Αγαπητοί φίλοι
Το παρόν δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας είναι ένα κλασικό παράδειγμα προσπάθειας δημιουργίας εντυπώσεων από κάποιους <<συλλόγους>>. Προσέξτε ιδιαίτερα τους λόγους για τους οποίους κατηγορείται ο Αγ. Χρσόστομος Σμύρνης. Για υπέρμετρο πατριωτισμό , για ανοχή στην Μασονία και γιατί ήταν υπέρμαχος της ένωσης των εκκλησιών. Δηλαδή κατηγορείται γιατί αγαπούσε πολύ την πατρίδα του, γιατί ήταν υπέρμαχος του ελεύθερου πνεύματος και γιατί οραματίζονταν την ένωση των εκκλησιών (όπως ήταν πριν από το Σχίσμα του 1054).
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Ηταν μασόνος, αιρετικός, οικουμενιστής. Για όλα αυτά, πρέπει να ριχθεί στην... πυρά. Και επειδή είναι νεκρός, και ήδη άγιος, το μόνο που απομένει είναι να... κατέλθει από το πάνθεον των αγίων.
Η ενδιαφέρουσα αυτή υπόθεση αφορά τον μητροπολίτη Σμύρνης, Χρυσόστομο Καλαφάτη, που σφαγιάστηκε από τους Τούρκους το 1922. Η Ιερά Σύνοδος τον κατέταξε στη χορεία των αγίων στις 4 Νοεμβρίου 1992.
Σήμερα, η αρμόδια επιτροπή της Ιεράς Συνόδου, μελετά την έκπτωσή του, έπειτα από σχετικό υπόμνημα ενός συλλόγου του Βόλου με τις ευλογίες του μητροπολίτη Δημητριάδος Ιγνατίου.
* Ο Ορθόδοξος Χριστιανικός Αγωνιστικός Σύλλογος Βόλου, με την επωνυμία «Αγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης», στο υπόμνημά του υποστηρίζει ότι «ο Χρυσόστομος Σμύρνης κατηγορήθηκε ότι ήταν μασόνος, ανήκε στη στοά "Ιωνία", τουλάχιστον κατά την τριετία 1919-1922, στενότατοι συνεργάτες του ήταν ηγετικά στελέχη της μασονίας και ο ίδιος οδήγησε αρκετούς φίλους και συγγενείς του στον τεκτονισμό.
»Ουδέποτε ήλεγξε τη μασονία, αν και η Σμύρνη κατά την περίοδο του Χρυσοστόμου είχε τουλάχιστον δέκα μασονικές στοές. Η όλη του ζωή και διδασκαλία ήταν εναρμονισμένη πλήρως με τα "πιστεύω" της μασονίας, καθώς είχε πανθεϊστικές και ειδωλολατρικές απόψεις που τις διεκήρυσσε δημόσια».
* Ενα άλλο «αμάρτημα» του Αγίου Χρυσοστόμου, όπως περιγράφεται στο υπόμνημα, είναι η κατηγορία για οικουμενισμό: «Κήρυξ και θερμός υπερασπιστής της ενώσεως των Εκκλησιών, με μόνο κριτήριο την αγάπη και όχι το ορθό δόγμα. Ενώ οι υπερασπιστές της αγιοποιήσεώς του προβάλλουν το δίτομο έργο του "Περί Εκκλησίας", το οποίο συνέγραψε ως αρχιδιάκονος και ήταν όντως ορθόδοξο και άψογο από θεολογικής πλευράς, δυστυχώς απέκρυψαν τη μετέπειτα διδασκαλία του ως επισκόπου και τις σχέσεις του με τους αιρετικούς. Με απώτερο σκοπό να λάβει εκ μέρους των Μεγάλων Δυνάμεων βοήθεια για την πατρίδα, την οποία υπεραγαπούσε, δεν δίστασε να προσέλθει στον πάπα με δουλικό τρόπο, ο πρώτος ορθόδοξος επίσκοπος μετά την Αλωση, αναγνωρίζοντάς τον ως ύπατη εκκλησιαστική
αρχή».
