Άρχές , αξίες και Τεκτονισμός

Η αφορμή γιατί το κείμενο δόθηκε από το σχόλιο ενός επισκέπτη του site σχετικά με την πτώση των αξιών και την άποψη ‘’ ότι μήπως ο Τεκτονισμός είναι μύθος καθώς στηρίζεται σε υπεράσπιση αξιών και ιδεών’’.


Κατ’ αρχήν η διαπίστωση του φίλου ,σχετικά με την κρίση των αξιών, δεν είναι λανθασμένη (κατά την προσωπική μου άποψη ) αλλά καταδεικνύει την εν γένει κρίση που περνούν οι ανθρώπινες κοινωνίες σε όλους τους τομείς .

Η πατρίδα μας ,που τον τελευταίο καιρό βρίσκεται σε καθεστώς μειωμένης κυριαρχίας με υποθηκευμένο τον πλούτο της στους ξένους <<φίλους>> μας , σίγουρα δεν είναι και το καλύτερο πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορούν να καλλιεργηθούν αρχές και αξίες αφού δημιουργούν στους πολίτες αυξημένη αβεβαιότητα , εσωστρέφεια και μια τάση αποστασιοποίησης από τα κοινά.

Βέβαια η κατάσταση αυτή δεν ήλθε ξαφνικά. Πριν από την οικονομική χρεοκοπία υπήρξε ηθική χρεοκοπία, πολιτισμική ,κοινωνική, διανοητική. Ο Έλληνας έπαψε να είναι ο ευαίσθητος φιλόξενος άνθρωπος που τον ενδιέφερε ο διπλανός του, ο γείτονάς του η πατρίδα του. Η εθνική συνείδηση και ευαισθησία έγιναν έννοιες τις οποίες συναντά κανείς μόνο στα λεξικά. Αυτό είχε σαν συνέπεια οι παραβιάσεις στο Αιγαίο να θεωρούνται ρουτίνα, η αμφισβήτηση του εθνικού μας χώρου δεδομένη, τα κυριαρχικά μας δικαιώματα αβέβαια.

Οι πόλεις μας με την ανεξέλεγκτη εισροή αλλοδαπών , πολιτισμικά ξένων προς το δυτικό πολιτισμό (χωρίς να φταίνε οι ίδιοι για την κατάσταση στην οποία περιήλθαν) έγιναν ξενοφοβικές και σε πολλές περιπτώσεις ολόκληρες συνοικίες – γειτονιές με πολύχρονη ιστορία- εγκαταλείφτηκαν από τους Έλληνες αφήνοντας πίσω αναμνήσεις και παραδόσεις. Οι καταστάσεις που βίαια μας επέβαλαν είχαν σαν αποτέλεσμα να ξεχάσουμε σε ορισμένες περιπτώσεις τις αρχές περί φιλοξενίας στοιχείο βασικό της φυλής μας.

Το επαναστατικό και ατίθασο πνεύμα του Έλληνα χάθηκε πίσω από το Lifestyle και τις δυτικές συνήθειες . Τα ακριβά αυτοκίνητα και οι πολυτελείς βίλες έγιναν στοιχείο κοινωνικής καταξίωσης και μέτρο αξίας του ανθρώπου. Η αντίδρασή μας , ενάντια σε μέτρα που θίγουν βασικά μας δικαιώματα που έχουν αποκτηθεί με αίμα , αντί να γιγαντώνεται συρρικνώνεται ( για παράδειγμα δείτε τις τρεις τελευταίες απεργίες όπου η συμμετοχή ήταν φθίνουσα). Όπως λέει και ένας συνεργάτης δεν αντιδράς όσο νομίζεις ότι είσαι μέρος του συστήματος.

