(Σημ. Βlog: Ακολουθεί ένα αντιτεκτονικό κείμενο της Εφημερίδας Χριστιανική. Το παραθέτουμε ολόκληρο διότι είναι ένα κλασικό δείγμα προπαγάνδας η οποία δεν στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα αλλά περιορίζεται σε γενικότητές χωρίς να εισέρχεται στην ουσία του θέματος. Θα ήταν πραγματικά ωφέλιμο , ο συντάκτης του κειμένου να μας απαντούσε στα παρακάτω σημεία:
1)Ο Τεκτονισμός είχε χαρακτήρα απελευθερωτικό μόνον όσο αντιπαραθέτονταν με την δυναστική εξουσία του Παπισμού;
2) Που στηρίζει ο συντάκτης την θέση ότι ο Τεκτονισμός αποκλείει τους φτωχούς τους εργάτες και τους Μαύρους; Γνωρίζει ότι υπάρχουν Μεικτές Στοές όπου δέχονται και γυναίκες;
3)Από πού απορρέει ότι είναι ψευδής η δήλωση ότι κάποιος μπορεί να είναι Χριστιανός και Τέκτονας; Στη Στοά που ανήκω σχεδόν η πλειοψηφία των αδελφών είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι.
4)Από πού προκύπτει ότι οι Τέκτονες θηρεύουν οπαδούς αφού για να γίνει κάποιος Τέκτονας πρέπει να το επιδιώξει και σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να περιμένει αρκετό καιρό;
5) Ποια πολιτική επιβάλει η ηγεσία ης Μασονίας αφού κάθε Στοά είναι αυτόνομη και αυτοδιοίκητη.
6)Ας μας γνωστοποιήσει ποιοι είναι οι κλάδοι Μασόνων που φανερά εμφανίζουν κάποια Πολιτική; Ώστε να δούμε αν όντως είναι Μασόνοι;
7)Το αντίθετο του Χλιαρού(;) Χριστιανού ποιο είναι; )
᾿Από τόν ἀπελευθερωτικό ἀστισμό στόν ἀντιδημοκρατικό διεθνή ἰμπεριαλισμό
῾Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ στό σημερινό της ἀφιέρωμα προσεγγίζει ἕνα κρίσιμο κοινωνικοπολιτικό πρόβλημα, πού ἀναφέρεται στή λειτουργία τῆς Δημοκρατίας καί τῆς ἰσονομίας ἀλλά καί στά θέματα ἐθνικῆς ἀνεξαρτησίας καί τῆς ἐλεύθερης ἔκφρασης τῆς προσωπικῆς πίστης. ῞Ολα αὐτά προσβάλλονται ἀπό τήν ἰδεολογία, τη συνωμοτική πειθαρχία καί ἀλληλοϋποστήριξη, καθώς καί τίς διεθνεῖς ἐξαρτήσεις τῆς Μασονίας, ὅπως προκύπτει ἀπό τά δημοσιευόμενα ἄρθρα καί κείμενα καί ἰδιαίτερα ἀπό τά «μεσαιωνικά» Τυπικά καί τήν ἱστορία τῶν πράξεων ἤ σκανδάλων τῶν μασόνων ἀνά τήν ὑφήλιο.
Εἶναι γεγονός ὅτι σέ κάποιες περιπτώσεις κατά τήν ἀφετηρία του ὁ Τεκτονισμός (Μασονία) εἶχε καί ἕνα χαρακτήρα ἀπελευθερωτικό ἔναντι τῶν ἀπολυταρχικῶν καθεστώτων καί τῆς Φεουδαρχίας πρό 3-4 αἰώνων καθώς καί κάτω ἀπό τή δυναστική ἐξουσία τοῦ Παπισμοῦ (1). ῾Η ἀνερχόμενη τότε ἀστική τάξη ἀλλά καί φιλελεύθερα πνεύματα ἀναζήτησαν καταφύγιο σέ μυστικές συντεχνιακές ὀργανώσεις τῶν οἰκοδόμων-τεκτόνων, πού ἐξασφάλιζαν στά μέλη τους, μέ τή συμπαγῆ δομή τους, μία προστασία ἀπό τήν ἐξουσία.
