(αναδημοσίευση από http://www.aasr-greece.gr/)
 |
| Ο Μεγάλος Διδάσκαλος αδ. Π. Θαλάσσης |
Αδελφοί και Αδελφές, Ενδοξότ∴ και Κραταιωτ∴, Ενδ∴
και Κρ∴ Αδελφοί των στηλών,
Σύζυγοι, παιδιά και συγγενείς μας,
Φίλες και Φίλοι μας
Σας ευχαριστώ από μέρους των αδδ∴ του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου της Ελλάδος για
την ανταπόκρισή σας στο κάλεσμά μας για το αποψινό Συμπόσιο. Ευχόμαστε να
φύγετε τόσο ευχαριστημένοι, όσο ικανοποιημένοι είμαστε κι εμείς για την αποψινή
λευκή εορτή μας, με αφορμή το θερινό ηλιοστάσιο.
Συνηθίζεται στις τεκτονικές εορτές να λέγονται λίγα λόγια για
τον Τεκτονικό Θεσμό, τις εορτές μας, την αιτία της συγκεκριμένης εορτής, στο
πλαίσιο της πνευματικότητας και ανθρωπισμού που διέπει τον θεσμό. Έτσι θα σας
ταλαιπωρήσουμε λίγο με την εκ καθήκοντος «φλυαρία» μας.
Ο Τεκτονισμός, προσωπικά, θεωρώ ότι είναι ένας κατ΄ εξοχήν
κοινωνικός Θεσμός, που λειτουργεί για χάρη του κατ’ ουσίαν εξανθρωπισμού ατόμων
και κοινωνιών, που μέσα στη τύρβη της καθημερινότητας χάνουν τις αξίες και τα
ιδανικά του πολιτισμένου ανθρώπου. Εργαλεία του είναι από τη μία η
πνευματικότητα, η ανθρωπιά και η αλληλοδιδασκαλία, ως μέσα καλλιέργειας της
ατομικής συνείδησης και από την άλλη, η εξωτερίκευση στη κοινωνία των ιδεών της
Ελευθερίας, της Ισότητας και της Αδελφοσύνης ατόμων και λαών, για χάρη της
αρμονικής συνύπαρξης και με τον συνάνθρωπο και με την όλη φύση. Για τούτο τιμά
την Δικαιοσύνη και την Εργασία.
Ο Τεκτονισμός εργάσθηκε και συνεχίζει για να βγάλει τον άνθρωπο,
της κάθε εποχής, από την μιζέρια του, τις προλήψεις, τον φανατισμό. Να
καταδείξει την αξία της συλλειτουργίας και εντεύθεν της σφαιρικότητας της
σκέψης και της δράσης για την πρόοδο του ατόμου και εντεύθεν των κοινωνιών,
προς ότι αξίζει για να μας θυμούνται οι επόμενες γενεές (για τα έργα, λόγια και
ήθος μας). Έτσι, διεγείροντας συνειδήσεις και αφυπνίζοντας λαούς, λειτουργεί
επί αιώνες άσχετα εάν η επίσημη διεθνής ίδρυση της πρώτης Μεγ∴ Στοάς και συστηματοποίηση του Θεσμού
έγινε τέτοια εποχή στο Λονδίνο, πριν από (300) χρόνια, και στο γεγονός και τις
διαχρονικές συνέπειές του ανατρέχει έκτοτε όλος ο τεκτονικός κόσμος.
Δυστυχώς, όμως, η πάροδος τόσων αιώνων δεν αναίρεσε την
χρησιμότητά του. Δυστυχώς οι άνθρωποι συνεχίζουν να υπανθρωπίζοται,
αλληλοϋποβλεπόμενοι, αλληλομισούμενοι, και συχνά αλληλοσφαγιαζόμενοι και όχι
μόνο στους πολέμους, αλλά στη καθημερινότητα μας, πάσχοντας από τα ίδια πάντοτε
ελαττώματα. Έτσι ο Τεκτονισμός συνεχίζει να είναι απαραίτητος στη ζωή μας,
δίχως να είναι θρησκεία, elite, ή αιθεροβάμων, όπως οι «πονηροί» τον κατηγορούν
για να τον αναιρέσουν και για να παύσει να αναδεικνύει τις δυνατότητες των
καθημερινών ανθρώπων κατά της πνευματικής και κοινωνικής δεσποτείας των λίγων,
προσώπων ή συμφερόντων. Κι έτσι, δίχως να είμαστε «ήρωες» ή «άγιοι», εμείς
είμαστε Τέκτονες, ή προσπαθούμε να είμαστε Τέκτονες, νιώθοντας τον Τεκτονισμό
ως χώρο για όσους θέλουν «ελεύθερα» να σκέπτονται και να δρουν, σεβόμενοι όμως
πανανθρώπινες ιδέες, διαχρονικές αξίες και τους νόμους του τόπου τους. Δεν το
πετυχαίνουμε πάντα, ούτε όλοι, αλλά η ανοχή στις ιδέες και η επιείκεια στην
ανθρώπινη ατέλεια, βοηθούν να συνεχίζουμε στο δρόμο που άξιοι πρόγονοι χάραξαν.
