ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣ

الخميس، 2 فبراير 2012

Ο αιώνιος μα…..ας.


 (Σημ. Blog. Το κείμενο έστειλε φίλος του Blog. Τελικά τα σημαντικότερα πράγματα λέγονται μεταξύ σοβαρού και αστείου.)

Τι είναι ο Τεκτονισμός εάν δεν είναι αγώνας.

Αγώνας για βελτίωση , αγώνας για να προλάβεις να προσφέρεις, αγώνας για να προλάβεις να είσαι έτοιμος πριν το μεγάλο ταξίδι. Αδελφοσύνη, να καταλαβαίνεις τον πόνο του αδελφού, να χαίρεσαι στις χαρές του, να στενοχωριέσαι περισσότερο από αυτόν στις λύπες του.

Αγώνας να νικήσεις τα πάθη σου , το εγώ σου, τα κολλήματα σου, τη ματαιοδοξία σου. Να αφουγκραστείς τη γνώση, έστω να ερωτοτροπήσεις  μαζί της εάν δεν καταφέρεις τελικά να την κατακτήσεις. Να έχεις τουλάχιστον προσπαθήσει να την κάνεις δική σου.

Μαγκιά, για να ανεχτείς την άλλη άποψη , έστω και εάν αυτή απέχει από τα δικά σου στάνταρ. 

Τσαμπουκάς για να αγωνιστείς ώστε να ανατρέψεις την κακή εικόνα που έχουν δημιουργήσει για την αδελφότητα διάφοροι καλοθελητές όλα αυτά τα χρόνια και να σταθείς περήφανος για την ιδιότητά σου.
Αγώνας, αγώνας, αγώνας.

Σε αυτό τον αγώνα όμως, μάρτυς μου ο Θεός , ένα πράγμα δεν μπορώ να ανεχτώ. Ένα πράγμα που όσο και να θέλω να το αποφύγω το βρίσκω συνεχώς μπροστά μου και με αναγκάζει να κάνω ένα βήμα μπροστά και δέκα βήματα πίσω. Τον μαλ….κα.

Στην μέχρι σήμερα Τεκτονική μου διαδρομή πάντα εμφανίζεται μπροστά μου ένας μ…ας ο οποίος μου χαλάει την εικόνα και με ξαναφέρνει στην αρχή. Αυτός ο γνωστός άγνωστος της Τεκτονικής οικογένειας ο οποίος λίγο πολύ έχει τα ίδια χαρακτηριστικά παντού. Ύφος παντογνώστη, τυπολάτρης και όχι ανθρωπολάτρης, που αναζητά τον τρόπο που θα διακριθεί χωρίς να το αξίζει, που θρέφεται από την αγωνία του άλλου, που ψάχνει να βρει λόγους για να παρεξηγηθεί χωρίς να υπάρχουν λόγοι, που χαλάει την ομάδα, που μολύνει την πνευματικότητα, που σε κάνει να αηδιάζεις και να αναρωτιέσαι για τις επιλογές σου. 

Και όταν διακριτικά συζητάς μαζί του προσπαθώντας να μην καταλάβει ότι μιλάς για αυτόν, σου κάνει συστάσεις ότι ακόμη δεν έχεις φτάσει στο πνευματικό επίπεδο που όλα αυτά σε αφήνουν αδιάφορο. Αυτός ο μαλ…ας είναι που πρωτοστατεί στη διοίκηση, σε πειθαρχικά συμβούλια, σε επιτροπές, συντάγματα, κανόνες κ.α.

Από τα πρώτα μου βήματα μου έλεγαν ότι ο Τεκτονισμός έχει έναν μοναδικό μηχανισμό να απαλλάσσεται από τους ανεπιθύμητους. Δεν ξέρω αν ισχύει αυτό. Από τους μαλ…κες πάντως δεν αυτοκαθαρίζεται.  

Θέλω να ζητήσω συγνώμη για την φρασεολογία μου. Θα μπορούσα να την στηρίξω στη γνωστή φράση ότι ‘’ δεν υπάρχουν κακές λέξεις αλλά πονηρά μυαλά’’. Αλλά δεν θα το κάνω. Είναι νομίζω ο μοναδικός προσδιορισμός που μπορεί να αποδώσει με ακρίβεια αυτή την κατηγορία ανθρώπων.

Δεν σας κρύβω ότι μερικές φορές φοβάμαι. Πιάνω και τον εαυτό μου  να είμαι κολλημένος ανάμεσα σ'αυτα τα δύο ,τον Τέκτονα και τον μαλ…α και να μην  ξέρω ποιον δρόμο να ακολουθήσω.

Απευθυνόμενος σε αυτούς λοιπόν τους μαλ..κές  θέλω να φωνάξω όσο πιο δυνατά μπορώ, σαν πρωταγωνιστής σε αρχαίο δράμα που βλέπει το τέλος του να πλησιάζει << αφήστε με επιτέλους ήσυχο>>.

Πραγματικός Τέκτονας μπορεί να μην γίνω ποτέ όσο και να το θέλω,  αλλά σίγουρα δεν θέλω να γίνω μαλ…ας.

Είπον