Χρονολογική παρουσίαση βιογραφίας &Ελευθεροτεκτονική δραστηριότητα του Benjamin Franklin (1706-1790)

17 Ιανουαρίου 1706
Γεννήθηκε στη Βοστώνη, της Μασαχουσέτης.
Μαθήτευσε στον αδελφό του, Τζέιμς, ο οποίος ήταν τυπογράφος, μόλις στα 12 του χρόνια, τον εγκατέλειψε πέντε χρόνια αργότερα μετά από έντονες διαφωνίες και εγκαταστάθηκε στη Φιλαδέλφεια.
1727
Οργάνωσε τη λέσχη της «φατρίας» ("Junto" club), η οποία εξελίχθηκε στην Αμερικάνικη
Φιλοσοφική Εταιρεία και τη Λέσχη του «Δερμάτινου Περιζώματος», μία μυστική εταιρεία (όπως περιγράφεται στα Χρονικά της Φιλαδέλφεια και της Πενσυλβάνια του 1850, τόμος u, σελίδα 495 και στο βιβλίο «Ο Φραγκλίνος ως Ελευθεροτέκτων», σ. 7-9).
1730 - 1748
Πρώτα εργάστηκε ως τυπογράφος, στη συνέχεια έγινε ιδιοκτήτης μίας τυπογραφικής
επιχείρησης και εξέδωσε την εφημερίδα The Pennsylvania Gazette.
Φεβρουάριος 1730 - 1731
Μυήθηκε στην Στοά του Αγίου Ιωάννου (σύμφωνα με την Ιστορική Εταιρεία της
Πενσυλβάνια, τα πρακτικά της Στοάς του Αγίου Ιωάννη και το βιβλίο πρακτικών των συνεδριάσεων της Μεγάλης Στοάς της Πενσυλβάνια, 1885, σ. 37-39).
1731
Έθεσε τα θεμέλια για μία βιβλιοθήκη, η οποία αναπτύχθηκε σε Δημοτική Βιβλιοθήκη της
Φιλαδέλφεια.
24 Ιουνίου 1732
Εκλέχθηκε Δεύτερος Μέγας Επόπτης (σύμφωνα με την έκδοση της Pennsylvania
Gazette, αρ. 187, της 26ης Ιουνίου, 1732).
1732 - 1757
Κέρδισε ευρεία αναγνώριση με το «Poor Richard's Almanack».
24 Ιουνίου 1734
Εκλέχθηκε Μέγας Διδάσκαλος της Πενσυλβάνια (σύμφωνα με την Pennsylvania
Gazette, αρ. 290, Ιούνιος 1734).
Αύγουστος 1734
Δημοσίευσε ένα Τεκτονικό Βιβλίο του, μία επανέκδοση των Συνταγμάτων των
Ελευθερο-τεκτόνων του Άντερσον, το πρώτο Τεκτονικό βιβλίο το οποίο εκδόθηκε στην Αμερική (σύμφωνα με την Pennsylvania Gazette, αρ. 284, 9 – 16 Μαΐου, 1734).
28 Νοεμβρίου 1734
Έγραψε ως Μέγας Διδάσκαλος στον αδελφό Χένρυ Πράις στη Βοστώνη δύο αδελφικές
επιστολές, μία επίσημη σχετικά με Τεκτονικά ζητήματα και μία λιγότερο επίσημη (κατά μαρτυρία του Χένρυ Πράις)
1734 - 1735
Ο Φραγκλίνος και οι αδελφοί της Στοάς του Αγίου Ιωάννη, σύμφωνα με τις παλιές
τεκτονικές και οικογενειακές παραδόσεις, έθεσαν τον ακρογωνιαίο λίθο στο Δημόσιο Κτήριο «Μέγαρο της Ανεξαρτησίας», το οποίο χτίστηκε την περίοδο κατά την οποία ο Φραγκλίνος διετέλεσε Μέγας Διδάσκαλος (σύμφωνα με την ψηφοφορία της Συνέλευσης, την Ιστορία του Μεγάρου της Ανεξαρτησίας του Etting και επίσης, κατά τις καταγραφές ημερομηνίας στους πίδακες νερού του Μεγάρου)
1735 - 1738
Διετέλεσε Γραμματέας της Στοάς του Αγίου Ιωάννη.