Και τώρα, αφορμή για την εορτή μας – ξέρετε – ότι είναι το
θερινό ηλιοστάσιο. Η κίνηση του Ήλιου, όπως οι άνθρωποι την έβλεπαν στον
ουρανό, ήταν πάντα το καλεντάρι τους. Από τη θέση του και την παρουσία του
καθοδηγούνταν και ζούσαν. Ζωοδότη και Ζείδωρο τον έλεγαν. Φίλο τον θεωρούσαν.
Οδηγό της δραστηριότητάς τους τον είχαν. Έτσι οι «ηλιοσταθμοί» ήσαν σπουδαία,
μέγιστης σημασίας σημάδια και όρια. Καθόριζαν πότε θα γίνει η μία και η άλλη
δουλειά, γεωργική κτηνοτροφική, ναυτική, εμπορική, ακόμη και πολεμική.
Καλλιεργούσαν το Φθινόπωρο, κατά την Φθινοπωρινή Ισημερία και θέριζαν το
Καλοκαίρι, το θερινό ηλιοστάσιο. Σταματούσαν τα ταξίδια κατά τη Φθινοπωρινή
Ισημερία και άρχιζαν τις πολεμικές εκστρατείες την Εαρινή Ισημερία και κατά το
χειμερινό ηλιοστάσιο εόρταζαν χάριν της ελπίδας της αναγέννησης της φύσης και
συνεκδοχικά της ζωής. Έτσι κι εμείς, ως απόγονοι και ζηλωτές των ανθρώπων του «κατά
φύσιν ζειν», τώρα, κατά το Θερινό Ηλιοστάσιο, συγκεντρωνόμαστε για να
συλλέξουμε τους καρπούς της τεκτονικής χρονιάς που άρχισε κατά την Φθινοπωρινή
Ισημερία. Έτσι συνηθίζουμε να προβαίνουμε και σε ένα μικρό μεν, δημόσιο
(εννοώντας τους αδδ∴,
τους οικείους, και τους φίλους μας) απολογισμό δε. Για τούτο η σημερινή
συνάθροιση. Βέβαια, γίνεται και για να γνωρισθούν οι οικείοι μας, να
κατανοήσουν οι οικογένειες μας τι κάνουμε, αλλά και για να ακούσουν και τι
πράξαμε. Πράγματι, για τον Αρχαίο και Αποδεδεγμένο Σκωτικό Τύπο της Ελλάδος η
χρονιά που πέρασε ήταν μία ταραχώδης χρονιά. Ήταν χρονιά δοκιμασίας ατόμων και
θεσμών. Ήταν η δοκιμασία της ενηλικίωσης του Τάγματός μας.
Και για να ξεκαθαρίσουμε, λέγοντας
Τάγμα εννοούμε κατά κυριολεξία το σύνολο ανθρώπων, πραγμάτων και ιδεών που
συντάσσονται για την πραγμάτωση ενός σκοπού, εδώ του τεκτονικού, της ειρηνικής
και πνευματικής προόδου της ανθρωπότητας, όπως είπαμε.
Όμως οι θεσμοί άντεξαν, οι αδελφοί οι πιστοί στις ιδέες του
Τεκτονισμού και μάλιστα της απόλυτης δημοκρατικότητας του, ζήτησαν και
εφάρμοσαν τους θεσμικούς του κανόνες. Κανόνες από την Παράδοση, την
Κανονικότητα, το Τεκτονικό Σύνταγμα και βέβαια συνέχισαν απαλλαγμένοι από
διαθέσεις και συμπεριφορές, πρόσωπα και πρακτικές που δεν συνάδουν με τον
θεσμό. Η μέγιστη πλειοψηφία προσέφυγε στην Γενική Συνέλευση, όπου, αφού
κλήθηκαν απαξάπαντες οι δικαιούμενοι, εξέλεγξε την νέα Διοίκηση και έκοψε τον
Γόρδιο Δεσμό της αταξίας και του κινδύνου αντικανονικότητας.