* Ο μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος κατηγορείται επίσης, μεταξύ άλλων, γιατί... «διακατεχόταν από έναν υπέρμετρο πατριωτισμό, ο οποίος τον οδηγούσε να συμβιβάζεται στα θέματα της πίστεως και να προδίδει την πίστη του προκειμένου να βοηθήσει την πατρίδα. Ουδέποτε επρόβαλε ως πρότυπά του Πατέρες της Εκκλησίας, ήταν πολέμιος του μοναχισμού, υπέρμαχος και πρόδρομος της σημερινής τάσης για λειτουργική ανανέωση στους κόλπους της Εκκλησίας. Είχε κοσμικές αντιλήψεις, εδίδασκε την προσήλωση στο κάλλος του σώματος, χρησιμοποιούσε συχνά εκφράσεις ειδωλολατρικές και λέξεις υβριστικές».
* Οι συγγραφείς του υπομνήματος καταλήγουν:
«Είναι βέβαιο ότι η πίστη του Χρυσοστόμου ήτο διεστραμμένη και δαιμονική, σε σημείο που να καθίσταται αμφίβολο αν σώθηκε και ως απλός ορθόδοξος Χριστιανός».
* Στην ίδια επιτροπή κατατέθηκε και συζητήθηκε και το υπόμνημα του μητροπολίτη Φωκίδος Αθηναγόρα για την αγιοκατάταξη του επισκόπου Σαλώνων Ησαΐα και του αδελφού του ιερέα Ιωάννη, καθώς και του Αθανασίου Διάκου. Εδώ τα πράγματα είναι διαφορετικά, καθώς ο Ησαΐας, όπως σημειώνει ο μητροπολίτης, «εκινήθη και έδρασε εθνικοεκκλησιαστικώς, ουχί τοπικιστικώς, αλλά οικουμενικώς και εις τον ενιαίον εθνικοθρησκευτικόν χώρο του Ελληνισμού».
Αλλά και ο αδελφός του κινήθηκε με τον ίδιο τρόπο, ενώ είναι γνωστοί οι αγώνες, η πίστη και η θυσία του Αθανασίου Διάκου.
Πηγή: ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 09/03/2003
Το παρόν δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας είναι ένα κλασικό παράδειγμα προσπάθειας δημιουργίας εντυπώσεων από κάποιους <<συλλόγους>>. Προσέξτε ιδιαίτερα τους λόγους για τους οποίους κατηγορείται ο Αγ. Χρσόστομος Σμύρνης. Για υπέρμετρο πατριωτισμό , για ανοχή στην Μασονία και γιατί ήταν υπέρμαχος της ένωσης των εκκλησιών. Δηλαδή κατηγορείται γιατί αγαπούσε πολύ την πατρίδα του, γιατί ήταν υπέρμαχος του ελεύθερου πνεύματος και γιατί οραματίζονταν την ένωση των εκκλησιών (όπως ήταν πριν από το Σχίσμα του 1054).
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Ηταν μασόνος, αιρετικός, οικουμενιστής. Για όλα αυτά, πρέπει να ριχθεί στην... πυρά. Και επειδή είναι νεκρός, και ήδη άγιος, το μόνο που απομένει είναι να... κατέλθει από το πάνθεον των αγίων.
Η ενδιαφέρουσα αυτή υπόθεση αφορά τον μητροπολίτη Σμύρνης, Χρυσόστομο Καλαφάτη, που σφαγιάστηκε από τους Τούρκους το 1922. Η Ιερά Σύνοδος τον κατέταξε στη χορεία των αγίων στις 4 Νοεμβρίου 1992.
Σήμερα, η αρμόδια επιτροπή της Ιεράς Συνόδου, μελετά την έκπτωσή του, έπειτα από σχετικό υπόμνημα ενός συλλόγου του Βόλου με τις ευλογίες του μητροπολίτη Δημητριάδος Ιγνατίου.
* Ο Ορθόδοξος Χριστιανικός Αγωνιστικός Σύλλογος Βόλου, με την επωνυμία «Αγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης», στο υπόμνημά του υποστηρίζει ότι «ο Χρυσόστομος Σμύρνης κατηγορήθηκε ότι ήταν μασόνος, ανήκε στη στοά "Ιωνία", τουλάχιστον κατά την τριετία 1919-1922, στενότατοι συνεργάτες του ήταν ηγετικά στελέχη της μασονίας και ο ίδιος οδήγησε αρκετούς φίλους και συγγενείς του στον τεκτονισμό.
»Ουδέποτε ήλεγξε τη μασονία, αν και η Σμύρνη κατά την περίοδο του Χρυσοστόμου είχε τουλάχιστον δέκα μασονικές στοές. Η όλη του ζωή και διδασκαλία ήταν εναρμονισμένη πλήρως με τα "πιστεύω" της μασονίας, καθώς είχε πανθεϊστικές και ειδωλολατρικές απόψεις που τις διεκήρυσσε δημόσια».
* Ενα άλλο «αμάρτημα» του Αγίου Χρυσοστόμου, όπως περιγράφεται στο υπόμνημα, είναι η κατηγορία για οικουμενισμό: «Κήρυξ και θερμός υπερασπιστής της ενώσεως των Εκκλησιών, με μόνο κριτήριο την αγάπη και όχι το ορθό δόγμα. Ενώ οι υπερασπιστές της αγιοποιήσεώς του προβάλλουν το δίτομο έργο του "Περί Εκκλησίας", το οποίο συνέγραψε ως αρχιδιάκονος και ήταν όντως ορθόδοξο και άψογο από θεολογικής πλευράς, δυστυχώς απέκρυψαν τη μετέπειτα διδασκαλία του ως επισκόπου και τις σχέσεις του με τους αιρετικούς. Με απώτερο σκοπό να λάβει εκ μέρους των Μεγάλων Δυνάμεων βοήθεια για την πατρίδα, την οποία υπεραγαπούσε, δεν δίστασε να προσέλθει στον πάπα με δουλικό τρόπο, ο πρώτος ορθόδοξος επίσκοπος μετά την Αλωση, αναγνωρίζοντάς τον ως ύπατη εκκλησιαστική
αρχή».
* Ο μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος κατηγορείται επίσης, μεταξύ άλλων, γιατί... «διακατεχόταν από έναν υπέρμετρο πατριωτισμό, ο οποίος τον οδηγούσε να συμβιβάζεται στα θέματα της πίστεως και να προδίδει την πίστη του προκειμένου να βοηθήσει την πατρίδα. Ουδέποτε επρόβαλε ως πρότυπά του Πατέρες της Εκκλησίας, ήταν πολέμιος του μοναχισμού, υπέρμαχος και πρόδρομος της σημερινής τάσης για λειτουργική ανανέωση στους κόλπους της Εκκλησίας. Είχε κοσμικές αντιλήψεις, εδίδασκε την προσήλωση στο κάλλος του σώματος, χρησιμοποιούσε συχνά εκφράσεις ειδωλολατρικές και λέξεις υβριστικές».
* Οι συγγραφείς του υπομνήματος καταλήγουν:
«Είναι βέβαιο ότι η πίστη του Χρυσοστόμου ήτο διεστραμμένη και δαιμονική, σε σημείο που να καθίσταται αμφίβολο αν σώθηκε και ως απλός ορθόδοξος Χριστιανός».
* Στην ίδια επιτροπή κατατέθηκε και συζητήθηκε και το υπόμνημα του μητροπολίτη Φωκίδος Αθηναγόρα για την αγιοκατάταξη του επισκόπου Σαλώνων Ησαΐα και του αδελφού του ιερέα Ιωάννη, καθώς και του Αθανασίου Διάκου. Εδώ τα πράγματα είναι διαφορετικά, καθώς ο Ησαΐας, όπως σημειώνει ο μητροπολίτης, «εκινήθη και έδρασε εθνικοεκκλησιαστικώς, ουχί τοπικιστικώς, αλλά οικουμενικώς και εις τον ενιαίον εθνικοθρησκευτικόν χώρο του Ελληνισμού».
Αλλά και ο αδελφός του κινήθηκε με τον ίδιο τρόπο, ενώ είναι γνωστοί οι αγώνες, η πίστη και η θυσία του Αθανασίου Διάκου.
Πηγή: ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 09/03/2003