13 Απριλίου 1738
Ο Φραγκλίνος, σε μία επιστολή προς τη μητέρα του, γράφει «οι Ελευθεροτέκτονες δεν
έχουν αρχές ή πρακτικές οι οποίες να είναι ασύμβατες με την θρησκεία και την καλή διαγωγή». (η πρωτότυπη επιστολή υπάρχει – με τον γραφικό χαρακτήρα του Φραγκλίνου – στο σχετικό Βιβλίο της Συλλογής της Ιστορικής Εταιρείας της Πενσυλβάνια)
25 Μαΐου 1743
Επισκέφθηκε την πρώτη Στοά (του Αγίου Ιωάννη) στη Βοστώνη (σύμφωνα με το βιβλίο
πρακτικών των συνεδριάσεων της Μεγάλης Στοάς της Μασαχουσέτης 1733-92, σελίδα 390).
1744
Ήταν ο κύριος συντελεστής στη βελτίωση του φωτισμού των δημόσιων δρόμων, εφηύρε
μία θερμαντική σόμπα (η οποία ακόμη κατασκευάζεται) και ενδιαφέρθηκε για τον ηλεκτρισμό.
1748
Πούλησε την επιχείρησή του στον προϊστάμενο και αποσύρθηκε για να αφιερώσει τον
εαυτό του στη δημόσια ζωή.
10 Ιουνίου 1749
Διορίστηκε Επαρχιακός Μέγας Διδάσκαλος από τον Τόμας Όξναρντ, της Βοστώνης
(σύμφωνα με το βιβλίο πρακτικών των συνεδριάσεων της Μεγάλης Στοάς της Πενσυλβάνια, 1882, σελίδα 157).
29 Αυγούστου 1749
Η Στοά της Ταβέρνας του Βαρελιού υπέβαλλε αίτηση στον Επαρχιακό Μέγα Διδάσκαλο
Φραγκλίνο για μία «Αντιπροσωπεία υπό την ανοχή του» (σύμφωνα με το σχετικό χειρόγραφο, των Πρακτικών της Στοάς της Ταβέρνας του Βαρελιού)
13 Μαρτίου 1750
Ολοκληρώνεται η θητεία του ως Επαρχιακού Μέγα Διδασκάλου και αμέσως διορίζεται
Αναπληρωτής Μέγας Διδάσκαλος από τον Γουίλλιαμ Άλλεν, τον Επαρχιακό Μέγα Διδάσκαλο (σύμφωνα με το Βιβλίο των πρακτικών των συνεδριάσεων της Μεγάλης Στοάς της Πενσυλβάνια, 1882, σελίδα 157).
1752
Έκανε τα περίφημα πειράματα με χαρταετό.
12 Μαρτίου 1752
Ορίζεται μέλος Επιτροπής για την ανέγερση της «Στοάς των Ελευθεροτεκτόνων» στη
Φιλαδέλφεια (σύμφωνα με το πρωτότυπο χειρόγραφο της Βιβλιοθήκης του Τεκτονικού Μεγάρου, της Φιλαδέλφεια).
25 Οκτωβρίου 1752
Επισκέφθηκε την Στοά της Ταβέρνας του Βαρελιού (σύμφωνα με το χειρόγραφο των
Πρακτικών της Στοάς της Ταβέρνας του Βαρελιού).
1754
Ήταν ο αντιπρόσωπος της Πενσυλβάνια στο Κογκρέσο του Ώλμπανυ.
11 Οκτωβρίου 1754
Παρίσταται στην Τριμηνιαία Εκδήλωση της Μεγάλης Στοάς της Μασαχουσέτης, η οποία
πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Συναυλιών της Βοστώνης (σύμφωνα με το Βιβλίο των πρακτικών των συνεδριάσεων της Μεγάλης Στοάς της Μασαχουσέτης 1733-92, σελίδα 34, και 1871, σελίδα 361).
24 Ιουνίου 1755
Είχε προεξέχοντα ρόλο στη Μεγάλη Επέτειο και Καθιέρωση της «Στοάς των
Ελευθεροτεκτόνων» στη Φιλαδέλφεια, το πρώτο Τεκτονικό κτήριο της Αμερικής (σύμφωνα με την Pennsylvania Gazette, αρ. 1384. 3 Ιουλίου 1755 και το Κήρυγμα της Εκκλησίας του Χριστού, Φιλαδέλφεια 1755, που βρίσκεται στο Αρχείο της Ιστορικής Εταιρείας της Πενσυλβάνια).
1757 - 1762
Εκπροσώπησε την Πενσυλβάνια στην Αγγλία με σκοπό την επιβολή φόρων στην
ιδιωτική ακίνητη περιουσία.
10 Οκτωβρίου 1759
Επισκέφθηκε την Στοά Άγιος Δαβίδ, στο Εδιμβούργο της Σκωτίας (σύμφωνα με το
αρχείο «Τέσσερεις Εστεμμένοι Μάρτυρες», του 1908 τόμος xxi, 3ο κεφάλαιο, σελίδα 270).
1760
Επαρχιακός Μέγας Διδάσκαλος της Φιλαδέλφεια (σύμφωνα με τα Συντάγματα του
Noorthouck, σελίδα 276 έκδοση του 1784 στο Λονδίνο)
17 Νοεμβρίου 1760
Παρίσταται στη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας, η οποία συνεκλήθη στο «Στέμμα & Άγκυρα»,
στο Λονδίνο. Σύμφωνα με τα Πρακτικά της Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας, εισήλθε ως «Επαρχιακός Μέγας Διδάσκαλος».
1762
Προσφωνείται ως Μέγας Διδάσκαλος της Πενσυλβάνια (σύμφωνα με τις επιστολές του
αδελφού Βάλεντζ προς τον Φραγκλίνο οι οποίες βρίσκονται στο αρχείο της Αμερικάνικης Φιλοσοφικής Εταιρείας).
1766
Εκλήθη στη Βρετανική Βουλή των Κοινοτήτων για να αιτιολογήσει την αντίθεση των
αποικιών της Αμερικής στο Φόρο Χαρτοσήμου.
1775
Επέστρεψε στη Φιλαδέλφεια, όταν ο πόλεμος κατέστη αναπόφευκτος.
Έγινε μέλος του δεύτερου Ηπειρωτικού Κογκρέσου και ήταν στην επιτροπή η οποία συνέταξε και υπέγραψε τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας.
1776
Εστάλη ως μέλος μίας τριμελούς επιτροπής για να διαπραγματευθεί μία διεθνή συνθήκη
με τη Γαλλία. Έτυχε τεράστιας δημοτικότητας κατά τη διάρκεια της παραμονής του, η οποία κράτησε έως το 1785, περίοδο κατά την οποία ήταν διπλωματικός εκπρόσωπος των Ηνωμένων Πολιτειών. Εντάχθηκε σε Τεκτονικές Στοές της Γαλλίας (σύμφωνα με έγγραφα του Αρχείου της Αμερικάνικης Φιλοσοφικής Εταιρείας)
7 Απριλίου 1778
Παραβρέθηκε στη μύηση του Βολταίρου στην Στοά των Εννέα Αδελφών (ή Μουσών), μία
διάσημη Στοά στο Παρίσι (σύμφωνα με το βιβλίο του Αμιάμπλ «Μία τεκτονική στοά πριν το 1787», σελίδα 65, του Λαντουάν «Ιστορία του Γαλλικού Ελευθεροτεκτονισμού» και του Κλος «Ιστορία του Ελευθεροτεκτονισμού στη Γαλλία»).
1778
Εντάσσεται στην Στοά των Εννέα Αδελφών στο Παρίσι. Προφανώς, το παράδειγμα του
Φραγκλίνου δεν άφησε ανεπηρέαστη την απόφαση της ηγετικής φυσιογνωμίας της φιλοσοφίας στο να γίνει δεκτός ως Ελευθεροτέκτων και από την άλλη μεριά είναι βέβαιο ότι η μύηση του Βολταίρου ήταν καθοριστική για την απόφαση του Ένδοξου Αμερικανού να ενταχθεί στις Εννέα Αδελφές (Στοά)-" " Το όνομα του Φραγκλίνου εμφανίζεται λίγο μετά εκείνου του Βολταίρου στην εκτυπωμένη κατάσταση του 1779"(σύμφωνα με το «Μία τεκτονική στοά πριν το 1789», σελίδα 145).
28 Νοεμβρίου 1778
Πρωτοστάτησε στην Στοά της Θλίψης ή Τεκτονική επικήδεια τελετή του Βολταίρου
(σύμφωνα με σχετικό Χειρόγραφο του Αρχείου της Αμερικάνικης Φιλοσοφικής Εταιρείας και Μετάλλιο το οποίο αποτελούσε τιμητικό ενθύμιο της περίστασης και το οποίο βρίσκεται στη Βιβλιοθήκη του Τεκτονικού Μεγάρου, στη Φιλαδέλφεια. Ο αδελφός Χώκινς δηλώνει ότι ένα ακόμη δείγμα αυτού του σπάνιου μεταλλίου βρίσκεται στην κατοχή της Μεγάλης Στοάς του Μέκλενμπουργκ, στη Γερμανία).
21 Μαΐου 1779
Εκλέχθηκε Σεβάσμιος Διδάσκαλος της Στοάς των Εννέα Αδελφών και η εφορευτική
επιτροπή ειδοποιώντας τον για την εκλογή αυτή στο Πασύ, κοντά στο Παρίσι, μίλησε περί των Σημαντικών και πολλών υποθέσεων τις οποίες είχε αναλάβει και σημείωσε ότι αντέχοντας αυτήν την ευθύνη θα μπορούσε να βρει χρόνο να «παρακολουθεί τις συνεδριάσεις των Ελευθεροτεκτόνων σα να ήταν ένας αδελφός με αρκετό ελεύθερο χρόνο». Ο Φραγκλίνος διετέλεσε Σεβάσμιος Διδάσκαλος για δύο χρόνια, ενώ η θητεία του είχε ανανεωθεί το 1780 (σύμφωνα με το «Μία Τεκτονική Στοά Πριν το 1789», του αδελφού Λουί Αμιάμπλ 1897, σελίδες 136, 145).
1781
Ορίστηκε μαζί με τον Τζέυ και τον Άνταμς να διαπραγματευθεί την υπογραφή της ειρήνης
με τη Μεγάλη Βρετανία.
1782
Εκλέγεται Σεβάσμιος, ήτοι Σεβάσμιος Διδάσκαλος της Στοάς των Εννέα Αδελφών, στη
Μεγάλη Ανατολή Παρισιού (σύμφωνα με τα έγγραφα του Αρχείου της Αμερικάνικης Φιλοσοφικής Εταιρείας)
7 Ιουλίου 1782
Μέλος της Σεπτής Στοάς του "Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ" (σύμφωνα με τα έγγραφα
του Αρχείου της Αμερικάνικης Φιλοσοφικής Εταιρείας).
1785
Εκλέγεται επίτιμο μέλος της Στοάς των Καλών Φίλων, της Ρουέν, στη Γαλλία (σύμφωνα
με τα έγγραφα του Αρχείου του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια).
24 Απριλίου 1785
Εκλέγεται Επίτιμος Σεβάσμιος της Σεπτής Στοάς του "Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ"
(σύμφωνα με τα έγγραφα του Αρχείου της Αμερικάνικης Φιλοσοφικής Εταιρείας).
Σεπτέμβριος 1785
Επέστρεψε στη Φιλαδέλφεια.
1785 - 1787
Ήταν πρόεδρος του εκτελεστικού συμβουλίου της Πενσυλβάνια (όργανο της τοπικής
αυτοδιοίκησης).
27 Δεκεμβρίου 1786
Κατά την αφιέρωση ενός κηρύγματος το οποίο εκφωνήθηκε κατά παράκληση του Μέγα
Διδασκάλου της Πενσυλβάνια, από τον αιδεσιμότατο Τζόζεφ Πίλμορ στην Εκκλησία του Αγίου Παύλου, της Φιλαδέλφεια, ο Φραγκλίνος αναφέρεται ως " ένας Ένδοξος Αδελφός του οποίου η διακεκριμένη μεταξύ των Τεκτόνων αρετή, του παρείχε το μέγιστο σεβασμό τους" (αντίγραφο από το Βιβλίο το οποίο βρίσκεται στο Αρχείο της Ιστορικής Εταιρείας της Πενσυλβάνια και τη Βιβλιοθήκη του Τεκτονικού Μεγάρου της Φιλαδέλφεια).
17 Απριλίου 1790
Απεβίωσε.
Πηγη:http://mystica.gr

Posted in: