Τεκτονικοί διάλογοι υπό το πρίσμα της λογοθεραπείας
Όσοι
είδαν πέρυσι το φιλμ «Ο Λόγος του Βασιλιά» («The King's Speech»), το
οποίο τιμήθηκε με 7 βραβεία BAFTA και 4 βραβεία Oscar, έμαθαν ότι ο
Lionel Logue (Λάιονελ Λογκ), τον οποίο στο έργο υποδύεται ο βραβευμένος
ηθοποιός Geoffrey Rush, υπήρξε λογοθεραπευτής του Βασιλιά Γεωργίου VI
(τον οποίο υποδύεται ο Colin Firth), βοηθώντας τον εξαιρετικά στο
πρόβλημα του τραυλισμού το οποίο αντιμετώπιζε.
O αδελφός Lionel Logue γεννήθηκε στην Αδελαΐδα στις 26 Φεβρουαρίου του 1880 και φοίτησε στο Κολλέγιο «Prince Alfred» της πόλης, εργαζόμενος αρχικά ως δάσκαλος. Μετακόμισε εν συνεχεία στην πόλη Kalgoorlie για να εργαστεί στα ορυχεία χρυσού και μετά στο Πέρθ (Perth), όπου γνωρίστηκε με τη σύζυγό του Myrtle Gruener, την οποία νυμφεύθηκε στις 20 Μαρτίου του 1907.
Προσφάτως
η «Επιτροπή Αρχείων» της Επαρχιακής Μεγάλης Στοάς της Δυτικής
Αυστραλίας (Archives Committee of the District Grand Lodge of Western
Australia) διεξήγαγε εκτεταμένες έρευνες για τον τεκτονικό βίο του
Σεβασμίου αδελφού Logue. Πράγματι, ο Lionel George Logue υπήρξε μέλος
της Στοάς «St George's» του Περθ. Σύμφωνα με τα οικεία τεκτονικά αρχεία
μυήθηκε στον Τεκτονισμό σε ηλικία 28 ετών, στις 18 Σεπτεμβρίου 1908.
Έλαβε τον βαθμό του Εταίρου στις 16 Οκτωβρίου και αυτόν του Διδασκάλου
στις 20 Νοεμβρίου του ίδιου έτους. Υπηρέτησε τη μητρική του Στοά ως Β’
Διάκονος (1909 και 1914), A’ Διάκονος (1915), Β’ Επόπτης (1916), Α’
Επόπτης (1918), εγκαταστάθηκε δε στην Έδρα του Σολομώντα κατά την
τεκτονική περίοδο 1919-1920. Κατά την παραμονή του στο Περθ ασχολήθηκε
με τη διδασκαλία της τέχνης της ρητορικής, την παραγωγή κλασσικών (ιδίως
Σαιξπηρικών) θεατρικών έργων και αργότερα με την παροχή θεραπείας σε
βετεράνους του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου οι οποίοι αντιμετώπιζαν προβλήματα
λόγου ως απόρροια ψυχολογικών προβλημάτων.
Στα
μέσα της δεκαετίας του 1920 μετακόμισε στο Λονδίνο και έκτοτε
διατηρούσε γραφείο αποκατάστασης και θεραπείας προβλημάτων λόγου στην
περίφημη Harley Street. Παρείχε τις θεραπευτικές του υπηρεσίες ήδη από
το 1926 στον τότε Αλβέρτο Δούκα της Υόρκης (τον «Μπέρτυ» όπως
χαρακτηριστικά αποκαλούσε) και αργότερα Βασιλιά Γεώργιο VI. Ο Logue
στήριξε την θεραπευτική του αγωγή σε μία απλή και βασική αρχή:
αντιμετώπισε τον διάσημο ασθενή του ως πρόσωπο, ως ολότητα και όχι ως
«ένα ακόμα στόμα που κολλάει». Με τον πρωτότυπο –για την εποχή- αυτό
τρόπο οριοθέτησε μία ισότιμη θεραπευτική σχέση και οδήγησε τον ασθενή να
επενδύσει στη σχέση αυτή, απαλλασσόμενος από τα «βαρίδια» των
προηγούμενων συμβατικών θεραπευτικών προσεγγίσεων που είχαν πολλαπλώς
αποτύχει.
Η τεκτονική ιδιότητα των δύο ανδρών είναι ένα παραλειπόμενο της επίσημης ιστορίας, όχι όμως κάτι που μπορεί να αγνοηθεί ως αποδεικτικό του ιδιαίτερου δεσμού μεταξύ τους. Να σημειωθεί ότι ο Βασιλιάς Γεώργιος είχε μυηθεί τον Δεκέμβριο του έτους 1919 (ως τότε πρίγκιπας Αλβέρτος μετέπειτα Δούκας της Υόρκης) στην περίφημη Στοά του Ναυτικού (Navy Lodge 2612) στην οποία είχε μυηθεί και ο παππούς του Βασιλιάς Εδουάρδος VII. Διετέλεσε Σεβάσμιος της Στοάς το 1920, Α’ Μεγάλος Επόπτης της Ηνωμένης Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας από το έτος 1923 και εν συνεχεία Μεγάλος Διδάσκαλος της Επαρχιακής Μεγάλης Στοάς του Middlesex από το έτος 1931. Το 1936 απεδέχθη την πρόταση των Σκώτων τεκτόνων και ανέλαβε το αξίωμα του Μεγάλου Διδασκάλου της Μεγάλης Στοάς της Σκωτίας. Η τεκτονική του δραστηριότητα ήταν έντονη καθ’ όλη τη διάρκεια του βίου του.
Μεταξύ
του Logue και του Βασιλιά Γεωργίου αναπτύχθηκε μια πραγματική φιλία
απόρροια της ιδιάζουσας θεραπευτικής σχέσης, η οποία στηρίχθηκε εξ αρχής
σε όρους ισοτιμίας, σταθερότητας, εμπιστοσύνης και αμοιβαιότητας. Οι
σημαντικές αλλαγές στη ζωή του εστεμμένου ασθενή (ανάληψη εξουσίας, λήψη
αποφάσεων, δημόσιος λόγος) αλλά και οι δεσμεύσεις που απαιτούνταν
έκτοτε δεν απομάκρυναν τους δύο άνδρες, αλλά, αντιθέτως δημιούργησαν
έναν ισχυρό δεσμό φιλίας και αδελφοσύνης.
Την ημέρα της Στέψης του Βασιλιά (12 Μαΐου 1937) ο Logue περικοσμήθηκε με το παράσημο του Ιππότη (Knight) του Τάγματος της Βασίλισσας Βικτωρίας (Royal Victorian Order), ενώ αργότερα έλαβε τον Ταξιάρχη (Commander) του ιδίου Τάγματος, αποτέλεσε δε ιδρυτικό μέλος της Βασιλικής Εταιρίας Λογοθεραπευτών (British Society of Speech Therapists). Η φιλία του Logue με τον αδελφό και Βασιλιά του διήρκεσε μέχρι τον θάνατό του δεύτερου το έτος 1952. Ο ίδιος μετέστη στην Αιώνια Ανατολή στις 12 Απριλίου του 1953, σε ηλικία 73 ετών.
