Οργή επικρατεί για τη χθεσινή απόφαση του ΣΓΥ της ΕΜΣτΕ να ρίξει στα μαλακά τους εμπλεκόμενους στα διάφορα γεγονότα που συντάραξαν συθέμελα την Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδος τους τελευταίους μήνες και όχι μόνο.
Η φράση που έγινε μόδα αυτό το καλοκαίρι << δώστε ΤΡΟΠΟ στην οργή>> ήλθε να επιβεβαιωθεί μετά την χθεσινή απόφαση του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων όπου ουσιαστικά αφήνει στο απυρόβλητο όλους τους εμπλεκόμενους , με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, στην απαξίωση της ΕΜΣτΕ.
Συγκεκριμένα επέβαλε ένα χρόνο ποινή σε Μεγ. Αξιωματικό ο οποίος έχει παραιτηθεί εδώ και καιρό (μάλλον βρήκαν τον αποδιοπομπαίο τράγο), επίπληξη σε πρώην Μεγάλο Διδάσκαλο που κατά πολλούς αποτελεί και τον κύριο υπεύθυνο της απαξίωσης του Τάγματος και μερικές ακόμη ποινές σε διάφορους αδελφούς.
Το περίεργο της υπόθεσης είναι ότι δεσμεύτηκε ένας αδελφός να επιστρέψει μέρος του ποσού που εκλάπη κατά την ληστεία στις αρχές του καλοκαιριού. Κίνηση που αφήνει πολλά ερωτηματικά (φαντάζει σαν εξαγορά της ποινής).
Σαστισμένοι από τις εξελίξεις πολλοί αδελφοί κάνουν λόγο για συγκάλυψη και ομερτά μεταξύ διαφόρων κλικών εξηγώντας έτσι πως φθάσαμε στο << Σκάνδαλο Κανένα – Πορίσματα πολλά>>.
Η πορεία των γεγονότων , η κωλυσιεργία και ο χρόνος έκδοσης της απόφασης , μαζί με τις τεχνηέντως τυχαίες διαρροές όλο αυτό το διάστημα ότι θα γίνει χαμός στο ΣΓΥ, αποτελεί την πλέον κραυγαλέα απόδειξη ύπαρξης τριγώνου συγκάλυψης (Διοίκηση –Επιτροπή-Υπαίτιοιι) αφού η διερεύνηση της υπόθεσης θύμισε το γιοφύρι της Άρτας.
Για όλα αυτά λοιπόν ας μην χύνουν κροκοδείλια δάκρυα αυτοί που δεν έφεραν στο φως ποτέ αποδείξεις ,όχι μόνο για τους Μεγάλους Αξιωματικούς αλλά και για τους παρατρεχάμενούς τους. Διότι για όλα ευθύνεται η θεσμοθετημένη πια πρακτική της ιδιότυπης αλληλεγγύης που ενεργοποιείται κάθε φορά που κάτι πάει να ξεφύγει από τον έλεγχο της κλίκας. Μια πρακτική που στο πλαίσιο της μικροπολιτικής σκοπιμότητας , αφού εκμεταλλευτεί επικοινωνιακά την όποια καταγγελία ή αποκάλυψη , ως αποτέλεσμα του νόθου ενδιαφέροντος έρχεται και δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο που χαρακτηρίζεται από έλλειψη διάθεσης για ουσιαστική έρευνα και, κυρίως τιμωρία των υπευθύνων.
Όμως αν νομίζουν κάποιοι ότι αθωώθηκαν είναι γελασμένοι. Είναι καταδικασμένοι στη συνείδηση των αδελφών οι οποίοι πια παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους και από κομπάρσοι όλα αυτά τα χρόνια γίνονται πρωταγωνιστές. Παλιοί και νέοι αδελφοί μαζί με λόγο για το σήμερα και όραμα για το αύριο του Ελληνικού Τεκτονισμού.