Περί πνευματικότητος ούτε λόγος. Οτιδήποτε φιλοσοφικό, θρησκευτικό , πνευματικό έγινε περίγελος και Démodé. Φθάσαμε στο σημείο να ντρεπόμαστε να κάνουμε το σταυρό μας περνώντας έξω από μια εκκλησία μην τύχη και μας δει κανείς και μας θεωρήσει <<οπισθοδρομικούς>>. Από την άλλη οτιδήποτε νεοεποχήτικο και ξενόφερτο έγινε μόδα . Τη γενιά των 700 ευρώ δεν την ενδιαφέρει το πνεύμα αλλά ο τρόπος της απόκτησης των αγαθών που της πλασάρουν ποικιλοτρόπως.

Από την πολιτική (υπέρτατη αξία του παρελθόντος για την ευημερία μιας κοινωνίας) δεν περιμένει κανείς τίποτα. Οι εξεταστικές επιτροπές που στήνονται κάθε λίγο και λιγάκι δεν καταλήγουν ποτέ σε κάποιο συμπέρασμα με αποτέλεσμα όλα τα μεγάλα σκάνδαλα σε βάρος του λαού να παραγράφονται και να ξεχνιούνται χωρίς ποτέ κανένας υπεύθυνος να πληρώσει .

Η εκκλησία , ο άλλοτε στυλοβάτης (με τα καλά και τα κακά της) της Ελλάδος έφθασε στο σημείο να πνίγεται στα σκάνδαλα, οικονομικά, ερωτικά και κάθε μορφής απάτης και λαμογιάς. Σε μια στιγμή που θα μπορούσε να βοηθήσει τον Έλληνα ποικιλοτρόπως ανακτώντας τη χαμένη της αξιοπιστία, παρατηρεί από μακριά τις εξελίξεις και αναλώνεται σε εσωτερικής φύσεως συγκρούσεις για τα φέουδα.

Αγαπητέ φίλε δεν νομίζω να διαφωνείς ότι όλοι οι παραπάνω θεσμοί (και κατ’ επέκταση οι αξίες που προκύπτουν από αυτούς) δεν είναι άχρηστοι και περιττοί. Δεν νομίζω να μην έχουν θέση στις σημερινές κοινωνίες η Δημοκρατία (που απορρέει από την πολιτική) η αγάπη και η πίστη που προκύπτει από τη Θρησκεία, ο σεβασμός στον ξένο και η φιλοξενία, η οικογένεια ,η αγάπη για την πατρίδα κ.τ.λ.. Το γεγονός ότι ο άνθρωπος έχει χάσει τον <<μπούσουλα>> και είναι ανίκανος όχι μόνον να υπηρετήσει αλλά ούτε να κατανοήσει αυτές τις αξίες αυτό δεν τις καθιστά άχρηστες και ανούσιες. Δεν είναι στραβός ο γιαλός. Εμείς αρμενίζουμε στραβά.

Ο Τεκτονισμός λοιπόν δεν διαφέρει σε τίποτα από όλα όσα προαναφέραμε. Οι αξίες της ισότητας, της αδελφότητας, της ελευθερίας του ατόμου που διδάσκει είναι μείζονος σημασίας και απαραίτητες για κάθε κοινωνία. Τώρα εάν κάποιοι Τέκτονες δεν είμαστε ικανοί η δεν θέλουμε ,λόγω σκοπιμοτήτων, να υπηρετήσουμε τις αρχές στις οποίες οικειοθελώς έχουμε ταχθεί , δεν πρέπει να στιγματίζει τον Τεκτονισμό αλλά τη μικρότητα και την ανικανότητά μας. Όμως πίστεψε με ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι τίμιοι που με τις όποιες δυνάμεις διαθέτουν εξυπηρετούν το πραγματικό νόημα του Τεκτονισμού κόντρα στους καιρούς και τις τάσεις. Ας μη γενικεύουμε αλλά πάνω από όλα ας μην σηκώνουμε τα χέρια ψηλά μονολογώντας ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Σιγά σιγά με σταθερά βήματα και πίστη μπορούμε να αλλάξουμε οι ίδιοι και στην συνέχεια να αλλάξουμε την κοινωνία

Posted in: