Η ιστορία του Ελληνικού Ελευθεροτεκτονισμού αρχίζει από το 1706 (έτος κατά το οποίο εμφανίζονται για πρώτη φορά γραπτά στοιχεία) και εκτείνεται πολύ πέραν των ορίων του σημερινού Ελληνικού Κράτους λαμβανομένου υπ’όψη ότι η Ελευθεροτεκτονική κίνηση εκδηλώθηκε με έντονο τρόπο σε ολόκληρη τη Βαλκανική Χερσόνησο αλλά και στην Κεντρική Ευρώπη και στη Μικρά Ασία πολύ πριν από το 1821, έτος κατά το οποίο αρχίζει ο αγώνας υπέρ της ανεξαρτησίας από την Τουρκική κατοχή. Από τα υπάρχοντα στην Ιταλία και στην Ελλάδα αρχεία η πρώτη Στοά που ιδρύεται από Έλληνες και μέσα στα όρια του σημερινού Ελληνικού Κράτους φαίνεται ότι είναι η Συμβολική Στοά με το όνομα «Βeneficenza» στην Ανατολή Κερκύρας που εργαζόταν στην Ιταλική γλώσσα και εξαρτάτο από την Μεγάλη Στοά της Βερόνας. Την εποχή εκείνη η Κέρκυρα τελούσε υπό την κατοχή της Ενετικής Δημοκρατίας.
Το 1744 ιδρύεται Συμβολική Στοά στη Κωνσταντινούπολη. Δεν υπάρχουν στοιχεία για την Μεγάλη Στοά από την οποία εξηρτάτο ούτε το όνομά της αλλά γι’αυτήν την Στοά αναφέρουν πολλοί Έλληνες λόγιοι, ενώ διασώζεται στον υπ’αριθμόν 254 Κώδικα της Ιεράς Μονής Ξηροποτάμου στο Άγιο Όρος τόσον ο κατάλογος των μελών της Στοάς, όσο και το Τυπικό της μυήσεως στο 1 βαθμό. Από την ανάγνωση του Τυπικού γίνεται αμέσως αντιληπτό ότι εφαρμόζεται ο Αρχαίος και Αποδεδεγμένος Σκωτικός Τύπος με μόνη διαφορά ότι ο νεόφυτος δεν ορκίζεται επί της Βίβλου αλλά επί του Ευαγγελίου του Αγίου Ιωάννου, που βρίσκεται ανοικτό επί του βωμού. Συγκρινόμενο το Τυπικό αυτό, πέρα και ανεξάρτητα από το Βυζαντινό γλωσσικό ιδίωμα της εποχής εκείνης, ταυτίζεται σχεδόν πλήρως με το Τυπικό μυήσεως στον 1 βαθμό, που βρίσκεται σε χρήση από όλες τις Συμβολικές Στοές της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου.
Ένα χρόνο μετά, το 1745, περιέρχεται στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Παϊσιο το παραπάνω Τυπικό. Ο Πατριάρχης εκδίδει έγγραφο με το οποίο αποκηρύσσει τους Τέκτονες όχι όμως με το σκεπτικό ότι ο Τεκτονισμός είναι θρησκεία ή αίρεση αλλά ότι ο Τεκτονισμός καλλιεργεί τον αθεϊσμό. Το γεγονός αυτό αποτελεί και την πρώτη πράξη αντιμασονισμού στον Ελλαδικό χώρο. Παρά ταύτα ο Τεκτονισμός διαδίδεται παντού όπου υπάρχουν Ελληνικές κοινότητες σε ολόκληρη την Ευρώπη, καθ’όσον και ο τρόπος λειτουργίας των Στοών και το Τεκτονικό Ιδεώδες ευνοούν την δημιουργία ομάδων προετοιμασίας της Ελληνικής Επαναστάσεως. Έτσι το 1777 ο Έλληνας ηγεμών της Βλαχίας Αλέξανδρος Μουρούζης - Μαυροκορδάτος ιδρύει στο Ηermannstadt της Αυστρίας την Ελληνική Στοά «Alexander zum gekroenten Anker» και το 1784 Συμβολική Στοά στην Οδησσό της Ρωσσίας.
