Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΄΄Θεοδρομία στο 2ο τεύχος.
Αν και είναι μονοδιάστατη η προσέγγιση του θέματος (από την οπτική της Εκκλησίας) από τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Ζηλανδίας , εντούτοις παρουσιάζουμε το κείμενο προκειμένου οι μελετητές του Τεκτονισμού να γνωρίζουν τις θέσεις όλων των πλευρών .
Ανταποκρινόμενος σε παράκληση Χριστιανών μας να μάθουν τι είναι η Μασονία αναφέρω με συντομία τα εξής:
Έχουμε τον παλαιότερο Μασονισμό που ήταν καθαρά επαγγελματικός και είχε ως μέλη του κτίστες και ξυλουργούς, που ανελάμβαναν εργολαβικά την ανοικοδόμηση διαφόρων οικοδομημάτων αποκρύπτοντας τα μυστικά της τέχνης στους άλλους συντεχνίτες τους, που δεν άνηκαν στην οργάνωσή τους.
Τα σωματεία αυτά των τεκτόνων και κτιστών συνεργάστηκαν και με την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία για το κτίσιμο Ιερών Ναών. Η Παπική αυλή τα έθεσε υπό την προστασία της, και διάφοροι Πάπες τους παρεχώρησαν προνόμια, ώστε να είναι απαλλαγμένοι από φόρους και άλλες επιβαρύνσεις και ελεύθεροι να εξασκούν τις τέχνες τους. Γι’ αυτό και ονομάστηκαν Ελεύθεροι Τέκτονες.
Όταν τα σωματεία αυτά των τεκτόνων και κτιστών ανελάμβαναν την ανέγερση κάποιου οικοδομήματος, έπρεπε κάπου εκεί κοντά να έχουν που να μείνουν. Έτσι δημιουργήθηκε η «Στοά», η οποία στην αρχή ήταν ένα παράπηγμα στο οποίο οι εργαζόμενοι στα διαλείμματα της δουλειάς τους πήγαιναν για να ξεκουραστούν και να φάνε κάτι.
Έκτος από τα επαγγελματικά μυστικά, οι συντεχνίες αυτές είχαν και κάποια συνθήματα με τα οποία εγνωρίζοντο με ομοϊδεάτες συναδέλφους τους, που ήρχοντο από άλλα μέρη και οι οποίοι εγένοντο δεκτοί σε ελεύθερη επικοινωνία και συνεργασία μαζί τους.
Μέχρι εδώ τα πράγματα είναι απλά και δεν υπάρχει στη Μασονία καμμιά μύηση για την πρόσληψη νέων μελών. Οι τέκτονες την Επαγγελματικής Μασονίας επίστευαν στην αγία Τριάδα και κάθε ένας απ’ αυτούς έπρεπε να είναι πιστός στο Θεό και στην Εκκλησία και να αποφεύγει τις πλάνες και τις αιρέσεις.
Από τον 17ο αιώνα μ.Χ. και μετά η Μασονία (από την αγγλική λέξη Mason = κτίστης) εγκατέλειψε τον επαγγελματικό της χαρακτήρα και άρχισε να παίρνει θεωρητικό χαρακτήρα. Παρά το γεγονός ότι κατά την περίοδο αυτή εισχώρησαν στη διδασκαλία των Μασόνων ειδωλολατρικά και Ιουδαϊκά στοιχεία, η θρησκεία τους εξακολουθεί να είναι η χριστιανική. Οι Τεκτονικές στοές έχουν ως προστάτη τους κυρίως τον άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο.
Το 1717 μ.Χ. ιδρύθηκε στο Λονδίνο, με την συνένωση των τελευταίων τεσσάρων επαγγελματιών στοών η Μεγάλη Στοά, που είναι η μητέρα της θεωρητικής Μασονίας.
