O προσκοπισμός δεν έχει καμία σχέση με τον Τεκτονισμό πέραν του γεγονότος ότι διακατέχονται από κάποιες κοινές αρχές (πίστη στον θεό αγάπη για το συνάνθρωπο, αγαθοεργία, προσφορά στο κοινωνικό σύνολο κτλ). Η αλήθεια είναι ότι πολλοί επιφανείς πρόσκοποι υπήρξαν Τέκτονες αλλά αυτό δεν αποδίδει στον προσκοπισμό την ιδιότητα ότι αποτελεί παρακλάδι του Τεκτονισμού. Εξάλλου πολλοί Χριστιανοί Ορθόδοξοι, Καθολικοί, κ.α είναι μέλη Τεκτονικών Στοών. Η ιδιότητα του μέλους όμως δεν χαρακτηρίζει ολόκληρο το σώμα (Θρησκεία, προσκοπισμός κτλ.)
Παρακάτω παρατείνονται κάποια γενικά στοιχεία για Προσκοπισμό.
ΠΡΟΣΚΟΠΙΣΜΟΣ είναι μια διεθνής εθελοντική μη-πολιτική παιδαγωγική κίνηση για νέους ανθρώπους, που είναι ανοικτή σε όλους, χωρίς διάκριση καταγωγής, φυλής ή πίστης.
Έχει ως σκοπό να συμβάλλει στην ορθή διαπαιδαγώγηση και ανάπτυξη των νέων, ώστε
να αξιοποιήσουν πλήρως τις σωματικές, διανοητικές, κοινωνικές και πνευματικές τους ικανότητες ως άτομα και
να ενταχθούν ομαλά στην κοινωνία ως υπεύθυνοι πολίτες και ως μέλη των τοπικών, εθνικών και διεθνών κοινοτήτων τους.
Χρησιμοποιεί ως πηγές των αρχών και της παιδαγωγικής μεθόδου που ακολουθεί
το Χριστιανισμό,
τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους (Πλάτωνα, Αριστοτέλη), και
τους Ευρωπαίους φιλοσόφους (Montessori, Rousseau, Pestalozzi, Decrolly, Froebel, Dewey, Ferriere κ.ά.).
Έχει ως αρχές
το καθήκον προς το Θεό,
το καθήκον προς το συνάνθρωπο, την κοινωνία, την Πατρίδα και
το καθήκον προς τον ίδιο τον εαυτό μας
Ο προσκοπισμός στην Ελλάδα
Η Ελλάδα είναι από τις πρώτες χώρες που ίδρυσε προσκοπισμό. Λίγους μήνες μετά τη δημιουργία της πρώτης ομάδα Προσκόπων από μαθητές του Λυκείου Μακρή, ανέλαβαν το έργο της οργάνωσης του Ελληνικού Προσκοπισμού με τον Αθ. Λευκαδίτη οι Κ. Μελάς, Νικ.Πασπάτης, Φ. Χρυσοβελόνης και ο Γ. Πανάς. Αυτοί οι πέντε θεωρούνται ιδρυτές της Κίνησης του Προσκοπισμού στην Ελλάδα.
Από το 1910 μέχρι σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες ελληνόπουλα έγιναν πρόσκοποι και μεγαλώνοντας διακρίθηκαν σε όλους τους τομείς της ζωής και της Ελληνικής Κοινωνίας. Πρωτοπόροι οι Έλληνες πρόσκοποι στην παροχή βοήθειας και συμπαράστασης προς τα θύματα του πολέμου στην Ανατολική Μακεδονία, πρώτοι και εξαίρετοι συνεργάτες των Αρχών στη μεγάλη πυρκαγιά της Θεσσαλονίκης κατά τη διάρκεια της οποίας έξι πρόσκοποι έχασαν τη ζωής τους στην προσπάθειά τους να σώσουν ζωές άλλων, στην επιδημία της χολέρας στην Κέρκυρα, στους σεισμούς της Κορίνθου, της Χαλκιδικής, της Καλαμάτας, του Πύργου, του Αιγίου της Κοζάνης, των Γρεβενών και της Κόνιτσας.
Στη διενέργεια των εράνων, στη βοήθεια προς το στερούμενο παιδί και το χωριό, στις αναδασώσεις, στην προσφορά υπηρεσιών προς την εκκλησία και σε τόσες άλλες αλτρουιστικές εκδηλώσεις, πάντα οι Πρόσκοποι μας δίνουν το παρόν.
Αξιοσημείωτο είναι ότι διακρίθηκαν σε σειρά εθνικών και κοινωνικών δράσεων σε δυσχερέστατες στιγμές για την πατρίδα και την Ελληνική Κοινωνία και προσφέροντας και τη ζωή τους ακόμα.