Έλληνες Τέκτονες το 1780 ιδρύουν στην υπόδουλη Ελλάδα και ειδικώτερα στα Αμπελάκια της Θεσσαλίας τον φημισμένο «Συνεταιρισμό» του, ενώ το 1797 οι Έλληνες της Βιέννης με αρχηγό τους τον Ρήγα Φερραίο ιδρύουν στην Ανατολή Βιέννης την Στοά των «Καλών Εξαδέλφων». Την ίδια εποχή από τον ίδιο πυρήνα αδελφών ιδρύονται Τεκτονικές Στοές στο Βελιγράδι, το Βουκουρέστι και την Αθήνα όπου χρησιμοποιούνται μεταφρασμένα στην Ελληνική γλώσσα τα Τυπικά της Στοάς της Βιέννης του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου.
Εκεί όμως όπου ο Τεκτονισμός βρίσκεται σε εξαιρετική άνθιση είναι τα Ιόνια Νησιά, όπου ήδη από το 1706 εργάζεται η Στοά «Beneficenza». Η Στοά αυτή κατέστη στόχος της Παπικής Εκκλησίας κατά την πρώτη δεκαετία του 19ου αιώνα οπότε οι αδελφοί της Κέρκυρας ζητούν την προστασία του Μεγάλου Ναπολέοντα, λαμβανομένου υπ’όψη ότι ήδη τα Ιόνια Νησιά βρίσκονται υπό την Γαλλική Κυριαρχία και ιδρύεται το 1809 και νέα Στοά υπό το όνομα «Saint Napoleon». Και οι δύο Στοές τίθενται υπό την αιγίδα της Μεγάλης Ανατολής της Γαλλίας η οποία το 1810 ιδρύει στην Ανατολή Λευκάδας Στοά με το όνομα «Ένωσις».
Το έτος 1811 ιδρύεται στη Ζάκυνθο Τεκτονική Αρχή με το όνομα Μεγάλη Εθνική Στοά της Ελλάδος η οποία για πρώτη φορά συνεργάζεται με την Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας και εκλέγει Μέγα Διδάσκαλο τον Έλληνα Διονύσιο Ρώμα και Πρόσθετο Μεγάλο Διδάσκαλο τον Δούκα του Σάσεξ. Οι λοιπές Στοές των Ιονίων Νήσων εξακολουθούν να εργάζονται υπό την αιγίδα της Μεγάλης Ανατολής της Γαλλίας και κατά το Τυπικόν του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου. Οι Στοές αυτές είναι στενά συνδεδεμένες με τις φιλελληνικές επιτροπές που εδρεύουν στο Παρίσι και εργάζονται για την προετοιμασία της Ελληνικής Επαναστάσεως και στη συνέχεια για την επιτυχία της και την ανακήρυξη της Ανεξαρτησίας. Οι Στοές της Κέρκυρας ιδρύουν στην Ζάκυνθο τη Στοά «Αναγεννηθείς Φοίνιξ» στην οποία μυείται ο αρχηγός της Ελληνικής Επαναστάσεως Θεόδωρος Κολοκοτρώνης παρ’όλον ότι στην ίδια πόλη λειτουργεί ήδη κάτω από την προστασία των Άγγλων και με το Τυπικό της Αμίλλης Συμβολική Στοά, καθ’όσον αυτός εμφορείται, όπως και οι περισσότεροι αγωνιστές αλλά και άνθρωποι του πνεύματος από το Ιδεώδες της Γαλλικής Επανάστασης.
Το 1823 ιδρύεται στην Ανατολή Κερκύρας το πρώτο Περιστύλιο. Το 1843 ιδρύεται από τη Μεγάλη Ανατολή της Γαλλίας στην Ανατολή Κερκύρας η Συμβολική Στοά «Φοίνιξ» και το ίδιο έτος στην Ζάκυνθο η Συμβολική Στοά «Αστήρ». Το 1862 και σε αντιπαράθεση προς την παραπάνω Στοά «Αστήρ», που εργάζεται κατά τον Αρχαίο και Αποδεδεγμένο Σκωτικό Τύπο ιδρύεται στη Ζάκυνθο από Άγγλους αξιωματικούς η Συμβολική Στοά «Αστήρ της Ανατολής» υπ’αρ. 880 που είναι η μόνη Στοά στην Ελληνική Επικράτεια που τελεί μέχρι και σήμερα υπό την αιγίδα της Ηνωμένης Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας και εργάζεται από την ίδρυσή της με το Τυπικό της Αμίλλης. Το 1863 ιδρύονται υπό την αιγίδα της Μεγάλης Ανατολής της Ιταλίας και εργάζονται σύμφωνα με τα Τυπικά του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου επτά Στοές σε διάφορες πόλεις της ηπειρωτικής Ελλάδας. Το 1864 η Μεγάλη Ανατολή της Ιταλίας επιτρέπει την ίδρυση Διευθυντηρίου και το 1868 μετά από Διάταγμα της 16.2.1866 που εξέδωσε ο Ιταλός Μ. Διδ. ιδρύεται η Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος, μετέπειτα Μεγάλη Στοά της Ελλάδος, κατά τον Αρχαίο και Αποδεδεγμένο Σκωτικό Τύπο. Η Μ. Ανατολή συστάθηκε από 8 Στοές σε όλη την Ελλάδα (Αθήνα, Κέρκυρα, Πειραιάς, Λαμία, Άργος, Ιωάννινα, Ζάκυνθος).
Το 1868 οι αντιπρόσωποι των Στοών στην Γενική Συνέλευση εκλέγουν το Μέγα Συμβούλιο και ψηφίζουν το πρώτο Σύνταγμα της Μεγάλης Ανατολής της Ελλάδος. Το Σύνταγμα και τα Τυπικά των βαθμών συντάσσονται σύμφωνα με τον Αρχαίο και Αποδεδεγμένο Σκωτικό Τύπο. Το Μέγα Συμβούλιο δεν εξέλεξε Μεγάλο Διδάσκαλο εξαιτίας διαφωνιών, που αφορούσαν στις ιδιότητες και το πρόσωπο, που θα μπορούσε να αναλάβει το αξίωμα. Κατά μήνα Οκτώβριο του 1869 προτάθηκε για Μ. Διδ. ο Πρίγκηπας Δημήτριος Ροδοκανάκης, απόγονος αριστοκρατικής οικογένειας του Βυζαντίου, που έχαιρε ιδιαίτερης εκτιμήσεως στην αλλοδαπή και ιδίως εις την Σκωτίαν-Αγγλίαν. Μετά από αίτημα των Ελλήνων Τεκτόνων, ο Δημήτριος Ροδοκανάκης μυήθηκε στον Ελευθεροτεκτονισμό από τον Μεγάλο Διδάσκαλο της Σκωτίας στη Σκωτική Στοά Άγιος Ανδρέας του Εδιμβούργου και στις 28.4.1870, σε ειδική συνεδρία του 33ου βαθμού του Υπάτου Συμβουλίου της Σκωτίας, ο Δημήτριος Ροδοκανάκης μυήθηκε στον 33ο βαθμό και έγινε μέλος αυτού του Υπάτου Συμβουλίου προκειμένου να έλθει στην Ελλάδα και να ιδρύσει το Υ.Σ. του 33ου βαθμού. Όμως ο Γαλλογερμανικός Πόλεμος εμπόδισε την άφιξή του στην Ελλάδα και ο Ελληνικός Ελευθεροτεκτονισμός αποσυντέθηκε σχεδόν τελείως. Το Σεπτέμβριο του 1871 ο Δημήτριος Ροδοκανάκης φτάνει στην Ελλάδα και την 21.7.1872 συνέρχεται η Γενική Συνέλευση της Μεγάλης Ανατολής της Ελλάδος. Στις 22.7.1872 ο Δημήτριος Ροδοκανάκης εκλέγεται Μ. Διδ. και στις 24.7.1872 ιδρύει το Υ.Σ. της Ελλάδος του 33ου βαθμού.
Η εκλογή του Μ. Διδ. και η ίδρυση του Υπάτου Συμβουλίου της Ελλάδος ανακοινώθηκαν στις Μεγάλες Τεκτονικές Δυνάμεις και τα Ευρωπαϊκά Ύπατα Συμβούλια και ο Ελληνικός Ελευθεροτεκτονισμός αναγνωρίσθηκε παγκοσμίως και εξαιτίας της εξαιρετικής δραστηριότητάς του τόσο στον Ευρωπαϊκό χώρο όσο και στην Ελλάδα κατά την διάρκεια του Αγώνα για την Ανεξαρτησία, κέρδισε την εκτίμηση των Μεγάλων Εκπροσώπων του Ελευθεροτεκτονισμού, του Φρειδερίκου του Μεγάλου της Πρωσσίας συμπεριλαμβανομένου, όσο και του ευρωπαϊκού τύπου στο σύνολό του.
Ευθύς μετά την ίδρυσή τους τα δύο τεκτονικά σώματα (η Μεγάλη Ανατολή, ως βάση οργανική και λειτουργική του τεκτονισμού και το Υ.Σ. ως θεματοφύλακας των φιλοσοφικών αρχών και της παράδοσης του Τύπου) διαχωρίζονται και υπογράφουν ένα κογκορδάτο αμοιβαίας αναγνωρίσεως και συνεργασίας. Μετά την υπογραφή κατά το 1875 της Συνθήκης της Λωζάννης, οι επικεφαλής του ελληνικού τεκτονισμού υποστηρίζουν το ενοποιημένο σύστημα λειτουργίας των δύο σωμάτων, σύμφωνα με το σύστημα της Μεγάλης Ανατολής της Γαλλίας (τεκτονικής οργάνωσης διαφορετικής από τη Μεγάλη Στοά της Γαλλίας).
Το γεγονός αυτό έγινε η αιτία του σχίσματος των Ελλήνων Τεκτόνων του 1895 που διήρκεσε μέχρι το 1907. Το 1907 οι αιτίες του σχίσματος ήρθησαν και μετά την επανένωση των Ελλήνων Τεκτόνων τα δύο σώματα, (δηλ. η Μεγάλη Ανατολή και το Υ.Σ.) διαχωρίστηκαν εκ νέου, υπογράφοντας νέο κογκορδάτο συνεργασίας. Από την στιγμή εκείνη τα δύο σώματα λειτουργούν χωρίς προβλήματα και ο Ελληνικός Τεκτονισμός αναπτύσσεται με εξαιρετικό τρόπο μέχρι το 1986 αδιαλείπτως, με μοναδική εξαίρεση την περίοδο της Γερμανικής Κατοχής (1941-1944), που τίθεται εν ύπνω. Στους 7 πρωτεργάτες του διαχωρισμού και λειτουργίας των δύο σωμάτων βλέπουμε και το όνομα του γνωστού, κοινωνικά ριζοσπάστη, εσωτεριστή (νεοπυθαγόρειου) φιλοσόφου Σπυρίδωνος Νάγου.
Το 1933, μετά από ερώτημα της Ι.Σ. της Εκκλησίας της Ελλάδος, η ολομέλεια (διαφοροποιηθέντος ενός μέλους της) της Θεολογικής Σχολής Αθηνών έκρινεν ότι το τεκτονικό σύστημα του Σκωτικού Τύπου (δηλ., αυτού που ακολουθούμε) δεν είναι θρησκευτική ή αντιθρησευτική – αντιχριαστιανική ή αντικοινωνική ή αντικαθεστωτική ή αντεθνική οργάνωση, ενώ αντιπαλεύει την αθεία, τον υλισμό, την ανηθικότητα, τις αντεθνικές και αντικοινωνικές συμπεριφορές και ιδέες. Ατυχώς, ιδιοτελείς προθέσεις παραθρησκευτικών κύκλων έσυραν την Εκκλησία και μέρος της ελληνικής κοινωνίας σε καθόλα αβάσιμες αντιτεκτονικές θέσεις (ενίοτε και σε βίαιες επιθέσεις), πού δυσχέρανε σημαντικά το κοινωφελές και εθνικό έργο του ελληνικού Τεκτονισμού. Η αντιτεκτονική αυτή δράση δίχως να έχει εξαλειφθεί, έχει σημαντικά απομειωθεί την τρέχουσα ιστορική περίοδο.
Μέχρι το 1986 ιδρύθηκαν 131 συμβολικές Στοές και βρίσκονταν σε λειτουργία 55 υπό την αιγίδα της Μεγάλης Στοάς (όπως μετονομάσθηκε η Μεγάλη Ανατολή) της Ελλάδος, ενώ κατά την ίδια περίοδο υπό την αιγίδα του Υπάτου Συμβουλίου της Ελλάδος λειτουργούσαν 25 Στοές Τελειοποιήσεως, 20 Περιστύλια, 7 Άρειοι Πάγοι και στην Αθήνα τα Εργαστήρια του 31, 32 και 33.
Ο Αρχαίος και Αποδεδεγμένος Σκωτικός Τύπος ασκήθηκε καθαρά και αποκλειστικά μέσα σε όλες τις Στοές μέχρι το 1986 εξαιτίας της παραδόσεως.
Στην αρχή της δεκαετίας του 1980 το φιλοσοφικό Τάγμα της Υόρκης εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα. Τα ιδρυτικά μέλη του συμπεριέλαβαν μεταξύ άλλων τα μέλη του Συμβουλίου της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος και όσους αδελφούς κατείχαν τον 33ο βαθμό. Το Υ.Σ. της Ελλάδος και το Τάγμα της Υόρκης συνεργάσθηκαν αρμονικά μέχρι το 1985 έχοντας ως μέλη τους αποκλειστικά αδελφούς Διδασκάλους, που προέρχονταν από την Μεγάλη Στοά της Ελλάδος.
Το 1985 ο Μ. Διδ. της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, ενεργώντας με προσωπικά κίνητρα, κηρύσσει το Τάγμα της Υόρκης “αντικανονικό” και απαγορεύει στους Διδασκάλους των Στοών να είναι μέλη εκείνου του Τάγματος με την ποινή της ισόβιας αποβολής ενώ ταυτόχρονα, με την εκμετάλλευση των υπό τον έλεγχο της Μεγ. Στοάς υλικών μέσων και διευκολύνσεων, επιβάλλει στο Υ.Σ. της Ελλάδος την υπογραφή ενός κογκορδάτου απόλυτης υποταγής στις αποφάσεις του. Στη συνέχεια και προκειμένου να επιτύχει την συσχέτιση (“αναγνώριση”) της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος με την Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας ο Μ. Διδ. εγκαταλείπει τον Αρχαίο και Αποδεδεγμένο Σκωτικό Τύπο, ονομάζει την Μεγάλη Στοά της Ελλάδος στοά του “AFAM” (δηλ. άλλου τεκτονικού τύπου) και τελικά, από το 1986 καθιερώνει ένα Τύπο ιδιόμορφο.
Αντιδρώντας, το 1986 ένας αριθμός Ελλήνων Τεκτόνων ιδρύει την Μεγάλη Εθνική Στοά της Ελλάδος, που ακολουθεί τον Τύπο της Αμίλλης. Η Μεγάλη Ηνωμένη Στοά της Αγγλίας αίρει την “αναγνώρισή” της από την Μεγάλη Στοά της Ελλάδος και “αναγνωρίζει” την Μεγάλη Εθνική Στοά της Ελλάδος, εμμέσως, δια της αναγνωρίσεως της Στοάς των Mark Masters.
Κατά μήνα Φεβρουάριο του 1988, αντιδρώντες στις ανεξέλεγκτες επιλογές του Μεγάλου Διδασκάλου και τις εξελίξεις αυτές, (147) αδελφοί διακηρύσσουν την πίστη τους στον Αρχαίο και Αποδεδεγμένο Σκωτικό Τύπο και στην διατήρηση των Τυπικών του, αποκηρύσσουν τις αντιτεκτονικές μεταρρυθμίσεις και μεθοδεύσεις νόθευσης της αληθούς βούλησης των αδελφών, καταγγέλλουν τον παραβιάσαντα τις αρχές του Τύπου και τις αντίστοιχες θεσμικές διακηρύξεις και υποχρεώσεις του Μεγάλο Διδάσκαλο και το Συμβούλιό του και ιδρύουν, συγχρόνως, την Μεγάλη Στοά της Ελλάδος του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου, ως συνέχεια του έργου της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος από το 1868 μέχρι και το 1986. Οι αδελφοί αυτοί ίδρυσαν πέντε Συμβολικές Στοές (τρεις στην Αθήνα - δύο συμβολικές και μία ερευνητική - μία στη Θεσσαλονίκη και μία στον Πειραιά), ενώ όλοι τους ήσαν και μέλη κανονικά των Εργαστηρίων, που τελούσαν υπό την αιγίδα του Υπάτου Συμβουλίου της Ελλάδος. Στην συνέχεια ιδρύθηκε ως έκτη συμβολική στοά η γαλλόφωνη «Απόλλων», και το 2008 ιδρύθηκε έβδομη συμβολική Στοά, με την αναβίωση της ιστορικής Στοάς «ΗΛΙΟΣ» υπ’ αρ. 14 Ανατολής Αθηνών.