Από εδώ και πέρα η Μασονία χάνει την απλότητα που είχε πριν, καθώς και την αποκλειστική σχέση της με την Εκκλησία και τη Χριστιανική πίστη γενικά. Απλώνεται σε διάφορες χώρες της Ευρώπης και στην Αμερική. Στη Γαλλία αναλαμβάνει την διεύθυνση των μασονικών στοών ο αδελφός του Ναπολέοντα Βοναπάρτη Ιωσήφ. Πολλοί ανώτεροι αξιωματούχοι του Κράτους μπαίνουν στη Μασονία, η οποία αποκτά πολιτική δύναμη και αναμιγνύεται στα δημόσια πράγματα με συνωμοσίες και άλλους κρυφούς και ύπουλους τρόπους. Στη Γαλλική Επανάσταση έπαιξαν πρωτεύοντα ρόλο.
Οι Μασόνοι σήμερα πιστεύουν σε ένα δικό τους απρόσωπο Θεό που τον ονομάζουν Μ.Α.Τ.Σ., δηλαδή Μέγας Αρχιτέκτονας του Σύμπαντος. Στις στοές τους δεν θα ιδή κάποιος Σταυρό ή εικόνα του Χριστού. Ο Υιός και Λόγος του Θεού, ο Κύριος και Σωτήρας μας Ιησούς Χριστός, είναι γι’ αυτούς ένας απλός Μύστης, όπως περίπου ο Πυθαγόρας, ο Βούδας και άλλοι.
Το Σκωτικό Μασονικό δόγμα που ιδρύθηκε το 1804 περιλαμβάνει 3 μυήσεις και 33 βαθμούς. Στο τρίτο βαθμό γίνεται μια τελετή γύρω από τον δολοφονικό θάνατο του Διδασκάλου Χιράμ και την αναζήτηση του λειψάνου του. Πράγματι στην Παλαιά Διαθήκη γίνεται λόγος για κάποιο Χιράμ από την Τύρο που τον κάλεσε ο βασιλιάς Σολομών να βοηθήσει στο κτίσιμο του Ναού των Ιεροσολύμων. Τα παρά πέρα όμως περί δολοφονίας, αναζητήσεως του λειψάνου του κ.λπ. είναι τελείως φανταστικά και μυθικά.
Η Μασονία, όπως είναι γνωστή σήμερα, δεν είναι απλή φιλανθρωπική και φιλοσοφική οργάνωση, όπως ισχυρίζονται οι οπαδοί της. Είναι μια υπερθρησκεία με συγκρητιστικό χαρακτήρα. Έχει δηλαδή στη διδασκαλεία της στοιχεία Ειδωλολατρικά και Αποκρυφιστικά, Ιουδαϊκά και Χριστιανικά. Πιστεύουν οι Μασόνοι ότι αποτελούν μια παγκόσμια αδελφότητα. Αποκαλούν αδελφό κάθε ένα που ανήκει σ’ αυτούς, είτε αυτός είναι Μωαμεθανός είτε Βουδιστής, είτε οτιδήποτε, ενώ τον μη Μασόνο τον αποκαλούν βέβηλο, έστω κι αν αυτός είναι Χριστιανός.
Η Μασονία είναι θρησκεία και στηρίζεται κυρίως στα αρχαία ειδωλολατρικά μυστήρια. Έχει Ναό που τον ονομάζουν στοά, όπου γίνονται οι διάφορες τελετές τους: Υιοθεσία λυκιδέως (κάτι παρόμοιο με το Χριστιανικό Βάπτισμα), γάμος, μνημόσυνα και άλλα. Έχουν βαθμούς αξιωματούχων που κάμνουν τις τελετές τους, ντυμένοι με ιδιαίτερες στολές, όπως είναι ο Σεβάσμιος, ο Σεβασμιότατος, ο Διδάσκαλος, ο Μέγας Διδάσκαλος, οι επόπτες. Χρησιμοποιούν διάφορα σύμβολα. Κάπου φαίνεται και η Αγία Γραφή, όχι όμως όπως την εννοούμε εμείς οι Χριστιανοί, αλλά ως απλό σύμβολο. Στις μυστηριώδεις τελετές τους χρησιμοποιούν ανθρώπινο σκελετό και σε κάποιο βαθμό υποχρεώνουν τον μυούμενο στη Μασονία να πιεί κρασί μέσα σε νεκροκεφαλή που την έχουν φτιάξει να φαίνεται σαν Κύπελλο.
