ΚΑΤΑ ΜΑΣΟΝΩΝ ΑΦΟΡΙΣΜΟΣ

ΚΑΤΑ ΜΑΣΟΝΩΝ ΑΦΟΡΙΣΜΟΣ
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΟΣ
ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ

Εὐλαβέστατοι ἱερεῖς, εὐγενέστατοι ἄρχοντες, ἐντιμώτατοι πραγματευταί, καὶ λοιποὶ πάντες εὐλογημένοι χριστιανοὶ τῆς εὐαγοῦς πολιτείας, Λάρνακος καί Σκάλας, τὲκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητὰ καὶ περιπόθητα τῆς ἡμῶν μετριότητος, πατρικῶς εὐχόμενοι εὐλογοῦμεν πάντας ὑμᾶς:

«Προσέχετε, εἶπεν ὁ Ἰησοῦς, ἀπò τῶν ψευδοπροφητῶν, οἵτινες ἔρχονται πρòς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτων, ἔσωθεν δέ εἰσι λύκοι, ἅρπαγες. Ἀπò τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς». (Ματθ. 7,1516). Καὶ ὁ θεῖος ἀπόστολος: «Ἐγένοντο δὲ καὶ ψευδοπροφῆται ἐν τῷ λαῷ, ὡς καὶ ἐν ὑμῖν ἔσονται ψευδοδιδάσκαλοι, οἵτινες παρεισάξουσιν αἱρέσεις ἀπωλείας, καὶ τòν ἀγοράσαντα αὐτοὺς δεσπότην ἀρνούμενοι, ἐπάγοντες ἑαυτοῖς ταχινὴν ἀπώλειαν. καὶ πολλοὶ ἐξακολουθήσουσιν αὐτῶν ταῖς ἀσελγείαις, δι’ οὓς ἡ ὁδòς τῆς ἀληθείας βλασφημηθήσεται». (Β΄ Πέτρ. 2, 12).

Μανθάνομεν ἀνελπίστως μὲ οὐκ ὀλίγην δυσαρέστησιν τῆς ψυχῆς μας, ὅτι ἐφάνησαν κατ’ αὐτὰς τὰς ἡμέρας κἄποιοι λαοπλάνοι, σκεύη κατηρτισμένα (Πρβλ.Ῥωμ.9,22) τοῦ σατανᾶ, ἐργάται τοῦ διαβόλου, οἵτινες περιφερόμενοι μέσα εἰς τὴν πολιτείαν τῆς Σκάλας καὶ Λάρνακος, ποιοῦσι συνελεύσεις, καὶ καταγίνονται δι’ ὅλης τῆς ἡμέρας εἰς ματαιότητας καὶ μωρολογίας, ἐξακολουθοῦντες ἀναιδῶς καὶ ἀνυποστόλως τὴν διαβολικὴν φαρμασονίαν των, εἰς τὴν ὁποίαν διαβολικὴν αὐτῶν πλάνην καὶ ματαιότητα, πάσχουσιν ὅλως διόλου καὶ σπουδάζουσι νὰ τραβήξωσιν ἱκανούς, οὐ μόνον ἐκ τῶν ἡμετέρων ὀρθοδόξων, ἀλλὰ καὶ ἐκ τῶν ὀθωμανῶν, καὶ μάλιστα, τῶν ἐκλεκτῶν. Ἕνα τοιοῦτον διαβολικòν σύστημα φαρμασόνων, ὅτι εἶναι σπερμολόγον κακῶν, ὅτι εἶναι κήρυκες πάσης κακίας ἀναστατοῦντες καὶ συγχύζοντες τòν ἁπλοῦν λαόν, οὐδεὶς ἀμφιβάλλει. Οἱ τοιοῦτοι, κήρυκες ὄντες, ὡς εἴπομεν, τῆς σατανικῆς των φαρμασονίας, καὶ κρυφιομύστου διδασκαλίας τοῦ διαβόλου, ὅτι ἀντιβαίνουσι κοντὰ εἰς τὰ ἄλλα, καὶ εἰς τὴν Ὀρθοδοξον καὶ πατροπαράδοτον πίστιν ἡμῶν, παντὶ τῷ νοῦν εὐσεβῆ ἔχοντι οἱ τοιοῦτοι καὶ εἰς τὰ θεσπίσματα, τοῦ βασιλέως ἐναντιοῦνται, καὶ τέλος πάντων δι’ ὅσα κακὰ ἔχουσι καὶ κηρύσσουσιν ἄξιοι θανάτου εἰσὶν δῆλον.

Ἡμεῖς δὲ εἰς ἕνα τοιοῦτον προπετὲς καὶ παράνομον ἔργον, καὶ ὀρθώτερον εἰπεῖν εἰς μίαν τοιαύτην νεοφανῆ αἵρεσιν, τοσοῦτον παρωξύνθημεν καὶ ἐταράχθημεν ὁποῦ ἀμέσως νὰ κινήσωμεν τὴν ἐξουσίαν εἰς τρόπον ὁποῦ αἴφνης νὰ πατήσῃ καὶ νὰ ἁρπάσῃ τοὺς τοιούτους ἐκεῖ εἰς τὰς συνελεύσεις των καὶ συσκέψεις καὶ νὰ παιδεύσῃ σκληρῶς, διὰ νὰ μὴν ἤθελε πλατυνθῇ περισσότερον ἡ κακία καὶ διαδώσῃ τòν μολυσμόν της καὶ εἰς αὐτούς μας τοὺς ἐκλεκτούς. Πλὴν διὰ νὰ μὴν ἤθελαν συναρπαχθῇ κοντὰ εἰς τοὺς ὑπευθύνους καὶ πολλοὶ ἀνεύθυνοι, ἐκρίναμεν εὐλογώτερον νὰ προασφαλίσωμεν τοὺς ἀνευθύνους αὐτοὺς μὲ τò παρόν μας προτρεπτικόν, τοὺς δὲ ὑπευθύνους νὰ παραδώσωμεν τῷ σατανᾷ (Πρβλ. Α’ Κορ. 5,6), ἵνα καὶ αὐτοὶ παιδευθῶσι μὴ βλασφημεῖν.
Διò καὶ λέγομεν ἐν ἐπιτραχηλίῳ καὶ ὠμοφορίῳ: «Εἴ τις εὐαγγελίζηται ὑμῖν, ἵνα κατὰ τòν ἀπόστολον ἄρξωμεν, εἴ τις εὐαγγελίζεται ὑμῖν, παρ’ ὅ ἡμεῖς εὐηγγελισάμεθα, κᾄν ἄγγελος ἦ ἀπ’ οὐρανοῦ, ἀνάθεμα ἔστω». (Πρβλ. Γαλ. 1,89) Ὅσοι εἶναι ἐκεῖνοι ὁποῦ μετέρχονται τò τοιοῦτον διαβολικòν καὶ παράνομον ἔργον τῆς φαρμασονίας καὶ ὅσοι ἀκολουθοῦσι τῇ φρενοβλαβείᾳ καὶ τῇ πλάνῃ αὐτῶν νὰ εἶναι ἀφωρισμένοι καὶ κατηραμένοι παρὰ τοῦ Πατρός, Υἱοῦ καὶ Ἁγίου Πνεύματος. Εἴησαν μετὰ θάνατον ἀσυγχώρητοι, ἀδιάλυτοι καὶ τυμπανιαῖοι. Στένοντες καὶ τρέμοντες εἴησαν ὡς ὁ Κάϊν ἐπὶ τῆς γῆς (Πρβλ. Γεν.4,14). Σχισθείη ἡ γῆ καὶ καταπίοι αὐτοὺς ὡς τòν Δαθὰν καὶ τòν Ἀβειρὼν (Πρβλ. Ἀριθ.16, 3233). Ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ εἴη ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτῶν καὶ ἡ μερὶς αὐτῶν μετὰ τοῦ προδότου Ἰούδα. Ἄγγελος Κυρίου καταδιώξαι αὐτοὺς ἐν φλογίνῃ ῥομφαίᾳ (Πρβλ. Γεν. 3, 24) καὶ προκοπὴν οὐ μηδέποτε ἴδοιεν ἐφ’ ὅρου ζωῆς αὐτῶν. Τὰ ἔργα αὐτῶν καὶ οἱ πόνοι ἀνευλόγητοι ἔστωσαν καὶ γεννηθείσαν κονιορτός, ὡς ἀπò ἅλωνος θερινῆς. (Πρβλ. Δαν. 2, 35) Ἔλθοι ἐπὶ τὰ σώματα αὐτῶν ἡ λέπτρα τοῦ Γιεζῆ (Πρβλ. Δ’ Βασιλ. 5, 27), καὶ τέλος τῆς ζωῆς αὐτῶν ἔστω ἡ ἀγχόνη τοῦ προδότου Ἰούδα.(Πρβλ. Ματθ. 27,5) Ῥύακες σκωλήκων ἐξερχέσθωσαν ἐκ τοῦ βρωμεροῦ στόματος αὐτῶν, ἀνθ’ ὧν οὐκ ἐπαύσαντο λαλοῦντες κατὰ τῆς Μητρòς ἡμῶν Ἐκκλησίας καὶ κατὰ τῆς Ὀρθοδόξου καὶ ἀμωμήτου πίστεως ἡμῶν. Καὶ ὅσοι μὲν ἐπιμείνωσι τῇ κακίᾳ αὐτῶν, τοιαύτην ἐχέτωσαν τὴν ἀνταμοιβήν. Ὅσοι δὲ ἐξέλθωσιν ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορισθῶσι, καὶ ἀποπτύσαντες τὴν μιαρὰν αἵρεσιν αὐτῶν ἀπομακρυνθῶσι τῆς κατηραμένης φρενοβλαβείας των, οἱ τοιοῦτοι ἀπολαυέτωσαν τòν μισθòν τοῦ ζηλωτοῦ Φινεές (Πρβλ. Ἀριθ. 25, 1013), ἤτοι ἔστωσαν εὐλογημένοι καὶ συγκεχωρημένοι παρὰ Πατρός, Υἱοῦ καὶ Ἁγίου Πνεύματος τῆς μόνης ἀσυγχύτου καὶ ἀδιαιρέτου Τριάδος, τοῦ ἑνòς τῇ φύσει Θεοῦ καὶ παρ’ ἡμῶν τῶν δούλων Του.

Σὲ δὲ τòν ἐν ἁγίῳ Πνεύματι ἀγαπητòν ἀδελφòν καὶ συλλειτουργòν ἡμῶν, καὶ κανονικòν ἀρχιερέα τῆς Κιτίων Ἐκκλησίας προτρέπομεν ἀδελφικῶς ὁποῦ εἰς τὴν ὑπόθεσιν ταύτην, ἥτις εἶναι ἐναντία οὐ μόνον εἰς τὴν ἁγιωτάτην καὶ ἀμώμητον πίστιν ἡμῶν ἀλλὰ καὶ εἰς τὰς τοῦ πολυχρονίου βασιλέως ἡμῶν βουλάς τε καὶ διαταταγάς νὰ γένῃς πολυόμματος Ἄργος (Πρβλ. Λουκιανός, Θεῶν, Δ.3,1), καὶ νὰ ἐπαγρυπνῇ ὅλοις ἀνεωγόσι σου ὀφθαλμοῖς, καὶ ὅποιον ἤθελες γνωρίσῃ μετὰ τὴν εἰς τὰς ἐκκλησίας ἀνάγνωσιν τοῦ παρόντος μας ἀφορισμοῦ ὅτι ἔτι ἐπιμένει καὶ μετέρχεται τò τοιοῦτον δυσσεβέστατον ἔργον τῆς φαρμασονίας συλλαμβάνων μεθ’ ἑαυτοῦ καὶ ἑτέρας, καὶ παρακινῶν εἰς τὴν παρανομίαν ταύτην, ἀμέσως νά μᾶς δώσης τὴν εἴδησιν, καὶ τότε ἡμεῖς τòν τοιοῦτον λαοπλάνον ἀναλαβόντες τὴν πνευματικὴν πανοπλίαν τοῦ Πνεύματος (Πρβλ. Ἐφεσ. 6,11) καὶ σύμμαχον τὴν ἐξωτερικὴν ἐξουσίαν, θέλομεν κατέβει κάτω, καὶ χωρὶς νὰ μετρήσωμεν κἀνένα ἐναντίον ἑπόμενον, ζήλου θείου ἐμπλησθέντες, θέλομεν λιθάσει αὐτόν, καὶ θέλομεν κατακαύσει τòν οἶκόν του, οἵας τάξεως, οἵας ἡλικίας, καὶ οἵου βαθμοῦ ἤθελεν εἶναι ὁ τοιοῦτος, καθότι εἰς τὰ περὶ θρησκείας καὶ περὶ πίστεως, τοιούτους ζηλωτὰς μᾶς θέλει ὁ Ἰησοῦς προτρέπων ἡμᾶς καὶ λέγων: «Μὴ φοβηθῆτε ἀπò τῶν ἀποκτεινόντων τò σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκτεῖναι». (Ματθ. 10, 28), φοβήθητε δὲ μᾶλλον, τòν μετὰ τò ἀποκτεῖναι ἐξουσίαν ἔχοντα ἐμβαλεῖν εἰς τὴν γέενναν. Ναὶ λέγω ὑμῖν, τοῦτον φοβήθητε. Οὗ ἡ χάρις καὶ τò ἄπειρον ἔλεος, καὶ ἡ εὐχὴ καὶ ἡ εὐλογία τῆς ἡμῶν Μετριότητος εἴη μετὰ πάντων ὑμῶν.

1815 Φευρουαρίου 2
Ὁ Κύπρου Κυπριανòς ἀποφαίνεται

Posted in: