ΕΜΣτΕ - Το δίπλωμα , η ξεφτίλα και η αδελφική αγάπη

Σήμερα θέλω να σας πω κάτι που με βαραίνει. Πρώτη φορά στην Τεκτονική μου ζωή ένιωσα ότι ίσως να μην έπρεπε να γίνω Τέκτονας. Λυπάμαι που το λέω αλλά από τις αρχές Ιουνίου που παραιτήθηκα από την Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδος κάθε λίγο πέφτει και ένας μύθος που είχα πλάσει μέσα μου. Είτε αυτός σχετίζονταν με πρόσωπα είτε με καταστάσεις.

Ένα πράγμα με στοίχειωνε από την πρώτη στιγμή που μυήθηκα ,πριν από πέντε χρόνια και είναι και αυτό που με ξεπροβοδίζει από την ΕΜΣτΕ. Και αυτό το κάτι είναι το Σύνταγμα (κανονισμός λειτουργίας).

Θέλω λοιπόν να μιλήσω λίγο σαν δικηγόρος με βάση τα άρθρα και τις παραγράφους του Συντάγματος.

Έλαβα το βαθμό του Διδασκάλου την 1^η Οκτωβρίου του 2008. Σύμφωνα με το άρθρο 174 παρ. γ θα έπρεπε ευθύς , με την εγγραφή μου στα βιβλία της Μεγάλης Στοάς ότι έλαβα το βαθμό του Διδασκάλου , να εκδίδονταν και το Δίπλωμα μου. Κάτι τέτοιο βέβαια δεν έγινε.  Οι δικαιολογίες όλο αυτό το διάστημα για μη ύπαρξη χαρτιού  σίγουρα δεν με έπειθαν αλλά πραγματικά δεν με απασχολούσε και ιδιαίτερα.

Με καθυστέρηση λοιπόν τριών ετών έλαβα το Δίπλωμά μου, αφού είχα παραιτηθεί, μετά από πολλές διαβουλεύσεις κτλ.

Δεν πρόλαβα καλά καλά να το πάρω στα χέρια μου και μετά από τέσσερις ημέρες ενημερώθηκα από Μεγάλο Αξιωματικό της Επαρχιακής Μεγάλης Στοάς των Αθηνών ότι σύμφωνα με το άρθρο 183 παρ. α πρέπει να το επιστρέψω. Τέσσερις μέρες κράτησε η <<χαρά>>.

Η ΕΜΣτΕ δεν εφάρμοσε το Σύνταγμά σχετικά με την έκδοση των διπλωμάτων αλλά τώρα ζητά την εφαρμογή του. Τα καλά και συμφέροντα ……..

Θα ρωτήσει κανείς, Τι θα κάνεις τώρα; Επειδή την αξία στα χαρτιά τη δίνουν οι θεσμοί και οι άνθρωποι , φαίνεται ότι το συγκεκριμένο χαρτί δεν έχει αξία ή για να είμαι πιο δίκαιος δεν έχει την αξία που φανταζόμουν. Για το λόγο αυτό θα το επιστρέψω.  Και θα ήθελα εάν μπορούσα να επιστρέψω και τις αναμνήσεις , τα βιώματακαι τις προσδοκίες  μου. Αλλά αυτά μάλλον δεν θα τα δεχόντουσαν διότι αυτά τα έχω πληρώσει. Εξάλλου δεν το προβλέπει και το Σύνταγμα.

Με αγάπη λοιπόν σας επιστρέφω Μεγάλε Αξιωματικέ της Επαρχιακής Μεγάλης Στοάς των Αθηνών το μόνο πράγμα που μου δώσατε. Ελπίζω, για το καλό της ΕΜΣτΕ, να είναι το τελευταίο δίπλωμα που σας επιστρέφεται.

Read More

Δραστικές μειώσεις συνδρομών ΤΩΡΑ

Έφθασε η ώρα που ο Τεκτονισμός οφείλει , περισσότερο από ποτέ, να επιδείξει την κοινωνική του ευαισθησία και για τα μέλη του.

Είναι πια κοινό μυστικό ότι να νοικοκυριά βρίσκονται αντιμέτωπα με έναν ανηλεή φορολογικό – οικονομικό πόλεμο, περιορίζοντας τις δαπάνες τους δραστικά, στο μέτρο του δυνατού, προκριμένου να καλύψουν τις βασικές τουλάχιστον ανάγκες τους. Η οικονομία που βυθίστηκε στην ύφεση το 2009 όχι μόνο δεν λέει να δείξει στοιχεία ανάκαμψης αλλά όπως όλα δείχνουν θα συνεχίσει να συρρικνώνεται και το 2013. Οι προβλέψεις θέλουν , το 2012, την ανεργία να ξεπερνά το 20%. Οι μισθοί και οι συντάξεις συνεχώς μειώνονται και η ψυχολογική πίεση που ασκείται σε όλους είναι ανυπόφορη.

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον οφείλουν οι Τεκτονικές Δυνάμεις να περικόψουν δραστικά συνδρομές και μύητρα. Δεν μπορεί ο Τεκτονισμός μπροστά στις σημερινές συγκυρίες να δείξει ανάλγητος και απρόθυμος. Οι αντοχές των αδελφών έχουν σχεδόν εξαντληθεί και όλοι έχουμε το δίλλημα μπροστά μας για το τι θα κάνουμε. Και το δίλλημα δεν είναι μόνο ηθικό, κατά πόσο δηλαδή μπορεί ένας Τέκτονας να δίνει σε συνδρομές 300 – 400 ευρώ το χρόνο σε όταν ο κόσμος πεινάει, αλλά και πρακτικό καθώς δεν γνωρίζουμε εάν σε λίγο καιρό θα μπορούμε να ανταποκριθούμε στις βασικές μας ανάγκες και υποχρεώσεις.

Ας μην αφήσουν οι Τεκτονικές Δυνάμεις τα γεγονότα να τους ξεπεράσουν διότι εάν ένα σύστημα δεν εναρμονίζεται με τις κοινωνικές ανάγκες και συνθήκες απαξιώνεται και οδηγείται στα αζήτητα.

Read More

CLIPSAS: ΝΕΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ!

1. Το CLIPSAS για 45 χρόνια αποτελεί την κιβωτό της συνείδησης των Ελευθεροτεκτόνων της Υφηλίου. Είναι ο φύλακας της Appel de Strasburg. Τιμούμε αυτούς που συνέταξαν και υπέγραψαν το σημαντικό αυτό έγγραφο. Τιμούμε αυτούς που το διατήρησαν σε ισχύ μέχρι σήμερα. Τιμούμε όλους τους εκλεγμένους Προέδρους και Αντιπροέδρους μέχρι σήμερα. Αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να αναφερθούμε προσωπικά στον πρώην Πρόεδρο Αδ.: Marc - Antoine Cauchie, που αποτελεί την ψυχή του CLIPSAS.

2. Το CLIPSAS μέσα σε 45 χρόνια μεθοδικά αύξησε τον αριθμό των Ταγμάτων - Μελών του σε 56. Το επίτευγμα αυτό από μόνο του αποτελεί το θετικότερο στοιχείο του Απολογισμού του. Βεβαίως υπήρξαν και καμπές κρίσεων και απωλειών σημαντικών Ταγμάτων - Μελών, αλλά η βασική γραμμή πλεύσης του δεν μεταβλήθηκε, ώστε διαχρονικά να αποτελεί πόλο αναφοράς των Αρχών και Αξιών των Φιλελευθέρων Ταγμάτων.

3. Από το Γενικό Κανονισμό του το CLIPSAS ασκεί το ρόλο του συνδέσμου μεταξύ των Φιλελευθέρων Ταγμάτων και υποστηρίζει τη μεταξύ τους επικοινωνία.

4. Πρεσβεύει την Αρχή της απόλυτης ελευθερίας της συνειδήσεως και αποδέχτηκε όλες τις ελευθεροτεκτονικές παραδόσεις, τύπους και δοξασίες, ενώ αποβλέπει στην αποκατάσταση των αδελφικών σχέσεων όλων των Ελευθεροτεκτόνων και την ανάπτυξη της αμοιβαίας ανοχής.

5. Οι προοπτικές ανάπτυξης του CLIPSAS και η διείσδυσή του στην κοινωνία στηρίζεται λοιπόν σε γερές καταστατικές βάσεις. Άλλωστε και οι πολίτες κάθε κοινωνίας εκδηλώνουν το δεσμό τους με αρχές και αξίες που διαχρονικά αποτέλεσαν το εφαλτήριο προσωπικής και κοινωνικής ανάπτυξης.

Το CLIPSAS, στο βαθμό που τα Τάγματα-Μέλη του δύνανται να διεισδύσουν στις κοινωνίες στις οποίες αναπτύσσονται, οφείλει να παράγει ιδέες και να προτείνει μεθόδους που σκοπεύουν:

Στην εμπέδωση του ανθρωπισμού και του σεβασμού του ανθρώπου ως υπερτάτης αξίας και γενικά προβολής των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανά την υφήλιο.

Στην αναγνώριση της διαφορετικότητας των ανθρώπων και της αξιοποίησης των διαφορετικών απόψεων, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο πλουραλισμός ευνοεί την ανάπτυξη και σταθεροποίηση των κοινωνιών.

Στην άσκηση επιρροής ώστε η ελευθερία της σκέψης, η ελευθερία της έκφρασης και η ανεξιθρησκία να γίνονται σεβαστές σε κάθε επικράτεια.

Στην προαγωγή της ανοχής σε κάθε πολιτισμική έκφραση και παράδοση.

Στην αντίσταση με κάθε θεσμικό μέσο κατά της τυραννίας, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.

Στην προβολή της ισότητας των δύο φύλων και ειδικότερα στην προβολή της θέσης της γυναίκας ως συνεκτικού κρίκου της οικογενείας και της κοινωνίας.

Στην ανάπτυξη ουσιαστικού διαλόγου μεταξύ ομάδων πολιτών με διαφορετική νοοτροπία και απόψεις όσον αφορά στο ρόλο του Ελευθεροτεκτονισμού ως φορέα πολιτισμού και ως σταθεροποιητικού παράγοντα της κοινωνίας.

Στην συμμετοχή σε έργα φιλανθρωπίας, σε ενέργειες ηθικής συμπαράστασης, σε εκδηλώσεις φιλαλληλίας, σεβασμού και αλληλεγγύης προς τους συνανθρώπους μας.

Στην ενημέρωση του κοινωνικού περιβάλλοντός μας για τη σημερινή ταυτότητα του Τεκτονισμού και ιδίως διαχωρίζοντας τις αρχές του από προσμίξεις ιδεολογιών που δεν έχουν καμιά σχέση με τον τεκτονικό χώρο.

Στην υπογράμμιση του μη δογματικού χαρακτήρος του Τεκτονισμού και στην οικουμενική τοποθέτησή του να δέχεται στους κόλπους του ελεύθερα σκεπτομένους και καλής πίστης πολίτες ανεξαρτήτως εθνικότητας, φυλής, φύλου, θρησκείας (δοξασίας), φιλοσοφίας και κοινωνικής καταγωγής.

Στη στήριξη των Ελευθεροτεκτόνων κάθε επικρατείας για τη συνειδητοποίηση του ρόλου τους ως Κοινωνίας των πολιτών με ό,τι αυτό συνεπάγεται από πλευράς δικαιωμάτων και ευθυνών.

Συμπερασματικά αναφέρουμε ότι η εξωστρέφεια των Φιλελευθέρων Ταγμάτων και ειδικότερα η επιδίωξη μεγιστοποίησης της συμμετοχής τους στο κοινωνικό γίγνεσθαι, ανοίγει νέους ορίζοντες δράσης, εκμηδενίζοντας την ενδεχόμενη υφέρπουσα προκατάληψη του αμυήτου κόσμου κάθε επικρατείας και καθιστώντας εμπράκτως σαφείς τους ορίζοντες του Τεκτονισμού για Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφοσύνη, Ευημερία και Κοινωνική Δικαιοσύνη.

Η φιλοπρόοδη πορεία στη ζωή κάθε τέκτονα έχει ως εφαλτήριο την Παράδοση και ως όραμα την Εξέλιξη, ώστε με επιτυχία να ανταποκρίνεται στις συνεχείς προκλήσεις των κοινωνικών αλλαγών. Προβάλλει, επομένως, απαιτητικά η αναγκαιότητα συνεργασίας όλων των φιλελευθέρων Τεκτονικών Δυνάμεων σε διεθνές επίπεδο, τα αποτελέσματα της οποίας θα αποτελέσουν το στυλοβάτη στην αντιμετώπιση θεμάτων που αφορούν την κατανόηση του κόσμου μας, που συνεχώς και ταχύτατα μεταβάλλεται, καθώς και αναγκών, που έμμεσα ή άμεσα αναδύονται από αυτές τις μεταβολές.

Πιστεύουμε ότι στη σημερινή εποχή οι Ελευθεροτέκτονες δε πρέπει να μένουν απλοί παρατηρητές και απευθύνουμε την ακόλουθη προτροπή:

«Ας ευρύνουμε τους ορίζοντες επικοινωνίας μας με την κοινωνία

και ας συνεργασθούμε σε διεθνές επίπεδο,

στοχεύοντας στην κατανόηση των προκλήσεων

και στην ανταπόκριση των αναγκών

ενός κόσμου που ταχύτατα μεταβάλλεται»

πηγή: www.delphiorder.org

Read More

Chip Il

Η Στοά Alpha no 155 πραγματοποιεί αυτό το Σάββατο στο Walmart’s Vision Center στο Ιλινόις των ΗΠΑ την ημέρα του προγράμματος CHIP IL.

Το πρόγραμμα Chip Il ξεκίνησε το 1994 στην Νέα Υόρκη και σήμερα εφαρμόζεται σε περισσότερες από 30 χώρες.

Η δράση αυτή περιλαμβάνει τη δημιουργία μιας βάσης δεδομένων όπου ,με τη συγκατάθεση των γονιών, καταχωρούνται όλα εκείνα τα στοιχεία τα οποία μπορούν να συμβάλουν στον εντοπισμό ενός παιδιού που έχει εξαφανιστεί.

Ποιο συγκεκριμένα δημιουργείται ένα CD που περιλαμβάνει φωτογραφία του παιδιού, στοιχεία για το ύψος, το χρώμα μαλλιών, προσωπικά του χαρακτηριστικά , δαχτυλικά αποτυπώματα . Επίσης παίρνεται δείγμα DNA.

Όλα αυτά τα στοιχεία είναι ανά πάσα στιγμή στη διάθεση των αρχών ώστε εάν χρειαστεί να αποτελέσουν ένα όπλο στον αγώνα εντοπισμού ενός εξαφανισμένου παιδιού.

Οι αδελφοί του Ιλινόις έχουν αναλάβει εξ’ ολοκλήρου το κόστος των εργαστηριακών ελέγχων αλλά και όλης της προσπάθειας.

Read More

«Ελευσίνια Μυστήρια και μυητικές πρακτικές της Δυτικής Παράδοσης, ο ρόλος τους στη σύγχρονη τέχνη και το θέατρο»

Την 1η Οκτωβρίου στις 10.45 το πρωί θα γίνει μια ιδιαίτερη εκδήλωση στο μέγαρο του Διεθνούς Τεκτονικού Τάγματος Δελφοί, οδός Επιδάμνου 49 & Σκιάθου. Ένας μικρός κύκλος ομιλιών με θέμα «Ελευσίνια Μυστήρια και μυητικές πρακτικές της Δυτικής Παράδοσης, ο ρόλος τους στη σύγχρονη τέχνη και το θέατρο».

Είναι μέρος ενός διημέρου αφιερωμένου στην Ελλάδα και την Προφορική Παράδοση, της εικαστικής ομάδας Οuunpo (Ouvroir d'Univers Potentiel - Εργαστήρι ενός Δυνητικού Σύμπαντος).