Ένας που γίνεται Μασόνος δεν υποχρεώνεται να αλλάξει την πίστη του. Ο Χριστιανός μπορεί να είναι πάλι Χριστιανός και ο Μουσουλμάνος να είναι Μουσουλμάνος, παράλληλα με τη Μασονική του ιδιότητα.
Γεννιέται όμως το ερώτημα. Επιτρέπεται ο Χριστιανός να είναι ταυτόχρονα και Μασόνος;
Για την Ορθόδοξη Πίστη μας κάτι τέτοιο όχι μόνο είναι αδύνατο αλλά και αδιανόητο. Όταν μάλιστα η Εκκλησία μας έχει τοποθετηθεί κατ’ επανάληψιν κατά τρόπο σαφή, υπεύθυνο και συγκεκριμένο απέναντι στο θέμα αυτό.
Υπενθυμίζουμε χαρακτηριστικά:
1. Η διορθόδοξη επιτροπή που συνήλθε από 8 έως 23 Ιουνίου 1930 στο Άγιον Όρος χαρακτήρισε τη Μασονία ως σύστημα αντιχριστιανικό και πεπλανημένο.
2. Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος στις 12 Οκτωβρίου 1933 υπογραμμίζει ότι ο Τεκτονισμός υπενθυμίζει τις παλιές εθνικές μυστηριακές θρησκείες και λατρείες, από τις οποίες κατάγεται και των οποίων αποτελεί συνέχεια και αναβίωση.
3. Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος τον Νοέμβριο του 1972 επαναλαμβάνει ότι η Μασονία είναι αποδεδειγμένως μυστηριακή θρησκεία, προέκταση των παλαιών ειδωλολατρικών θρησκειών και τελείως ξένη και αντίθετη προς την εξ αποκαλύψεως σωτηριώδη αλήθεια της Αγίας μας Εκκλησίας και δηλώνει κατηγορηματικά ότι η ιδιότης του Μασόνου, υπό οποιαδήποτε μορφή, είναι ασυμβίβαστη προς την ιδιότητα του Χριστιανού, που είναι μέλος του Σώματος του Χριστού.
4. Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος τον Οκτώβριο του 1966 θεωρεί τη Μασονία παγανιστική θρησκεία ασυμβίβαστη με τον Χριστιανισμό χαρακτηρίζοντας τη ως αντίχριστο σύστημα.
Στην μασονική εγκυκλοπαίδεια (Encyclopedia of Freemasonry vol. 2 Chicago 1947) διαβάζουμε τα εξής: οι ανώτεροι βαθμοί του Τεκτονισμού δεν είναι τίποτε άλλο παρά συμπύκνωσης των διάφορων μορφών του εσωτερισμού (Σελ. 127).
Στην ίδια σελίδα αναφέρεται ότι πέρα από τον 3ο βαθμό περικλείεται μέγιστο μέρος της αποκρύφου επιστήμης και του μυστηρίου συγχρόνως. Αλλιώς θα ήτο αδύνατον να κατανοηθούν οι βαθμοί αυτοί, τα σύμβολα και οι αλληγορίες τους. Στην σελίδα 510 αναφέρεται ότι σε πλείστους ανωτέρους τεκτονικούς βαθμούς γίνεται χρήση της Καβάλα (αποκρυφιστικό βιβλίο του Ιουδαϊσμού). Ολόκληρα δε τεκτονικά δόγματα έχουν στηριχθεί επάνω στις αρχές της.
Χαρακτηριστικές είναι επίσης οι μαρτυρίες που υπάρχουν στην μασονική αυτή εγκυκλοπαίδεια για την παρουσία του ειδωλολατρικού στοιχείου στον Τεκτονισμό. Κανείς, αναφέρεται στην εγκυκλοπαίδεια αυτή, εξετάζοντας προσεκτικά τους τρόπους με τους οποίους η ανάσταση ή η επιστροφή στην ζωή εδιδάσκοντο με σύμβολα και τελετές στ’ αρχαία μυστήρια και διδάσκονται και σήμερα στην τεκτονική μύηση, δεν μπορεί ν’ αρνηθεί ότι ο Τεκτονισμός προήλθε από τα αρχαία μυστήρια (τα ειδωλολατρικά). Στις σελίδες 127, 151, 633 της μασονικής αυτής εγκυκλοπαίδειας ομολογείται ότι οι τρεις πρώτοι συμβολικοί βαθμοί της Μασονίας δεν είναι τίποτε άλλο παρά πιστή επανάληψη των περί αθανασίας της ψυχής διδαγμάτων των αιγυπτιακών, διονυσιακών, ορφικών, ελευσινίων και μιθραϊκών μυστηρίων.