Έτσι αφήνοντας πίσω ότι μας πλήγωσε, διακηρύσσοντας από την μία
τον απόλυτο σεβασμό στη Κανονικότητα και αφετέρου τους στόχους μας
·
- Για Ανάπτυξη σε αριθμούς
και επίπεδο πνευματικότητας των εργαστηρίων μας,
- Για Τάξη στη λειτουργία και
Οργάνωσή μας σύμφωνη με το Σύνταγμα μας και την βάση του, την Παράδοση
του Σκωτικού τύπου,
- Τον Εκσυγχρονισμό των δομών
και των διαδικασιών της οργάνωσής μας σύμφωνα με τις συνθήκες της εποχής
και
- Την Κοινωνικότητα,
τελειώνοντας την εσωστρέφεια και τον απομονωτισμό, και εξωτερικευόμενοι
στη κοινωνία μας, αλλά και στον διεθνή Τεκτονικό Κόσμο, με σταθερές και
αδιαπραγμάτευτες βάσεις την Πνευματικότητα και τον Ανθρωπισμό, σε κάθε
επίπεδο, δράση και σχέση.
Έτσι, από τις 17/02/2017, αναμορφώσαμε την εσωτερική δομή και
λειτουργικότητά μας, αναπληρώσαμε σε σημαντικό επίπεδο ότι η κακοτροπία, τα
πάθη και οι εμμονές των προηγούμενων μας στέρησαν σε μέσα και υλικά, οργανώσαμε
εκδηλώσεις προς τα έξω όπως για την Εθνική εορτή της 25ης Μαρτίου και
ταυτόχρονα τεκτονική, την τριπλού νοήματος εορτή της Εαρινής Ισημερίας,
αναδιοργανώσαμε τις επικοινωνιακές διαδικασίες μας, τόσο εσωτερικά όσο και προς
την ελληνική κοινωνία, με ανασχεδιασμό συμβόλων, λαβάρων, σφραγίδων, λογοτύπων
κ.λ.π. Αναδημιουργήσαμε, αναμορφώσαμε και αναονοματοδοτήσαμε την παρουσία μας
στο διαδίκτυο! Ανασυντάξαμε την οργάνωση των οικονομικών μας. Αναζητήσαμε και
βρήκαμε προσωρινή στέγη και δίχως διακοπή συνέχισαν τα Εργαστήριά μας τις
εργασίες τους, βοηθηθέντες σε τούτο λυτρωτικά από Φίλες Ελληνικές Τεκτονικές
δυνάμεις, που δίχως δισταγμό μας διέθεσαν ότι χρειαζόμασταν. Και οφείλουμε
ευγνωμοσύνη σε αδδ∴
όπως τον Κραταιωτ∴
αδ∴ Λ. Λεφάκη, τον
Ενδοξοτ∴ αδ∴ Ι. Γεωργακόπουλο και τους αδδ∴ των Σωμάτων τους, όπως και σε άλλους
που προθυμοποιήθηκαν να συντρέξουν, ασχέτως εάν δεν χρειάσθηκε.
Βρήκαμε και την νέα μας μόνιμη στέγη σε ένα εντυπωσιακό κατ’ εμέ
σημείο του κέντρου της Αθήνας, εγγύς στο Πεδίον Άρεως, πρόσφορο για την
εγκατάσταση κι ανάπτυξη μας στο πλαίσιο του οράματός μας για μία μεγάλη
σύγχρονης δημοκρατικής και παραδοσιακής πνευματικής αντίληψης, εξωστρεφούς στην
ελληνική κοινωνία και με διεθνή ουσιαστική παρουσία, Ελευθεροτεκτονικής
Δύναμης.
Οι αδελφοί κλήθηκαν να συμβάλουν με κάθε δυνατότητά τους και
φαίνεται ότι θα επιτύχουμε να κάνουμε τα εγκαίνια μας στην εξαίρετη αυτή
τεκτονική στέγη το ερχόμενο Φθινόπωρο, με καλεσμένους όλους εσάς και άλλους
ακόμη, από Ελλάδα και εξωτερικό.