Ομιλητές θα είναι η Sasha Chaitov, διευθύντρια του Phoenix Rising Academy και ο Ιορδάνης Πουλκούρας σύμβουλος έκδοσης του περιοδικού ΑΒΑΤΟΝ.

Η είσοδος θα είναι ελεύθερη και για φίλους, όμως όποιος ενδιαφέρεται καλό είναι να διαβάσει πρώτα τις επισυναπτόμενες πληροφορίες.

Προσοχή: Η Πρόσκληση αυτή αφορά μόνο την εκδήλωση που θα γίνει στο Τεκτονικό Μέγαρο των Δελφών και όχι στις εκδηλώσεις που αναφέρονται στο πρόγραμμα του Oounpo και έχουν μόνο πληροφοριακό χαρακτήρα.

Το Ouunpo είναι ένα πλανόδιο project που διερευνά τις έννοιες του χρόνου, του χώρου και το ρόλο της υποκειμενικότητας. Το έργο σκοπεύει να ασχοληθεί με την τέχνη ως μέρος όπου οι έννοιες αυτές μπορούν να μεταφραστούν σε μορφή και να γίνει ο τόπος για την αλληλεπίδραση μεταξύ καλλιτεχνών, επιμελητών, ακαδημαϊκών και κοινού.

Ouunpo είναι ένα παιχνίδι με την παλαιότερη και ιστορική Oulipo, Ouvroir de littérature potentielle ("εργαστήρι της δυνητικής λογοτεχνίας"). Αυτή ήταν μια άτυπη ομάδα (κυρίως) γαλλόφωνων συγγραφέων και μαθηματικών που επιδίωκαν να δημιουργήσουν έργα χρησιμοποιώντας ηθελημένα λιτές τεχνικές γραφής (constrained writing techniques) . Η Oulipo ιδρύθηκε το 1960 από τον Raymond Queneau και τον François Le Lionnais, ενώ μεταξύ των μελών ήταν οι συγγραφείς Georges Perec, Italo Calvino και Hervé Le Tellier, ο ποιητής Oskar Pastior και ο ποιητής / μαθηματικός Jacques Roubaud. Η ομάδα όριζε τον όρο «δυνητική λογοτεχνία » ως: «η αναζήτηση νέων δομών και μοτίβων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τους συγγραφείς με οποιονδήποτε τρόπο τους προξενούσε μεγαλύτερη ευχαρίστηση. "

Η ηθελημένη λιτότητά τους χρησιμοποιούνταν ως μέσο για να πυροδοτήσουν ιδέες και έμπνευση. Όπως και στις ήδη καθιερωμένες τεχνικές, όπως το λιπόγραμμα και τα παλίνδρομα (καρκινική γραφη), η ομάδα επινοεί νέες τεχνικές, οι οποίες συχνά βασίζονται σε μαθηματικά προβλήματα, όπως το Knight's Tour στη σκακιέρα και αντιμεταθέσεις. Το Ouunpo λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο, αν και κύριο μέλημα του είναι η εικαστική τέχνη.

Ou.Un.Po. Greece

29 September – 2 October 2011

Read More

Η αφή των κηρίων

(Σημ blog :Από το εξαιρετικό blog του Λέανδρου)

1. Ο Τεκτονισμός είναι μία οδός η οποία καλείται να επιτύχει τη μέγιστη δυνατή ισορροπία μεταξύ των εκδηλώσεων της ανθρώπινης φύσης και των λειτουργιών των Κόσμων. Χάρη στην μέθοδο που επιλέγει οδηγεί την ανθρώπινη ψυχή σε οδούς ανώτερης σκέψης, παρακινώντας την συντονισθεί με μία πραγματικότητα που βρίσκεται πίσω από την εξωτερική όψη των πραγμάτων (εξ ου και η μυσταγωγία του). Για τον λόγο αυτό η κατανόηση της διδασκαλίας του Τεκτονισμού προϋποθέτει προκαταρκτικά την παραδοχή του αντικειμένου του, της διδασκαλίας, αλλά και της μυητικής του μεθόδου. Η περαιτέρω κατανόηση της εσωτερικής του παράδοσης και των μυσταγωγικών του μορφών θα οδηγήσει σταδιακά τον μυημένο προς τον άγνωστο κόσμο του αλληγορικού μυστικού ή, όπως λέγει ο Νάγος, προς τη «μεταφυσική οδό της πραγματικής μυήσεως».

Η αφή των κηρίων, το έργο δηλαδή του φωτισμού του Ν., αποτελεί στοιχείο κοσμογονικό (εντός της Στ.), είναι δε το πιο σημαντικό μέρος του τυπικού εκτός μυήσεως το οποίο δεν γνωρίζει ο νεομύητος, αλλά βλέπει την πρώτη φορά –μετά τη μύηση- που παρευρίσκεται στις εργασίες της μητέρας Στ.. Αυτό δεν είναι τυχαίο διότι τη Στ. μπορούν να φωτίσουν μόνον πνεύματα ικανά και εσωτερικά προετοιμασμένα εντός της Καρδίας και του Νου στα οποία η μύηση έχει αρχίσει να έχει αποτελέσματα.

2. Ο Τελ. είναι ο φέρων το φως, αυτός που φέρει το φως στους αδ. αδ. τους, αλλά και εν γένει στους συνανθρώπους του. Όταν ο Σεβ. του δώσει το φως που έχει λάβει από το Ιερό Πυρ (αενάως αναμμένο και ευρισκόμενο στο Τρίκηρο που βρίσκεται επί της έδρας του), ο Τελετ. το φέρει προς τους Επ., ο οποίος με το κηρίο ανάβει ένα μεγαλύτερο που είναι τοποθετημένο στο κηροπήγιο εμπρός του. Ο δε β’ Επ. αφού ανάψει το δικό του και «φωτίσει συμβολικά τη στήλη του», σβήνει το λεπτό κηρίο είτε με το σφυρίον του είτε με έναν κηροσβέστη. Δεν πρέπει να το σβήσει φυσώντας το, επειδή κάτι τέτοιο θα είχε ως αποτέλεσμα τη μόλυνση του Ιερού Πυρός μέσω της πνοής που είναι ακάθαρτη. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο οι Πάρσες (οι οπαδοί του Ζωροάστρη), που αποκαλούνται «πυρολάτρες» -επειδή θεωρούν το Ιερό Πυρ ως το μεγαλύτερο σύμβολο και έκφραση του Θείου- δεν επέτρεπαν ποτέ να μολυνθεί. Ακολουθεί η κάθοδος του Σεβ. από την Αν. και η συγκέντρωση των τριών πρώτων αξ. αξ. της Στ. γύρω από τον Ι. Τ. για τη λεγόμενη αφή των κηρίων.

Ο Σεβ. λέγει «Η Σοφία ας μας οδηγεί κατά την ανοικοδόμηση του Ναού της Αρετής» (και ανάβει το κηρίο του). Ο Α’ Επ. «Δια της Ισχύος ας ανοικοδομηθεί ούτος» και ο β’ Επ. «Και δια του Κάλλους ας διακοσμηθεί ούτος».  Η τελετουργία αυτή μας υπενθυμίζει, για μία ακόμη φορά, τις τρεις Όψεις του Μ.Α.Τ.Σ.. Συμβολίζεται εν προκειμένω η μετάβαση του απολύτου στο σχετικό, του θείου μακρόκοσμου στον εν Στοά μικρόκοσμο, μιας καταστάσεως που ακολουθεί τη σειρά της σοφίας, της ισχύος και του κάλλους, για την προπαρασκευή του ανοίγματος της Στοάς, την έναρξη δηλαδή του έργου της ανεγέρσεως του Ναού.

Είναι αλήθεια ότι η χρήση του πυρός στις θρησκευτικές ή τις τεκτονικές τελετουργίες ελάχιστα γίνεται κατανοητή. Το άναμμα ενός κηρίου με θρησκευτικό ή τελετουργικό σκοπό είναι πράξη ανάλογη της προσευχής, πάντοτε δε αποτελεί επίκληση για την έκχυση δυνάμεως εκ των άνω. Συνεπώς, οι τρεις κύριοι Αξ., προφέροντας τις συγκεκριμένες φράσεις ενώ ανάβουν τα κηρία τους, δεν αναγγέλλουν μόνον συμβολικά ότι αναπαριστούν ορισμένες Όψεις του Ανώτερου Κόσμου ή Πεδίου (όχι πάντως του υλικού), αλλά στην πραγματικότητα εγκαθιστούν συγκεκριμένο σύνδεσμο με τις Όψεις αυτές, σύνδεσμο που δημιουργείται σε απάντηση του επικλητικού τους αιτήματος.

Θα μπορούσε το ίδιο αποτέλεσμα να παραχθεί με ηλεκτρικά φώτα, που χρησιμοποιούνται σε ορισμένες ανώτερες Στοές ή Περιστύλια αντί των κηρίων; Φρονούμε πως όχι διότι δεν παράγουν το ίδιο αποτέλεσμα. Δίνουν μεν φως, αλλά όχι πυρ και, επομένως, η αποτελεσματικότητά τους είναι ελλιπής. Παρ’ όλα αυτά, το ηλεκτρικό φως επιτρέπεται για τον φωτισμό του Ακτινοβόλου Αστέρος, καθώς και για τον Παντεπόπτη Οφθαλμό, τον Ήλιο και τη Σελήνη, άνωθεν του Σεβ..

Όσα γνωρίζουμε όλοι μας για τη αρωγή που οφείλουν οι αδ. αδ. να παρέχουν προς τους Αξιωματικούς της Στοάς κατά το άνοιγμα της Στ., εφαρμόζονται με μεγαλύτερη έμφαση εδώ. Όταν ο Σεβ. λέγει: «Η σοφία Του ας μας οδηγεί» δηλαδή με άλλα λόγια «η Σοφία ας φωτίζει το έργον μας», όλοι πρέπει να ενωθούν μαζί του σε μια σθεναρή προσπάθεια επικλήσεως της θείας σοφίας, έτσι ώστε η θεία σοφία να εκδηλωθεί προς τους αδ. αδ.. Επίσης, όταν ο Α' Επ. λέγει: «Δια της Ισχύος ας ανοικοδομηθεί ούτος» δηλαδή «Το φως της ισχύος ας συνέχη το έργον μας», όλοι οφείλουν να σκέπτονται με ειλικρίνεια τη θεία ισχύ και, νοερά, να διατυπώνουν τον πόθο τους να εκπεμφθεί η ισχύς προς τα εκεί που πρέπει. Μία ακόμα προσπάθεια πρέπει να καταβληθεί όταν ο Β' Επ. λέγει: «Δια του Κάλλους ας διακοσμηθεί» δηλαδή «Είθε το φως του κάλλους να καταστήσει έκδηλον το έργον μας». Αν η αφή έχει λάβει χώρα επιτυχώς, τότε θα ισχύσει κατά τη διάρκεια της συνεδρίας αυτό που διακηρύσσεται ως ευχή και υπέρτατος σκοπός των εργασιών μας, ότι δηλαδή «Το φως του Μ.Α.Τ.Σ. να τοποθετηθεί και να παραμείνει εν μέσω ημών».

Κατά τη γνώμη μου, στις παραπάνω σκέψεις μου δεν πρέπει να αποδώσουμε την παλαιά αντίληψη της προσευχής – ότι δηλαδή έχουμε την ανάγκη να προσευχηθούμε για την προσοχή του Μ.Α.Τ.Σ.. Γνωρίζουμε ότι Αυτός αποστέλλει πάντοτε τη δύναμή Του. Δικό μας έργο πρέπει να είναι η παρασκευή του διαύλου. Το σύμβολό Του εδώ εν Στοά είναι ο Παντεπόπτης Οφθαλμός, που εκπέμπει πάντοτε φως, ζωή και δόξα, χωρίς να του ζητείται. Με την εκφορά, λοιπόν, των λέξεων του τυπικού κατά την αφή αποζητούμε να καταστήσουμε τους εαυτούς μας και τη Στοά –όπως είπαμε- αγωγούς (διαύλους) στην υπηρεσία του Μ.Α.Τ.Σ..

Κατά τη διάρκεια αυτών των τελετουργιών, η σκέψη των αδ. αδ. είναι σημαντική. Κατά κύριο, όμως, λόγο πρέπει να επικεντρώσουν τη σκέψη τους προς τη θεία αγάπη. Στον Σεβ. Διδ. αναλογεί το έργο της διευθύνσεως των εργασιών, σε κάθε έναν δε από τους Αξιωματικούς ανήκει η εκτέλεση του μέρους των εργασιών που του αναλογούν. Η πλήρης, όμως, επιτυχία των τεκτονικών εργασιών εξαρτάται από την περισυλλογή και την ανιδιοτέλεια κάθε αδ. μέσα στη Στοά. Χωρίς αυτή δεν υπάρχει πραγματική ζωή στο έργο. Πρέπει, άλλωστε, να μας ανησυχεί το γεγονός ότι σε πολλές Τεκτονικές Στοές, μολονότι η εργασία εστιάζεται στο μέγα ιδεώδες της φιλανθρωπίας, παρατηρείται ολοσχερής αποτυχία στο έργο της ακτινοβολίας πνευματικής μυσταγωγικής δυνάμεως.

Το τυπικό μπορεί μεν να εκτελείται με ακρίβεια και ωραιότητα, δεν έχει όμως γίνει αντιληπτό πόσα πολλά εξαρτώνται από την επικεντρωμένη σε αυτό σκέψη και την κατανόηση όλων όσων σημαίνει και υπαινίσσεται. Η επίκληση της ευλογίας του Μεγάλου Αρχιτέκτονος πρέπει να γίνεται, όχι τόσο με τον απλό τύπο των λέξεων και των πράξεων όσο με το πνεύμα που αποτελεί τη βάση του έργου της Στοάς.

3. Όταν ολοκληρωθεί η τελετή της αφής των κηρίων, η Στοά θεωρείται ανοιγμένη. Είναι γεγονός, όμως, ότι αυτή η πράξη δεν είναι καθόλου απλή και εύκολη. Το άνοιγμα μιας Τεκτονικής Στοάς αποτελεί, από μόνο του, μία εξαιρετικά σημαντική και ενδιαφέρουσα τελετουργία, η δε επιτυχία του έργου της εσπέρας εξαρτάται από την κατάλληλη και επιμελή εκτέλεσή της (δηλαδή της τελετουργίας του ανοίγματος). Το έργο αυτό είναι δύσκολο, διότι απαιτεί συνολική προσπάθεια ώστε να εκτελεσθεί το καθήκον που αναλογεί στους συμμετέχοντες στη Στοά. Συμβολικά όλοι μας θεωρούμαστε κάτοχοι του Φωτός, γι’ αυτό αποτελεί καθήκον μας να διαδώσουμε το Φως αυτό σε ολόκληρο τον κόσμο και να καταστήσουμε τους εαυτούς μας συν-εργάτες του Μ.Α.Τ.Σ. στο μεγάλο Του σχέδιο για την εξέλιξη.

Πράγματι ο Μ.Α.Τ.Σ. διαχέει την πνευματική Του δύναμη στον κόσμο, όπως ο ήλιος διαχέει το δικό του φως. Όμως, όπως υπάρχουν στον κόσμο πολλά σκοτεινά μέρη, όπου το φως του ηλίου δεν μπορεί να φθάσει απ’ ευθείας, έτσι υπάρχουν και στον κόσμο πολλές ψυχές, οι οποίες δεν είναι ικανές να δεχθούν και να αφομοιώσουν τη θεία αυτή δύναμη. Όπως ο άνθρωπος χρησιμοποιώντας κάτοπτρα μπορεί να αντανακλά και να κατευθύνει το ηλιακό φως μέσα σε μια σπηλιά ή σε ένα κελάρι, έτσι μπορεί να αντανακλά το πνευματικό φως στις σκοτισμένες ψυχές και ίσως, ακόμη, να κατορθώσει να το προσφέρει στις ψυχές αυτές με τέτοιο τρόπο, ώστε να το δεχθούν και να επωφεληθούν από αυτό. Κάθε φως στον κόσμο δεν είναι παρά η μεταλλαγή του ηλιακού φωτός, στη δε Στοά του μυσταγωγικού πυρός.

Έτσι, ο Μέγας Αρχιτέκτων εκπέμπει τη δύναμή Του σε όλα τα επίπεδα, κυρίως δε στους ανώτερους κόσμους. Όμως, η συνειδητότητα της πλειονότητας των ανθρώπων δεν έχει εξελιχθεί στον απαιτούμενο βαθμό, ώστε να ενεργοποιηθεί σε εκείνους τους ανώτερους κόσμους και να δεχθεί άμεσα την επιρροή από τη δύναμη αυτή. Παρ’ όλα αυτά, εάν οι άνθρωποι που είναι ήδη κάπως εξελιγμένοι καταστήσουν τον εαυτό τους δεκτικό προς τη δύναμη που εκπέμπει ο Μ.Α.Τ.Σ. και επιβραδύνουν τον υψηλό ρυθμό των δονήσεών της, διοχετεύοντάς την μέσα από τα ανώτερα και λεπτότερα σώματά τους (τα λεγόμενα «αόρατα»), τότε η δύναμη αυτή μπορεί να διαχυθεί σε μεγάλη έκταση προς τον κόσμο, έχοντας λάβει μια τέτοια ποιότητα ώστε να μπορεί να αφομοιωθεί από τους ανθρώπους. Αυτό αποτελεί σημαντικό μέρος της εργασίας, που επιτελούν όλοι όσοι επιθυμούν να συν-εργάζονται εντός μιας Τεκτονικής Στ..

4. Ας έχουμε υπ’ όψιν μας ότι το τεκτονικό τυπικό και δη η τελετουργία της αφής των κηρίων ως ολοκλήρωση του ανοίγματος της Στ. δεν απαιτεί την ανιαρή υπακοή, αλλά την εγκάρδια συνεργασία όλων μας. Η σκέψη των μελών κάθε Στ. πρέπει να βρίσκεται σε εγρήγορση και ο νους τους να είναι διαρκώς προσηλωμένος στο έργο που εκτελούν. Αυτό επειδή, εάν επαναλαμβάνεται ένα τυπικό συνεχώς, δημιουργείται η τάση να καταστεί σύνηθες, με αποτέλεσμα ανθρώπινα να μην αποδίδεται σε αυτό ολόκληρη η προσοχή μας. Συνεπώς, δεν είναι αυτός ο τρόπος με τον οποίο θα επιτύχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα. Είναι ανάγκη να συντονίσουμε αποτελεσματικά το νου μας σε ό,τι λέμε και κάνουμε. Τις φράσεις κατά το άνοιγμα της Στοάς τις προφέρουν μόνον οι Πρώτοι Αξιωματικοί, όμως, κάθε μέλος πρέπει να γνωρίζει αυτές από στήθους. Όταν προσερχόμαστε στο Ναό το κάνουμε για ορισμένο σκοπό. Το κάνουμε όχι για να λάβουμε, αλλά για να δώσουμε. Το ποσό της πνευματικής δυνάμεως και της αρωγής που μπορούμε να δώσουμε εξαρτάται, κατά κύριο λόγο, από την ένταση με την οποία προσηλώνεται η σκέψη μας σε ό,τι εκτελούμε, καθώς και από το εύρος της συγκεκριμένης αντιλήψεως που έχουμε για τον σκοπό αυτόν. Το γεγονός αυτό αναμφίβολα προϋποθέτει σημαντική νοητική προσπάθεια. Όμως, η προσπάθεια αυτή, αξίζει τον κόπο να καταβληθεί. Για τον λόγο αυτό, όταν ο Σεβ.πριν από την έναρξη των εργασιών ζητά τη συνδρομή όλων των αδ. αδ. εννοεί ότι αυτοί θα πρέπει να προετοιμασθούν, προκειμένου να συν-εργασθούν μαζί του στο έργο της εσπέρας. Αυτή δε η σημαντική προκαταρκτική εργασία επιτυγχάνεται με την αφή των κηρίων, με τον φωτισμό της Στ. και επέκεινα με τον φωτισμό των ψυχών των μυστών που συμμετέχουν στο Μεγάλο Έργο.

Οφείλουμε κάθε φορά που προσερχόμεθα στις εργασίες της Στ. να προσβλέπουμε επικλητικά στον φωτισμό του εσωτερικού μας είναι, στην ανάλαμψη του εν ημίν υπάρχοντος θείου σπινθήρα μαζί με την αφή των κηρίων και τον φωτισμό της Στ.. Τότε, ενδεχομένως, να μπορούμε να πούμε ότι η μυσταγωγική έλλαμψη την οποία δεχθήκαμε με τη μύηση έχει καταστεί ενεργή και μας οδηγεί στην ατραπό που βαίνει προς την Αν. 

πηγή: leandroslk@blogspot.com

Read More

Είναι κρίμα....

