Το 2000 η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου αποφάσισε να ορίσει μια ξεχωριστή
ημέρα αφιερωμένη στην μνήμη των κοινωνικών ομάδων που υπέφερα από τις δυνάμεις
του Άξονα λόγω της ιδιότητά τους.. Με τον τρόπο αυτό η κυβέρνηση αναγνώρισε ότι
συγκεκριμένες ομάδες γνώρισαν ιδιαίτερες διώξεις, βασανιστήρια, θάνατο.
Είναι γνωστό ότι κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου οι Τέκτονες γνώρισαν
ιδιαίτερες διώξεις. Μάλιστα η Ναζιστική Γερμανία πρωταγωνίστησε σ’ αυτές τις διώξεις
από το 1933 κιόλας όταν οι Ναζί ανέβηκαν
στην εξουσία .
Το 1924 στο βιβλίο του Χίτλερ , Mein Kamph (Ο Αγών μου) ο Χίτλερ
κατέστησε σαφές ότι οι Εβραίοι και οι Τέκτονες ήταν υπεύθυνοι για την κατάσταση
της μεταπολεμικής Γερμανίας (μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο). Συγκεκριμένα ο Χίτλερ
έβλεπε μια συνομωσία μεταξύ των συγκεκριμένων ομάδων προκειμένου να θέσουν τη
Γερμανία από τον έλεγχο τους και να γονατίσουν τη Γερμανία πολιτικά, οικονομικά,
πολιτισμικά.. Έτσι μέσα σε ένα κλίμα που ευνοούσε τέτοιες θεωρίες, είχε καταφέρει
να πείσει το μέσο Γερμανό ότι εάν εξαφανίζονταν Εβραίοι και οι Τέκτονες όλα θα
πήγαιναν καλύτερα.
Πολλοί ίσως να μην γνωρίζουν ότι οι Τέκτονες δεν διώχθηκαν μόνον από τον Χίτλερ
(Γερμανία) αλλά και από τον Franco (Ισπανία) , Στάλιν (Ρωσία) , Μουσολίνι (Ιταλία). Επίσης διώξεις ασκήθηκαν
και σε όλα τα μέρη που κατέλαβαν οι δυνάμεις του Άξονα όπως στη Δανία, Ολλανδία,
Βέλγιο, Γαλλία, Λουξεμβούργο, Πολωνία, Τσεχοσλοβακία, Ουγγαρία, Ελλάδα, Αυστρία,
Ρουμανία.
Δεν είναι εύκολο να προσδιοριστεί ο ακριβής αριθμός των Τεκτόνων που εκτελέστηκαν
κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου
λόγω της ιδιότητάς του. Οι συντηρητικές εκτιμήσεις κάνουν λόγο για
80.000 Τέκτονες στην Γερμανία και 200.000 συνολικά σε ολόκληρη την Ευρώπη.
