Για τον αδ. Πέτρο Λιόλιο
έμαθα τυχαία στο διαδίκτυο όταν διάβασα ότι ένας Έλληνας αδελφός ανέλαβε Μεγάλος
Διδάσκαλος της Μεγάλης Στοάς ΙΣΤΡΙΑ, Αυστηράς Επιτηρήσεως της Ρουμανίας.
Αμέσως επιδίωξα μια επικοινωνία
μαζί του. Ο αδ. Πέτρος ανταποκρίθηκε άμεσα .
Παρακολουθώντας την δράση
του και διακρίνοντας μια ακόρεστη αγάπη για την αδελφότητα αποφάσισα να του
ζητήσω να μοιραστεί με τους αναγνώστες του Ελληνικού Πρακτορείου Τεκτονικών
Ειδήσεων και του Blog
Tektonismos
τις
εμπειρίες του, τη γνώση του αλλά και να μας μιλήσει για τον Τεκτονισμό στην
Ρουμανία.
Τον βομβάρδισα με πλήθος
ερωτήσεων τις οποίες απάντησε μια προς μία σε ένα κείμενο το οποίο διαπνέεται
από πραγματική αγάπη για τον Τεκτονισμό και ενδιαφέρον για το βαθύτερο νόημά
του.
Θα θέλαμε δημόσια να ευχαριστήσουμε
τον Μεγάλο Διδάσκαλο Πέτρο Λιόλιο για την τιμή
που μας έκανε.
Αγαπητέ Αδελφέ Γαβριήλ
Κατ’ αρχήν θέλω να σε
ευχαριστήσω που με την προσπάθειά σου με κρατάς ενήμερο μέσω της ιστοσελίδας
σου για τα συμβαίνοντα στην Αδελφότητά μας. Επίσης θέλω να σε ευχαριστήσω που
μου δίνεις την ευκαιρία να κοινοποιήσω μέσα από την ιστοσελίδα σου πληροφορίες
και σκέψεις μου γύρω από τον Τεκτονισμό, όπως τις κατανοώ και βιώνω. Θεωρώ πιο χρήσιμο για τους αναγνώστες σου να τους περιγράψω τα βήματα των τελευταίων 30
περίπου ετών που προετοίμασαν την είσοδό μου στον Τεκτονισμό και τη μετέπειτα
πορεία μου, έως σήμερα.
Χρησιμοποιώ αυστηρά το πρώτο
πρόσωπο στην αφήγησή μου γιατί θα μιλήσω μόνο για την προσωπική μου εμπειρία.
Θέλω επίσης να κάνω και μια τοποθέτηση στη γεωγραφία της πορείας μου και τα
συναισθήματα που πηγάζουν από αυτήν την πορεία.
Γεννήθηκα το 1955 στη Βέροια.
Το 1976 πήγα για σπουδές στη Ρουμανία και επέστρεψα το 1981. Μετά την
στρατιωτική μου θητεία διορίστηκα στην Εκπαίδευση το 1983.Το 1990 ξεκίνησα το
Διδακτορικό μου στην Ιστορία στο Βουκουρέστι. Το 1994 παραιτήθηκα από το
Δημόσιο και από τότε ζω ως ελεύθερος επαγγελματίας στη Ρουμανία. Άρα Έλλην του
Εξωτερικού εδώ και 22 περίπου χρόνια, με σημαντική παρουσία στην κοινωνική και
οικονομική ζωή αυτής της χώρας.
Η επαφή μου με τον
Τεκτονισμό ως έννοια έγινε το 1991, ανακαλύπτοντας στα αρχεία του Βουκουρεστίου
και του ΥΠΕΞ της Ελλάδας, τον σημαντικό ρόλο που έπαιξαν σημαντικοί τέκτονες
όπως ο Καποδίστριας, μέλη της Φιλικής Εταιρίας, ο Ρήγας, κάποιοι Ιερολοχίτες,
οι Τέκτονες της Βαυαρίας την περίοδο της ίδρυσης του νεοελληνικού κράτους. Αυτή
η περίοδος αποτελούσε και το αντικείμενο της διατριβής μου. Η πεμπτουσία της
προσπάθειας τους ήταν να κατοχυρώσουν την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ! Όχι απλά με την έννοια της
απελευθέρωσης από τις κυρίαρχες δυνάμεις. Ούτε με την έννοια της θρησκευτικής
ελευθερίας. Αλλά μιλούσαν για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ που τελικά θα οδηγήσει στην
ΑΛΗΘΕΙΑ.
Με αυτό το έναυσμα
άρχισε η προσωπική μου πορεία αναζήτησης
της Αλήθειας, σε δρόμους που φαινόταν ότι θα εύρισκα απαντήσεις πιο εύκολα.
Άρχισα με μελέτες γύρω από τις θρησκείες και τις αντιλήψεις περί οργάνωσης των
κοινωνιών. Επισκέψεις σε τόπους όπου υπήρχε πρακτική ζωής καθεμιάς αυτών των
θρησκειών. Από το Άγιο Όρος στο Βατικανό, από την Τσιάν Μαι στην Ταϋλάνδη, από
τους Σούφι της Συρίας, στην Λαλιμπέλα της Αιθιοπίας ή στους Μαορί της Νέας
Ζηλανδίας. Πολύωρες συζητήσεις με εξειδικευμένους πάνω σε ζητήματα σοσιαλισμού,
φιλελευθερισμού, καπιταλισμού, φιλοσοφίας. Το συμπέρασμα: όλοι τους είχαν
δίκαιο. Αλλά ήταν η δική τους αλήθεια. Ήταν
ικανοποιημένοι από τις ερμηνείες που είχαν στη φιλοσοφία τους. Με αυτήν ζούσαν,
γι αυτήν αγωνίζονταν. Με αυτή την αλήθεια τους, κατ’ επέκταση, πίστευαν ότι θα
σώσουν την ανθρωπότητα. Κατανοούσα όλες αυτές τις αλήθειες. Αλλά καμιά δεν ήταν
δική μου. Καμιά δε με ελευθέρωνε. Άρα ήμουν σε λάθος δρόμο.
Γινόταν σταδιακά
προφανές ότι η αλήθεια δεν είναι κάτι
που το κατασκευάζει το μυαλό, ούτε κάτι που κάποιοι άλλοι το στοχάζονται και
στο χαρίζουν. Την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ την ΒΙΩΝΕΙΣ. Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είναι ΤΑΥΤΟΣΗΜΗ με τη ΖΩΗ.
Όπου υπάρχει ΖΩΗ προϋποτίθεται ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Όπου δεν περισσεύει η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ η ζωή
σκοτεινιάζει, σκοντάφτει, ασθενεί, πεθαίνει. Οδηγήθηκα να ξαναεμβαθύνω πια σε
δρόμους αναζήτησης της βιωματικής ελευθερίας.
Στη διάρκεια αυτής της
αναζήτησης, συναντούσα κατά καιρούς τον Τεκτονισμό, αλλά δεν του έδινα σημασία
, θεωρώντας τον κοινωνική εκδήλωση μέσα
σε πλαίσιο συνωμοτικό και καταστροφολογικό. Τα πάντα άλλαξαν όταν διάβασα το
τυπικό τελετουργικό του Διδασκάλου το 1998, διαπιστώνοντας ότι η σημειολογία
του εμπεριέχει πολλαπλά στοιχεία των περισσοτέρων θεωριών που είχα διαβάσει
μέχρι τότε, το δε τελετουργικό στηρίζεται σε σωματική κίνηση των συμμετεχόντων.
Ανοιγόταν μπροστά μου η προοπτική της βιωματικής σκέψης. Όλο το οικοδόμημα των
πολύπλοκων σκέψεων και θεωριών που επί χρόνια έχτιζα, κατέρρευσε κατά τη
διαδικασία της μυήσεως στο βαθμό του Μαθητή, την στιγμή που γύρισα να αντικρύσω
στον καθρέφτη τον μεγαλύτερο εχθρό. Και είδα τον Εαυτό μου! Δεμένο στα δεσμά
των κοινωνικών και οικονομικών προκαταλήψεων. Εγκλωβισμένο στο θαυμασμό της
δημιουργικής σκέψης του μυαλού μου. Ακινητοποιημένο σε πιστεύω που με έκαναν
ΣΤΑΘΕΡΟ (ακίνητο) στις απόψεις και στα ιδεολογήματά μου. Από εκείνη τη στιγμή
μέχρι σήμερα, ότι συμβαίνει με αφορά όχι ως σκέψη, αλλά ως βιωματική εμπειρία.
Τίποτε πια δεν είναι το ίδιο! Τα πάντα βρίσκονται σε κίνηση. Αισθάνομαι να
επανέρχομαι στη ΖΩΗ. Νιώθω τα σημάδια της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. Η εμπειρία δεν είναι
ποσοτική, ούτε σωρευτική. Είναι η συνεχής εμπειρία του καινούργιου. Αυτή όμως η
κατανόηση της βιωματικής εμπειρίας του Τεκτονικού Τυπικού απαιτούσε κομψότητα
στη συμπεριφορά, αυστηρότητα στο τυπικό αλλά περισσότερο από όλα: την αναζήτηση
της ΑΛΗΘΕΙΑΣ ως κοινό σκοπό των Αδελφών. Οι δικές μου αναζητήσεις δεν
συνέπιπταν με αυτές άλλων Αδελφών, τους
οποίους δικαιολογώ απόλυτα. Έφτασαν στον τεκτονισμό προσκεκλημένοι από συγκυρίες και συμφέροντα
και όχι αιτούμενοι οι ίδιοι την αναζήτηση της Αληθείας. Το αποτέλεσμα ήταν
πλήθος εισερχομένων και εξερχομένων με διάχυτη την απογοήτευση εξαιτίας του
γεγονότος ότι το τεκτονικό ένδυμα οι βαθμοί και τα περιλαίμια δεν
ανταποκρίνονταν στις απαιτήσεις τους. Και φυσικά έχουμε και εδώ φωτεινές
εξαιρέσεις Αδελφών οι οποίοι άλλοι από ένστικτο, άλλοι από εμπειρία και άλλοι
ως πεπεισμένοι ότι ο Τεκτονισμός εμπεριέχει τη διαδικασία της Βιωματικής
Αληθείας, με έπεισαν να αναζητήσω νέα σκέπη. Έτσι έφτασα στη Μεγάλη Στοά
Αυστηράς Επιτηρήσεως της Ιταλίας, του Ελεύθερου και Αποδεδειγμένου Σκωτικού
Τύπου με την οποία από κοινού αποφασίσαμε το 2011 την ίδρυση της Μεγάλης Στοάς
ΙΣΤΡΙΑ, Αυστηράς Επιτηρήσεως και στη Ρουμανία, υπό τη δική μου καθοδήγηση.
Παρατηρείς ότι απέφυγα
οποιοδήποτε γεωγραφικό περιορισμό στον τίτλο της Μεγάλης Στοάς, επειδή θεωρώ
ότι ο εδαφικός προσδιορισμός δεν έχει τίποτε να συνεισφέρει στην πραγματική
τεκτονική εργασία. Μάλλον άλλου τύπου ματαιοδοξίες εξυπηρετεί.
Αποφασίσαμε αυτή τη μορφή,
ώστε να μπορώ να πράττω απόλυτα ελεύθερα τη τεκτονική εργασία σε πνεύμα
Αυστηρότητας και Τεκτονικής Παράδοσης.
Αγαπητέ Αδελφέ Γαβριήλ
Είναι προφανές ότι οι
κοινωνίες βρίσκονται σε ανακατατάξεις. Σε όποια χώρα ή Στοά, οι Τέκτονες μέλη
τους τις ενέπλεξαν σε πολιτικές, οικονομικές ή θρησκευτικές υποθέσεις,
προσπαθώντας να αποκτήσουν κύρος και επιρροή, μετέφεραν την κρίση και μέσα στις
Στοές τις οποίες μετέτρεψαν σε προεκτάσεις των εξωτεκτονικών τους
δραστηριοτήτων. Σε τέτοιες εποχές ο Τεκτονισμός πρέπει να αποτελεί φάρο ελπίδας
και νέου μηνύματος, όπως συμβαίνει επί χιλιετίες και όχι να κρύβεται
προσπαθώντας να αποκτήσει αξία από τις συνωμοσιολογικές κριτικές που δέχεται. Δεν πρέπει να λέμε ότι ο τάδε πολιτικός ή
επιστήμονας ήταν Τέκτων αλλά ο τάδε Τέκτων ήταν και πολιτικός. Ο Τεκτονισμός
ήταν αναγκασμένος να κρατήσει κλειστές τις πόρτες τα χρόνια του σκοταδισμού για
να προστατέψει τα μέλη του. Τώρα όμως οι κοινωνίες ανοίγουν, το μήνυμα της
βιωμένης ελευθερίας πρέπει να περάσει ως νέα πρόταση.Δεν υπάρχουν κάποιοι άλλοι που
περιμένουμε να το κάνουν. Οι άλλοι είμαστε εμείς. Κατέγραψε ότι είμαι
διατεθειμένος να βοηθήσω όπου με καλούν.
Πρόσφατα ήμασταν στην
Κωνσταντινούπολη με άλλους Μεγάλους Διδασκάλους από Ευρώπη και Αμερική να μεταφέρουμε το μήνυμα Ελευθερίας
του Τεκτονισμού στο μουσουλμανικό κόσμο.
Αγαπητέ Αδελφέ Γαβριήλ
Πώς να μιλήσεις για
ελευθερία όταν φοβάσαι; Πώς θα οδηγείς τους Μαθητές σου αν δεν έχεις καθαρό
βλέμμα εσυ ως Δάσκαλος; Πώς θα μιλήσεις για ελευθερία όταν κρύβεσαι στα
τεκτονικά κτίρια και δεν αφήνεις νέο αέρα να εισέλθει ώστε να ξαναδώσεις
ελπίδα; Ο Τεκτονισμός δεν υποφέρει από έξω. Επέτρεψε τους αμαθείς να τον
κατηγορούν. Μέσα όμως κακοφορμίζει όταν δεν κινούνται οι άνθρωποι, όταν δεν
ανταλλάσουν απόψεις. Αφορίζει ο ένας τον άλλον, λες και είναι οργανώσεις. Και
από την άλλη πλευρά, σεβαστοί αδελφοί, φωτεινά πρόσωπα, με καλοσύνη με
αυταπάρνηση, προσπαθούν να σώσουν ότι μπορεί να σωθεί. Ελεύθεροι άνθρωποι που η
ευγενική τους παρουσία φωτίζει την κοινότητα όπου ζουν.
Το μήνυμα που δίνω στους έλληνες Αδελφούς
είναι: να ξαναπάνε στις στοές. Να επιλέξουν τον άριστο των Αδελφών και να
ξαναρχίσουν τη δουλειά. Η πράξη ξαναγεννά την ελπίδα. Σου δείχνει τους νέους
δρόμους. Να ανοιχτούν στην κοινωνία. Να μιλήσουν με τους ανθρώπους. Έχουν σημαντικό
μήνυμα να μεταφέρουν. Επαναλαμβάνω.
Είμαι στη διάθεσή οποιουδήποτε το ζητήσει
να βοηθήσω. Δεν είναι ζήτημα γνώσεων. Είναι Διαθεσιμότητα . Η ζωή είναι
κίνηση. Ο τεκτονισμός έχει κίνηση. Ο τεκτονισμός είναι τρόπος ζωής.
Οι σχέσεις μου με τον
ελληνικό Τεκτονισμό είναι σε επίπεδο Αδελφών και όχι Στοών.
Στη Ρουμανία ο Τεκτονισμός αποτελεί καθρέφτη
της κοινωνίας. Σιγά σιγά θα βρει το δρόμο του. Θα πάρει όμως χρόνια. Το
μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι ο Τεκτονισμός βρισκόταν επί περίπου 45 σε ύπνο.
Έτσι χάθηκαν οι εμπνευσμένοι και έμπειροι δάσκαλοι. Αλλά όπως πολύ καλά
γνωρίζεις, ο Τεκτονισμός δεν γίνεται με το βιβλίο, θέλει εμπειρία και βαθιά
γνώση του Τεκτονικού τελετουργικού.
Οι Ρουμάνοι Αδελφοί έχουν
σχέση με την Ελλάδα και σε ατομικό και σε επίπεδο μεγάλων Στοών. Άλλωστε οι
έλληνες Αδελφοί έπαιξαν σπουδαίο ρόλο στη αναβίωση του Τεκτονισμού στη Ρουμανία
μετά το 1990.
Σχετικά με την είσοδο των
γυναικών: θεωρώ ότι σταδιακά πρέπει να ανοίξουν όλες οι Στοές, χωρίς κανένα
περιορισμό. Σήμερα υπάρχουν Στοές γυναικών, Στοές μικτές όπου θα μπορούσαν να
ζητήσουν την είσοδο εφόσον το θέλουν. Είναι στο σχεδιασμό μου την επόμενη
περίοδο να στηρίξω την διάθεση για είσοδο στο Τεκτονισμό στη Ρουμανία και
γυναικών αλλά υπό την μορφή αποκλειστικά γυναικείων Στοών.
Καλές Διακοπές
ΜΔ Πετρος Λιόλιος 33ο