Τα τελευταία χρόνια μια ομάδα φωτισμένων αδελφών πλαισίωσαν τον Ύπατο Μεγάλο Ταξιάρχη Ρ.Ν.Σ ο οποίος διωγμένος από την φυσική του θέση (Αχαρνών) λειτούργησε το Ύπατο Συμβούλιο του 33^ου σε άλλο  χώρο.  Αμέσως πλήθος αδελφών στήριξαν τον Ύπατο και   ο τρόπος που λειτουργούσαν τα εργαστήρια ήταν υποδειγματικός.  Όμως δυστυχώς , όπως συμβαίνει σε πολλά πράγματα στη χώρα μας, τα πρώτα σύννεφα δεν άργησαν να φανούν στον ορίζοντα.

1^ον Η Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδος είδε ανταγωνίστηκα την παραπάνω ενέργεια διότι πολλά μέλη της εντάχθηκαν σε αυτούς τους επιγενόμενους βαθμούς και φοβήθηκε μήπως άρχιζαν οι αδελφοί και δεν συμμετείχαν στους εντός ΕΜΣτΕ επιγενόμενους βαθμούς.

Αμέσως στο Ύπατο εισήλθαν καλοθελητές (και παραμένουν ακόμη) που ο ουσιαστικός τους ρόλος ήταν να δίνουν αναφορά για τα εκεί τεκταινόμενα  και ποσώς τους ενδιέφερε η πνευματική πορεία καθώς Αγγλικός και Σκωτικός Τύπος είναι δύσκολο να συμβαδίσουν. Αυτή ήταν η μια ατυχία.

2^ον Δυστυχώς στα υψηλά κλιμάκια του Υπάτου εισήλθαν αδελφοί οι οποίοι βρήκαν μια χρυσή ευκαιρία να << ρεφάρουν >>  στην παρτίδα που είχαν ξεκινήσει με τη Μεγάλη Στοά. Έτσι άρχισαν να γλυκοκοιτάζουν προς Αχαρνών και με την συμπεριφορά τους δημιούργησαν ρήγματα σε αυτό το τόσα πολλά υποσχόμενο σώμα.  

Έτσι σήμερα το Ύπατο φαίνεται να περνά μια κρίση ταυτότητος καθώς και προσανατολισμού. Χρειάζεται δραστικές ενέργειες από τον Ύπατο Μεγάλο Ταξιάρχη  (ο οποίος χαίρει της εκτίμησης και του Σεβασμού όλων)καθώς θα πρέπει να απομακρύνει εκείνους που δεν θέλουν ή που δεν μπορούν. Είναι κρίμα ένα από τα ουσιαστικότερα πνευματικά οικοδομήματα του Τεκτονισμού στην Ελλάδα να παρουσιάζει προβλήματα τώρα μάλιστα που το χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ. Είναι κρίμα να τραυματίζει εξαίρετους αδελφούς που το πίστεψαν και το στήριξαν από την πρώτη στιγμή.

Αυτά για την ώρα…..

Read More

Ύπατα και Ανθύπατα - Ordo ab .....ΧΑΟΣ

Σύμφωνα με πληροφορίες ,σε πρόσφατη συνάντηση o υπό αμφισβήτηση  Ύπατος της Αχαρνών πρόκειται να απονέμει το βαθμό του Επίτιμου Μεγάλου Επιθεωρητή σε 20(!) περίπου άτομα. Μάλιστα η εκδήλωση θα λάβει χώρα σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας.

Ερώτημα 1) Σαν πολλοί δεν είναι;

Ερώτημα 2) Είναι εποχές για τέτοια έξοδα;

Ερώτημα 3) Μήπως πρέπει να αρχίσουν κάποιοι να εφαρμόζουν τις αποφάσεις των δικαστηρίων;

Πληροφορίες θέλουν επίσης τον κανονικό Ανθύπατο (βλέπε προς Βρεσθένης) να τα έχει σπάσει και με τους νέους του αδελφούς και να λοξοκοιτάζει προς Αχαρνών. Το ερώτημα είναι εάν τον θέλουν. Τον σημερινό κανονικό Ύπατο σίγουρα θα ήθελαν να τον έχουν ξανά στην Αχαρνών. Για τον Ανθύπατο υπάρχουν πολλές ενστάσεις.

<<Αχαρνών 33>>

Read More

Τα νέα της ΕΜΣτΕ

Στις 8 Οκτωβρίου ημέρα Κυριακή, θα πραγματοποιηθεί η εκλογή του νέου Μεγάλου Διδασκάλου της ΕΜΣτΕ του  οποίου, από ότι μαθαίνουμε , η θητεία θα διαρκέσει μέχρι τον Μάρτιο όπου θα ξαναγίνουν εκλογές . Η σύντομη αυτή θητεία είναι απόρροια  άρθρου του Συντάγματος (κανονισμού) της ΕΜΣτΕ που σύντομα θα τροποποιηθεί.

Το ευχάριστο νέο που έρχεται από την Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδος είναι ο νέος (υπηρεσιακό)ς Μεγάλος Γραμματέας αδ. Ι.Α .  Πολλοί μιλούν για έναν καλοπροαίρετο αδελφό με όρεξη για δουλειά και αγάπη για την αδελφότητα. Μακάρι τα πράγματα από εδώ και πέρα να πάνε καλά για την ΕΜΣτΕ  για το καλό των αδελφών και του Ελληνικού Τεκτονισμού.

Read More