Συνάμα, αφενός απαλλαγήκαμε από νομικά δεσμά του παρελθόντος και
ήδη ετοιμάσαμε και επίκειται η ολοκλήρωση της επισημοποίησης της νομικής
οντότητάς μας, ταυτόχρονα με την εγκατάστασή μας στο νέο κτίριο, του οποίου τα
κλειδιά ήδη μας παραδόθηκαν, οι σχετικές μελέτες έργων ολοκληρώθηκαν και μετά
την τυπική κύρωση της μίσθωσης από τον ιδιοκτήτη – ίδρυμα, θα ξεκινήσουν οι
διασκευές και η εγκατάστασή μας σε αυτό.
Ταυτόχρονα, μπορέσαμε να επισημάνουμε και επιτύχουμε την αποδοχή
μας σε διεθνές επίπεδο με συμμετοχές σε πληθώρα διεθνών συναντήσεων, στη
Σερβία, στο Παρίσι, στην Σλοβενία, στην Ιταλία, υπογράφοντες και νέες συνθήκες
αμοιβαίας φιλίας και αναγνώρισης, όπως με Ρωσία και Ιταλία, ενώ τελούν σε
διάφορα στάδια συνθήκες με Δυνάμεις από Ουρουγουάη έως Φιλιππίνες, Ρουμανία και
Βουλγαρία έως την Ομοσπονδία των Μεγ∴ Στοών της Ινδίας, Σλοβενία έως Μολδαλβία, δεχθέντες πληθώρα
προσκλήσεων σε δικές τους εκδηλώσεις. Βέβαια ζήσαμε και δύσκολες στιγμές εξ
αιτίας κακόβουλων ενεργειών και συκοφαντιών ανθρώπων του παρελθόντος μας, άλλες
μας δυσκόλεψαν και ξεπεράσθηκαν, άλλες απλά ανέστειλαν εξελίξεις, όμως με
θετικές για εμάς ενδείξεις και ενέργειες φίλων από τον χώρο του διεθνούς
τεκτονισμού, για την πρόοδο και αυτών των σχέσεων.
Σημασία έχει για εμάς η ουσιαστική σχέση με τα τεκτονικά σώματα,
η εμβάθυνση και υλοποιημένη έκφρασή τους και αυτό σταθερά επιδιώκουμε. Τα
Δελτία μας Τύπου μπορούν να ενημερώσουν ικανοποιητικά όποιους ενδιαφερθούν να
μάθουν αναλυτικότερα.
Ταυτόχρονα αυξήσαμε την δύναμή μας με Ενώσεις αδελφών στην
Αλεξανδρούπολη και Κρήτη, αλλά και με νέους αδδ∴, στις παλιές Στοές μας.
Ανοιχθήκαμε και στον ελληνικό τεκτονικό κόσμο, πρόθυμα, δίχως
αγκυλώσεις και εγωισμούς, για να καλλιεργήσουμε τις σχέσεις μεταξύ των
τεκτόνων, ιδίως των ομόριζων τεκτονικών δυνάμεων και αισιοδοξούμε για το
καλύτερο για όλους.
Τέλος, αυτή η σημερινή εορτή, είναι το αγλάισμα του Τάγματός μας
για το λήξαν τεκτονικό έτος και για τούτο ξανά ευχαριστούμε όλους τους
επισκέπτες, τους αδδ∴
που παρευρίσκονται και ιδιαίτερα τους αδδ∴ που το πέτυχαν δουλεύοντας σκληρά και σύντονα, αρμονικά.
Έτσι κλείνω την πολύλογη, αλλά αναγκαία αυτή παρουσίαση, με τις
ευχαριστίες και τα συγχαρητήριά μου προς τους αδδ∴ Καλλία Ψηφίδη, και Χριστόφορο Περδικούρη, πρωτίστως και τους
Γεώργιο Νικολάου, Ιωάννη Δεβελέκο, Εμμανουήλ Βαβαδάκη, Γεώργιο – Αλέξανδρο
Μούκα, Γεώργιο Παπαγεωργίου, Αντώνη Αποστολίδη και όσους άλλους συνέβαλαν με
τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο αποτέλεσμα που σας καλώ όλους να απολαύσουμε.
Καλή όρεξη, καλή διασκέδαση, ας μείνει μία όμορφη θύμηση από την
αποψινή συνάθροιση, ας είναι όφελος κοινωνικότητας, πνευματικότητας και ψυχικής
ευφορίας.
Είπον
Π. Θαλάσσης 07/07/2017
