Συνέντευξη του Υπάτου Μεγάλου Ταξιάρχου Ραούλ Ντε Σιγούρα

Σήμερα, έχουμε την τιμή και την χαρά να σας  σας παρουσιάσουμε  τη συνέντευξη που έδωσε στο Ελληνικό Πρακτορείο Τεκτονικών Ειδήσεων ο Ύπατος Μεγάλος Ταξιάρχης Ραούλ Ντε Σιγούρα. Πρόκειται για μια πολύ μεγάλη μορφή του Ελληνικού Τεκτονισμού που έχει προσφέρει ,και συνεχίζει να προσφέρει ,  στην αδελφότητα τεράστιες υπηρεσίες.

Λίγα λόγια για τον Ύπατο

Ο Ύπατος Μέγας Ταξιάρχης του Υπάτου Συμβουλίου του 33 βαθμού για την Ελλάδα του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου Ραφαήλ Ντε Σιγούρα γεννήθηκε στη Σμύρνη - από οικογένεια καταγόμενη από την Ισπανία - απ' όπου μετανάστευσε οικογενειακά στηνΑθήνα. Σπούδασε στο Δημόσιο Εβραϊκό Σχολείο Αθηνών, το 9° Γυμνάσιο Αθηνών και το Ιταλικό Λύκειο Αθηνών και συμπλήρωσε τις ανώτερες σπουδές του στις οικονομικές επιστήμες εκμανθάνοντας παράλληλα την Ιταλική, την Γαλλική, την Αγγλική και την Ισπανική γλώσσα. Ασχολήθηκε με το εμπόριο, την βιοτεχνία και αντιπροσώπευσε πολλούς μεγάλους οίκους βαρειάς Βιομηχανίας.

Κατά την διάρκεια της κατοχής ανέπτυξε αντιστασιακή δραστηριότητα για την οποία τιμήθηκε την 30η Δεκεμβρίου 1945 με τον Χαλκού Σταυρό.

Στον Τεκτονισμό εισήλθε την 18.3.1954 στην Στ. «Υψηλάντης», την 10.3.1955 έγινε ετ. και στις 9.2.1956 Διδ. Στα εργαστήρια του Σκωτικού Τύπου εισήλθε στις 20.5.1959 στο εργαστήριο Μυσταγωγία αρ. 5, στις 20.4.1965 στο εργαστήριο Φως αρ. 14, στις 14.2.1968 στο εργαστήριο Ιερουσαλήμ αρ. 1, στις 19.11.1975 (Σύνοδος 32°). Προήδρευσε επί 12 έτη του Αρείου Πάγου και 12 έτη της Συνόδου του 32°.Στις 8.4.1987 ανηγορεύθη Υπ. Μεγ. Γεν. Επιθεωρητής (33°) και προσέφερε τις υπηρεσίες του στο Υπ. Συμβούλιο από πολλές θέσεις, ως του Μεγ. Θησ., από την οποία βοήθησε αποφασιστικά στην αύξηση των οικονομικών δυνατοτήτων του Υπ. Συμβουλίου .

Εξελέγη Ύπατος Μεγ. Ταξιάρχης τον Νοέμβριο του 2007 για τριετή θητεία.

Εκπροσώπησε πολλά Ύπατα Συμβούλια ξένων κρατών και προ τριετίας ανεκηρύχθη επίτιμος Μεγ.Ταξιάρχης για την Γαλλία και τιμήθηκε το 2005 για την φιλανθρωπική του δραστηριότητα από το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο

1)Ύπατε Μεγάλε Ταξιάρχα. Είστε από τις πιο γνωστές φυσιογνωμίες στον Ελληνικό Τεκτονικό Χώρο και όχι μόνο. Θα ήθελα να μου πείτε τι είναι αυτό που σας ώθησε να ασχοληθείτε με τον Τεκτονισμό;

Η έμφυτη ανάγκη να αναζητήσω μία οδό αυτοβελτίωσης πέρα από τα συμβατικά όρια που τάσσει η επιστήμη, αλλά και η καθημερινότητα της σύγχρονης ζωής.

