(Σημ. Blog: Ο φίλος του Blog Δικαιόπολις μας έστειλε το παρακάτω κείμενο το οποίο παρουσιάζουμε αυτούσιο.)
Τι συμβαίνει στην Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδος;
Η Μεγάλη Στοά ιδρύθηκε πριν από 25 χρόνια από αδελφούς που απαίτησαν ένα καθαρό και ελεύθερο τεκτονισμό απαλλαγμένο από την απαξίωση και την φασιστική νοοτροπία της Αχαρνών, μια Στοά όπου το Ελευθερία - Ισότης - Αδελφότης θα αποτελούσε τους θεμέλιους λίθους . Παράτησαν τα Μέγαρα τις πολυτέλειες και τη σιγουριά που τους προσέφερε το Τεκτονικό κατεστημένο και άρχισαν από την αρχή να χτίζουν την ελεύθερη και προοδευτική στοά που ονειρεύτηκαν. Τα προβλήματα ήταν πολλά αλλά σε όλα τελικά βρίσκονταν μια λύση, με αμοιβαίες υποχωρήσεις στο όνομα της αδελφότητας αφού ο μόνος σκοπός τους ήταν να προχωρήσουν μη φειδόμενοι σωματικού και πνευματικού κάματου.
Την εποχή του Ιωαννίδη η ΕΜΣΤΕ έφτασε πάλι στην κορύφωση της.
Ξεπερνώντας τα 1000 μέλη, με ενεργές στοές σε όλη την Ελλάδα και ένα νέο κύμα διεθνών αναγνωρίσεων τα πάντα έδειχναν ευοίωνα αφού είχε παγιωθεί ένα κλίμα αλληλοσεβασμού και αλληλοεκτίμησης . Είναι η εποχή που αποφασίστηκε να δοθεί η εξουσία σε νεότερους και αυτό έγινε δεκτό με ενθουσιασμό από όλους. Και στο σημείο εκείνο, πέρα από κάθε προσδοκία και εκτίμηση αρχίζει η μεγάλη ανατροπή.
Οι «ισόβιοι» Μεγάλοι διδάσκαλοι των επαρχιών, επαΐοντες των Τεκτονικών ιδεών έβγαλαν όλη την μικροαστική αυταρχικότητα φερόμενοι ως φεουδάρχες περασμένων εποχών με απίθανες αποφάσεις πάνω στα μέλη τους οδηγώντας και τη Βόρειο Ελλάδα και την Πελοπόννησο σε διάλυση.
Η διστακτικότητα ή ηπιότητα αντίδρασης της κεντρικής διοίκησης εκλήφθηκε ως φόβος και έδωσε το περιθώριο στους επαρχιακούς να ισοπεδώσουν τα πάντα.
Παρ' όλα αυτά σε εκείνη τη διοίκηση αναγνωρίστηκε η σπουδαία επέκταση στις διεθνείς σχέσεις. Η συμμετοχή στις συναντήσεις των Κανονικών Μεγάλων Στοών της Ευρώπης έφερε για πρώτη φορά την ΕΜΣΤΕ και την ΜΣ της Ελλάδος στο ίδιο τραπέζι. Εκεί επεξεργάστηκαν για πρώτη φορά ένα σχέδιο συνένωσης.
Το σχέδιο ήταν απλό και λάμβανε υπ όψη τις εξής παραμέτρους:
- Οι Μεγάλοι Αξιωματικοί της Αχαρνών είναι μόλις 11 και όλοι εκλέγονται από τη βάση. Αντίθετα στην ΕΜΣΤΕ είναι πάρα πολλοί, εναλλάσσονται συνεχώς ανά έτος και τοποθετούνται με αποκλειστική απόφαση του Μεγάλου Διδασκάλου που είναι και ο μόνος που εκλέγεται. Αρά οι εκατοντάδες διατελέσαντες αξιωματούχοι δεν μπορεί να έχουν το ίδιο «βάρος» με τους 15-16 συνολικά της Αχαρνών που είναι ενεργοί ή πρώην εν ζωή και έχουν εκλεγεί από τη βάση.
- Η ΕΜΣΤΕ έχει μια περιουσία την οποία θα έπρεπε να συνεχίσει να την κατέχει.
Η πρόταση λοιπόν ήταν να δημιουργηθεί ένα είδος περιφερειακής Μεγάλης Στοάς ως μέρος της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, με δικούς του εσωτερικούς κανόνες και περιουσία, που στην πραγματικότητα θα είναι η πρώην ΕΜΣΤΕ.
Οπωσδήποτε ένα πρώτο σχέδιο χωρούσε πολύ διαπραγμάτευση και βελτίωση.
Αλλά επειδή η τότε διοίκηση της ΕΜΣΤΕ δέχτηκε μεγάλη αντίδραση εκ των έσω (ποιών άραγε;) διέκοψε απότομα κάθε συζήτηση. Ίσως υπερίσχυσε η άποψη του γνωστού παρακοιμωμένου των διοικήσεων (και μέντορα των κολλητών του επαρχιακών) ότι, κάλιο πρώτος στο χωριό παρά δεύτερος στη πόλη.
Και φτάνουμε στην εποχή που αναλαμβάνει η, κατά πολλούς, «παιδική χαρά».
- Τα παιδάκια απαξιώνουν πλήρως με λόγους και πράξεις τους παλιούς στυλοβάτες της ΕΜΣΤΕ ( Μεγάλους Διδασκάλους και όχι μόνον) που έδωσαν την ψυχή τους για να την στήσουν, αψηφώντας θέσεις, αξιώματα και προσωπικό κόστος και επιπλέον καταπατούν και τα 5 σημεία της αδελφότητας που θυμίζουν (για να μην ξεχνιόμαστε) ότι πρέπει να υπερασπιζόμαστε αδελφούς και κατά την απουσία τους.
- Οι στοές και ιδιαίτερα τα επιγενόμενα σώματα (Mark, Κρυπτικά, Ιπποτικά) χάνουν συνεχώς μέλη και κανείς δεν δείχνει να νοιάζεται δημιουργώντας έτσι ένα νέο είδος Τέκτονα τον Τέκτονα- στρουθοκάμηλο ο οποίος κρύβει το κεφάλι του (όχι μέσα στο χώμα αλλά στα λιλιά) , μένοντας ο υπόλοιπος βορά στο αδηφάγο τέρας της πραγματικότητας.
- Η διοίκηση μοιάζει να είναι εκτός των καιρών αφού είναι η μοναδική Μεγάλη Στοά τη Ελλάδος που δεν κατανοεί ότι υπάρχει οικονομική κρίση στον τόπο και τα μέλη της. Μετά τον Σκωτικό Τύπο και η Αχαρνών αλλά και το μικτό Τάγμα των Δελφών ανέστειλαν κάθε συνδρομή για αδελφούς που έχουν οικονομικά προβλήματα, ζήτησαν να ενεργοποιηθούν υπέρ τους τα ελαιονομία και διέθεσαν τους μηχανισμούς των Γραμματειών για συντονισμό προς όσους αναζητούν ή προσφέρουν εργασία. Στην ΕΜΣΤΕ με μεγάλη μάχη δέχτηκαν να μην αυξηθούν οι συνδρομές που είναι ήδη 50% πάνω από οποιαδήποτέ άλλη τεκτονική αδελφότητα που υπάρχει στην Ελλάδα. Δηλώνουν οι κυβερνώντες ότι ο τεκτονισμός δεν είναι γραφείο ευρέσεως εργασίας αλλά ένα «ελιτίστικο» σύστημα και όποιος δεν μπορεί να αντεπεξέλθει, να αποχωρήσει
Κούνια που τους κούναγε γιατί το Ελευθερία , Ισότης , Αδελφότης δεν το διάβασαν ποτέ στα μεταφρασμένα με linguaphone εγχειρίδια που παίρνουν επιλεκτικά από την -κατά τη δήλωσή τους- «Μόσχα».
Και μια που λέμε για Ελευθερία, Ισότητα και Αδελφότητα, το οποίο κάποιοι δεν το έχουν ακούσει καν ή που το ερμηνεύουν κατά το δοκούν, ας έρθουμε στον «μεγάλο εχθρό» που επινόησαν τον τελευταίο καιρό:
Τον Σκωτικό Τύπο ή -όπως το λένε- «Ύπατο Συμβούλιο» που είναι ο αρχαιότερος και σεβαστότερος τεκτονικός θεσμός στην Ελλάδα. Ο δημιουργός του Δημήτριος Ροδοκανακης ήταν αυτός που ένωσε και έβαλε τις βάσεις του ελληνικού τεκτονισμού.