Στην μασονική αυτή εγκυκλοπαίδεια αναφέρεται ότι ο Ελευθεροτεκτονικός εσωτερισμός δέχεται το δόγμα της μετενσάρκωσης, ότι δηλαδή η ψυχή του ανθρώπου μετά θάνατον πηγαίνει σε σώματα άλλων ανθρώπων, ζώων ή φυτών.
Θέλοντας οι μασόνοι να δώσουν κύρος στην οργάνωσή τους, που όπως είδαμε είναι συγκρητιστική θρησκεία, συγκαταλέγουν στους καταλόγους της ονόματα μεγάλων ανθρώπων, ακόμα και κληρικών. Αυτό δεν είναι σωστό, και πολλοί τέτοιοι άνθρωποι αντέδρασαν διαψεύδοντας τέτοιες πληροφορίες της Μασονίας.
Τελειώνοντας έχουμε να πούμε ότι με τους μασόνους δεν έχουμε να μοιράσουμε τίποτε. Τους τιμούμε και τους αγαπούμε σαν συνανθρώπους μας. Όλοι είμαστε πλάσματα του Θεού. Έχουμε όμως το θάρρος και το καθήκον να πούμε στους Χριστιανούς μας που προσχώρησαν στη Μασονία ότι είναι καιρός να ξαναδούν την υπόθεση αυτή κάτω από το φως του Ιερού Ευαγγελίου και της σοβαρότητος που επιβάλλει η σωτηρία της αθάνατης ψυχής μας. Εκτός από εμάς τους Ορθοδόξους και οι Ρωμαιοκαθολικοί, οι Λουθηρανοί και οι Μεθοδιστές Χριστιανοί αποκηρύσσουν τη Μασονία ως αντίθετη με τη Χριστιανοσύνη.
Αν αγαπούμε το Χριστό μας περισσότερο από κάθε τι άλλο και θέλουμε να είμαστε μαζί του στην αιώνια βασιλεία Του, στον Παράδεισο, θα πρέπει να έχουμε πάντα στο νου μας και να εφαρμόζουμε τους λόγους Του:
«Κάθε ένας που θα με ομολογήσει ως Σωτήρα του και Θεό του εμπρός εις τους ανθρώπους, που καταδιώκουν την πίστη μου, θα τον ομολογήσω και εγώ ως πιστό ακόλουθό μου εμπρός εις τον Πατέρα μου, που είναι εις τους ουρανούς. Εκείνον δε που θα με αρνηθεί ως Θεάνθρωπο Σωτήρα εμπρός εις τους ανθρώπους, θα τον αρνηθώ και εγώ και δεν θα τον αναγνωρίσω ως ιδικόν μου, εμπρός εις τον Πατέρα μου, που είναι εις τους ουρανούς» (Ματθ. 10, 32-33).
Μακάρι όλοι οι άνθρωποι να μάθουν ότι Ένας και μοναδικός είναι ο Σωτήρας και Λυτρωτής του κόσμου, ο Χριστός. Και ότι «δεν υπάρχει σε κανένα άλλον η σωτηρία ούτε υπάρχει άλλο όνομα κάτω από τον Ουρανό, που έχει δοθεί στους ανθρώπους με το οποίο μπορούμε να σωθούμε» (Πράξ. 4, 12), εκτός από το όνομα του Χριστού μας στον Οποίο ανήκει η δόξα, η τιμή και η προσκύνηση μαζί με τον Ουράνιο Του Πατέρα και το άγιο Του Πνεύμα σε όλους τους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
Wellington 13 Νοεμβρίου 2007
Μνήμη του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
† Ο Νέας Ζηλανδίας Αμφιλόχιος
