ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣ

Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2008

Το Μεγάλο Μυστικό των Μασόνων

Το ακόλουθο άρθρο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στην "Arkansas State Gazette", την 10η Μαΐου 1849 στο περίεργο ύφος της εποχής.
Δεν χρειάζεται πρόλογο, ούτε σχόλια.
Κατά την επίσκεψή μου τελευταία σε μια γειτονική πόλη, κατέλυσα στο σπίτι του φίλου μου Β., με τον οποίο με συνέδεε μακριά και στενή γνωριμία. Προς μεγάλη μου έκπληξη, είδα τη γυναίκα του να διαβάζει ένα Μασονικό έντυπο. Τη ρώτησα τι είχε συμβεί, ώστε όχι μόνο να ανέχεται τέτοια εφημερίδα στο σπίτι της, μα και να την διαβάζει με τόση προσοχή. Γιατί γνώριζα ότι τα μέλη της οικογένειας του πατέρα της, ήσαν μεταξύ των πιο ζωηρών και φανατικών αντι - μασόνων, που υπήρξαν ποτέ στη Νέα Υόρκη. Μου απάντησε ότι είχε ανακαλύψει το μεγάλο μυστικό της Μασονίας κι αν ήθελα, θα μου αφηγείτο πώς έφτασε σ΄αυτή την ανακάλυψη. Την παρακάλεσα να προχωρήσει. Και να τι μου είπε:
"Λίγο καιρό μετά την αναχώρησή σου απ' εδώ την τελευταία φορά, έμαθα προς εξαιρετική μου αποσβόλωση, ότι ο σύζυγός μου είχε γίνει Μασόνος. Το απέδωσε στην επιρροή σου και δεν χρειάζεται να αναφέρω τι αισθήματα δοκίμασα απέναντί σου και του συζύγου μου. Κατάληξα στο συμπέρασμα ότι ολόκληρη η οικογενειακή μου ευτυχία έφτασε στο τέλος. Ωστόσο αποφάσισα να εξακολουθήσω, χωρίς να μιλήσω, την τέλεια εκπλήρωση των καθηκόντων μου ως συζύγου και μητέρας. Τρεις ή τέσσερις μήνες αργότερα, συνέβη ένα περιστατικό που μ' έκανε ν' αμφιβάλλω για την ακεραιότητα του συζύγου μου. Ήταν μια απ' τις παγερότερες νύχτες του περασμένου χειμώνα, όταν ο σύζυγός μου επέστρεψε σε ώρα πολύ περασμένη και μου είπε: "Μάργκαρετ, μπορείς να κάνεις χωρίς το μάλλινο σάλι σου;" Απάντησα ότι μπορούσα. Μου ζήτησε τότε να του το φέρω, μαζί με μια κουβέρτα. Του τα έφερα και ξανάφυγε αμέσως. Η πρώτη μου σκέψη ήταν να τον ακολουθήσω. ΄Ετρεξα στο παράθυρο και στο φως του φαναριού είδα έναν άλλον άντρα, που κρατούσε ένα καλάθι και μέσα είχαν ριχτεί το σάλι και η κουβέρτα. Απομακρύνθηκαν αμέσως.
Ο σύζυγός μου γύρισε σε μισή ώρα περίπου. Περίμενα ότι το πρωί θα είχε ετοιμάσει κάποια ιστορία για να δικαιολογήσει τη μυστηριώδη διαγωγή του. Αλλά δεν του απέσπασα ούτε λέξη. Αποφάσισα να έχω τα μάτια μου τέσσερα μήπως ανακαλύψω πουθενά το σάλι μου, γιατί θα μπορούσα να λύσω το μυστήριο. Και δεν πέρασε πολύς καιρός, μια μέρα στο δρόμο, που είδα μια γυναίκα να φορά το σάλι μου! Με προσπέρασε βιαστικά.
"Την αδιάντροπη!", σκέφτηκα εκνευρισμένη και τάχυνα το βήμα μου για να την παρακολουθήσω. Από δρόμο σε δρόμο έφτασα σ' ένα διαμέρισμα, όπου την είδα να βγάζει το σάλι και να στρώνεται στη δουλειά της. Απ' την ακόρεστη δίψα μου να μάθω το μυστικό της απιστίας του συζύγου μου, έμαθα το όνομά της και τη διεύθυνσή της κι έφυγα αμέσως για κει. Δεν είχε γίνει λάθος, γιατί βρήκα εκεί και τη κουβέρτα μου.
Τότε όμως όλο το μυστικό έλαμψε στα μάτια μου σα να γράφτηκε με ηλιαχτίδες στον ουρανό. Βρήκα εκεί μια ηλικιωμένη χήρα στα τελευταία της, με τρία παιδιά γύρω της, αδελφάκια της κοπέλας που είχα παρακολουθήσει με τόση υποψία. Από την ετοιμοθάνατη πήρα ένα μάθημα που δεν το είχα ονειρευτεί σ' όλη τη φιλοσοφία μου, όταν μου αφηγήθηκε την ιστορία της ελεημοσύνης που είχε γίνει αφορμή τόσης δυστυχίας μου. "Δεν ξέρω, μου είπε, πώς θα ζούσαμε, αν δεν είχαν την καλοσύνη ν' ασχοληθούν με μας δυο κύριοι, που ήρθαν μια νύχτα και μας άφησαν ένα καλάθι με προμήθειες, μια κουβέρτα, ένα σάλι και πέντε δολάρια. Μόλις άνοιξε η πόρτα έσπρωξαν μέσα το καλάθι λέγοντας: "Δεχθείτε και μη ρωτάτε". Κι έφυγαν, πριν προλάβουμε να ρωτήσουμε ποιοι ήσαν. Δεν γνωρίζω ποιοι ήσαν, αλλά προσεύχομαι να τους φυλάει ο Θεός, αυτούς και τους δικούς τους, μακριά από κάθε θλίψη.
Έφυγα από κείνο το σπίτι καλύτερη από ότι το είχα επισκεφθεί"
"Καλά, είπα, μα το μεγάλο μυστικό της Μασονίας, που είπες πως θα μου έλεγες;".
Μου απάντησε: "Είναι αυτό: Κάνε το καλό και μη μιλάς γι αυτό".
Πηγή:(Από το California Freemason, Σαν Φρανσίσκο, 1958)(Περιοδικό "ΙΛΙΣΟΣ" τεύχ. 247)