Τα «κόμπλεξ» κάποιων κρατούντων της ΕΜΣΤΕ απέναντί του δεν είναι καινούργια. Έχουν κρατήσει μυστικό από τους αδελφούς ότι κλώτσησαν στα σκουπίδια την μοναδική ευκαιρία που είχαν να ενώσουν ολόκληρο τον ελληνικό τεκτονισμό και να ηγηθούν. Όταν αναγνωρίστηκε από την Αγγλία η ΕΜΣΤΕ, οι υπέργηροι ηγέτες του Σκωτικού Τύπου επισκέφτηκαν την τότε διοίκηση ζητώντας να συνεργαστούν για το καλό και την ένωση του Τεκτονισμού χωρίς καμία προϋπόθεση ή αντάλλαγμα. Αντί να τους δεχτούν αμέσως, τους λοιδόρησαν, τους ξεφτίλισαν και τους πέταξαν έξω από το κτήριο της Ερεσού. Δεν ήταν μόνο το κόμπλεξ του ανύπαρκτου αγράμματου που ξαφνικά νοιώθει «κάποιος». Στην διοίκηση της ΕΜΣΤΕ είχαν ήδη παρεισφρήσει εκείνοι που είχαν αποβάλει τους δημιουργούς της και ως παιδιά των υποδίκων που καταχράστηκαν την περιουσία των σκαπανέων της «Συντεχνίας» προφανώς είχαν τους δικούς τους στόχους. Η υπερφίαλη συμπεριφορά τους οδήγησε γρήγορα στην άρση της αναγνώρισης από την Αγγλία και στις επόμενες περιπέτειες. Πόσα από αυτά είναι γνωστά στους αδελφούς; Ελάχιστα! Διότι κάποιοι προσπάθησαν με χίλιους δύο τρόπους να κρατήσουν ως επτασφράγιστο μυστικό τα προαναφερθέντα πιθανώς επειδή φοβούνταν ότι ο κόσμος εάν τα ανακάλυπτε θα τους έπαιρνε με τα γιαούρτια (όπως άλλωστε είναι και της μόδας αυτήν την περίοδο).
Και ερχόμαστε στο παρόν:
Ο νέος Μεγάλος Διδάσκαλος παίρνει μια ευθεία θέση εναντίον του Υπάτου Μεγάλου Ταξιάρχη του Σκωτικού Τύπου ντε Σιγούρα και των μελών που τον ακολούθησαν. Δηλώνει ευθέως ότι δεν θεωρεί γενικά τον Σκωτικό Τύπο «κανονικό» (Ούτε την Αχαρνών, ούτε και τον πρεσβυγενή Φοίνικα Κερκύρας που είχε ευτυχώς ενσωματωθεί στην ΕΜΣΤΕ ). Τόλμησε να διατάξει τον Σεβάσμιο που προσκάλεσε σε εργασίες του τον Ύπατο (60 χρόνια τέκτονα και μέλος πολλών στοών σε όλο τον κόσμο), να ελέγξει πριν του επιτρέψει την είσοδο αν είναι «κανονικός». Και θα μπορούσε να δικαιολογηθεί από υπέρμετρη τυπικότητα αν με εντολή του δεν δεχόταν ως επισκέπτες σε στοά του Ουκρανο-Ρώσους «άτακτους» επιχειρηματίες. Τέτοιας ποιότητος ώστε εκ των τριών μόνο ο ένας κατάφερε να βγάλει βίζα για να επισκεφτεί την Ελλάδα.
Σε ερωτήσεις αδελφών του εξωτερικού περί των εξελίξεων στον Σκωτικό Τύπο όπου είναι γνωστό ότι πλέον συμμετέχουν και μέλη των υπό την αιγίδα του στοών οι απαντήσεις του θεωρήθηκαν ευθέως αρνητικές. Κρύβεται όμως και εδώ όπως και στο εξωτερικό υπό του καλύμματος του εν αγνοία διατελούντος μειρακίου γιατί γνωρίζει καλά ότι η ευθεία (και αντρική) επίθεσή εναντίων του Σκωτικού Τύπου σημαίνει εισπήδηση και την απώλεια των ελαχίστων αναγνωρίσεων του.
Πώς εκτονώνει λοιπόν το μένος του; Επιτίθεται εκ νέου εναντίων των ελαχίστων πιστών που απέμειναν στην Πάτρα οι οποίοι είναι και μέλη του Σκωτικού Τύπου. Επινοεί κατηγορίες εναντίων πρώην Σεβασμίου και όταν η σχετική επιτροπή τις απορρίπτει, δεν ορρωδεί αλλά παραβιάζοντας νόμους και κανόνες βάζει τον πρόεδρο του ΣΓΥ (το οποίο έχει μετατραπεί σε συμβούλιο γαστρονομικών υποθέσεων - οι γνωρίζοντες καταλαβαίνουν γιατί) να τον διαγράψει. Εκ του ασφαλούς, γιατί την νομική και την ηθική ευθύνη την έχει ο πρόεδρος του ΣΓΥ και διπλή μάλιστα αφού είναι εν ενεργεία δικηγόρος. Άγνωστός και απών, ο οποίος μετά από υπερδεκαετή απουσία επέστρεψε με την εγκατάσταση του Μεγάλου Διδασκάλου και τοποθετήθηκε πρόεδρος του ΣΓΥ και τώρα μετά από ένα χρόνο ανταμείβεται για τις υπηρεσίες του με τη θέση του β Μεγ. Διδασκάλου. Ίσως γιατί μαζί με τον Μεγάλο Διδάσκαλο ανακάλυψαν ότι ο «εχθρός» βρίσκεται προ των πυλών. Και μια και εχθρός δεν υπάρχει κατάφεραν να τον επινοήσουν.
- Στην πρώτη περίοδο διαλαλούν υπογείως ότι αν υποστηρίξουν το Σκωτικό δεν θα τους αναγνωρίσουν οι Εγγλέζοι (λες και οι Άγγλοι έχουν αναγνωρίσει την ΕΜΣΤΕ).
- Όταν η πλευρά ντε Σιγούρα συνομιλεί με την Αχαρνών τους πιάνει πανικός και κλαψουρίζουν ότι η ενδεχόμενη συμφωνία θα διαλύσει την ΕΜΣΤΕ.
Τι συνέβη τότε; Στην πλευρά ντε Σιγούρα προσφέρθηκαν τα πάντα από την Αχαρνών με μόνο όρο όσοι αδελφοί τους ακολουθήσουν να γίνουν μέλη των δικών τους συμβολικών στοών. Προς έκπληξη όλων η συμφωνία δεν πραγματοποιείτε γιατί το Ύπατο Συμβούλιο του ντε Σιγούρα παραμένει πιστό στη διακήρυξη ότι «θα υπερασπιστεί μέχρι τέλους και τον έσχατο των αδελφών» και σε κανέναν δεν θα θέσει διλήμματα που προσβάλουν την αξιοπρέπεια και την ελευθερία της επιλογής. Ή όλοι ή τίποτα. Και προτίμησαν να μην συμβιβαστούν προκειμένου να μην θιχτούν οι εκ της ΕΜΣΤΕ προερχόμενοι αδελφοί.
Πρωτοφανές για όσους έχουν μάθει να σκέφτονται σαν μικροέμποροι και αργυραμοιβοί.
- Και αμέσως αφού ανακουφίστηκαν το σενάριο άλλαξε. Δεν είναι τώρα ο φόβος των εγγλέζων, λένε, αλλά αν κάνουμε σχέση με το «Ύπατο» δεν θα μπορέσει να γίνει η πολυπόθητη ένωση με την Αχαρνών!
Ποια ένωση και ποιος διαπραγματεύεται;
Όταν η ΕΜΣΤΕ ήταν ισχυρή και όλα ήταν με το μέρος της εμπόδισαν τον τότε Μεγ. Διδάσκαλο να προχωρήσει τις διαπραγματεύσεις. Αλλά πώς να προχωρήσεις σε λύσεις και να πάρεις δυναμικές αποφάσεις όταν είσαι ισχυρός και σε πλαισιώνουν ριψάσπιδες και «τέκτονες καριέρας», ότι χειρότερο δηλαδή...!
Τι συμβαίνει αλήθεια σήμερα; Όλα αυτά, μπορεί να δικαιολογηθούν μόνο από εμπάθεια, ανεξέλεγκτες διαδόσεις ή ανοησία;
Οι φήμες λένε πως, όχι. Κάποιοι «μεγάλοι» μιλάνε συνεχώς με την Αχαρνών για «ένωση». Είναι τόσο καλοί διαπραγματευτές που τους έχουν πει χαρτί και καλαμάρι το μέγεθος της απώλειας μελών και το τεράστιο οικονομικό πρόβλημα.
(Πρόβλημα; Που ξοδεύονται τα χρήματα των αδελφών αλήθεια; Στον πρόσφατο ΔΙΑΒΗΤΗ είδαμε τα ταξίδια σε Αμερική, Γκάνα, Νότιο Αφρική, Εσθονία και άλλού εν καιρώ λιτότητας λες και οι διοικούντες την αδελφότητα βάλθηκαν ως σύγχρονοι Κολόμβοι να ανακαλύψουν τον «Τεκτονικό Νέο Κόσμο». Βεβαίως πιστεύουμε ότι οι ελιτιστές βάζουν το χέρι στην τσέπη όπως γίνεται παντού και δεν σπαταλούν χρήματα αδελφών σε καιρό κρίσης). Πιστεύουν μήπως ότι το παραπάνω ενωτικό σχέδιο που μποϋκοτάρισαν επί Κοντέση θα εφαρμοστή τώρα; Τότε δεν γνωρίζουν καθόλου την άλλη πλευρά. Όταν μόνος σου λες ότι διαλύεσαι δεν υπάρχει περίπτωση ο Βουργίδης να σου απλώσει το χέρι. Ότι ίσχυε πριν 2 χρόνια ως πρόταση δεν ισχύει πλέον.
Τι προτείνει; Τα επιγενόμενα θα ενσωματωθούν στην δική του Υόρκη. Το μόνο που θα διατηρηθεί, επειδή δεν το λειτουργούν, είναι το Συγκάθεδρο. Τίτλους θα διατηρήσουν τιμητικά ο Μεγάλος Διδάσκαλος που θα φτάσει στην ένωση, ίσως οι Μεγάλοι του Συγκαθέδρου που θα το στήσουν και μερικοί της παρέας. Οι άλλοι . «σκόνη και θρύψαλα».
Μα καλά, είναι δυνατόν να μην υπάρχει αντίδραση; Μετά την απομάκρυνση των ιδρυτών και τον περιορισμό των ισχυρών και σοβαρών αδελφών και πρώην Μεγάλων Διδασκάλων ο μοναδικός που μπορεί να αντιδράσει είναι ο Καλούδης!
Για όσους δεν γνωρίζουν την μεγάλη αυτή προσωπικότητα του διεθνούς τεκτονισμού, υπήρξε μεταξύ άλλων πρώην Μεγάλος Διδάσκαλος Υόρκης της Γερμανίας, πρώην Μεγάλος Διδάσκαλος Υόρκης της Ευρώπης. Είναι ο άνθρωπος που με την επιρροή του και τα χρήματα του συνέβαλε όσο κανείς στη δημιουργία της Υόρκης στην Ελλάδα και στη συνέχεια στην καταξίωση της Εθνικής. Αυτός έφερε όλες τις αναγνωρίσεις και δίδαξε τους έλληνες πώς να λειτουργούν και πλέον, κατοικώντας μόνιμα εκτός Ελλάδος επισκέπτεται την πατρίδα 2-3 φορές τον χρόνο. Είναι ο αρχαιότερος Μέγας Διδάσκαλος των ιπποτικών παγκοσμίως , έχει εγκαταστήσει κάθε αρχηγό αντίστοιχου σώματος σε όλο τον πλανήτη και χαίρει εκτιμήσεως παντού και από όλους. Και όταν η ΕΜΣτΕ δεν είχε καμία απολύτως αναγνώριση κανείς σε όλο τον κόσμο δεν τόλμησε να αμφισβητήσει τα ιπποτικά τάγματα ακριβώς επειδή υπήρχε ο Καλούδης. Έτσι γίνεται αντιληπτό γιατί προς αυτόν τον σεβάσμιο αδελφό έχει αρχίσει εδώ και ένα χρόνο προσπάθεια αμαύρωσης της φήμης του, αμφισβήτησης και υποτίμησης. Για να αποχωρήσει και να έχουν πεδίον δόξης λαμπρόν, αυτοί που δεν δημιούργησαν τίποτε πέρα από καμαρίλα και παραγοντισμό
Έτσι γίνεται επίσης αντιληπτό γιατί δείχνούν να μην ενδιαφέρονται για την φθορά των επιγενομένων σωμάτων. Το εμπόριο δεν αποδίδει πλέον αφού ότι λιλιά ήταν να πουληθούν πουλήθηκαν. Άλλωστε, είναι ο χρυσός κανόνας της αγοράς. Μαγαζί που δεν πουλά κλείνει. Γνωρίζετε αλήθεια ότι η ΕΜΣΤΕ είναι το μόνο τεκτονικό σώμα που υποχρέωνε εδώ και χρόνια τους αδελφούς, να αγοράζουν όλα τα διακριτικά, περιζώματα κλπ από συγκεκριμένο Μεγάλο Αξιωματικό σε τιμή πολλαπλάσια της κανονικής χωρίς εμφανώς να λαμβάνει καμία προμήθεια στο ταμείο της «συντεχνίας»; Αυτό κράτησε για χρόνια οδηγώντας πολλούς να λένε ότι η ΕΜΣΤΕ δεν είναι Μεγάλη Στοά αλλά το «μαγαζί» του συγκεκριμένου αξιωματικού. Το παραμύθι όμως τελείωσε, οι αδελφοί πλέον ξέρουν από πού μπορούν να προμηθεύονται πάμφθηνα ότι επιθυμούνε, ο Σκωτικός Τύπος αρνήθηκε να συνεργαστεί μαζί του (γι αυτό λύσσαξε το παλικάρι επειδή «χάλασαν την πιάτσα») άρα, πάμε για εκποίηση: Όσοι λιγότεροι τόσο πιο λίγες οι αντιδράσεις.
Η εκποίηση μέσα από μια μυστική, αλχημιστική συνταγή η οποία έχει εφαρμοστεί ανά τους αιώνες αμέτρητες φορές (δεν είναι άλλη από την προδοσία) θα ονομαστεί «ένωση». ΄Όσο για την περιουσία που ουδόλως ενδιαφέρει τον Βουργίδη, θα ακολουθήσει τη μοίρα των τόσων περιουσιακών στοιχείων που μαζεύτηκαν με το αίμα αδελφών και χάθηκαν σε μια βραδιά. Στο κάτω- κάτω το κτίριο δεν ανήκει στην ΕΜΣΤΕ.
Ποιος είναι ο ιδιοκτήτης; Και ποια είναι τα μέλη του Κλειδόλιθου; Είναι αυτοί άραγε που βάλανε τα λεφτά και τη δουλειά για να αγορασθεί και να φτιαχτεί, είναι οι αδελφοί που πλήρωναν και πληρώνουν τη συνδρομή τους η μήπως άλλοι άσχετοι; Πόσοι νέοι αδελφοί γνωρίζουν ότι δίνουν ένα εικοσάευρω το χρόνο υπέρ Κλειδολίθου χωρίς να είναι μέλη;
Οι κανόνες των Εγγλέζων που υιοθέτησε η ΕΜΣΤΕ έχουν μια άριστη διατύπωση. Οι τιμές δεν απευθύνονται προς τον Μεγάλο Διδάσκαλο αλλά προς τη καρέκλα, ή το αξίωμα που έχει περιβληθεί. Με τις πράξεις του πρέπει να αποδείξει ότι είναι αντάξιος όλων αυτών. Ας κατανοήσει, εάν υπάρχει ακόμη χρόνος, ότι ο σεβασμός και η εκτίμηση δεν επιβάλλονται με Συντάγματα και κανόνες αλλά κερδίζεται καθημερινά μέσα από τη συμπεριφορά και τα έργα μας.
Δεν γνωρίζουμε αν ο ίδιος ή οι έμπιστοί του εμπλέκονται και σε ποιο βαθμό με όλα αυτά. Αυτός έχει το προνόμιο να επιλέγει και να τοποθετεί σε θέσεις τους ανθρώπους της εμπιστοσύνης του. Δεν γνωρίζουμε αν είναι ανίδεος ή Πιλάτος!
Εδώ όμως απεργάζονται μια προδοσία εις βάρος όλων των αδελφών και κυρίως όσων με τους κόπους τους έχτισαν την Εθνική και οι περισσότεροι έχουν «ξωπεταχτεί» στις γωνίες η ακόμη πιο μακριά.
Δεν είναι θέμα 30 αργυρίων, τα συμφέροντα μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερα και άλλωστε ο Ιούδας είχε και μια αξιοπρέπεια. Αυτοκτόνησε.
Η ερώτηση που τους αρμόζει είναι:
«Πόσο πάει;»
Δικαιόπολις