Αγγελιαφόροι, τραυματιοφορείς , παρασκευαστές συσσιτίων , εγκαταστάτες καταυλισμών και ακτοφύλακες, ήταν οι Πρόσκοποι κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους και τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο όπου αποσπάσανε επαίνους, εύφημες μνείες, Μετάλλια Ανδρείας και Εξαίρετων Πράξεων από τον Ελληνικό Στρατό, την κυβέρνηση και τις συμμαχικές δυνάμεις.
Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο πρώτος αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού που έπεσε στα βουνά της βορείου Ηπείρου, ήταν ο Δωδεκανήσιος Πρόσκοπος Αλέξανδρος Διάκος και η θυσία του αυτή έδωσε το σύνθημα της κινητοποίησης όλων των Ελλήνων Προσκόπων.
Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής, οργανώθηκαν και έδρασαν κρυφά Ελληνικές Προσκοπικές Ομάδες, προσέφεραν βοήθεια στα συσσίτια του λαού, στις αντιστασιακές οργανώσεις, στους συγγενείς εκείνων που συνελήφθησαν, φυλακίστηκαν και εκτελέστηκαν από τους κατακτητές και συνέβαλαν με σημαντικά σαμποτάζ στην απελευθέρωση της Πατρίδας.
Οι ελεύθεροι Έλληνες Πρόσκοποι της Αιγύπτου που αριθμούσαν τότε περίπου τις 3.000 μέλη , χρησιμοποιήθηκαν από τις Ελληνικές Αρχές σε διάφορες βοηθητικές υπηρεσίες. Οργάνωσαν τα παιδιά των Ελληνικών παροικιών σε Προσκοπικές ομάδες κα τους έδωσαν χαρά, αλλά και ελληνική αγωγή και ίδρυσαν τους "Ποντοπόρους Προσκόπους" που πολέμησαν στις τάξεις του Πολεμικού Ναυτικού.
Η θυσία του Αϊδινίου
Κορυφαία ομαδική θυσία, σ ένα παγκόσμιο συγκλονιστικό γεγονός που αποτέλεσε σταθμό παιδικής αυτοθυσίας "για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδας την Ελευθερία", υπήρξε σφαγή των Προσκόπων των Σωκίων και του Αϊδινίου Μ. Ασίας, οι οποίοι προτίμησαν να σφαγούν από τους άτακτους Τούρκους, με τις στροφές του Εθνικού Ύμνου στα παιδικά τους χείλη, παρά να αλλάξουν την Πίστη τους.
Χρήσιμη Ιστοσελίδα http://www.proskopos.com/proskopismos.html
Πηγή " Το Εγκόλπιο του Προσκόπου", Αθήνα 1999
Παρακάτω παρατείνονται κάποια γενικά στοιχεία για Προσκοπισμό.
ΠΡΟΣΚΟΠΙΣΜΟΣ είναι μια διεθνής εθελοντική μη-πολιτική παιδαγωγική κίνηση για νέους ανθρώπους, που είναι ανοικτή σε όλους, χωρίς διάκριση καταγωγής, φυλής ή πίστης.
Έχει ως σκοπό να συμβάλλει στην ορθή διαπαιδαγώγηση και ανάπτυξη των νέων, ώστε
να αξιοποιήσουν πλήρως τις σωματικές, διανοητικές, κοινωνικές και πνευματικές τους ικανότητες ως άτομα και
να ενταχθούν ομαλά στην κοινωνία ως υπεύθυνοι πολίτες και ως μέλη των τοπικών, εθνικών και διεθνών κοινοτήτων τους.
Χρησιμοποιεί ως πηγές των αρχών και της παιδαγωγικής μεθόδου που ακολουθεί
το Χριστιανισμό,
τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους (Πλάτωνα, Αριστοτέλη), και
τους Ευρωπαίους φιλοσόφους (Montessori, Rousseau, Pestalozzi, Decrolly, Froebel, Dewey, Ferriere κ.ά.).
Έχει ως αρχές
το καθήκον προς το Θεό,
το καθήκον προς το συνάνθρωπο, την κοινωνία, την Πατρίδα και
το καθήκον προς τον ίδιο τον εαυτό μας
Ο προσκοπισμός στην Ελλάδα
Η Ελλάδα είναι από τις πρώτες χώρες που ίδρυσε προσκοπισμό. Λίγους μήνες μετά τη δημιουργία της πρώτης ομάδα Προσκόπων από μαθητές του Λυκείου Μακρή, ανέλαβαν το έργο της οργάνωσης του Ελληνικού Προσκοπισμού με τον Αθ. Λευκαδίτη οι Κ. Μελάς, Νικ.Πασπάτης, Φ. Χρυσοβελόνης και ο Γ. Πανάς. Αυτοί οι πέντε θεωρούνται ιδρυτές της Κίνησης του Προσκοπισμού στην Ελλάδα.
Από το 1910 μέχρι σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες ελληνόπουλα έγιναν πρόσκοποι και μεγαλώνοντας διακρίθηκαν σε όλους τους τομείς της ζωής και της Ελληνικής Κοινωνίας. Πρωτοπόροι οι Έλληνες πρόσκοποι στην παροχή βοήθειας και συμπαράστασης προς τα θύματα του πολέμου στην Ανατολική Μακεδονία, πρώτοι και εξαίρετοι συνεργάτες των Αρχών στη μεγάλη πυρκαγιά της Θεσσαλονίκης κατά τη διάρκεια της οποίας έξι πρόσκοποι έχασαν τη ζωής τους στην προσπάθειά τους να σώσουν ζωές άλλων, στην επιδημία της χολέρας στην Κέρκυρα, στους σεισμούς της Κορίνθου, της Χαλκιδικής, της Καλαμάτας, του Πύργου, του Αιγίου της Κοζάνης, των Γρεβενών και της Κόνιτσας.
Στη διενέργεια των εράνων, στη βοήθεια προς το στερούμενο παιδί και το χωριό, στις αναδασώσεις, στην προσφορά υπηρεσιών προς την εκκλησία και σε τόσες άλλες αλτρουιστικές εκδηλώσεις, πάντα οι Πρόσκοποι μας δίνουν το παρόν.
Αξιοσημείωτο είναι ότι διακρίθηκαν σε σειρά εθνικών και κοινωνικών δράσεων σε δυσχερέστατες στιγμές για την πατρίδα και την Ελληνική Κοινωνία και προσφέροντας και τη ζωή τους ακόμα.
Αγγελιαφόροι, τραυματιοφορείς , παρασκευαστές συσσιτίων , εγκαταστάτες καταυλισμών και ακτοφύλακες, ήταν οι Πρόσκοποι κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους και τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο όπου αποσπάσανε επαίνους, εύφημες μνείες, Μετάλλια Ανδρείας και Εξαίρετων Πράξεων από τον Ελληνικό Στρατό, την κυβέρνηση και τις συμμαχικές δυνάμεις.
Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο πρώτος αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού που έπεσε στα βουνά της βορείου Ηπείρου, ήταν ο Δωδεκανήσιος Πρόσκοπος Αλέξανδρος Διάκος και η θυσία του αυτή έδωσε το σύνθημα της κινητοποίησης όλων των Ελλήνων Προσκόπων.
Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής, οργανώθηκαν και έδρασαν κρυφά Ελληνικές Προσκοπικές Ομάδες, προσέφεραν βοήθεια στα συσσίτια του λαού, στις αντιστασιακές οργανώσεις, στους συγγενείς εκείνων που συνελήφθησαν, φυλακίστηκαν και εκτελέστηκαν από τους κατακτητές και συνέβαλαν με σημαντικά σαμποτάζ στην απελευθέρωση της Πατρίδας.
Οι ελεύθεροι Έλληνες Πρόσκοποι της Αιγύπτου που αριθμούσαν τότε περίπου τις 3.000 μέλη , χρησιμοποιήθηκαν από τις Ελληνικές Αρχές σε διάφορες βοηθητικές υπηρεσίες. Οργάνωσαν τα παιδιά των Ελληνικών παροικιών σε Προσκοπικές ομάδες κα τους έδωσαν χαρά, αλλά και ελληνική αγωγή και ίδρυσαν τους "Ποντοπόρους Προσκόπους" που πολέμησαν στις τάξεις του Πολεμικού Ναυτικού.
Η θυσία του Αϊδινίου
Κορυφαία ομαδική θυσία, σ ένα παγκόσμιο συγκλονιστικό γεγονός που αποτέλεσε σταθμό παιδικής αυτοθυσίας "για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδας την Ελευθερία", υπήρξε σφαγή των Προσκόπων των Σωκίων και του Αϊδινίου Μ. Ασίας, οι οποίοι προτίμησαν να σφαγούν από τους άτακτους Τούρκους, με τις στροφές του Εθνικού Ύμνου στα παιδικά τους χείλη, παρά να αλλάξουν την Πίστη τους.
Χρήσιμη Ιστοσελίδα http://www.proskopos.com/proskopismos.html
Πηγή " Το Εγκόλπιο του Προσκόπου", Αθήνα 1999
