πιο πάνω γεγονότα, λειτουργούν στην Ιταλία με την επωνυμία «Εθνική Μεγάλη Στοά της Ιταλίας (καταγωγή 1805)»
Τον Νοέμβριο του 2007, οι Στοές που λειτουργούσαν στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη, υπό την Αιγίδα της Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ιταλίας (καταγωγή 1805), και με την προσωρινή ονομασία «Ανεξάρτητη Κοινότητα των Ελευθέρων Τεκτόνων της Ελλάδας» συγκρότησαν νέα Τεκτονική Δύναμη με την επωνυμία «Κανονική Μεγάλη Στοά των Ελευθέρων Τεκτόνων της Ελλάδας». Σε πανυγηρική συνεδρίαση που έλαβε χώρα στην έδρα της Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ιταλίας (καταγωγή 1805), με την συμμετοχή Αντιπροσωπειών πολλών Μεγάλων Στοών του κόσμου, έγινε εγκατάσταση της Κανονικής Μεγάλης Στοάς των Ελευθέρων Τεκτόνων της Ελλάδας. Οι αδδ.΄. Διδάσκαλοι μπορούν, εφ’όσον το επιθυμούν, να συνεχίσουν την μυητική τους πορεία στον Αρχαίο και Αποδεκτό Σκωτικό Τύπο. Για τον λόγο αυτόν, το Ύπατο Συμβούλιο του 33ο της Ιταλίας, τρίτο κατ’αρχαιότητα στον κόσμο, και σύμφωνα με αμετάκλητη Δικαστική απόφαση το μόνο Ύπατο Συμβούλιο της Ιταλίας, έχει ήδη συγκροτήσει Τελετουργικά Δώματα στην Ελλάδα, υπό την αιγίδα του.