*Με την άδεια της Μεγάλης Στοάς αναδημοσιεύουμε Ανακοίνωση που λάβαμε από το Ύπατο Συμβούλιο του 33ο
ΥΠΑΤΟΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
του Α.& Α.Σ.Τ.
Αριθμ. Πρωτ. 30/17
Εν Ζεν. Αθηνών τη 20η Νοεμβρίου 2017
ΘΡΗΝΗΣΩΜΝ, ΘΡΗΝΗΣΩΜΕΝ , ΘΡΗΝΗΣΩΜΕΝ
ΗΜΕΙΣ Ο ΥΠΑΤΟΣ ΜΕΓΑΣ ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ ΤΟΥ ΥΠΑΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ 33ου ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΤΟΥ Α.& Α.Σ.Τ.
Φίλτατοι αδελφοί των Κοιλάδων.
Πληροφορήθηκα με οδύνη την μετάσταση εις αιωνίαν Ανατολήν του Πρώην Υπάτου Μεγάλου Ταξιάρχου του 33ου και τελευταίου βαθμού της Ελλάδος Κρατιοτάτου , Σεβαστού και αγαπημένου αδελφού Ραφαήλ – Ραούλ ντε Σιγούρα.
Ο αδελφός μας Ραούλ ντε Σιγούρα. είχε γεννηθεί την Σμύρνη λίγο πριν την καταστροφή και μετανεστευσε με την οικογένειά του στην Ελλάδα όπου ασχολήθηκε με το εμπόριο και αντιπροσώπευση οίκων βαριάς βιομηχανίας. Στη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής διακινδυνεύοντας πολλαπλά λόγω της εβραϊκής του καταγωγής παρέμεινε στην Ελλάδα αναπτύσσοντας αντιστασιακή δραστηριότητα για την οποία τιμήθηκε την 30η Δεκεμβρίου 1945 με τον Χαλκού Σταυρό.
Εισήλθε στον συμβολικό τεκτονισμό τον Μάρτιο του 1954 στην Σ.:Στ.: «Υψηλάντης» και στον Σκωτικό Τύπο τον Μάιο του 1959 στη Στοά τελειοποιήσεως Μυσταγωγία. Ανυψώθη στον 33ο και τελευταίο Βαθμό τον Απρίλιο του 1987 και εξελέγη Ύπατος Μεγ. Ταξιάρχης τον Νοέμβριο του 2007.
Υπήρξε ο τελευταίος Ύπατος Μέγας Ταξιάρχης σε ευθεία διαδοχή από τον ιδρυτή του Τύπου Πρίγκηπα Δημήτριο Ροδοκανάκη το 1872, που ευτύχησε να έχει τον Σκωτικό Τύπο υπό το σκήπτρο του αμιγή και ενωμένο.
Τα ιστορικά γεγονότα που οδήγησαν στις αλλεπάλληλες διασπάσει δεν αφορούν κανέναν αυτή τη στιγμή. Εγώ προσωπικά είχα την τύχη και το προνόμιο να κληθώ από τον Ύπατο Μέγα Ταξιάρχη Ραούλ ντε Σιγούρα και να ανυψωθώ στον 33ο και τελευταίο βαθμό, όταν τέσσερις και μόνον αδελφοί ήμασταν δίπλα του να τον στηρίξουμε απέναντι στο πλήθος. Ο αδελφός Δήμος, ο αδελφός Δαυίδ και ο αδελφός Φραγκίσκος που πρώτος οδοιπόρησε στην αιώνια Ανατολή.
Ζήσαμε όλοι μαζί ένα θαύμα όταν πολύ σύντομα δεχθήκαμε την υποστήριξη αδελφών διαφόρων τεκτονικών δυνάμεων.
Κάποια στιγμή είχα διαφορετική άποψη για την πορεία μας και προκειμένου να διαφωνήσω με τον Ύπατο και Διδάσκαλο μου προτίμησα να αποχωρήσω.
Ότι επόμενο και τις πράξεις όλων τις κρίνει ο χρόνος και η ιστορία.
Ο Ραφαήλ – Ραούλ ντε Σιγούρα, ο δικός μας αγαπημένος Ραούλ υπήρξε ένας ευπατρίδης, ηθικός και ακάματος εργάτης της Τέχνης μας, ένας εκ των τελευταίων ευγενών.
Επωμίσθηκε ένα δυσανάλογο βάρος όταν ο χρόνος και η ηλικία είχαν αρχίσει να τον καταβάλλουν. Δεν υποχώρησε όταν όλοι περίμεναν ότι δεν θα αντέξει και με τους ελάχιστους πάλεψε για την αποκατάσταση και την διατήρηση του Τύπου.
Αυτό ήταν το χρέος του ως Ισοβίου Προστάτη και Υπερασπιστή του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου.
Και το έπραξε στο ακέραιο όπως εκείνος το πίστευε.
Πολλοί υπήρξαν πρόθυμοι να καταλογίσουν λάθη σε επιλογές του, λησμονώντας ότι λάθη δεν κάνουν μόνο όσοι δεν εργάζονται, δεν ονειρεύονται και δεν μοχθούν για ένα όραμα.
Ο Ύπατος Μέγας Ταξιάρχης Ραφαήλ – Ραούλ ντε Σιγούρα εργάστηκε σε μια ολόκληρη, μακρά και πλήρη ζωή για το καλό και την πρόοδο του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σωτικού Τύπου . Δια μέσου όλων των αντιξοοτήτων προσπάθησε για την αποκατάσταση και την επανένωση του Τύπου.
Το όραμα αυτό ας είναι παρακαταθήκη και είθε να μας εμπνέει.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.
Deus Meumque Jus
Ο Ύπατος Μέγας Ταξιάρχης
πηγή:http://www.aasr-greece.gr