2)Πότε μυηθήκατε και ποια η τεκτονική σας πορεία;

Στον Τεκτονισμό εισήλθα την 18.3.1954 στην Στοά «Υψηλάντης». Στα εργαστήρια του Σκωτικού Τύπου εισήλθα στις 20.5.1959 στη Στοά Τελειοποιήσεως «Μυσταγωγία», στις 20.4.1965 στο Υπέρτατο Περιστύλιο «Φως» και στις 14.2.1968 στον Άρειο Πάγο «Ιερουσαλήμ». Είχα την τιμή να προεδρεύσω επί 12 έτη του Αρείου Πάγου και 12 έτη της Συνόδου του 32°. Στις 8.4.1987 αναγορεύθηκα Υπ. Μεγ. Γεν. Επιθεωρητής (33°) και προσέφερα τις υπηρεσίες μου στο Υπ. Συμβούλιο από πολλές θέσεις, κυρίως αυτή του Μεγάλου Θησαυροφύλακος, του Ανθυπάτου Μεγάλου Ταξιάρχου και τέλος του Ύπατου Μεγ. Ταξιάρχη από τον Νοέμβριο του 2007 μέχρι και σήμερα.

3)Μετά από τόσα χρόνια Τεκτονικής θητείας το πρόσημο θα λέγατε ότι είναι θετικό ή αρνητικό;

Το πρόσημο είναι σαφώς θετικό, διότι συνέχεται αποκλειστικά με τη συμμετοχή και την προσφορά σε ένα Μεγάλο Έργο, ανώτερο από ανθρώπινες μικρότητες, πάθη και αμφισημίες.

4)Μιλήστε μας λίγο για την δράση του Υπάτου Συμβουλίου του 33^ο και του Σκωτικού Τύπου εν γένει ;

Στην Ελλάδα, ο Σκωτικός Τύπος ιδρύθηκε την 24^η Ιουλίου 1872, όταν ο Δημήτριος Ροδοκανάκης 33^ος ως μέλος του υπάτου Συμβουλίου της Σκωτίας, εισήγαγε τους τρεις πρώτους έλληνες τέκτονες στον 33^ο βαθμό και μαζί αποτέλεσαν το πρώτο Ύπατο Συμβούλιο του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου του 33^ου και Τελευταίου Βαθμού δια την Ελλάδα. Έκτοτε, η μυητική αλυσίδα συνεχίζει αδιάσπαστη μέχρι τον ομιλούντα ο οποίος σεμνύνεται ότι κατέχει αυτό το αξίωμα από τον Νοέμβριο του  2007 έως και σήμερα, αναγνωρίζοντας όμως με ταπεινότητα ως οφείλει κατά τον αιώνιο Συμπαντικό Νόμο το υψηλό έργο και την ευθύνη της διοικητικής και πνευματικής αποστολής του.

Όσον αφορά στη δράση του Σκωτικού Τύπου σήμερα εν Ελλάδι, αλλά και παγκοσμίως, αυτή συνέχεται με τη μυητική του παρακαταθήκη και έχει να κάνει με της μεγάλες οδούς της πνευματικής αναγέννησης, την αληθινή προσαρμογή στις ανάγκες της ζωής, το καθήκον, την αυτοθυσία, τον Ιπποτισμό. Σκοπεύει σε μια εσωτερική τεκτονική «αρμονία» φιλοσοφιών, σκέψεων, συστημάτων, μύθων, διδασκαλιών και –ιδίως- αρχετυπικής σοφίας.

5) Μιλήστε μας λίγο για τις διεθνείς σχέσεις του Υπάτου Συμβουλίου

Το Ύπατο Συμβούλιο διατηρεί σχέσεις αναγνωρίσεως, πρωτίστως όμως πνευματικής αμοιβαιότητας και συνεργασίας με πολλά Ύπατα Συμβούλια σε όλες τις Ηπείρους, από τη γειτονική Κύπρο, μέχρι την Κούβα και το Τόγκο. Μάλιστα τα τελευταία έτη έχει εκπροσωπηθεί σε πλείστα Διεθνή Συνέδρια, επιχειρώντας να συνεισφέρει στην ανάπτυξη του Τεκτονισμού εν γένει και του Σκωτικού Τύπου ιδιαιτέρως.