Μετά το 1990 δύο νέες Τεκτονικές Δυνάμεις, μικρού αριθμού αδελφών ιδρύθηκαν. Η μία εξ αυτών ονομάζεται Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος και εζήτησε την αναγνώριση της Μεγάλης Ανατολής της Γαλλίας, ασκώντας μεταξύ άλλων και τον Γαλλικό Τύπο.
Η Μεγάλη Στοά της Ελλάδος του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου εργάζεται σταθερά ακολουθώντας τις Θεμελιώδεις Αρχές και την Παράδοση του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου αποκλειστικά. Οι αδελφοί που ανήκουν στην Μεγάλη Στοά της Ελλάδος του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου εζήτησαν αρχικά από το Υ.Σ. της Ελλάδος με την ιδιότητά του του προστάτη της Παραδόσεως και των Θεμελιωδών Αρχών του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου, να αποκηρύξει τον Μεγάλο Διδάσκαλο της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος του AFAM, να αρνηθεί την είσοδο στα Φιλοσοφικά Εργαστήρια των αδελφών των Στοών της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος και ακολουθώντας τα διεθνή θέσμια να δέχεται μόνον τους κανονικούς αδελφούς της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου.
Το Υ.Σ. της Ελλάδος αφ’ ενός μεν εξαιτίας των σχέσεών του με το Υ.Σ. της Νοτίου Δικαιοδοσίας των Η.Π.Α. και αφ’ ετέρου εξαιτίας πρακτικών και οικονομικών κινήτρων, που το προσέδεναν στις επιθυμίες της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος (ήδη του AFAM), αρνήθηκε την παραπάνω πρόταση και κατέστη ανακόλουθο προς το παραδοσιακό καθήκον του θεσμικής προστασίας του Τύπου και ως εκ τούτου αυτοαναιρέθηκε κατά την θεσμική λειτουργία και σκοπό ύπαρξης. Τότε όλοι οι αδελφοί της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου ίδρυσαν εκ νέου το Περιστύλιο «ΦΩΣ», υπ’ αρ. 1 ώστε να μπορούν να εργάζονται έστω και σε περιωρισμένου εύρους, φιλοσοφικά εργαστήρια.
Κατά μήνα Νοέμβριο 1991 ο πρώην Μ. Διδ. της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου και άλλοι (2) αδελφοί, 33ου, ενεργώντες κατά την παράδοση και τα θεσμικά καταστατικά
κείμενα του Τύπου, συνέστησαν Διευθυντήριο του 33ου προκειμένου να μπορούν να συνεδριάζουν κανονικώς και πλήρως τα Φιλοσοφικά Εργαστήρια (όλων των βαθμών), αλλά και να καταστεί δυνατή η επανεγκατάσταση κανονικού (κατά τον θεσμικό ρόλο του) Υπάτου Συμβουλίου του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου, όπερ και έγινε με την συνδρομή του ενός από τα δύο αρχαιότερα Ύπατα Συμβούλια της Υφηλίου, αυτού του Υπάτου Συμβουλίου της Γαλλίας (του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου).
Έτσι, το κανονικό Υ.Σ. της Ελλάδος άρχισε να εργάζεται το 1995 ως συνέχεια του Υπάτου Συμβουλίου της Ελλάδος, που ιδρύθηκε το 1872. Υπό την αιγίδα του Υπάτου Συμβουλίου της Ελλάδος λειτουργούν σήμερα μία Στοά Τελειοποιήσεως στην Αθήνα και μία στη Θεσσαλονίκη. Επίσης μία γαλλόφωνη Στοά Τελειοποιήσεως στην Αθήνα, ένα Περιστύλιο στην Αθήνα, ένας Άρειος Πάγος στην Αθήνα, το Δικαστήριο του 31ου, η Σύνοδος του 32ου και το Υ.Σ..
Εν τέλει το Υ.Σ. της Ελλάδος, μετά την αμοιβαιότητα και συνεργασία που έχει με το Υ.Σ. της Γαλλίας, διατηρεί κανονικές σχέσεις αμοιβαιότητας με 35 Ύπατα Συμβούλια ανά τον κόσμο του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου. Μάλιστα η Διεθνής Συνάντηση των Υπάτων Συμβουλίων του 2001 πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα υπό την αιγίδα του Υπάτου Συμβουλίου της Ελλάδος.
Παράλληλα η Μεγάλη Στοά της Ελλάδος αφ’ ενός μεν υπέγραψε συνθήκη αμοιβαίας αναγνωρίσεως με την Μεγάλη Στοά της Γαλλίας (του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου) και αφ’ ετέρου συμμετέχει στην Συνομοσπονδία των Ηνωμένων Μεγάλων Στοών της Ευρώπης του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου, κατ’ αντιστοιχία του Υπάτου Συμβουλίου της Ελλάδος.
Απ’ όσα παραπάνω περιληπτικά αναφέρθηκαν σχετικά με την εμφάνιση και εξάπλωση του Ελευθεροτεκτονισμού στην Ελλάδα προκύπτει με σαφήνεια ότι οι Έλληνες Τέκτονες από το 1706 μέχρι και το 1986 ασκούσαν αποκλειστικά τον Αρχαίο και Αποδεδεγμένο Σκωτικό Τύπο, μηδέ εξαιρουμένων και των Τεκτόνων που ανήκουν στα μικτά Τεκτονικά Τάγματα και συγκεκριμένα στην Ελληνική Μικτή Ανατολή και στο Ελληνικό Παράρτημα του Droit Humain. Μοναδική εξαίρεση αποτελεί όπως προαναφέρθηκε η Στοά Ανατολής Ζακύνθου «Αστήρ της Ανατολής 5862» και ορισμένες Στοές της Κύπρου εξ αιτίας της Αγγλικής κατοχής μέχρι το 1960.
Κατά την μακρά ιστορική του διαδρομή ο Ελληνικός Ελευθεροτεκτονισμός επετέλεσε σημαντικότατο έργο τόσο στον τομέα της φιλανθρωπίας όσο και της ευρύτερης κοινωνικής δραστηριότητας, με την ίδρυση πολιτιστικών σωματείων, εκπαιδευτηρίων και της Αντικαρκινικής Εταιρείας, της οποίας οι νοσοκομειακές μονάδες και το επιτελούμενο μέχρι σήμερα έργο αποτελούν από τα πλέον λαμπρά επιτεύγματα του σύγχρονου Ελληνικού Τεκτονισμού. Επίσης εξαιρετικά σημαντική υπήρξε η συμμετοχή των Ελλήνων Τεκτόνων τόσον στα απελευθερωτικά κινήματα των Βαλκανικών λαών όσο και κατά την διάρκεια της Ελληνικής Επαναστάσεως. Είναι δε πολύ μεγάλος ο αριθμός των Ελλήνων Τεκτόνων μαρτύρων των αγώνων υπέρ της Ελευθερίας αλλά και υπέρ των θεμελιωδών αρχών του Παγκοσμίου Τεκτονισμού, της Ελευθερίας της Σκέψεως και της Συνειδήσεως.
Μεγάλες προσωπικότητες τόσον της πολιτικής ζωής όσο και της πνευματικής ζωής της Ελλάδος υπήρξαν Τέκτονες κανονικοί με εντονώτατη τεκτονική δράση όπως ο εκ των πρωτεργατών, κορυφαίος οπλαρχηγός της Ελληνικής Επανάστασης, φιλικός και κατόπιν αρχιστράτηγος Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο πρώτος Κυβερνήτης της ανεξάρτητης Ελλάδος και συντάκτης του Συντάγματος της Ελβετικής Ομοσπονδίας Ιωάννης Καποδίστριας και ο διαμορφωτής του σύγχρονου Ελληνικού Κράτους Ελευθέριος Βενιζέλος, υπό την ηγεσία του οποίου κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο η Ελλάδα διπλασιάστηκε σχεδόν με την απελευθέρωση της Ηπείρου, της Μακεδονίας της Θράκης και των νησιών του Αιγαίου. Ο Ελληνικός Ελευθεροτεκτονισμός είναι ακόμη υπερήφανος γιατί μέλη τόσο των συμβολικών, όσο και των φιλοσοφικών εργαστηρίων του απετέλεσαν δεκάδες φωτισμένοι ιεράρχες της Ορθόδοξης Εκκλησίας, μεταξύ των οποίων ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Αθηναγόρας και ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Μελέτιος, επιστήμονες και λόγιοι, (όπως ο συγγραφέας – φιλόσοφος Νίκος Καζαντζάκης), ποικίλλων ενδιαφερόντων και εκφραστικών μέσων.
Αθήνα, 18.2.2009
Ι.Β. (Ο Μ.Διδ.)
ΠΗΓΉ: WWW.AASR.GR
