Είναι γνωστή η μη ενασχόληση του Τεκτονισμού , εντός των Στοών , με πολιτικά ζήτημα (Η Ελευθεροτεκτονική δεν αναμιγνύεται στην πολιτική και όλες οι πολιτικές συζητήσεις απαγορεύονται στις συνεδρίες της – από το site της EΜΣΤΕ) . Η ενασχόληση με την Πολιτική , ως ένα αντικείμενο το οποίο μπορεί να διχάσει και να φέρει αναστάτωση μεταξύ των αδελφών, αποφεύγεται για χάρη της αρμονίας, της ενότητας και της ομαλής λειτουργίας της αδελφότητος (και κατά την γνώμη του γράφοντος ορθός ισχύει αυτός ο περιορισμός).
Από την προσωπική μου εμπειρία έχω διαπιστώσει δύο κατηγορίες αδελφών. Η πρώτη αποτελείται από πολίτες ευαισθητοποιημένους στα κοινά, με έντονους προβληματισμούς , με άποψη και πάνω από όλα με αγωνία για τα της πολιτείας θέματα. Πολλοί από αυτούς δραστηριοποιούνται σε κινήσεις πολιτών, σωματεία, κοινωνικές ομάδες, κόμματα, όπου με τον έναν ή τον άλλο τρόπο συμβάλλουν ,στο μέτρο των δυνατοτήτων τους, στο κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι ανταποκρινόμενοι στην τοποθέτηση του Αριστοτέλη ότι ο άνθρωπος είναι πολιτικό ον.
Η δεύτερή κατηγορία αποτελείται από αδελφούς οι οποίοι σαν να έχουν << ταμπουρωθεί >> πίσω από αυτή την αρχή του Τεκτονισμού ( η οποία είναι πολύ συγκεκριμένη και επαναλαμβάνω αναφέρεται στα εντός Στοάς δρώμενα) όχι μόνον απέχουν από τα κοινά (κάτι το οποίο είναι δικαίωμά τους βέβαια) αλλά διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους όταν ακούν κάποιον άλλον να συζητά τέτοια θέματα (και δεν εννοώ κομματικά) ακόμη και έξω από το χώρο της Στοάς.
Ο άνθρωπος έχει έμφυτη την τάση να θέλει να είναι μέρος της πολιτικής κοινωνίας. Η ευδαιμονία του κρίνεται σε μεγάλο βαθμό από τις σχέσεις του με τους άλλους ανθρώπους και τους παράγοντες που διαμορφώνουν το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζει. Η Πολιτεία λοιπόν όπως διατύπωσε τόσο ο Αριστοτέλης όσο και ο Πλάτωνας, δεν είναι ο απώτερος σκοπός αλλά ένα μέσο που βοηθά τον άνθρωπό να αποκτήσει σοφία και αρμονία.
Και εδώ τίθεται ένα ερώτημα.
Πως μπορούν λοιπόν κάποιοι Τέκτονες να μένουν αδιάφοροι σήμερα , σε μια συγκυρία όπου η πατρίδα μας περνά από τις δυσκολότερες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας της ;
- Όταν υπάρχει ένα μνημόνιο όπου η εφαρμογή του οδηγεί σε μεγαλύτερη ύφεση και εξόντωση την ελληνική οικονομία και κοινωνία;
- Όταν οι όροι των δανείων που παίρνουμε εξυπηρετούν μόνο τους δανειστές και μας δημιουργούν περισσότερα προβλήματα από αυτά που λύνουν;
- Όταν τα σπασμένα τα πληρώνουν οι πολλοί τη στιγμή που η οικονομική ελίτ τρίβει τα χέρια της και περιμένει στην ουρά για νέα κέρδη;
- Όταν οι συνταγές του ΔΝΤ και της ΕΚΤ μας οδηγούν σε διόγκωση των ελλειμμάτων;
- Όταν μερικοί <<σύμμαχοι>> δεν μπορούν να ξεχάσουν την αποικιοκρατική τους συνείδηση και ασελγούν πάνω στη χώρα μας;
- Όταν ο περήφανος Έλληνας ψάχνει στα σκουπίδια για φαγητό;
-Όταν οι αυτοκτονίες συμπολιτών μας που έχουν περιέλθει σε οικονομικό αδιέξοδο έχουν τριπλασιαστεί;
- Όταν διακυβεύεται η εθνική κυριαρχία και ο εθνικός μας πλούτος;
Όταν, όταν, όταν…….
Αν οι αδελφοί μας των περασμένων αιώνων ακολουθούσαν μια παρόμοια στάση τότε δεν πρόκειται ο Τεκτονισμός να πρωτοστατούσε σε καμία από τις κοινωνικές ανατροπές που πρωταγωνίστησε από την Κολομβία έως την πατρίδα μας. Όμως αυτοί oοι αδελφοί , πιστοί στο Ελευθερια – Ισότης – Αδελφότης ( που θα έπρεπε να κοσμούσε όλες τις Τεκτονικές Στοές) ξεκίνησαν κοινωνικές αλλαγές προσφέροντας στους ανθρώπους ελευθερία, ισότητα, ανάπτυξη.
Θα πρέπει λοιπόν κάποιοι να σταματήσουν να κρύβονται πίσω από γενικές αρχές ή όπως αλλιώς θέλουν κάποιοι να τις ονομάσουν και να κινηθούν ή έστω να οραματιστούν προς την πολιτική και κοινωνική επαναδόμηση της πατρίδος μας.
Δημόδοκος