6)Ποια πιστεύετε ότι είναι τα σημαντικότερα προβλήματα – παθογένειες που παρουσιάζει ο Ελληνικός Τεκτονισμός σήμερα; 

Θα σας απαντήσω περιφραστικά. Κύριο ζητούμενο στον Τεκτονισμό είναι η ενεργοποίηση των προσφερομένων μυητικών κλειδιών. Η ίδια η τεκτονική μύηση είναι ιδέα, είναι κλείδα και όχι θησαυρός. Μπορεί να παρομοιασθεί με το φύτεμα ενός σπόρου. Το σπόρο αυτό έχει καθήκον να καλλιεργήσει επίπονα και συστηματικά ο οιοσδήποτε συμμετέχει στο τεκτονικό σύστημα. Η δύναμη της μυητικής έμπνευσης τότε θα είναι αποφασιστική. Θα οδηγήσει τους αληθινούς  τέκτονες μέσα από τους δαιδάλους της καθημερινότητας προς μια εσωτερική τελείωση. Αυτός είναι και ο λόγος που η μυητική οδός οφείλει να αναπτυχθεί με τη στοργή, την πείρα και την υπομονή του σπορέα και όχι την απληστία της προσωπικής απόλαυσης ενός επικαρπωτή.

Αυτή είναι η παθογένεια του Τεκτονισμού σήμερα!

7)Τα τελευταία 2 χρόνια η χώρα μας μαστίζεται από μια πρωτοφανή οικονομική κρίση. Κοντά σ΄ αυτό υπάρχει μια απαξίωση αρχών, αξιών, θεσμών. Πιστεύετε ότι ο Τεκτονισμός μπορεί να λειτουργήσει ως τροχοπέδη στον εκφυλισμό της κοινωνίας και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για ένα νέο ξεκίνημα της Ελληνικής κοινωνίας;

Το πιστεύω ακράδαντα. Όταν μυηθήκαμε, διδαχθήκαμε ότι αναζητούμε τον Λόγο, γνωρίζοντας ότι οφείλουμε να πράξουμε τούτο σε ένα κόσμο συγχυσμένο, φυγόκεντρο και αλληλοσπαρασσόμενο. Μαζί με τα ψυχικά και νοητικά εφόδια που μας έδωσε ο Τεκτονισμός (Πίστη, Αγάπη, Ελπίδα, Ορθολογισμός) μας παραδόθηκε και η υποθήκη της αιώνιας οδοιπορίας μας. Οδοιπορίας πρωτίστως σε αυτόν τον επίγειο Κόσμο, για να τον βοηθήσουμε και να βοηθηθούμε. Αλλοίμονο εάν περιορισθούμε στις εν Στοαίς συνάξεις μας και φιλοσοφούμε αποκομμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο. Αλλοίμονο εάν οι συζητήσεις μας δεν γίνονται ταυτοχρόνως πρώτη ύλη για την προς Εμμαούς Πορεία μας. Η πόλη Εμμαούς πεθαίνει και μας χρειάζεται. Οφείλουμε να πράξουμε το καθήκον μας!

8)Τι θέση πρέπει να κατέχει η αγαθοεργία στη ζωή ενός Τέκτονα;

Αυτό ακριβώς είναι ένα από όσα οφείλουμε ως αντίδωρο στη γήινή μας πορεία.  Έργο αγαθό προς τον συνάνθρωπό μας, με κύριο γνώμονα την ανιδιοτέλεια . «Εφ’ όσον τάϊσες ένα πεινασμένο, εφ΄ όσον έντυσες ένα γυμνό, εφ΄ όσον παρηγόρησες έναν απογοητευμένο, εφ΄ όσον περιέθαλψες έναν ανήμπορο, εφ΄ όσον βοήθησες έναν από τους αδελφούς μου, εμένα βοήθησες!» σημαίνει  από το βάθος του χρόνου ο λόγος του Ιησού έως τις ημέρες μας! Σημαίνει το πρώτο – πρώτο καθήκον μας! Να υπηρετούμε πάντοτε τον άνθρωπο!

9)Πόσο μακριά βλέπετε την ημέρα όπου όλες οι Ελληνικές Τεκτονικές θα συνειδητοποιήσουν ότι δεν είναι αντίπαλες δυνάμεις αλλά εργάζονται για έναν κοινό σκοπό;

Η μυητική άσκηση οδηγεί μοιραία στην εξοικείωση με τον χώρο της εσωτερικής διάστασης του Είναι, χώρο όπου εδράζεται η ελευθερία του ήθους και ο νόμος της Αγάπης. Έτσι, είναι προφανές ότι η μέθοδος άσκησης του Τεκτονισμού είναι μία μέθοδος που θα φέρει το εγώ μας σε άμεση επαφή με τον κρυμμένο μας εαυτό. Όταν αυτό γίνει αντιληπτό, όταν γίνει βίωμα όλων των Τεκτονικών δυνάμεων, τότε ο Τεκτονισμός θα είναι ένας, οικουμενικός και πρωτοπόρος.

10)Ο Τεκτονισμός σας άλλαξε ως άνθρωπο και σε ποιο βαθμό;

Με άλλαξε ως άνθρωπο σε κάθε επίπεδο της ζωής μου, κοινωνικής, πνευματικής, ηθικής. Αυτή η επιταγή που μου παραδόθηκε από τους προκατόχους μου ως ιερή παρακαταθήκη, εκλήθην προσωπικώς αλλά και μαζί με τους συν-τέκτονες να την καλλιεργήσω και να την  προωθήσω στους τέκτονες όλων των βαθμών και των συστημάτων και τους συν - ανθρώπους μου. 

Με άλλαξε όμως και στην πορεία σταδιακά ως Τέκτονα. Με έκανε να διαπιστώσω ότι πέραν των γνωστών, πλέον των άσκοπων παραστάσεων επιβεβαίωσης και πράξεων επίδειξης ανούσιας δύναμης, οφείλουμε να ηγηθούμε μιας νέας τεκτονικής αξίας, η οποία θα έχει ουσιαστικό αντίκτυπο στις ψυχές ημών των ιδίων και θα προσδώσει νόημα στην προσπάθεια μας.

11)Πρόσφατα ο Ελληνικός Τεκτονισμός έχασε έναν σπουδαίο αδελφό. Τον Βασίλειο Πάτκα. Θα θέλατε να μας πείτε δύο λόγια για τον εκλιπόντα και το έργο του;

Δεν εγνώριζα προσωπικώς τον εκλιπόντα. Γνώριζα όμως ότι επρόκειτο για έναν άνθρωπο πνευματικό, γνωσιολογικά αυτάρκη και εσωτερικά υπεύθυνο. Στη μνήμη του ας μου επιτραπεί να ανατρέξω στα λόγια του Pike «ό,τι έχουμε κάνει αποκλειστικά για τον εαυτό μας πεθαίνει μαζί μας, ό,τι έχουμε κάνει για τους άλλους και τον κόσμο διαρκεί και παραμένει αθάνατο».  


12) Κλείνοντας θα ήθελα να κάνετε μια ευχή για το μέλλον του Τεκτονισμού αλλά και για το μέλλον της πατρίδος μας.

Θα μου επιτρέψετε να κλείσω όχι με ευχή, αλλά με παρότρυνση.

Όλοι οι Τέκτονες οφείλουμε να αποδείξουμε ότι γνωρίζουμε να αγαπάμε έμπρακτα και όχι θεωρητικά. Ότι γνωρίζουμε να προστρέχουμε σιωπηλά αλλά με ουσία. Αρχίζοντας πρώτα από τα Εργαστήριά μας, από τους χειμαζόμενους αδελφούς μας, των οποίων η αξιοπρέπεια εμποδίζει να φανερώσουν την όποια αδυναμία τους. Οφείλουμε το έργο μας να το φέρουμε στην κοινωνία. Με οβολό τον ίδιο μας τον εαυτό. Να προσφέρουμε επί πλέον το φώς της γνώσης, όπου  αυτό χρειάζεται. Να εισφέρουμε τους εαυτούς μας στη διάθεση των  πληγωμένων, με σκοπό να μη σβήσει ο Ανθρωπισμός, η Πίστη, η Αγάπη και η Ελπίδα. Όλα αυτά, χωρίς να περιμένουμε ανταμοιβή! Παρά μόνον την ικανοποίηση αυτού που έκανε το χρέος του. 

Πηγή : Ελληνικό Πρακτορείο Τεκτονικών Ειδήσεων

Posted in: Συνεντεύξεις