Παρά ταῦτα, παράλληλα, τό συντεχνιακό ταξικό συμφέρον καί, στή συνέχεια, ἡ ἀποικιοκρατική μασονική ἐπιβολή μέσω τῆς Βρετανικής Αὐτοκρατορίας συνδέθηκαν μέ μυστηριακές θρησκεῖες, μέ ἀντοχριστιανικές τάσεις τοῦ ῾Εβραϊσμού-Σιωνισμοῦ, πού μεταλλάχθηκαν σταδιακά, λόγω τῆς λατρείας τοῦ κέρδους, σέ παγανιστικές καί εἰδωλολατρικές δοξασίες, μέ ἀποκρυφιστικές και σατανολατρικές ἱεροτελεστίες.
῾Ο ἐγγενής ἰδιοτελής ἔστω καί συντεχνιακός, χαρακτήρας τῶν μασόνων, ἡ συνωμοτική συσπείρωση (τυφλή ἀλληλοϋποστήριξη συμμάχων-ἀδελφῶν με φρικτούς ὅρκους) ἔναντι τρίτων καί ἡ ἐμπλοκή τους στά παιχνίδια τῆς ἐξουσίας, συνήθως ἀφανῶς καί με κάθε τρόπο, συνετέλεσαν ὥστε τό διαφημιζόμενο δῆθεν φιλελεύθερο ἦθος νά στρέφεται μόνο κατά τῶν ἀντιπάλων, ἐνῶ εἶναι δουλοπρεπές στήν τυφλή ἱεραρχία τῶν ὑψηλόβαθμων μασόνων, τῶν μόνων ἱεροφαντῶν τοῦ «Μεγάλου Μυστικοῦ». ῎Ετσι ὁ Τεκτονισμός καθίσταται ὁ κατάλληλος μηχανισμός, πού ὑπηρετεῖ σκοτεινές καί ἀντιδημοκρατικές ἐπιδιώξεις τῶν ἰσχυρῶν τῆς ᾿Αποικιοκρατίας καί τῆς Νέας Τάξης. Παρά ταῦτα, δέν πρέπει νά ἀμφισβητήσουμε ὅτι ἐπί φασιστικῶν ἥ ναζιστικῶν καθεστώτων διώχθηκαν πολλοί μασόνοι, εἴτε διότι θεωρήθηκαν λόγω τοῦ μυστικοῦ χαρακτήρα τους ἀντικαθεστωτικοί ἀστοί εἴτε διότι τούς ταύτισαν μέ τούς ὁραματιστές τοῦ Διεθνοῦς Σιωνισμοῦ.
᾿Επί Δημοκρατίας
᾿Επί Δημοκρατίας ὅμως ἡ συνωμοτική διάρθρωση τῆς Μασονίας, ἡ ταξική συσπείρωση, ὁ κοινωνικός ἀποκλεισμός (φτωχῶν, οἰκονομικά ἀδυνάτων, ἀγροτῶν, ἐργα-τῶν, μαύρων καί γυναικῶν (2), ἡ ἀντίληψη κάστας ἔναντι τῶν «ἄλλων», τῶν θεωρουμένων «βεβήλων» (μιασμάτων), προκαλοῦν τή δημοκρατική συνείδηση περί ἰσότητος· κι ἀκόμα ἡ τυφλή ὑπακοή σέ διατάξεις, δόγματα καί σέ μία ἱεραρχία ἀνεξάρτητη ἀπό τούς συνταγματικούς ἤ ἔστω ἀνοικτούς στήν κοινωνία ἐκκλησιαστικούς θεσμούς, καθιστοῦν τή Μασονία ἀσυμβίβαστη μέ τούς δημοκρατικούς τρόπους τῆς ἐλεύθερης βιοτῆς καί τῆς ἰσονομίας. ῾Η Μασονία καλλιεργεῖ συνείδηση μιᾶς ὀλιγαρχικῆς ἐλίτ, πού διασπᾶ τήν κοινωνική συνοχή, ὑπηρετεῖ τίς κοινωνικές διακρίσεις μέ ὕπουλο, μυστικό, ρατσιστικό τρόπο καί ἀντιστρατεύεται πλήρως στή δημοκρατική διαφάνεια, κατάκτηση τῆς ἐλευθερίας καί ἰσοπολιτείας.
Σεβόμαστε τήν πρόθεση τῶν μασόνων νά ἀσπάζονται ὁποιαδήποτε ἰδεολογία καί νά ἔχουν τή θρησκεία τῆς ἀρεσκείας τους. ᾿Ελέγχουμε ὅμως τίς ψευδεῖς δηλώσεις σκοπιμότητας, ὅτι εἶναι συγχρόνως συνεπεῖς χριστιανοί (3)καί ὁρκισμένοι μασόνοι, ἐνῶ ὅλα τά «Δογματικά» κείμενά τους, οἱ θρησκευτικές παραδόσεις τους καί οἱ λατρευτικές τους συνάξεις μετά προσευχῶν καί συμβόλων ἀποδεικνύουν τήν πίστη τους σἐ ἕνα ψεύτικο θεό, τόν Μ.Α.Τ.Σ. (᾿Αρχιτέκτονα, ὄχι Δημιουργό τού σύμπαντος), πού εἶναι πλάσμα τῆς φαντασίας τῶν μασόνων καί ὄχι ὁ Χριστός. Μάλιστα γιά τούς ὑψηλόβαθμους μασόνους τό «Μεγάλο Μυστικό» καλύπτει τόν ῎Αγγελο τοῦ Φωτός, τόν Φωσφόρο ἤ ῾Εωσφόρο, δηλαδή τόν Σατανά, σύμφωνα μέ κείμενα μασόνων.
Εἶναι ἐλεύθεροι νά πιστεύουν στούς θεούς τους καί τόν Μ.Α.Τ.Σ., ὄχι ὅμως νά ἐξαπατοῦν τούς χριστιανούς καί νά ἐκμεταλλεύονται τίς ἀδυναμίες καί τήν εὐπιστία τῶν ἀνθρώπων γιά νά ὑπονομεύσουν τήν ᾿Ορθόδοξη ᾿Εκλησία καί νά θηρεύουν(4) ὀπαδούς καί προπαγανδιστές τους ἀκόμη καί μεταξύ χριστιανῶν.
Η δεύτερη μεγάλη ἀπάτη τῶν μασόνων εἶναι ὅτι δῆθεν ἀδιαφοροῦν γιά τήν πολιτική. ᾿Αντίθετα, ἡ ἀπαγόρευση μέσα στίς Στοές τῶν θρησκευτικῶν ἤ πολιτικῶν συζητήσεων, ἀποβλέπει στή μή διάσπασή τους καί στήν ἐπιβολή τῆς δικῆς τους πολιτικῆς μέσω τῶν σχεδίων τῆς ἡγεσίας τῆς Μασονίας(5). Σήμερα ὅμως ἀρκετοί κλάδοι μασόνων (6) ἀνεπιφύλακτα κηρύσσουν τήν πολιτική τους στρατηγική, χωρίς ὅμως νά ἐφαρμόζουν δημοκρατικές μεθόδους, ἀκολουθώντας διεθνῆ μυστικά
Εὐθύνη καί τῶν Χριστιανῶν
῞Ομως ὅλη αὐτή ἡ σκοτεινή ὑπόθεση τῆς Μασονίας δέν ἀπαλλάσσει τούς Χριστιανούς ἀπό σημαντικές εὐθύνες. ᾿Ιδιαίτερα τήν Ποιμαίνουσα ᾿Εκκλησία.
Κατά καιρούς μέλη τῆς Ποιμαίνουσας ᾿Εκκλησίας συνεργάστηκαν μέ μασόνους καί δεν καταδίκασαν μέ τήν ἀπαιτούμενη συνέπεια τόν ὕποπτο καί ἀντιχριστιανικό χαρακτήρα τῆς Μασονίας. Κάποιοι, μάλιστα, κατά τούς ἰσχυρισμούς τῶν μασόνων, ὑπῆρξαν ἐπίλεκτα μέλη τῆς Στοᾶς, προδίδοντας τήν ᾿Οθροδοξία καί τόν Τριαδικό Θεό τῆς ᾿Αγάπης, ἀπό λόγους φιλοδοξίας καί κοσμικών συμφερόντων. ῾Η εὐθύνη ἐπιβαρύνει καί τούς χλιαρούς(7) χριστιανούς πού νόμισαν ὅτι μποροῦν νά προσκυνοῦν συγχρόνως τόν Χριστό καί τόν Μ.Α.Τ.Σ., τόν Θεό καί τόν ῾Εωσφόρο. Χρέος, ἑπομένως, ὅλων εἶναι ἡ μετάνοια, ἡ ἀποκήρυξη τῆς Μασονίας καί ἡ ἀποκάλυψη τῆς πλεκτάνης τῶν μασόνων.
Πηγή: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ
Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010
Δημοσίευμα της Εφημερίδας Χριστιανική – (σημ: Αφιερωμένο στους Χλιαρούς Χριστιανούς)
